My Time at Portia na Androida: szalenie ekspansywna symulacja życia w Twojej dłoni

Źródło: Gry Pathea

Jeśli jesteś taki jak ja i nigdy nie grałeś ani jednej „symulacji życia” poza miastem Dolina Gwiezdnej Rosy i/lub Animal Crossing, wyrwanie się z tych powłok i wypróbowanie nowych gier z tego gatunku może być ryzykowne. W końcu dlaczego miałbyś potrzebować inne gra sim, jeśli masz już dwie najlepsze na rynku? Cóż, My Time at Portia jest tutaj, aby odpowiedzieć na to pytanie, a ja postaram się dać mu trochę oddechu bez ciągłego porównywania go z uznanymi tytanami gatunku.

Konfiguracja My Time at Portia jest śmiesznie zgodna ze Stardew Valley: krewny zostawił cię kawałek posiadłości w małym miasteczku, więc wyruszasz na przygodę, zostawiając za sobą dawne życie pył. W tym przypadku odziedziczyłeś warsztat tuż za bramą tętniącego życiem miasta Portia (Por-tee-ah? Por-shee-a? Każdy, z kim rozmawiasz, wymawia to inaczej, więc wybierz ten, który Ci się podoba).

My Time at Portia to symulator życia, w którym budujesz i rozwijasz swoją działalność warsztatową, pielęgnujesz relacje, odkrywasz i walczysz przez wiele szczęśliwych dni.

Stamtąd zaczynasz ustanawiać siebie jako miasto nowego „budowniczego” Portii; chwytliwy termin, który pozwala ci tworzyć wszystko, od skrzynek z doniczkami po całe mosty. Bierzesz prowizje od innych mieszkańców miasta i/lub sprzedajesz rzeczy, które wytwarzasz, aby generować dochód i rozwijać swój biznes. Niektóre zadania pomogą ci również w rozwijaniu się w całym świecie, dając ci jeszcze więcej miejsc do odkrycia, przedmiotów do zebrania i ludzi do poznania.

To, co sprawia, że ​​My Time at Portia jest nieco wyjątkowe, to fakt, że trafia do tak wielu różnych gatunków w jednej grze. Masz swoje aktywności związane z farmą, takie jak zbieranie zasobów, sadzenie i rzemiosło, a potem masz swojego social-sim działania takie jak budowanie relacji z mieszkańcami, oprócz aspektów RPG akcji poprzez walkę hack-n-slash i drzewka umiejętności. Krótko mówiąc, My Time at Portia daje jeszcze. Bardziej złożone możliwości rzemieślnicze, więcej postaci do interakcji, więcej świata do eksploracji i większy postęp dla własnej postaci. Dzięki kilku ulepszeniom tu i tam ta gra może z łatwością znaleźć się wśród najlepsze gry na Androida do dyspozycji.

Źródło: Gry Pathea

Przeszedłem już kilka godzin w My Time at Portia i czuję, że ledwo zarysowałem powierzchnię tego, co gra ma do zaoferowania. Gdy pokonasz kilka pierwszych przeszkód związanych z przejściem przez samouczki i wykonaniem kilku pierwszych zleceń i zadań pobocznych, przekonasz się, że gra wpada w bardzo uzależniający rytm.

Przyjmowanie zleceń to miejsce, w którym spędzam większość czasu, na który składają się zadania w ramach zadań, w zadaniach. Aby to zademonstrować, spójrzmy na pierwsze duże zlecenie budowy mostu na Bursztynową Wyspę. Aby zainstalować most, wystarczy wykonać dwie części końcowe i jeden środkowy element łączący. Jak trudne to może być, prawda? Cóż, do zbudowania końcowych elementów mostu potrzebne będą miedziane rury i deski z twardego drewna.

Jak więc zdobyć miedziane rury i deski z twardego drewna? Oczywiście musisz przepuścić miedziane pręty przez szlifierkę, a surowe drewno liściaste przez swój nóż. Ale jak zdobyć miedziane pręty i twarde drewno? Najpierw będziesz musiał wytopić rudę miedzi w swoim piecu na miedziane pręty, a na drewno liściaste będziesz musiał ściąć duże drzewa. Ale jak się okazuje, twój wątły topór nie jest wystarczająco dobry, aby ścinać wielkie drzewa, więc musisz najpierw przetopić trochę brązu, aby zrobić ulepszony topór. Więc teraz, gdy masz ulepszony topór i potrzebne ci twarde drewno, musisz po prostu wydobyć rudę miedzi aby wytopić miedziane pręty, uszlachetnić pręty do postaci rur, a następnie złożyć to wszystko razem, aby uzyskać most.

