W świecie, w którym producenci tabletów z Androidem musieli walczyć o sprzęt, aby się wyróżnić, istnieją dwa tory myślenia. Jednym z nich jest bycie lekkim i eleganckim, drugim jest wtłoczenie jak największej funkcjonalności do urządzenia, jednocześnie pozwalając na odrobinę obwodu.
Lenovo poszło tą drugą drogą ze swoim tabletem ThinkPad z Androidem, ale tak się stało, przynajmniej z projektu punktu widzenia, ze stylem i użytecznością, jakich można oczekiwać od jednego z dominujących laptopów w świecie biznesu twórcy.
Pierwsze spojrzenie po przerwie.
Link do YouTube do przeglądania na urządzeniach mobilnych
10-calowy tablet nie jest cienki. To nie jest lekkie. I podobnie jak inne przed nim, ma pełnowymiarowy port USB, port mini HDMI, pełnowymiarowe gniazdo kart SD i tak dalej i tak dalej. Ale to wszystko jest połączone w stosunkowo stylową platformę. Port USB jest schowany za wysuwaną stacją dokującą – tak powinno być zrobione, a większość innych portów jest również zakryta. ThinkPad to mieszanka miękkiego w dotyku plastiku i szkła Gorilla Glass, co jest dobre, ponieważ ekran będzie używany.
Podobnie jak poprzedni HTC Flyer, ThinkPad został stworzony do rysowania. Jest wyposażony w rysik, który chowa się w krawędź obudowy (pozostawiając odsłoniętą interesującą czerwoną wypustkę – bez wątpienia początek rozmowy). Otwórz aplikację mobilną do notatek i zacznij rysować lub pisać, a od razu zauważysz inny styl niż w ulotce. Używanie rysika na ThinkPadzie nie przypomina paznokci na tablicy. A jeszcze lepszą niespodzianką jest to, że rozpoznawanie pisma odręcznego jest w rzeczywistości użyteczne, nawet w przypadku naszego drapania na żywo. Słowa i obrazy są zdigitalizowane i mogą być eksportowane z programu.
ThinkPad to Twoja „podstawowa” platforma NVIDIA Tegra 2, co oznacza, że jest dość potężna. Android 3.1 jest na pokładzie i został nieco odchudzony, z niestandardowym przednim i środkowym programem uruchamiającym na głównym ekranie głównym oraz ciekawym szybkim uruchamianiem aplikacji. (Jest tam również normalny program uruchamiający Honeycomb.) Powiedziano nam, że widzieliśmy oprogramowanie produkcyjne, co nas trochę martwi. Obracanie z trybu poziomego do pionowego było powolne - jeśli w ogóle działało. I choć ekran dotykowy jest pojemnościowy, reaguje również na nacisk (który jest używany w aplikacji do notatek). W związku z tym musieliśmy kilka razy pracować nad uruchomieniem aplikacji. Prawdopodobnie nie są to przeszkody nie do pokonania, ale wyróżniały się.
Cztery przyciski sprzętowe na dole wyświetlacza to także dziwna mieszanka. Pierwszy przycisk to blokada obrotu, która prawdopodobnie zostanie wzięta za przycisk wielozadaniowości. Jest też przycisk wstecz, strona główna i Internet. Przycisk zasilania i rocker głośności znajdują się w zwykłym miejscu, na ramce tabletu.
A jeśli to nie wystarczająca funkcjonalność, ma też całkiem zabójczą stację dokującą/etui na klawiaturę, które łączy się przez pełnowymiarowy port USB. Ma charakterystyczny wskaźnik myszy Lenovo z gumką oraz lewy i prawy przycisk. Sama klawiatura jest bardzo użyteczna. Nie mamy problemu ze stwierdzeniem, że z łatwością konkuruje z biznesowym tabletem roku ASUS EeePad Transformer for Android.
