Oninaki incelemesi: Cansız takip ile büyüleyici bir konsept

Ne zaman Square Enix'in başka bir RPG'ye karıştığını duysam, kalbim titriyor ve yardım edemiyorum ama umutlanıyorum. Sonuçta, Final Fantasy serisini bize getiren harika insanlar. Oninaki'yi duyduğumda hemen ilgilenmeye başladım. Birincisi, ben Setsuna'yı bize getiren geliştirici Tokyo RPG Factory tarafından yaratıldı. Ek olarak, kutu sanatı güzel bir sanat tarzı sergiliyor ve oyunun arkasındaki ana fikir büyüleyici geliyordu.

Oninaki'de, ebeveynleri henüz çocukken ölen genç bir adam olan Kagachi rolünü üstleniyorsunuz. Ancak, genç Kagachi'nin ailesinin ölümü için yas tutmasına izin verilmedi. Yaygın inanç, ölülerin, kendilerini yaşayanların dünyasına bağlayan bir şeyleri varsa, reenkarnasyona katılamayacaklarıdır. Kagachi'nin erken dönem travması onu büyümesine ve bir Gözcü, temelde bir dindar, polis ve kılıç ustası olmasına yol açar. O ve diğer Gözlemciler, reenkarnasyon yasalarını katı bir şekilde savunan dini bir lider olan Egemen Lobelia'ya hizmet ediyor. Bu nedenle, kayıp ruhları bulmak, onlarla iletişim kurmak ve ilerlemelerine yardım etmekle görevlidirler. Kagachi'nin haklı bir amaca hizmet ettiğini düşünmesine rağmen, bu dünyada bir şeyler doğru değil ve bunun ne olduğunu keşfetmek oyuncuya kalmış.

Oninaki konsept olarak ilgi çekici bir oyun fikri olsa da, olay örgüsünün kendisi her yere gidiyor ve diyalog basitçe iyi değil. Yine de, orijinal değilse, savaş çok zevkli. Bu, meydan okumayı seven oyuncular için olan RPG'lerden biridir. Seviye atlamak için beceri ağaçları, teçhizatı yükseltmek için bir Simyacı dükkanı ve savaşacak çok sayıda düşman içerir. Ekran görüntülerinin sevimli görünümünün sizi aldatmasına izin vermeyin. Bu, kayıp ve ölümle ilgili ağır bir hikaye. Şu anda PS4, Nintendo Switch ve Steam'de mevcut.

Oninaki Ne sevdim

Bu oyunda en çok sevdiğim iki şey savaş mekaniği ve dünya fikriydi. Bir Gözcü olarak Kagachi, reenkarnasyon döngüsünde ilerleyemeyen özel silah kullanan ruhlar olan birkaç Daemon'un kontrolünü ele geçirir. Bir Daemon'un silahı donatıldığında veya "ele geçirildiğinde" Kagachi'nin silahı olur ve ikisi düşmanları yenmek için birlikte çalışır. Dövüşürken seviye atlar ve yetenek ağacında Daemon'un saldırılarını ilerletmeyi mümkün kılarsın. Bu gerçekten Blades'i Xenoblade Chronicles 2 - daha sonra daha fazlası. Daemon'umun becerilerini geliştirmek ve geçmişlerini öğrenmek beni daha çok bağladı ve güçlendiğimi hissetmeme yardımcı oldu.

Savaş becerilerinizi test etmeniz ve her Daemon'un özel silahlarından yararlanmanız gerekecek.

Olduğu söyleniyor, bu, sıradan modda oynansa bile, rahat bir oyun isteyen herkes için bir oyun değil. Patron savaşları, diğer birçok oyundan çok daha zordur. Düşmanlarınızı verimli bir şekilde yenmek için savaş becerilerinizi test etmeniz ve her Daemon'un özel silahlarından yararlanmanız gerekecek. Kendinizi iyileştirmeye çok fazla güvenmenizi önlemek için, yalnızca belirli sayıda iyileştirici tütsü tutabilirsiniz. Bu savaşların getirdiği mücadeleyi sevdim, özellikle de savaşın bu kadar karmaşık olmasını beklemiyordum.

