Ik kijk tegenwoordig een walgelijke hoeveelheid Netflix - nou ja, 'kijken' is misschien het verkeerde woord om te gebruiken. Vaak speelt Netflix gewoon op de achtergrond terwijl ik andere dingen doe, zoals de was opvouwen, op mijn telefoon door Reddit bladeren of, helaas, 's nachts in slaap vallen.
Het is een soortgelijk verhaal voor Spotify, dat al mijn nummers aflevert, of ik nu op een roadtrip ben, naar de winkel loop of met vrienden rondhang.
Maar hier is wat ik me onlangs realiseerde: alleen Netflix en Spotify hebben meer gedaan om mijn illegale downloadgewoonten te beteugelen dan enige PSA-campagne, auteursrechtwet of regelgevende instantie ooit zou kunnen.
Ik werd geïnspireerd om na te denken over de veranderende manier waarop ik media consumeer na het bekijken van een uitstekende NYT's documentaire over de opkomst en ondergang van Napster, wat me regelrecht terugvoerde naar 1999 toen mijn 11-jarige zelf voor het eerst kennis maakte met de wereld van peer-to-peer bestandsdeling. Het opende mijn ogen en oren voor een wijde wereld van muziek die ik anders misschien nooit had ontdekt en leidde me naar een tien jaar durende liefdesaffaire van piraterij.
Alleen Netflix en Spotify hebben meer gedaan om mijn illegale downloadgewoonten te beteugelen dan enige PSA-campagne, auteursrechtwet of regelgevende instantie ooit zou kunnen.
Van Napster tot The Pirate Bay, voor de langste tijd manier het is gemakkelijker om alles gewoon te downloaden dan om te gaan met iTunes, betalen voor kabel of lastig vallen met huurdiensten. Ik geef toe dat ik tien jaar geleden, zoals de meeste mensen van mijn leeftijd, de meeste muziek en media downloadde die ik consumeerde.
Dat is tegenwoordig niet meer het geval, dankzij enorme verbeteringen in zowel de technologie die we gebruiken om naar te kijken als om naar te luisteren inhoud en de beschikbaarheid van legale streamingdiensten die veel handiger zijn dan illegale tegenhangers. En dit is wat ik heb ontdekt: ik kan het betalen voor een groeiende lijst van legale streamingdiensten rechtvaardigen, zolang ze dat zijn efficiënter gebruiken dan het proces van het illegaal downloaden van iets.
Vandaag zou ik de tijd kunnen besteden aan het downloaden van een enorme bibliotheek met al mijn favoriete muziek en alle bestanden naar mijn telefoon kunnen overbrengen - of ik zou gewoon Spotify kunnen gebruiken. Ik zou een film of tv-serie kunnen torrenten en de bestanden naar al mijn apparaten kunnen sturen - of ik zou gewoon kunnen laden Netflix of Amazon Prime Video op de meeste van mijn apparaten en kijk meteen naar een show of film I Liefde.
Het helpt dat zowel Netflix als Amazon op zichzelf staande studio's zijn geworden, die originele inhoud creëren die direct toegankelijk is voor dagelijkse kijkers zoals jij en ik. Netflixen mogelijk uitgesloten van het filmfestival van Cannes, maar ik kijk nog steeds vaker naar Netflix-inhoud dan welke film dan ook die in Frankrijk debuteert.
We zien steeds meer Tv-netwerken, premium kabel, En filmstudio's hun eigen streamingdiensten aanbieden, want als je eenmaal de kabel hebt verwijderd en begint te genieten van het gemak van het streamen van inhoud, wil je niet meer terug.
Dit is het punt: ik bekijk altijd een aanbieding voor een gratis proefperiode voor een nieuwe streamingdienst, of test een gratis dienst met een heleboel advertenties met een betaalde abonnement beschikbaar om die advertenties te verwijderen, en ik zal me uiteindelijk abonneren als er dingen zijn die ik wil zien en ik het kan rechtvaardigen in mijn maandelijkse begroting. Het advertentievrije premiummodel werkte gangbusters voor Spotify en het is het model dat YouTube lijkt te volgen in de aanloop naar de aanstaande muziekabonnementsservice van het bedrijf.
Maar dit laat traditionele kabeltelevisieaanbieders nog steeds op een lastige plek achter; zoals we allemaal weten, is kabel-tv behoorlijk duur Ook staat toevallig boordevol advertenties. Na jarenlang op Netflix te hebben gekeken, is het tegenwoordig ronduit schokkend om te gaan zitten en naar een tv-programma op de kabel te kijken vanwege alle advertenties en een DVR waarmee je snel vooruit kunt spoelen door de reclameblokken in opgenomen programma's is slechts iets handiger en in veel gevallen nog steeds frustrerend manieren.
Censuur en strengere auteursrechtwetten zullen piraterij niet beteugelen - betere legale streamingdiensten wel.
In Canada, een consortium van mediabedrijven onder leiding van Bell heeft gelobbyd bij de Canadian Radio-Television and Telecommunications Commission (CRTC) om op de zwarte lijst te komen specifieke websites die verband houden met piraterij en vereisen dat alle Canadese internetproviders deze blokkeren locaties.
Ik erken dat de tv- en filmindustrie enorm is, met veel mensen die hard werken en die mensen nodig hebben om te betalen voor de shows en films die ze maken om te onderhouden leven, maar het censureren van websites is zo'n achterlijke benadering om piraterij tegen te gaan zonder het feit aan te pakken dat de manier waarop we media consumeren is veranderd geëvolueerd.
Voor mij laat het alleen maar zien dat deze grote, rijke mediabedrijven liever investeren in lobbyen bij de overheid dan investeren in het creëren van innovatieve diensten om potentiële consumenten beter van dienst te zijn.
Er is geen reden waarom het kijken naar een hockeywedstrijd op Bell's eigen TSN GO-streamingdienst schokkeriger is dan een illegale stream met 1080p HD-kwaliteit. En er is geen reden voor mij om te betalen wat kabelmaatschappijen ook vragen voor kabelservice en DVR-boxverhuur als ik eindeloos inhoud kan streamen op mijn telefoon, computer of Android TV-box.
Censuur en strengere auteursrechtwetten zullen piraterij niet beteugelen - betere legale streamingdiensten wel.