Ucho Nic (2) vs. Ucho (1): Czy powinieneś ulepszyć?

Nic nie jest marką, która może mieć wszystko, ponieważ historia i Carl Pei sugerują, że jedynym kierunkiem, w którym można iść, jest wzrost. Współzałożyciel OnePlus postawił na zakłócenie bardzo nasyconej kategorii bezprzewodowych wkładek dousznych, a te dwie pary są obecnym przejawem tej wizji. Wiele podobieństw dotyczy zarówno Ucha (2), jak i Ucha (1), jak można się spodziewać po oryginale i kontynuacji, ale różnice są również widoczne po złożeniu razem.

Ucho Nic (2) vs. Ucho (1): Nic nie widać „słyszeć?”

To wystarczająco jasne, Pei i spółka. nie zamierzaliśmy remontować Ear (1), biorąc pod uwagę szum, jaki wywołali po uruchomieniu, co my również odnotowaliśmy w naszej recenzji. Nie, skup się na uchu (2) polegało na zaspokojeniu właściwych potrzeb i dostosowaniu rzeczy, aby pokazać wyraźną poprawę we właściwych miejscach. Porównaj specyfikacje między nimi, a zauważysz wzór, w którym wiele wydaje się takie same, ale kluczowe punkty nie.

Jeśli chodzi o rozmiar, Ear (2) są tylko o włos dłuższe niż ich poprzednicy, chociaż etui ładujące zostało ładnie ogolone we wszystkich kierunkach, dzięki czemu jest jeszcze bardziej przyjazne dla kieszeni. Oznacza to, że waga i dopasowanie prawdopodobnie będą wyglądać tak samo podczas noszenia tych wkładek dousznych, co jest dobrą rzeczą, biorąc pod uwagę, jak dobrze dopasowane jest ucho (1).

Tylko tym razem Nic nie uczyniło słuchawek Ear (2) bardziej wytrzymałymi dzięki klasie ochrony IP54 (IP55 dla obudowy), co zapewnia lepszą odporność na kurz w porównaniu z poprzednią parą. Poza tym są takie same, jeśli chodzi o wodoodporność, co oznacza, że ​​mają bardzo minimalną ochronę i nie są zbudowane jako wytrzymałe pąki treningowe.

Wewnętrzne działanie jest w dużej mierze takie samo — te same przetworniki, te same mikrofony, ten sam schemat sterowania. Nawet aplikacja Nothing X jest taka sama i obsługuje obie wkładki douszne. Jednak przy bliższym przyjrzeniu się różnią się w niektórych kluczowych obszarach. Po pierwsze, aplikacja umożliwia dostosowanie niektórych funkcji, takich jak sterowanie na pokładzie i dźwięk za pomocą korektora.

Zawiera również test, który pozwala ocenić, jakie jest najlepsze dopasowanie dla każdego z trzech rozmiarów wkładek dousznych zawartych w pudełku. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że po wykonaniu tej czynności znajdziesz coś, co będzie dla Ciebie odpowiednie, po prostu dlatego, że Ucho (2) jest już całkiem wygodne. Pomimo braku dedykowanego testu dla ucha (1), zostały one zbudowane tak, aby pasowały również po wyjęciu z pudełka.

Ucho Nic (2) vs. Ucho (1): Coś za nic

Niuanse rosną przy dalszym porównywaniu tych dwóch, a tak naprawdę zaczyna się i kończy na dźwięku. Aplikacja Nothing X ograniczyła Ear (1) do ustawień wstępnych EQ, podczas gdy Ear (2) otwiera się z konfigurowalnym EQ, który pozwala dostosować dźwięk do własnych potrzeb. Jest to świetne rozwiązanie, jeśli chcesz tworzyć własne ustawienia wstępne dla różnych gatunków muzycznych, opracowując unikalny profil dźwiękowy dla tego, czego słuchasz.

Dotyczy to również dźwięku o wysokiej rozdzielczości, teraz, gdy Ear (2) obsługuje również kodek Bluetooth LHDC. Będziesz potrzebować telefonu, który to obsługuje — i źródła muzyki oferującego wysoką rozdzielczość, takiego jak Tidal, Apple Music lub Qobuz — ale dzięki tym elementom będziesz mógł słuchać muzyki z większą szybkością transmisji.

Niestety, nie dostaniesz aptX z żadną parą, która jest szeroko obsługiwana na urządzeniach z Androidem, więc jeśli szukasz tego, nie dostaniesz go tutaj.

Dźwięk rozciąga się również na wydajność aktywnej redukcji szumów (ANC), która zostaje ulepszona w uchu (2). Pamiętaj, że nie jest to radykalna zmiana, ale wystarczy przyjrzeć się bliżej, aby zrozumieć różnice. Największą z nich jest personalizacja poprzez tryb adaptacyjny, w którym można skalibrować ANC do własnych uszu. To nie była opcja w uchu (1).

Adaptive robi to wszystko, dostosowując ilość do anulowania w zależności od tego, jaki rodzaj hałasu dzieje się wokół ciebie. W najlepszym przypadku nie będzie pasować do najlepszych wkładek dousznych z redukcją szumów, ale w przypadku pąków średniej klasy Ear (2) sprawdzają się. Ear (1) są w ten sposób mniej wszechstronne, stosując ten sam efekt bez względu na to, czego i gdzie słuchasz. Z drugiej strony tryb przezroczystości jest w dużej mierze taki sam dla obu par. Nic nie poprawiło jakości połączeń telefonicznych w uchu (2), głównie dzięki lepszej wydajności ANC.

Wbudowane elementy sterujące są prawdopodobnie lepsze w uchu (1), ponieważ używają fizycznych przycisków zamiast dotykowych elementów sterujących w uchu (2). Ale jednocześnie masz większą elastyczność w tym, co chcesz zrobić z tą drugą parą.

Musisz także podjąć decyzję dotyczącą żywotności baterii. Żadna para nie jest imponująca, chociaż Ear (2) szczególnie potrzebuje około czterech godzin na ładowanie, gdy ANC jest włączone. To poniżej średniej, niezależnie od przedziału cenowego, a także cięcie poniżej ucha (1), które może trwać około godziny dłużej. Z drugiej strony masz do pięciu dodatkowych opłat w etui, a także obsługę łączności bezprzewodowej i szybkiego ładowania.

Ucho Nic (2) vs. Ucho (1): Które kupić?

Nic nie spełniło swojego zadania, wprowadzając niezbędne ulepszenia z oryginalnej pary do następnej pary. The Ear (2) robi dobre postępy i pokazuje, że Nic nie było obarczone tego rodzaju gafami, które czasami psują tym razem pierwsze wydania produktów. Nie jest też zaskakujące, że oba wyglądają tak podobnie, ponieważ filozofia przezroczystego projektowania firmy wyróżnia się, nawet w porównaniu z filozofią wśród najlepsze bezprzewodowe słuchawki douszne.

Niekoniecznie pomylisz się z Ear (1), jeśli chcesz zobaczyć, o co tyle zamieszania, nie płacąc więcej za parę drugiej generacji, ale musisz też zaakceptować je takimi, jakie są. Teraz, gdy Ear (2) jest już dostępny, możesz spodziewać się, że Nothing będzie traktować priorytetowo te z cyklem aktualizacji aplikacji i oprogramowania układowego.