Oculus Quest praktyczne: zestaw słuchawkowy dla tych, którzy nie wiedzieli, że zależy im na VR

Zawsze uważałem na zestawy słuchawkowe do rzeczywistości wirtualnej. Jestem osobą, która łatwo zapada na chorobę lokomocyjną - oczywistą przeszkodę dla VR od zarania dziejów - ale miałem też problemy z dostępnością. Przez ostatnią dekadę skakałem z mieszkania do mieszkania, więc nie tylko przestrzeń jest problemem, ale także przenośność. Muszę już spakować i dźwigać delikatny komputer stacjonarny wraz z meblami, więc dlaczego miałbym chcieć ciągle ustawiać miejsce na VR?

Zestawy VR są z roku na rok coraz bardziej zaawansowane, ale dopiero niedawno myślałem o zakupie (mimo że teraz mam dostęp do pieniędzy). Tam jest Oculus Quest wchodzi.

Do tej pory słyszałeś już o Oculus Quest, pierwszym uniwersalnym systemie do gier firmy. Nie ma potrzeby stosowania skomplikowanych konfiguracji przewodowych, odpowiednio zmierzonej przestrzeni do gry, a nawet aktualizacji komputera. To jest plug-and-play z obszerna biblioteka i konkurencyjną, przystępną cenę. Dla ludzi takich jak ja, którzy nie są głęboko zainwestowani w VR, ale lubią nowe technologie jako konsumenci i entuzjaści gier, jest to niezwykle atrakcyjne.

Mój kolega Russell Holly nie żartował, mówiąc, że Quest to „przyszłość VR dla wielu ludzi”, zwłaszcza że najwyraźniej rozmawiał bezpośrednio ze mną.

Prawdziwie bezprzewodowy

Jedno z moich najwcześniejszych wspomnień z VR to potykanie się o kable. Było to około 2015 roku i testowałem grę na małym festiwalu na jednym z oryginalnych zestawów demonstracyjnych Oculus Rift. Niewiele pamiętam z gry, w którą grałem. Jedyne, co pamiętam, to osoba prowadząca demonstrację, która poruszała mną i próbowała mnie prowadzić, jakbym był psem, który zaplątał się we własną smycz. Były tam ściany, które powstrzymywały mnie przed przypadkowym wejściem w tłum, ale nic nie uchroniło mnie przed wpadnięciem w ofiary drutów.

Dopiero gdy zdjąłem Quest pod koniec podglądu, zdałem sobie sprawę, że nie muszę nawet myśleć o potknięciu się. Włożyłem go na głowę, przełożyłem ręce przez opaski na nadgarstku kontrolera i byłem gotowy.

Było kilka problemów z włączeniem go. Paski są trudne do znalezienia, gdy masz ograniczony wzrok, więc poprosiłem osobę prowadzącą demo, aby dostosowała je dla mnie. Jestem pewien, że z czasem przyzwyczaiłbym się do dokładnego dopasowania (w tym okularów, które mogłem nosić dzięki regulatorowi głębokości) i problem zniknął.

Nie ma czegoś takiego jak „prawdziwie bezprzewodowy” w technologii, ale Quest był najbliższy, jaki kiedykolwiek dostałem osobiście.

Oculus Quest eliminuje również jeden z największych problemów, jakie miałem. We wspomnianej katastrofalnej wersji demo bardzo się wahałem przed poruszaniem się z powodu przewodów, ale także dlatego, że bałem się wejść w środek tłumu lub poza zasięg czujnika. Quest to jednak samodzielny zestaw słuchawkowy, co oznacza, że ​​nie musisz się zbytnio martwić o to, że znajdujesz się w zasięgu gry, ponieważ wszystko to ustawisz samodzielnie dzięki Guardian. Używasz kontrolerów jak wskaźnika laserowego, aby wyznaczyć krawędzie swojej gry, gdzie chcesz być, a jeśli zbliżysz się do niego podczas sesji, pojawi się siatka, aby powstrzymać cię przed poruszaniem się dalej. W pewnym momencie nosiłem zestaw słuchawkowy poza wcześniej ustalonym obszarem gry i otrzymałem komunikat o błędzie, który powiedział mi, że zostałem rozłączony. Śledzenie na zewnątrz również utrzymywało mnie w miejscu i wymazało niepokój związany z poruszaniem się.

Nie było też żadnych zewnętrznych czujników, z którymi można by się zmagać, więc umieszczenie się w tym obszarze nie było nawet przemijającą myślą. W zestawie słuchawkowym jest wbudowana kamera, która śledzi Twoje ruchy, więc możesz również poruszać rękami w sposób, który może zostać odebrany przez system. Kontrolery mają również wbudowane czujniki, które śledzą bardziej specyficzne gesty palców, chociaż nie są one całkowicie dokładne. Miałem problemy z uniesieniem kciuków do góry i było małe opóźnienie między momentem, w którym ruszyłem kciukiem, a pojawieniem się tego w zestawie, ale mogłem robić palcami. Ponadto nie ma jeszcze śledzenia poszczególnych cyfr, ale nie ma to znaczenia podczas grania w większość gier.

