Wpatrywanie się w kogoś jest niezwykle korzystne. A badanie okazało się, że czyni nas bardziej bezinteresownymi i empatycznymi. Bardziej prawdopodobne jest, że po fakcie zapamiętamy szczegóły interakcji z tą drugą osobą. Ale aby naprawdę czerpać korzyści z patrzenia innym w oczy, musisz odłożyć telefon.
W dobie nieustannej i pozornie niekończącej się łączności akt przysłowiowego przysłowia wylogować się może wydawać się zbyt dużym osobistym zaangażowaniem. I szczerze mówiąc, to dlatego, że tak jest. Nowoczesny smartfon pozornie zmienił sposób, w jaki pracujemy i nasze kontakty towarzyskie, i zbyt często możemy dać się wciągnąć w rytualna bezmyślność przewijania kanałów w mediach społecznościowych i oglądania życia innych ludzi odgrywanego na wideo historie.
To się nazywa eskapizm
Nie dziwią mnie badania, które pokazują, że jesteśmy obsesję na punkcie technologii społeczeństwa, albo że tak wielu z nas spędza w nim czas, próbując uciec od tego, co nas trapi lub co nas nudzi. To się nazywa eskapizm
. Obecnie niektórzy z nas unikają polityki, podczas gdy inni unikają poważniejszych zagrożeń dla naszego emocjonalnego lub fizycznego samopoczucia. Życie jest ciężkie! Ale przynajmniej jest internet.Wierzę jednak, że istnieje coś takiego jak produktywny eskapizm, więc zacząłem uciekać do lasu. Jego tak samo dobre dla ciebie jak wpatrywanie się w czyjeś oczy i nie wymaga kontaktów towarzyskich. Zamiast wchodzić na Twittera, Instagrama i inne sieci społecznościowe, które przypiąłem do ekranu głównego, lub czytać moje długie listy zakładek z w braku New York Times, zdecydowałem się spędzać więcej czasu na zewnątrz — z dala od wiadomości, z dala od ludzi w Internecie i z dala od mojego smartfona.
Zdecydowałem się spędzać więcej czasu na zewnątrz — z dala od mojego smartfona.
To dla mnie trudna praktyka. Jestem cholernie milenijną, która przez większość swojego życia miała przed sobą komputer. Komputer — który później stał się Internetem — był moją ucieczką od zastoju nastolatka na przedmieściach; od złamanego serca nieudanych zadań na studiach; a teraz, od stresów dnia po dniu. Stare nawyki trudno wyrzucić, a moim jest przewijanie w nieskończoność mediów społecznościowych na smartfonie, kiedy leżę w łóżku, sparaliżowany strachem przed nieznanym.
Jednak znalazłem schronienie na świeżym powietrzu. używam mapy Google dotrzeć tam, dokąd zmierzam, ale kiedy już tam jestem, przełączam się na radio i ustawiam Pixela XL na nie przeszkadzać. Przynoszę książkę lub czasopismo do przejrzenia — coś, co mnie zajmuje. Siedzę na zewnątrz z moim serem i krakersami i pozostaję obecny. Jedyne, co mnie rozprasza, to pluskwy brzęczące przy moich uszach... i jedzenie.
Oczywiście możesz znaleźć inne własne hobby, jeśli siedzenie na zewnątrz po prostu nie jest dla ciebie. Ale zachęcam do rozpoczęcia praktyki odłączania się od smartfona i innych urządzeń podłączonych do Internetu przynajmniej raz w tygodniu. Zacznij od pół godziny. Kiedy jesteś poza domem, rozkoszuj się teraźniejszością; w otaczających Cię ludziach lub wesoło machających ogonami zwierzętach. I pamiętaj o oddychaniu, bo życie toczy się dalej, nawet jeśli nie masz swojego smartfona.