Sniper Elite VR: Winter Warrior is moeilijk om op te warmen

Een van mijn absoluut favoriete genres in gaming is stealth. Sinds ik als kind voor het eerst rondsluipte in Shadow Moses op de PSOne, ben ik dol op elke game die me de kans geeft om actie achterwege te laten voor stealth. Er is gewoon iets dat zo leuk en lonend is in het methodisch stalken van een vijand en ze uit de weg ruimen zonder dat iemand het weet.

Om welke reden dan ook heb ik gemerkt dat dit type game zich meestal niet zo goed vertaalt naar VR. Ik speel graag dingen als The Walking Dead: Saints & Sinners stiekem, maar er zijn nog geen echte VR-stealth-games op de markt. Meta-zoektocht 3 dat heeft me verbaasd. Ik ben een grote fan van de Sniper Elite-serie en was benieuwd of de fantastische stealth-gameplay eindelijk in VR kon worden gerepliceerd. En... nou ja, het lijkt erop dat dat niet kan.

De beste stealth-spellen zijn degene die je een duidelijk beeld geven van je omgeving, zodat de wereld zelf een hulpmiddel in je arsenaal kan zijn. Soms betekent dat dat je je in de schaduw moet verstoppen tot het juiste moment, soms betekent het dat je vijandelijke patrouilleroutes moet bestuderen om precies te weten wanneer en waar je ze moet lokken.

Hoewel de niveaus in Sniper Elite VR: Winter Warrior open zijn, zijn ze lineair genoeg openheid lijkt strak en beperkt, vooral vergeleken met het levelontwerp in Sniper Elite5. Het is oneerlijk om dit te vergelijken met de hoofdserie, omdat die mate van vrijheid niet gemakkelijk kan worden gerepliceerd op hardware als deze. Maar het feit blijft dat dit een Sniper Elite-game is die dat gewoon niet doet gevoel zoals een Sniper Elite-spel.

Net als in de hoofdserie wordt je aangemoedigd om uit het licht te blijven en je in de duisternis te houden om je vijanden stilletjes uit te schakelen. Het probleem is dat de wereld dat soms zelf niet toestaat. Het meest in het oog springende voorbeeld dat ik kan noemen is het begin van de tweede missie, waarbij je een pistool met geluiddemper krijgt om een ​​onbewuste bewaker voor je uit te schakelen. Naast de bewaker is een opening tussen een rots en een boom waar heel duidelijk een persoon in past, maar als je er doorheen probeert te sluipen, stuit je op een onzichtbare grens.

[...] dit is een Sniper Elite-game die gewoon niet aanvoelt als een Sniper Elite-game.

Ik heb één vraag: waarom? Waarom zijn deze objecten zo gerangschikt dat er een opening ter grootte van een persoon ontstaat als deze perfect is om er doorheen te sluipen als de speler er niet echt doorheen kan wurmen? Om nog maar te zwijgen van het feit dat je ook letterlijk vast kunt komen te zitten in de omgeving zelf, wat niet alleen de onderdompeling verbreekt, maar de game ook gedateerd doet aanvoelen.

Koudbloedig

In één missie moet je door een nazikamp sluipen en door goed verlichte gebieden en open tenten manoeuvreren. Dit zou een gespannen reeks moeten zijn, gezien de kwetsbaarheid van de positie waarin u zich bevindt; je moet methodisch nadenken over hoe je de vijanden uitschakelt en je bewust zijn van je positionering. Mijn favoriete strategie is om rond de tent te sluipen en een bewaker te besluipen.

Dat plan mislukte toen ik vast kwam te zitten in de touwen waarmee de tent vasthield. Het is moeilijk om heimelijk te spelen als je dit soort problemen tegenkomt. Ik zit alleen maar vast op kiezelstenen! En dat komt allemaal overeen met de belangrijkste klacht die ik heb tot nu toe terwijl ik me een weg baan door Sniper Elite VR: Winter Warrior, namelijk dat het gewoonweg geen goede stealth-gameplay heeft.

Sniper Elite VR: Winter Warrior [...] mist simpelweg goede stealth-gameplay.

In feite voelt stealth volledig optioneel. Soms is het sneller om de stealth-component gewoon volledig te negeren. Tijdens een vroege missie besefte ik dat de snelste manier om met bewakers in een villa om te gaan, was door ze luid te lokken hun kameraad vermoorden en ze door een deuropening naar binnen leiden om een ​​voor een te sterven, en mij achterlatend om op onderzoek uit te gaan vrede.

Ik ben dol op de kat-en-muis-gameplay van de hoofdserie en dat begrijp ik hier helaas niet. Het is leuk om een ​​vijand te kunnen lokken door een blikje te gooien en hem vervolgens uit te schakelen met een stil hoofdschot, maar dat biedt niet hetzelfde niveau van spanning. Dit wordt nog verergerd doordat de AI zo vlekkerig is. Ik heb problemen gehad met vijanden die volledig langs me heen liepen zonder het te beseffen, ondanks het feit dat ik duidelijk zichtbaar was.

Er is ook een heel vervelend controlepuntsysteem waarbij je een radio moet vinden om een ​​controlepunt te creëren. Ik vind het absoluut verbijsterend dat een game in 2023 geen handmatige opslag toestaat en in plaats daarvan vertrouwt op opslagpunten. Ik zou graag willen experimenteren met mijn strategie voor een sectie, zonder dat ik me zorgen hoef te maken dat ik op mijn stappen moet terugkeren als het slecht afloopt.

Raak mij met je beste schot

Ondanks mijn klachten is Sniper Elite VR: Winter Warrior helemaal geen slechte game – het is gewoon erg midden en ik beschouw het niet als een van de de beste Quest-spellen. Hoewel ik apathisch ben voor het spel als geheel, daar Zijn individuele elementen die ik erg leuk vind. Snipen is duidelijk de ster van de show en het is geweldig (ook al ben ik vreselijk in richten).

Een van de twee nieuwe modi die in dit deel worden geïntroduceerd is Sniper Hunt, waarin de sluipschuttermechanismen centraal staan. Ik vond het juist om deze reden erg leuk. Je schakelt een groep soldaten uit om een ​​nazi-sluipschutter te lokken. Het wordt dan een vaardigheidsstrijd terwijl je ze probeert te lokaliseren terwijl je hun schoten ontwijkt.

Het is weliswaar een beetje oppervlakkig, maar omdat ik denk dat de game echt uitblinkt in vuurgevechten, is dit de modus waar ik mezelf regelmatig naar terug zie komen. In de andere nieuwe modus, Last Stand, moet je vallen zetten en golven vijanden overleven. Ik vind het niet zo leuk, maar het is leuk voor wat het is en voegt wat afwisseling toe.

Sniper Hunter [...] is de modus waar ik mezelf regelmatig naar terug zie komen.

Ik ben verscheurd door Sniper Elite VR: Winter Warrior in het algemeen. Misschien waren mijn verwachtingen verkeerd; misschien is het niet bedoeld als een echte en juiste aanpassing van de hoofdserie. Maar daar zijn zo weinig VR stealth-games op de Meta Quest kan ik niet anders dan in de steek gelaten worden door de matte stealth-gameplay. Toch biedt het genoeg plezierig vuurgevecht dat hier plezier te beleven valt als de game met de juiste mindset wordt benaderd.