Czułam, że mogę machać rękami, schylać się, odwracać i poruszać głową. Nie ma czegoś takiego jak „prawdziwie bezprzewodowy” w technologii, ale Quest był najbliższy, jaki kiedykolwiek dostałem osobiście.

Świetny, mocny przykład

Jedną z gier, które sprawdziłem, była Journey of the Gods, pierwszoosobowa gra przygodowa fantasy od Turtle Rock Studios, w której możesz machać mieczem, walić przedmiot z tarczą, strzelaj z kuszy i, co najbardziej imponujące, zamień się w Boga i kontroluj wzrost roślin i innych gigantycznych zadania. Najwyraźniej dostajesz także sowę, którą możesz głaskać, i to jest bardzo ważne.

Niektóre z bardziej szczegółowych ruchów wymagały przyzwyczajenia. Nadal chciałem chwycić miecz, kiedy został mi przedstawiony, mimo że taki ruch nie jest możliwy w VR. Zamiast tego wyciągasz rękę i naciskasz spust. To również jest to, co musisz zrobić, przygotowując kuszę, a do tego trzeba było się przyzwyczaić. Po wyłączeniu gestów reszta rozgrywki staje się naturalna. Wyrzucałem strzały jak zawodowiec.

Precyzja była strzałem w dziesiątkę podczas segmentów „God mode”, w których górujesz nad krajobrazem i poruszasz Ziemię według swojej woli. Podczas samouczka gigantyczny ptak ma za zadanie sprawić, aby roślina wyrosła, a następnie zmniejszy ją. Nie jestem pewien, czy to dlatego, że nadal nie przystosowałem się do oglądania moich dłoni replikowanych w VR, czy też tak było jest to tylko konsekwencja grania wczesną wersją, ale ruchy nie przeszły idealnie akcja. Wciąż widziałem, jak moje ręce się poruszają, ale zajęło mi to kilka prób, aby złapać roślinę.

Wypróbowałem też Beat Saber in the Quest, co według większości z nas w Mobile Nations jest świetną grą. Na początku nie zdawałem sobie sprawy, że możesz się schylać lub że masz szereg różnych ruchów za pomocą tytułowych szabli, ale kiedy to odkryłem, doświadczenie nabrało zupełnie nowego znaczenia. W grach rytmicznych opóźnienie wejścia może oznaczać śmierć, więc widzenie tak małej ilości tego - w tym kucania - sprawiło, że gra była płynna. Zadanie warto zdobyć tylko po to, aby samemu zagrać w Beat Saber.

Jak wypada w porównaniu do Rift S

Wraz z ogłoszeniem w tym tygodniu Rift S, który Oculus reklamuje jako mocniejszy system, mówi się o tym, czy szum wokół Questa utrzyma się. Nie ma możliwości (w każdym razie w tym momencie), aby samodzielny zestaw słuchawkowy z wbudowanym procesorem Snapdragon 835 był w stanie konkurować z takim, który może bezpośrednio łączyć się z komputerem.

Mogłem również wypróbować Rift S i chociaż sprzęt jest również super imponujący, jest przeznaczony na zupełnie inny rynek niż Quest.

Jak omówiła Holly w swoim Praktyczne korzystanie z Rift S., Rift S jest bardziej „skromnym ulepszeniem” obecnego zestawu produktów. Wymaga większości tych samych specyfikacji PC co Rift i ma nieco większe pole widzenia. Podobnie jak Quest, ma również funkcję Guardian, obsługuje sześć stopni swobody i ma wbudowane śledzenie kamery. Różnica polega na tym, że dodatkowa kamera pozwala na większą objętość śledzenia niż Quest. Możesz na przykład sięgnąć za siebie, co świetnie sprawdza się, gdy musisz wyciągnąć aparat z plecaka w grze Vacation Simulator.

Quest nie jest tak potężny, ale jego bezprzewodowa przenośność w porównaniu z Rift S będzie kołysać niektórych użytkowników. Śledzenie jest nadal niesamowite, do wyboru jest szeroka gama gier, a cena 399 USD jest z pewnością atrakcyjna. Poza tym nie ma przewodów, czy wspominałem o tym? Oczywiście nie jest to najbardziej zaawansowany zestaw słuchawkowy VR na rynku, ale dla większości ludzi to nie będzie miało znaczenia. Ostatecznie chodzi mniej o najlepsze wrażenia wizualne, a bardziej o uzyskanie najlepszego ogólnego wrażenia, i na tym polega Quest.