Ülkeyi dolaşırken, her biri kendine özgü silah ve becerilere sahip yeni Daemonlar keşfedeceksiniz. Daemon'un yetenek ağacının tepesinde kalmak, daha güçlü saldırılar kazanmanızı ve böylece zor rakiplerle mücadele etmenizi sağlar. Sizi meşgul etmek için her haritaya dağılmış çok sayıda düşman var. Bu sıra tabanlı bir RPG değil, bu yüzden savaşta istediğiniz kadar kaçar, saldırır veya koşarsınız.

Kagachi'nin Gözcü becerilerinden biri de ölüler diyarını geçme yeteneğidir. Bir düğmeye basarak daha önce göremediğiniz kayıp ruhları, düşmanları veya hazine sandıklarını görebileceksiniz. The Legend of Zelda: Twilight Princess'teki gibi, alemler arasında geçiş yapmak, her şeyi gerçekten görmek için her haritayı her iki modda da keşfetmenizi sağlar. Bu, elbette, içimdeki tamamlayıcıyı uyandırdı ve onu yaptı, böylece her iki modda da her yerde koşmak zorunda kaldım. Genellikle, ya seviye atlamak için daha fazla düşman bularak ya da yararlı eşyalarla hazine sandıkları bularak çabalarınızla ödüllendirileceksiniz.

Oninaki: Neyi sevmedim

Oninaki'yi indirmeye başladığımda, ne bekleyeceğimden emin değildim. Kutu sanatı muhteşem görünüyordu ve daha yetişkin odaklıydı, ancak gerçek oyun çocuksu ve daha az ciddi görünüyordu. Nihayetinde, oyun-oynama sanatı tarzının olay örgüsünün tonuna uymadığı oyunlardan biri olduğunu keşfettim. Ve tuhaf hissettiriyor.

Kagachi sürekli olarak ölüm, cinayet, katı bir din ve kayıpla uğraşması gereken ağır durumlara giriyor. Bu, oyunu potansiyel olarak bazı ilginç kavramları keşfetmeye ayarladı, ancak sonuçta bunu yapamıyor. Bunun yerine, bu konuların çoğunun yüzeyini çiziyor ve düzensiz bir olay örgüsüyle rastgele yönlere fırlıyor. Bu bağlamda, karakterler arasındaki diyaloğun çoğu zorlanmış ve kötü yazılmış gibi geliyor. Tamamen gereksiz olan ve ana hikayeden uzaklaşan birkaç olay örgüsü vardı. Her durumda, hikaye ile bağlantı kurmayı veya ana karakterle ilişki kurmayı gerçekten zorlaştırır.

Bu oyunun savaş seçenekleri, yeni bir şey yaratmak yerine diğer oyunlardan çalınmış gibi geldi.

Bu oyunda savaş mekaniğinden keyif alırken, yardım edemedim ama onları daha önce gördüğümü fark ettim. Bu, RPG'lerin birbirlerinden fikir çekmelerine izin verilmemesi gerektiği anlamına gelmez, ancak bunu yaparken önceki oyunların yaptıklarını eklemeleri gerekir. Bu oyunun savaş seçenekleri, yeni bir şey yaratmak yerine diğer oyunlardan çalınmış gibi geliyordu. Daha önce Daemon'ların Xenoblade Chronicles 2'de Blades kullanmaya çok benzediğini söylemiştim. Her iki oyunda da silahları değiştirebilir, becerileri yükseltebilir ve yeni saldırıların kilidini açabilirsiniz. Aradaki en büyük fark, Blade'in geçmiş hikayelerine çok daha fazla önem vermiş olmam ve beceri ağacını Oninaki'de kullanmayı sinir bozucu bulmuş olmam. Yükseltmek istediğiniz becerileri seçmek için gezinmek zor.

35 üzerinden

Oninaki, ölümü, dini inançları ve kaybı araştıran bir hikaye. Teoride harika bir fikir olsa da, gerçek oyun üstesinden gelebileceği derin fikirlerin çoğunu takip etmiyor. Bunun yerine, bir düşünceden diğerine atlayan ve uygun görünmeyen rastgele olay örgülerine fışkıran bir olay örgüsü elde edersiniz. Yine de, sanat kendi başına güzel ve yoğun RPG'leri seven insanlar için savaş harika. Sadece daha önce diğerlerinde de görüldüğü gibi, çok orijinal bir şey beklemeyin. oyunlar.