Ghost Signal to roguelike Stellaris, którego nie wiedziałem, że potrzebuję

W dojrzałym wieku 37 lat, z rodziną, pracą, kilkoma hobby po pracy, wieczorami z grami i wciąż starając się dopasować do regularnych randek z żoną, nie mam czasu na grę taką jak Stellaris. Nie zrozum mnie źle, chciałbym móc poświęcić wystarczająco dużo czasu, aby nauczyć się takiej gry i podbić galaktyce, ale to po prostu nie jest coś, co czuję, że mogę zrobić i nadal utrzymać jakikolwiek sensowny sen harmonogram.

Właśnie tam Ghost Signal: Gra Stellaris dla Zadanie 2 wchodzi. Widzisz, Stellaris to gra tak żywa, że ​​nieświadomie tworzy własne historie. Jest to zjawisko, które można zaobserwować na forach i postach Reddit i nie jest to coś, co wyczarowuje większość gier. Ten wszechświat jest wypełniony po brzegi kosmitami i ich opowieściami, a Ghost Signal to tylko jedna z nich.

W przeciwieństwie do Stellaris, Ghost Signal to gra roguelike – pomyśl o Hadesie – która nagradza strategie graczy w zupełnie inny sposób. Jest to gra, która jest tak samo satysfakcjonująca, jeśli masz tylko 10 minut na grę, jak wtedy, gdy masz 3 godziny, aby się w nią zanurzyć. W każdym razie taka jest natura roguelike'ów, ale Ghost Signal nie jest też podobny do żadnego innego roguelike'a, w który grałem, a na naszym rynku jest wiele roguelike'ów

najlepsze gry Quest lista.

Jest na tyle wyjątkowy, że fani roguelike wracają po więcej i, założę się, wystarczająco podobny do Stellaris że przekona fanów pierwowzoru do powrotu do tego uniwersum, by spojrzeć z innej perspektywy perspektywiczny. Zamiast dowodzić flotami pojazdów w wielu układach słonecznych i galaktykach, dowodzisz tylko jednym statkiem, który można ulepszać i zmieniać w miarę postępów.

Podstawy

Jeśli nie znasz formuły roguelike, oto jak to działa. Rozpoczniesz w jakiejś bazie domowej — w tym przypadku na stacji kosmicznej — gdzie możesz ulepszyć swoją postać (statek) za pomocą punktów lub waluty zarobionych podczas gry. Kiedy będziesz gotowy, wyruszysz w świat — w tej kosmicznej grze — gdzie zmierzysz się z wrogami i odkryjesz nieznane regiony, aby znaleźć więcej skarbów i dalej ulepszać swój statek.

Historia Ghost Signal obraca się wokół kosmicznej anomalii, która przenosi cię przez pętlę w czasie, pomagając wyjaśnić nieuczciwą mechanikę umierania i odradzania się za każdym razem na twojej stacji kosmicznej.

Zamiast kontrolować legiony statków, będziesz pilotem pojedynczego statku uwięzionego w pętli czasoprzestrzennej, próbując znaleźć sygnał pochodzący z najdalszych zakątków kosmosu.

Każde miejsce na tej mapie galaktyki jest odwiedzane w kolejności, przechodząc od lewej strony mapy do prawej w miarę postępów. Każda sesja rozgrywki w kosmosie jest całkowicie losowa, chociaż ogólny kształt mapy galaktyki jest taki sam przez cały czas. Przepływ rzeczy zazwyczaj prowadzi graczy przez kilka starć — z których nie wszystkie są bitwami — których kulminacją jest walka z bossem po około tuzinie spotkań.

Ponieważ będziesz przemieszczać się między lokalizacjami, często będziesz wybierać ścieżki podczas swojej podróży zdecydować, czy udać się na epicką bitwę po wyjątkowe nagrody, czy zatrzymać się u majsterkowiczów, aby się wyleczyć w górę. W końcu możesz wypaczać tylko do tej pory, więc sensowne jest wybranie ścieżki, aby dostać się do określonego systemu, tak jak Stellaris ma swoje „dławiki”, które działają jak bramy do systemów.

Podczas pobytu w galaktyce będziesz zbierać ulepszenia, które są dostępne tylko podczas tego konkretnego biegu. Te ulepszenia są zbierane głównie przez odwiedzanie kosmitów, których spotykasz podczas swoich podróży, z których wszyscy są niezwykle interesujące, unikalne i inicjujące dialogi z tobą, które wydają się zgodne z tym, czym powinna być gra Stellaris oferta.

Mapa galaktyki oferuje wiele miejsc docelowych wzdłuż liniowej linii postępu, której kulminacją jest znalezienie miejsca, w którym emitowany jest sygnał ducha.

Gdy umrzesz, wszystkie ulepszenia, które zebrałeś w poprzedniej sesji, znikną na zawsze. Te ulepszenia są nieocenione w walce i opierają się na stałych wzrostach statystyk, które kupujesz na stacji kosmicznej.

W przeciwieństwie do zwykłych starych Stellaris, walka w Ghost Signal nie polega na liczbach i nie jest pasywna. Podobnie jak w innych grach roguelike, walka w tej grze opiera się wyłącznie na akcji, ale to nie znaczy, że przypomina walkę w innych grach typu roguelike.

