Θυμάστε πότε αρχίσατε να ενδιαφέρεστε για τα κινητά τηλέφωνα; Δέχομαι. Ήμουν 12 χρονών και η Nokia ήταν στην κορυφή του παιχνιδιού της. Τα smartphone δεν ήταν πραγματικά ένα πράγμα τότε, αλλά τα κινητά τηλέφωνα που έβγαιναν ήταν συναρπαστικά, έρχονται σε όλους τους διαφορετικούς τύπους παραγόντων. Αλλά με την έλευση των πιο προηγμένων smartphone, τα πράγματα στην πραγματικότητα έχουν γίνει αρκετά βαρετά και βρίσκομαι σε ένα σημείο όπου τα smartphone δεν είναι πια τόσο συναρπαστικά για μένα.
Αν κοιτάξετε τριγύρω στο τα καλύτερα τηλέφωνα Android, όλα μοιάζουν ίδια. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με αυτό, αλλά μου λείπει «οι παλιές εποχές» όταν οι κατασκευαστές τόλμησαν πραγματικά να κάνουν κάτι από το κουτί.
Όλα ξεκίνησαν με τη Nokia για μένα
Πήρα το πρώτο μου κινητό όταν ήμουν 11 ετών και δεν ήταν πραγματικά κάτι συναρπαστικό, για να είμαι ειλικρινής. Ήταν ένα τυπικό τηλέφωνο μπαρ κατασκευασμένο από την Kyocera. Αλλά αυτό συνέβη σε μια εποχή που ο βοηθός ήταν το καυτό νέο πράγμα, χάρη στην περιστρεφόμενη οθόνη του που αποκάλυψε ένα πλήρες πληκτρολόγιο qwerty. Ήταν ένα τόσο ωραίο τηλέφωνο και φαινόταν ότι όλοι έπρεπε να έχουν ένα — επίσης, έπρεπε να είσαι στο T-Mobile για να το αποκτήσεις στις ΗΠΑ Υπήρχε επίσης το Motorola Razr, το οποίο ξεπέρασε τα όρια του πόσο λεπτό θα μπορούσατε να φτιάξετε ένα τηλέφωνο στο χρόνος.
Και τα δύο αυτά τηλέφωνα ήταν υπέροχα και τράβηξαν την προσοχή μου. Αλλά αυτό που πραγματικά ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για τα τηλέφωνα ήταν η Nokia. Συγκεκριμένα, ήταν το Nokia N90 (παραπάνω), από τα πρώτα από τα εμβληματικά τηλέφωνα της σειράς N της εταιρείας. Είναι τόσο μοναδικός σχεδιασμός χάρη στην περιστρεφόμενη οθόνη 270° που σας επιτρέπει να χειρίζεστε το τηλέφωνο σαν βιντεοκάμερα. Η ίδια η κάμερα περιστρεφόταν επίσης, ώστε να μπορείτε να τραβάτε διαφορετικές γωνίες με ευκολία. Ήταν ένας αισθητήρας κάμερας 2 MP, ο οποίος ήταν αρκετά εντυπωσιακός για την εποχή. Μπορείτε ουσιαστικά να χρησιμοποιήσετε το τηλέφωνο σε τέσσερις διαφορετικές λειτουργίες, οι οποίες, για τον 13χρονο Derrek, το έκαναν κάτι περισσότερο από ένα απλό τηλέφωνο — ήταν η κορυφή του σχεδιασμού κινητών τηλεφώνων εκείνη την εποχή.
Αυτό το τηλέφωνο ακολούθησε τελικά εξίσου εντυπωσιακές συσκευές όπως το Nokia N93i, το οποίο ήταν αρκετά περίεργο για να του δοθεί μια εμφάνιση στην πρώτη ταινία Transformers.
Αυτό είναι που ξεκίνησε η εμμονή μου. Ενώ άλλα παιδιά πήγαιναν στο εμπορικό κέντρο για να ψωνίσουν ρούχα, να δουν ταινίες και να παίξουν βιντεοπαιχνίδια, πήγα στο εμπορικό κέντρο για να επισκεφτώ το Nokia Experience Center. Αυτό το μεγάλο περίπτερο παρουσίασε τα πιο συναρπαστικά τηλέφωνα της Nokia. Και δεν υπήρχε απλώς η N-Series — υπήρχε το Nokia 7280 "κραγιόν τηλέφωνο", το Nokia 7373 με τον μοντέρνο σχεδιασμό και την περιστρεφόμενη οθόνη. Και, φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το εμβληματικό N-Gage. Υπήρχαν τόσα πολλά διαφορετικά μοναδικά σχέδια, και παρόλο που μερικά από αυτά δεν είχαν νόημα για μένα, ήμουν τόσο γοητευμένος - και ειλικρινά ενθουσιασμένος - από όλα αυτά.