Pętla rozgrywki jest bardzo wciągająca i satysfakcjonująca, zwłaszcza jeśli chodzi o zlecenia i crafting.

Dla niektórych może to brzmieć zbyt żmudnie i żmudnie, ale dla mnie tego rodzaju wieloczęściowe misje są muzyką dla moich uszu. Mój czas w Portii działa w trybie dzień/noc w grze, w którym każdy dzień trwa około 20 minut. Rzeczy takie jak wytapianie i rafinacja surowców zajmują cenne minuty, więc gdy w końcu zdobędziesz kilka produkty potrzebne do wykonania zadania, może być już noc i musisz położyć się do łóżka, zanim gra zmusi cię do pójścia do spać. Oznacza to, że następnego ranka masz już gotowe produkty, z którymi możesz rozpocząć pracę nad następnym kawałkiem łamigłówkę, a ty po prostu grasz i grasz, aż nadejdzie kilka godzin później w prawdziwym świecie i nie będziesz pewien, jak się masz tam.

Biorąc to pod uwagę, gra robi ci solidne wrażenie, bardzo regularnie zapisując swoje postępy. Musiałem się wylogować za grosze i byłem mile zaskoczony, gdy stwierdziłem, że moje postępy są prawie nadal tam, gdy następnym razem zaloguję się ponownie, nawet jeśli całkowicie zamknąłem grę.

Trzeba przyznać, że nie spędziłem nawet połowy czasu na budowaniu relacji, niż powinienem, ale interakcja z sąsiadami to kolejny zabawny, prosty sposób na zabicie czasu. W My Time at Portia jest dość solidna obsada NPC, z których spora część to oczywiście materiał randkowy. Możesz z nimi rozmawiać, dawać im prezenty (które mogą lub nie mogą się podobać), a nawet grać w mini-gry kamień-papier-nożyczki i rozgrywać z nimi sparingi (tak, walczysz z nimi fizycznie, ale wszystko jest w porządku zabawa!).

Być może poprzez rozmowy, wręczanie prezentów i spędzanie czasu z sąsiadami może zakorzenić się romans?

Kolejnym nieoczekiwanym miłym akcentem z My Time at Portia była walka, która była szokująco zabawna. To tylko podstawowe podejście do hack-n-slash, ale wciskanie przycisków jest świetne i kazało mi polować na biedne, bezbronne lamy dla czystej dreszczyku emocji. To również przenosi nas do elementów gry bardziej podobnych do RPG, z włączeniem systemu poziomowania i drzewa umiejętności skupiającego się na walce, zbieractwie i socjalizacji.

Poprzez codzienne zadania, wykonywanie zleceń i wygrywanie walk zdobywasz PD i powoli zaczynasz zdobywać kolejne poziomy. To z kolei daje ci punkty umiejętności, które możesz wydać na swoje drzewko umiejętności, aby zyskać przewagę w dowolnym z wyżej wymienionych obszarów. Umiejętności biegną w gamie od zwiększania szybkości zdobywania XP, zwiększania obrażeń zadawanych w walce, zmniejszenie materiałów wymaganych do wytwarzania, a nawet zwiększenie prawdopodobieństwa, że ​​NPC zaakceptuje twoje wniosek!

Jest mnóstwo późniejszej zawartości gry, której jeszcze nie miałem okazji poruszyć, na przykład nurkowanie w ruinach, poszerzanie warsztatu, hodowanie inwentarza żywego, małżeństwa i nie tylko, więc musisz po prostu zagrać w tę grę, aby dowiedzieć się, ile musi oferta!

Co Ci się nie spodoba w My Time at Portia?

Źródło: Gry Pathea

Miałem mnóstwo zabawy z grą i mniej więcej dokładnie tego się spodziewałem, ale jest kilka godnych uwagi obszarów do poprawy. Jednym z moich głównych zarzutów jest to, że gra nie działa zbyt dobrze na moim Samsungu Galaxy S9. Szczerze mówiąc, mój telefon ma kilka lat i nie był w pierwszej kolejności topowym telefonem do gier, ale wygląda na to, że poważne spadki klatek, a opóźnienie nie może być tylko mną. Te ataki jąkania są najbardziej widoczne podczas sprintu, więc czasami celowo nie biegam tylko po to, by uniknąć porzucania klatek. Wiemy również, że gra miała podobne problemy z wydajnością w wersji na Switcha, więc prawdopodobnie nie jest to tylko przypadek syndromu starego telefonu.

Gra cierpi na pewne zauważalne problemy z wydajnością, z opóźnieniami i spadkiem klatek, szczególnie podczas sprintu.