Tajemnica boksu szachowego

Ogólny łuk gry Ghost Signal jest trochę jak szachy. Zaryzykujesz rundę lub dwie strategicznych manewrów na mapie galaktyki — może zatrzymasz się u handlarza, aby kupić ulepszenia lub rzucić kostką odwiedzanie kosmicznego stworzenia, które może być przyjazne lub wrogie — po czym następuje co najmniej jeden scenariusz walki, w którym możesz wykorzystać zdolności, które posiadasz dopiero dostałem.

Ponieważ walka toczy się w czasie rzeczywistym, będziesz sterować swoim statkiem podczas poruszania się w przestrzeni, ale nie w bezpośredni sposób, jak możesz sobie wyobrazić. Zamiast sterować statkiem za pomocą joysticka — coś, co byłoby trudne w przestrzeni 3D, zwłaszcza biorąc pod uwagę wszystkie rzeczy, które dzieją się w walce — wytyczysz ścieżki za pomocą kontrolera Questa lub po prostu swoich rąk, jeśli zdecydujesz się użyć ręki śledzenie.

Ruch statku jest częściowo zautomatyzowany na ścieżce, którą wytyczysz, ale walka toczy się w pełni w czasie rzeczywistym i staje się intensywna.

Podczas gdy twój statek porusza się po wyznaczonej ścieżce, możesz celować we wszystkich wrogów lub przeszkody na drodze i używać dowolnej broni, jaką masz do dyspozycji. Ale nie myśl, że to strzelanka na szynach. Są to otwarte tereny, nad którymi masz pełną swobodę.

Dzięki odpowiedniemu kontrolerowi możesz celować i strzelać pociskami, laserami i pociskami, z których każdy można wystrzelić tylko określoną liczbę razy, zanim skończy się amunicja lub uderzysz w ochładzającą się ścianę.

Wybór uzbrojenia wpływa na tarcze i kadłuby w różny sposób.

Podobnie jak w Stellaris, statki mają mocne kadłuby i tarcze — chociaż niekoniecznie mają tarcze — a użycie odpowiedniej broni pozwoli wykonać zadanie bardziej efektywnie. Lasery są najlepsze przeciwko tarczom, podczas gdy pociski są najlepsze przeciwko kadłubom. Pociski dziesiątkują wszystko, ale masz ich bardzo ograniczoną liczbę i mądrze jest zachować je na wypadek, gdybyś był w potrzebie.

Walka Ghost Signal na początku wydawała mi się trochę dziwna, ponieważ nie kontrolowałem bezpośrednio statku, ale okazuje się, że to dobry wybór. Możesz jednak swobodnie realizować strategie i skoncentrować się na strzelaniu do wrogów, podczas gdy twój statek się porusza możesz w dowolnym momencie usunąć doładowanie statku z drogi taranujących fregat, naciskając i przytrzymując B.

Podobnie jak w przypadku amunicji, wzmacnianie nie jest nieskończone i wymaga czasu odnowienia, zanim będzie można go ponownie użyć. Innymi słowy, używaj go strategicznie, zwłaszcza w bitwach z wieloma fregatami taranowymi.

Głębia kosmosu

Ghost Signal: A Stellaris Game nie jest tak głęboką grą jak Stellaris, ale jest to zgodne z projektem. To gra przeznaczona dla graczy, którzy nie chcą lub nie mogą poświęcać czasu na zrozumienie tak złożonej i zaangażowanej gry. Chociaż początkowo może to brzmieć negatywnie, nie jest to zamierzone.

Zamiast tego jest to tytuł idealny dla tych z nas, którzy chcą odkrywać bogactwo galaktyk Stellaris i poznawać jego obce rasy bez tej inwestycji. Jeśli już, jest to doskonale satysfakcjonujące na dzień w wieku, w którym oczekujemy natychmiastowej gratyfikacji.

Gra jest przeznaczona do gry na siedząco, a nawet można w nią grać wyłącznie rękami zamiast kontrolerów.

To także niewiarygodnie dobrze dopasowane do wrażeń VR. Tarcie w tej grze jest niskie, ponieważ nie zajmuje dużo czasu, aby wejść do gry i grać, a co lepsze, można w nią grać doskonale siedząc. Ghost Signal pozwala również graczom grać całkowicie rękami i działa całkiem dobrze. Zdecydowałem się grać przez większość czasu z kontrolerami, ale gracze, którzy lubią gry ze śledzeniem dłoni, pokochają to doświadczenie.

W rzeczywistości Ghost Signal daje graczom do zrozumienia, że ​​najlepiej gra się na siedząco, ponieważ można łatwo poruszać się po grze świat, „chwytając” widok przyciskami uchwytu i przesuwając go, aby uzyskać lepszy widok, podobnie jak w przypadku Demeo, Nock, lub Bogowie grawitacji.

I jest wiele rzeczy, do których nawet tu nie dotarłem – zbieranie stworzeń towarzyszących, zbieranie asteroid, skanowanie obiektów za pomocą lewego kontrolera, zagłębianie się w ulepszenia statków i kupowanie nowych statków. Jest tu mnóstwo do odkrycia i wiele godzin rozgrywki, a to wszystko za jedyne 20 USD. To fantastyczny przykład tego, jak dostosować wrażenia do gogli VR i kolejna gra, która jest obowiązkowym tytułem dla Quest.