Φυσικά, αυτή ήταν μια εποχή που άλλοι OEM κινητών τηλεφώνων δοκίμαζαν επίσης διαφορετικούς και μοναδικούς παράγοντες μορφής, αλλά για μένα, κανείς δεν το έκανε τόσο καλά όσο η Nokia.
Η απώλεια του Windows Phone ήταν απώλεια για όλους μας
Ξεφεύγοντας από το υλικό για λίγο, δεν θυμάμαι ότι ήμουν πιο ενθουσιασμένος με ένα λειτουργικό σύστημα από ό, τι με το Windows Phone. Σίγουρα είχε τα προβλήματά του και η Microsoft είχε μερικές λανθασμένες εκκινήσεις, αλλά η πλατφόρμα ήταν μια νέα άποψη για ένα λειτουργικό σύστημα κινητής τηλεφωνίας που προοριζόταν να αντικατοπτρίζει κάπως την εμπειρία των Windows 8 χρόνος.
Προτού το iOS και το Android αποφασίσουν ότι τα γραφικά στοιχεία ήταν κάτι που ενδιαφέρει τους χρήστες, το Windows Phone έθεσε αυτή την εμπειρία στο επίκεντρο. Η διεπαφή πλακιδίων του ήταν κομψή και συνεχώς κινούμενη με πληροφορίες. Το Windows Phone ένιωθε ζωντανό και ενδιαφέρον, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Nokia (δυστυχώς) στοιχηματίζει το μέλλον της στην πλατφόρμα. Σε σύγκριση, το Android και το iOS αισθάνονται αρκετά στατικά και, ειλικρινά... αμβλύς.
Όσον αφορά το λειτουργικό σύστημα, μοιάζει σαν να έχουμε κατασταλάξει σε μια κούρσα δύο αλόγων.
Μην με παρεξηγείτε, και τα δύο OS κάνουν αυτό που κάνουν και το κάνουν καλά. Αλλά τα γραφικά στοιχεία εξακολουθούν να είναι μια εκ των υστέρων σκέψη, και επιφανειακά, και τα δύο λειτουργικά συστήματα αισθάνονται ουσιαστικά το ίδιο, ακόμα κι αν το ένα είναι λίγο πιο κομψό από το άλλο. Απλώς νιώθουμε σαν να έχουμε τακτοποιήσει, και ως αποτέλεσμα έχουμε κολλήσει σε μια κούρσα δύο αλόγων.
Δεν νομίζω ότι θα ξεπεράσω ποτέ την απώλεια του Windows Phone, και πιθανώς γι' αυτό κρατάω ακόμα τα χέρια μου Lumia 950 — για να θυμηθώ τις καλές μέρες.
Η LG προσπάθησε να κρατήσει τα πράγματα περίεργα
Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε πώς πήγε η ιστορία της Nokia με τη Microsoft και δεν χρειάζεται πραγματικά να το ξανασκεφτούμε. Αλλά σε μια εποχή που η Nokia και τα Windows Phone δεν υπήρχαν πια, έπρεπε να βρω το επόμενο ενδιαφέρον πράγμα. Αυτό με έφερε στην LG.
Το LG V10 ήταν ένα ενδιαφέρον τηλέφωνο επειδή είχε ένα στιβαρό πλαίσιο και μια μοναδική δεύτερη οθόνη που μπορούσε να εμφανίσει επιπλέον πληροφορίες, όπως ειδοποιήσεις, αγαπημένες εφαρμογές ή απλώς το όνομά σας. Ήταν το πρώτο παράδειγμα της «δεύτερης οθόνης» της LG που δεν θα βλέπαμε να επιστρέφεται σε άλλη μορφή υλικού παρά μόνο μετά από χρόνια.
Μετά υπήρχε το LG G5 με τον αρθρωτό σχεδιασμό του. Ναι, δεν ήταν η καλύτερη υλοποίηση (κάτι στο οποίο η Motorola φαινόταν να κάνει πολύ καλύτερη δουλειά), αλλά θυμάμαι απολύτως Λατρεύω το εναλλάξιμο πάτο που θα μου επέτρεπε να σβήσω τις μπαταρίες και να τοποθετήσω διάφορα αξεσουάρ ανάλογα με το τι κάνω απαιτείται. Παρά τα μειονεκτήματά του, θα το έδειχνα σε όλους τους φίλους μου και το τηλέφωνο ήταν σίγουρα τρελό.
Τα πράγματα ηρέμησαν για την LG για λίγο με το LG G8 και τις περίεργες χειρονομίες του, αλλά άρχισαν να επανέρχονται με την επανεισαγωγή της "δεύτερης οθόνης" στο LG V50, V60, και τελικά το LG Velvet. Με κάθε επανάληψη του πρόσθετου διπλής οθόνης, η LG βελτίωνε την έκδοση αναδιπλούμενης Η λειτουργία διπλής οθόνης προαιρετική, φαινομενικά ικανοποιημένη να μην ακολουθεί την κατεύθυνση της πραγματικής αναδίπλωσης της Samsung οθόνες.