Innym problemem jest interfejs użytkownika gry, który wydaje się być zatłoczony w nowym, małym ekranie. W grze wiele się dzieje (więcej znaczy więcej, prawda?) nawet w głównym widoku, od śledzenia celów, wirtualnych elementów sterujących na ekranie, mini-mapy, skrótu do ekwipunku i nie tylko. Skoro o tym mowa, zarządzanie zapasami to dość przykry obowiązek, a nie w tym przypadku zabawny, ponieważ ograniczenia w ekwipunku zmuszają do ciągłego tasowania wokół twoich przedmiotów między plecakiem, głównym ekwipunkiem i przechowywanym ekwipunkiem, co było poziomem pracochłonności, który był o jeden krok za daleko, nawet Dla mnie.

Zarządzasz tym wszystkim za pomocą podwójnego dotknięcia oraz przeciągania i upuszczania, które działa dobrze, ale może być dość nieintuicyjne, gdy zaczynasz. To prowadzi nas do samouczków, które sklasyfikowałbym jako zupełnie nieprzydatne. Samouczki są bardzo mocno tekstowe, co nie przekłada się dobrze, gdy są upchnięte w ograniczeniach mniejszego interfejsu użytkownika. Są również niesamowicie przytłaczające dla graczy, którzy dopiero zaczynają. Często łapałem się na tym, że pomijam samouczki, aby samemu zrozumieć, zamiast próbować przebrnąć przez kolejne zbyt mylące wyjaśnienie prostej koncepcji.

Grafika nie jest niesamowita, a interfejs użytkownika może wydawać się trochę ciasny, jeśli chodzi o zarządzanie zapasami.

Moja ostatnia skarga jest drobna, ale uważam, że warto ją wskazać. Rzadko narzekam na to, ale nie jestem pod wrażeniem grafiki 3D. Sam świat wygląda całkiem przyzwoicie, z ładną paletą kolorów i wielką dbałością o szczegóły. Mimo to tekstury są rozmyte, a kształty są w większości prymitywnymi wielokątami z tylko cienką warstwą farby cyfrowej na wierzchu. Jest to najbardziej widoczne w modelach postaci, z których czasami głośno się śmiałem. Jest coś niezaprzeczalnie przerażającego w widocznym braku powiek u tak wielu postaci, co nadaje im martwą, niesamowitą atmosferę doliny.

W połączeniu z aktorstwem głosowym, które też nie jest gwiezdne, pomyślałem, że ta gra pasowałaby idealnie do ery gier Gamecube. To nie jest zła rzecz, uwielbiam ten okres grania, ale wszystko to oznacza, że ​​My Time at Portia wydaje się, że jest kilka lat opóźniony w działach graficznych i głosowych. Pamiętaj jednak, że grałem w wersję przedpremierową, więc ostateczna wersja może różnić się od tego, czego doświadczyłem do tej pory.

Czy powinieneś zagrać w My Time at Portia?

Źródło: Gry Pathea

3.5z 5

Pomimo swoich wad, nadal gram w My Time at Portia i zamierzam grać dalej dla wielu, wiele więcej godzin. Nie mam wątpliwości, że w końcu się na tym wypalę, tak jak w przypadku Animal Crossing i Stardew Valley, ale biorąc pod uwagę moje nawyki w grze, prawdopodobnie nie wydarzy się to przez co najmniej kolejne 50-80 godziny. Niemniej jednak, mój czas w Portii to imponujący cios dla mobilnej symulacji życia i może zapewnić rozrywkę na długi czas.

Problemy z wydajnością i sporadyczne błędy są denerwujące, ale nie psują gry, więc mam nadzieję, że deweloper będzie nadal wspierać grę i poprawiać wrażenia z urządzeń mobilnych, gdy zacznie więcej graczy przyjęcie go. Słyszałem, że Przełącznik Nintendo wersja jest podatna na brutalnie długie czasy ładowania, ale jak dotąd nie spotkałem się z tym samym problemem na urządzeniach mobilnych, więc miejmy nadzieję, że to dobry znak, że optymalizacja mobilna jest być może lepsza.

Pomiędzy zbieraniem, tworzeniem, kontaktami towarzyskimi i odkrywaniem, nie brakuje sposobów na grę tak, jak chcesz. Możesz działać powoli i mieć swobodne, zenowe doświadczenie lub możesz przejść na hardcore, aby zoptymalizować swój warsztat i stać się najbogatszym draniem w całym cholernym mieście! Dzięki podejściu „więcej znaczy więcej” My Time at Portia ma coś dla każdego i zdecydowanie polecam go każdemu, kto szuka naprawdę wciągającej gry mobilnej.