Hello Neighbor pojawia się w VR i jest wręcz przerażające

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem, że twórcy Five Nights at Freddy's VR robią wpis VR do serii Hello Neighbor, byłem zachwycony. FNAF: Help Wanted jest jednym z nich najlepsze gry Quest i jest w przeważającej mierze ulubieńcem fanów z tysiącami znakomitych recenzji w sklepach Quest i Steam.

A seria Hello Neighbor nie mogłaby być lepiej przeznaczona do rzeczywistości wirtualnej, ponieważ ta skradanka jest rozgrywana w całości z perspektywy pierwszej osoby i zachęca do inspekcji otoczenia i interakcji.

Gra ma kilka problemów z wydajnością Zadanie 2 a łamigłówki i pułapki mogłyby być nieco bardziej otwarte, ale w większości Steel Wool Games absolutnie spełniło obietnicę Hello Neighbor w VR. Wykorzystuje charakterystyczną dla serii mechanikę, wygląda i łączy je niemal idealnie w rzeczywistości wirtualnej, a gra jest absolutnie świetna.

Gra Hello Neighbor: Search & Rescue jest dostępna na Quest, PSVR 2 i Steam VR w cenie 29,99 USD. Android Central otrzymał klucz recenzji dla wersji gry Meta Quest.

Znalezienie przyjaciela

Historia w Hello Neighbor: Search and Rescue for the Quest i PSVR 2 kręci się wokół zaginionego chłopca. Pięciu przyjaciół z sąsiedztwa zbiera się w poszukiwaniu swojego przyjaciela i, jak się wydaje, za zniknięciem stoi przerażający sąsiad, pan Peterson.

W grze będziesz przełączać się między każdym dzieckiem w czasie rzeczywistym za pomocą krótkofalówki. Każde dziecko znajduje się w innej części domu i każde ma własne narzędzie do rozwiązywania zagadek rozsianych po całym domu. Jedno dziecko ma procę, drugie nietoperza, drugie szkło powiększające, a czwarte latarkę.

Podczas zwiedzania domu pana Petersona będziecie przekazywać sobie klucze, łomy, młotki, kody PIN i inne rzeczy do otwierania drzwi i sejfów. Będziesz burzyć zrujnowane ściany — jest ich strasznie dużo — i znajdować tajemnicze wskazówki, rozwiązując zagadki ukryte w domu.

Ale uważaj, bo pan Peterson też jest w domu. Aby go ominąć, będziesz potrzebować nie tylko cierpliwości, ale także użyć wszelkiego rodzaju dywersji i pułapek, aby zająć go podczas przełączania się między dziećmi, aby dostać się do piwnicy stwora.

Pomimo implikacji tej historii, sama gra jest zaskakująco przyjazna rodzinie.

Pomimo implikacji tej historii, sama gra jest zaskakująco przyjazna rodzinie. Nie ma języka ani przemocy poza jakąś kreskówkową akcją. Podczas gdy pan Peterson jest wyjątkowo złowieszczy w VR — zwłaszcza, że ​​grasz jako niższe dzieci — umieszcza każde dziecko z powrotem w kryjówce tylko wtedy, gdy zostaną złapane. Zasadniczo jest to niezwykle rozbudowana gra w chowanego.

Jak można sobie wyobrazić w grze takiej jak ta, w domu jest mnóstwo obiektów, z którymi można wchodzić w interakcje. Wszystko, od ramek do zdjęć po wazony, można podnosić i rzucać, aby odwrócić uwagę, a dom jest zaśmiecony szafami, w których można się schować.

Gdybym miał jedną skargę na projekt, chciałbym zobaczyć więcej pułapek, które można by ustawić. Oryginalna gra miała pułapki na niedźwiedzie, które można było zastawić w przypadku pościgu, ale nie znalazłem żadnych użytecznych w tej wersji VR. Zamiast tego wydawało mi się, że powinnam głównie schować się w szafie, jeśli usłyszę, że nadchodzi.

Wersja VR naprawdę błyszczy dzięki unikalnej mechanice przełączania postaci i świadomości przestrzennej, którą można uzyskać tylko w VR.