Η LG υποκλίθηκε με θόρυβο μετά την κυκλοφορία του αρκετά ενδιαφέροντος LG Wing, το οποίο είναι τεχνικά ένα τηλέφωνο διπλής οθόνης με περιστρεφόμενο. Ήταν το τελευταίο «ναυαρχίδα» της LG και πιθανώς το τελευταίο smartphone που ενθουσιάστηκα να κατέχω. Ακόμη και μέχρι σήμερα, εξακολουθώ να το κρατάω και να το επιδεικνύω σε όποιον θα το κοιτάξει και οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τη μοναδική του προσέγγιση σε ένα smartphone με διπλή οθόνη.
Είμαι στενοχωρημένος ότι η LG έπρεπε να πεθάνει πριν μας το δώσει Κυλιόμενο τηλέφωνο. Σε τελική ανάλυση, η εταιρεία μόλις είχε ξεκινήσει την πειραματική της μονάδα "Explorer Project", η οποία πιθανότατα θα μας έφερνε περισσότερα παράξενα.
Η Samsung κάνει τα πτυσσόμενα mainstream... και βαρετό
Αφού η LG και η Nokia έχασαν το δρόμο τους, τα πράγματα δεν ήταν ποτέ τα ίδια. Ή ίσως είναι τα ίδια, και εκεί έγκειται το πρόβλημά μου. Οι περισσότερες κυκλοφορίες smartphone τον τελευταίο καιρό αποτελούνται από τις ίδιες πλάκες μεγάλης οθόνης με μεγάλες σόμπες κάμερας στο πίσω μέρος. Σίγουρα, ένα τηλέφωνο θα έχει μια ενσωματωμένη γραφίδα ή ίσως μια κάμερα κάτω από την οθόνη, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που ήμουν πραγματικά ενθουσιασμένος με ένα τηλέφωνο.
Τα πράγματα έχουν πάρει μια ενδιαφέρουσα τροπή με τα πτυσσόμενα τηλέφωνα και τα τηλέφωνα με διπλή οθόνη να απογειώνονται, αλλά ακόμα και αυτά έχασαν γρήγορα τη λάμψη τους, τουλάχιστον για μένα. Καμία από αυτές τις συσκευές δεν με έκανε να ουρλιάξω "Πάρε τα λεφτά μου!" Μην με παρεξηγείτε, τα πτυσσόμενα είναι πολύ ωραία και φαίνονται όπως το επόμενο λογικό βήμα για τα smartphone, αλλά η σταυροφορία της Samsung να τα κάνει mainstream τα κάνει πολύ λιγότερο ενδιαφέροντα μου.
Έχω δει ανθρώπους να λικνίζονται Galaxy Z Flip 3 σχεδόν παντού τώρα, οπότε φαίνεται ότι η στρατηγική της εταιρείας λειτουργεί. Τώρα περισσότερες εταιρείες λανσάρουν πτυσσόμενα, τόσο μεγάλα όσο και μικρά, που είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να μειώσετε το κόστος και να τα πάρετε σε περισσότερα χέρια. Ωστόσο, φαίνεται ήδη ότι όλοι ακολουθούν το παράδειγμα και τη σχεδιαστική γλώσσα της Samsung, όπως σημειώθηκε πρόσφατα Διαρροές Motorola Razr 3, και τίποτα δεν ξεχωρίζει πια. Ακόμα και το Galaxy Z Flip 4 φαίνεται ότι θα έχει σχεδόν πανομοιότυπο σχεδιασμό με τον προκάτοχό του. Πέρασμα.
Και τώρα τι?
Ονομάστε το φασαρία ενός πρώην fanboy της Nokia και της LG, αλλά αισθάνομαι ότι οι εταιρείες φοβούνται να γίνουν περίεργες με τα smartphone τους. Από τη μια δεν τους κατηγορώ. Εξάλλου, οι εταιρείες δεν θέλουν να σπαταλούν χρήματα σε ένα προϊόν που θα μπορούσε να είναι πολικό και να μην πωλεί καλά και να κινδυνεύει να καταλήξει όπως η LG ή η Nokia. Αλλά με κάνει πραγματικά να νοσταλγώ τις μέρες της Nokia στο απόγειό της, όταν τα τηλέφωνα γύριζαν και περιστρέφονταν με κάθε είδους τρόπους.
Έχουμε δει εταιρείες όπως η Samsung και η TCL να επιδεικνύονται πολύ ενδιαφέρουσες εννοιολογικές συσκευές, όπως πολυδιπλωμένα και συρόμενα τηλέφωνα, αλλά όσο και να πειράζουν αυτές οι συσκευές τον τελευταίο χρόνο, οι εταιρείες εξακολουθούν να φοβούνται να τις φέρουν στην αγορά. Κανείς δεν θέλει να είναι περίεργος.
Υποθέτω ότι, προς το παρόν, θα πρέπει απλώς να συνεχίσω να αναπολώ τη σειρά βίντεο "When phones were fun" του Mr. Mobile.