Bunlar Android aşkımı başlatan telefonlar

Kaynak: Daniel Bader / Android Central

Tekno-stalji

Android Central

• En iyi Android tablet Pixel C idi
• Galaxy S Fascinate retrospektif incelemesi
• HTC Inspire 4G retrospektif incelemesi
• Moto X neden en iyisiydi?
• Honeycomb: Hepimizin unuttuğu Android sürümü
• Nexus Q süper tuhaftı ama etkiliydi
• NVIDIA Shield zamansızdır
• Sevdiğim ilk telefonlar
• Android 10 vs. Android 4.4
• Fiziksel klavyeli Android telefonlar
• Kabul edin, Android 2017'den önce berbattı
• Android akıllı saatlerin vahşi ilk günleri

Windows Merkezi

• Windows Phone'un görkemli günleri
• Cep Bilgisayarının Mirası
• PC oyunları hayatımı değiştirdi
• 80'lerin en iyi video oyunları
• Zune neden harikaydı
• 35 yıllık Windows
• Xbox 360'ı hatırlamak

iMore

• İlk Mac anıları
• Oyun salonlarını hatırlamak
• LAN Sevgisi
• Limonata Standı hatıraları
• Şık iPod Classic
• Oyun kılavuzu hatıraları
• Nintendo Nostalji
• Kasetler ve dijital müzik

Steve Jobs, MacWorld 2007 sahnesinde ilk iPhone'u piyasaya sürdüğünde yedinci sınıftaydım. Elbette, o zamanlar modern tarihin en önemli açılış konuşmalarından biri olarak hızla neyin düşeceğini izlediğimi fark etmemiştim, ama istediğimi biliyordum.

İPhone'u çok istedim

Ebeveynlerime Verizon planımızı AT & T'ye geçirmeleri için ısrarla yalvardığımı hatırlıyorum, böylece kapaklı telefonumdan kurtulabilir ve hepimiz iPhone alabilirdik (taşıyıcı ayrıcalığının ne zaman büyük bir şey olduğunu hatırlıyor musunuz?)... ama olmadı. En azından ertesi yıl iPhone 3G piyasaya sürülene kadar değil ve sonunda numaralarımızı Big Red'den uzaklaştırdık. Ben kendinden geçmiştim; benden gelen yepyeni bir dünyaydı LG VX8300ve Apple'ın yeni App Store'unun eklenmesiyle bulabildiğim her uygulamayı indiriyordum.

Sihir sonunda etkisini kaybetti.

İlk birkaç yıldır iPhone 3G'imi bırakamadım ve AT&T ile iki yıllık sözleşmemiz yenileme için dolduğunda, iPhone 4'e geçtik - zamanı için şaşırtıcı derecede muhteşem bir telefon.

Yeni donanımla yeniden aşık oldum... ama sonunda aynı eski yazılımdan sıkılmaya başladım. Lisedeki arkadaşlarımdan bazılarının görünen Android telefonları vardı çok yorulduğum iOS arayüzünden farklıydı ve bunu bilmeden önce iPhone'umu ve tekmeler için çift önyükleme Android'imi jailbreak yapmanın yollarını buluyordum.

Öyleydi... korkunç. Janky, yavaş, tepkisiz - modası geçmiş bahsetmeye gerek yok; bellek çalışıyorsa Cupcake'i yalnızca Android 2.3 "Gingerbread" bazı telefonlarda kullanıma sunulmaya başladığında çalıştırabildim. Ama ilgimi çekmek için yeterliydi ve farkına bile varmadan, sevgili iPhone 4'ümü şık bir Android telefonla takas etmek isteyen Craigslist reklamlarında geziniyordum.

Ama sonunda sıkıldım

Kaynak: Daniel Bader / Android Central

Neyse ki uzun sürmedi. Bir teklif aldım HTC Inspire (dünya çapında Desire HD olarak bilinir), AT & T'nin HSPA + üzerinden ilk 4G özellikli telefonu olmanın avantajıyla birlikte geldi. Bu benim için yeterli bir satış noktasıydı - aynı derecede etkileyici bir yapı kalitesi ve inanılmaz derecede büyük bir 4.3 inç ekrana sahip olduğundan bahsetmiyorum bile. Kim bu kadar büyük bir ekrana ihtiyaç duyabilir ki ?!

Tüm kusurlarına rağmen (özellikle sefil pil kapısıyla), Inspire benim için mobil teknolojide yepyeni bir heyecan düzeyini ateşledi. Android öyleydi farklı ve her şey çok özelleştirilebilirdi. Ve bu imza HTC saat widget'ı. Ekranın yarısını kapladığında kim unutabilir ki?

Inspire olmadan Android deneyimimin nereden başlayacağından emin değilim.