I właśnie tam wersja VR naprawdę błyszczy; bycie w stanie rzeczywiście usłyszeć i zrozumieć, gdzie Peterson był w danym momencie. Idąc przez dom, usłyszysz, jak ogląda telewizję, bierze prysznic, robi jedzenie w kuchni kuchni, wynoszenia śmieci lub, w inny sposób, po prostu skradania się po domu w poszukiwaniu nieznośnych dzieci.

Eksploracja jest nieliniowa — co oznacza, że ​​możesz dowolnie chodzić po domu zamiast przemieszczać się z punktu A do punktu B — dzięki czemu możesz rozwiązywać zagadki w dowolnej kolejności, jaką twój mózg uzna za sensowną. Ukończenie gry i znalezienie niektórych sekretów zajęło mi około 5 godzin, a deweloper mówi, że znalezienie wszystkiego zajmie prawdopodobnie do 6 godzin.

Przesuwanie granic

Hello Neighbor: Search and Rescue to bardzo dobrze wyglądająca gra na Quest, chociaż wyraźnie przesuwa techniczne granice systemu. Hello Neighbor wykorzystuje technologię Meta o nazwie Wypaczenie przestrzeni aplikacji — lub ASW — która pozwala programistom tworzyć ładniej wyglądające gry kosztem niektórych artefaktów wizualnych.

Krótko mówiąc, ASW działa, uruchamiając grę z szybkością 36 klatek na sekundę, a następnie wykorzystując sztuczną inteligencję do interpolacji klatek, aby gra działała z szybkością 72 klatek na sekundę. Chociaż zwykle działa to dobrze, było wystarczająco dużo momentów, kiedy sztuczna inteligencja wyraźnie starała się odgadnąć, co zamierzam zrobić dalej, co skutkowało pewnymi dziwnymi interakcjami fizycznymi.

W Quest interakcje fizyki są trochę niepewne i czasami mogą być frustrujące.

Jeśli na przykład rzucisz rzutkami w tarczę w domku na drzewie, czasami wbiją się one w środek planszy i wyskoczą. Innym razem moja wirtualna ręka utknęła w drzwiach lub kiedy zbieranie rzeczy wydawało się „powolne”.

Wiele z nich nie było wielką sprawą, ale fizyka była dla mnie frustrująca, gdy próbowałem użyć łomu do podważenia desek z okien i drzwi. Fizyka po prostu nie była odpowiednia i korzystanie z niej było bardziej irytujące niż zabawne.

Widziałem też, jak niektórzy ludzie czują się bardzo nieswojo, gdy nieuchronnie zostają odnalezieni przez pana Petersona. Nie tylko psychicznie trochę niepokojące jest to, że jakiś pełzanie chwyta dziecko, ale występujący ruch kamery jest trochę wstrząsający i dziwnie statyczny jak na tytuł VR.

Przełączanie się między postaciami w czasie rzeczywistym było zabawne, a łamigłówki zawsze wydawały się sprytne.

Powiedziawszy to, bardzo podobało mi się środowisko i zagadki, które należy rozwiązać, przełączając się między wieloma postaciami. Nawet w Quest przełączanie się między postaciami zajmuje nie więcej niż sekundę lub dwie, a ekran staje się czarny, a następnie natychmiast zanika, aby zmienić perspektywę.

Same zagadki były bardzo dobrze zaprojektowane i zawsze wymagały użycia świadomości przestrzennej — coś, co gry VR robią lepiej niż tradycyjne gry inne niż VR dzięki możliwości naturalnego poruszania się i rozejrzeć się. Upuszczanie kluczy przez połamane deski podłogowe lub podawanie łomu innemu dziecku między dziurami w ścianie było satysfakcjonujące i wydawało się sprytne.

Obserwowanie, jak serial tak duży jak Hello Neighbor trafia do VR, było wspaniałe i bardzo mi się podobało. Do odnalezienia jest mnóstwo sekretów i przedmiotów kolekcjonerskich, więc miej oczy dookoła głowy podczas eksploracji domu.