Büyülenmiştim; Inspire benim için o kadar güzel anıları hatırlıyor ki, bu makaleyi yazarken eBay listelerini gözden geçiriyorum ve şimdi sadece nostaljiyi yeniden yaşamak için 30 doları bir birine düşürmem gerekip gerekmediğini merak ediyorum. Ancak 4,3 inçlik bir ekran günümüz standartlarına göre komik derecede küçük sesler çıkarırken, o zamanlar iPhone 4'ümün 3,5 inç ekranına alışmıştım ve Inspire biraz fazla telefon gibi geliyordu.

Bir kez daha, bir ticaret başlatmak için Craigslist'e döndüm - bu sefer Motorola Atrix4 inçlik ekranı iyi bir uzlaşma gibi hissetti. Atrix çok daha az gösterişliydi ve... cüretle söyleyeyim çirkin Inspire ile karşılaştırıldığında telefon ve MOTOBLUR yazılım arayüzü, zamanı için bile harika değildi.

Ancak Lapdock aksesuarı, Atrix'i erken bir hayal gücüne benzeyen bir şeye dönüştüren Chromebooküste monte edilmiş parmak izi sensörüyle (türünün ilk örneği!) beni içine çekecek kadar cesur ve fütüristti. Ne yazık ki, bir Lapdock'a ulaşmayı asla başaramadım, ama Atrix'ten bir süre keyif aldım... Ta ki Inspire'ımı gerçekten özlediğimi ve beni yeniden takas edecek birini bulduğumu anlayana kadar.

Inspire'ı sallayamadım

Kaynak: Jerry Hildenbrand / Android Central

Evet, lisede kararsızdım, ama mobil alan solda ve sağda ilginç yeni telefonlarla kesinlikle patlama yaşarken, beni gerçekten suçlayabilir misin? Bu sefer, sevdiğim ve ondan nefret ettiğim her şeyi hatırlayarak bir süre Inspire'da kaldım. Inspire'ın pil ömrü oldukça uzun olduğu için okul çantamda yedek piller taşıdığımı hatırlıyorum. un- ilham vermek ve pilleri değiştirmek o zamanlar yapabileceğiniz bir şeydi.

Bu noktada Android'in iki çeşidini deneyimledikten sonra, işleri devam ettirmek istedim ve doğal olarak telefonumu köklendirme ve çeşitli özel ROM'lar yüklemeye yöneldim. Çok iyi değildim telefonumu birden fazla kez kullanabildim - arkadaşlarıma neden günlerce çalışan bir telefonum olmadığını açıklamak beni kesinlikle daha popüler yapmadı okul.

Galaxy S II, ilk kez bir AMOLED ekran kullanarak işaretledi.

Ancak Android'in tam olarak neler yapabildiğini ve grupların ne kadar hızlı olduğunu görmek eğlenceliydi. XDA hataları giderebildiler ve kendi yazılım yapılarına yeni özellikler eklediler. Bir patlama yaşıyordum ve 2011 sonlarında Galaxy S II AT & T'ye geldikten kısa bir süre sonra bir kez daha yeni bir şey denemeye karar verdim.

Galaxy S II Samsung için son derece başarılı bir telefondu ve bunun iyi bir nedeni vardı. Delice inceydi, harika fotoğraflar çekti, uzun pil ömrüne sahipti ve orijinal Galaxy S'nin zamanının Android telefonlarından biri olma mirasını sürdürdü. Ama benim için en büyüğü vay faktör onun ekranıydı.

İlk kez bir Süper AMOLED ekran görüyordum. Ekrandaki kontrast seviyelerinde ve mutlak siyahta tamamen şok olduğumu hatırlıyorum ve çabucak başladım sonraki Android telefonlardaki çoğu LCD ekrana bakın (daha sonra renk açısından çok daha doğru olsalar bile) zaman).

Bir kez daha, S II'mi kök saldım ve taşıdığım süre içinde düzinelerce ROM'u parlattım - ve eğer bellek hizmet ederse, bir daha değiştirmedim orijinal Galaxy Note, halefinin piyasaya sürülmesiyle değer kazanana kadar ve bir tane daha yapmayı başardım. Ticaret.

Elbette, o zamandan beri düzinelerce dolaştım, değilse yüzlerce hem hobi hem de meslek yoluyla, arada sırada iPhone karışıma atıldı. Yıllar boyunca orijinal Moto X gibi birkaç akılda kalıcı telefondan da geçtim, ancak bu ilk defa değil mumlu şiirsel Inspire hakkında - bu şey bana takıldı.

Bu günlerde bir OnePlus 8ve bundan zevk alsam da, kesinlikle ilk Android telefonumla aynı kalıcı izlenimi bırakmayacak. Şimdi senin sıran. Geçmişte hangi Android telefonun sizin üzerinizde derin bir etkisi olduğunu merak ediyorum - bu ilk akıllı telefonunuz mu yoksa biraz daha sonraki bir şey mi? Yorumlarda bana bildirin!