Czy wiesz, jak powstał Android? To jest historia.

1. Intro
2. Pre-historia
3. Początki
4. Robi to wielki
5. Przemieniony
6. Samsung rośnie
7. Jelly Bean Era
8. Wszędzie
9. Trzecia Era

W pierwszej części naszego Historia Androida przyglądamy się najwcześniejszym początkom systemu operacyjnego, ścieżce do uruchomienia oryginalnego telefonu z systemem Android, T-Mobile G1, a także niektórym wpływom, które ukształtowały wczesne dni Androida. Rzadko przyjrzymy się jednemu z wczesnych prototypów Androida, które nigdy nie ujrzały światła dziennego.

Świat mobilny, około 2006 roku

W świecie technologii, aw szczególności technologii mobilnych, połowa XXI wieku wydaje się być historią starożytną.

Podobny iPhone został aktywnie odrzucony przez Apple. Netbooki były nową, gorącą kategorią ultraprzenośnych urządzeń komputerowych. Tablety tamtego dnia wyglądały jak niezgrabny laptop roboczy z odciętą klawiaturą. Nie było Twittera. YouTube był kiepskim startupem. Windows Vista był czymś.

Smartfony tamtych czasów były, według nowoczesnych standardów, powolne, nieporęczne i brzydkie - krajobraz zdominowany przez Symbiana, Windows Mobile i BlackBerry, w którym królowała produktywność. Chociaż idea telefonu jest

Smartfony z połowy 2000 roku były nie tylko podstawowe z technologicznego punktu widzenia, ale także pole minowe dla deweloperów i na wielu rynkach pogrążone w ograniczeniach przewoźników - znacznie więcej niż to, co my przetrwać dzisiaj. W przeciwieństwie do stosunkowo otwartego świata tworzenia komputerów i stron internetowych, na drugim miejscu znalazły się wrażenia użytkownika i łatwość tworzenia.

Na tym tle powstał Android - obecnie najpopularniejszy mobilny system operacyjny na świecie. I, jak odkryjemy w tej serii, otwartość Androida - choć nie bez wad - pozwoliła mu zyskać przewagę nad zamkniętą konkurencją.

Andy Rubin i Danger

Kilka lat przed powstaniem Androida istniała mała firma zajmująca się oprogramowaniem mobilnym o nazwie Danger, założona przez doświadczonego inżyniera Apple, Andy'ego Rubina.

Jedynym wielkim roszczeniem do sławy Danger był Hiptop, smartfon z klawiaturą poziomą i oprogramowaniem, które sprawiało, że komunikatory, przeglądanie stron internetowych i poczta e-mail były równie ważne w interfejsie.

Dzięki partnerstwu z T-Mobile Danger zmienił nazwę Hiptop na Sidekick, a kult, który zdobyła ta marka, był wyjątkowy jak na swoje czasy.

Sprzedawanym produktem były usługi Danger, a nie sam sprzęt

To, co sprawiło, że Danger's Sidekick odniosło taki sukces, to model biznesowy oparty na podziale przychodów, który w tamtym czasie bardzo różnił się od standardowego mobilnego modelu biznesowego.

Sprzedawanym produktem były usługi Danger, a nie sam sprzęt. Sprzedając sprzęt niebezpiecznie blisko kosztu i dzieląc przychody z usług z T-Mobile, Sidekicks udało się stworzyć niszę, która konkurowała bezpośrednio z Blackberry i Microsoftem w smartfonie przestrzeń.

Larry Page i Sergey Brin z Google wkrótce zostali zauważeni, kołysząc Sidekicks wszędzie, gdzie się udali - w końcu co może być lepszego niż możliwość korzystania z wyszukiwarki Google bez względu na to, gdzie jesteś? Następnie zarząd Danger głosował za zastąpieniem Andy'ego Rubina. Korzystając z nazwy domeny, którą posiadał już od jakiegoś czasu, Rubin założył nową firmę zajmującą się rozwojem platformy otwartej dla wszystkich projektantów oprogramowania.

Android, Inc.

Android, Inc. była samodzielną firmą programistyczną bez produktu do sprzedaży przez dwa lata. Przez większość tego czasu Rubin sam finansował firmę. Dzięki niewielkiemu zespołowi inżynierów oprogramowania i planowi stworzenia nowej generacji oprogramowania dla smartfonów firma skupiła się na ewolucji wielu pomysłów, które pojawiły się w Danger, na zasadzie open source.

Koncentrując się na najlepszej możliwej obsłudze internetu i tworzeniu środowiska, które mógłby uzyskać każdy programista bazując na systemie Android, miał solidny plan, z którego inwestorzy szybko wskoczyli, gdy w końcu został im przedstawiony 2005. Podczas gdy wielu inwestorów szukało możliwości skorzystania z tego mobilnego doświadczenia nowej generacji, Google potrzebował firmy zajmującej się smartfonami, aby konkurować z Microsoftem i Blackberry. Page i Brin chcieli więcej telefonów z Google jako domyślną wyszukiwarką, a otwarta platforma, taka jak Android, oferowała świetny sposób, aby to osiągnąć.

Page i Brin chcieli więcej telefonów z Google jako domyślną wyszukiwarką.

Pod koniec 2005 roku Rubin i jego zespół zostali umieszczeni w biurach w Mountain View w Kalifornii, z dala od świata, gdzie pracowali z tą nową firmą, aby zakończyć tę połączoną wizję.

Prototypy: droga od Sooner do G1

Ale oprogramowanie jest niczym bez sprzętu. I chociaż wielu pamięta T-Mobile G1 jako pierwszy telefon z Androidem, wyposażony w suwak QWERTY i duży (na razie) dotykowy, był to tylko jeden z wielu projektów rozważanych przez Google i partnera producenta HTC, który przez wiele lat żył jako bezimienny ODM.

Stworzony przez HTC „Sooner” wyglądał bardziej jak ówczesne urządzenia BlackBerry.

Najbardziej znany prototypowy telefon był znany pod kryptonimem „Sooner”. Płyta zbudowana przez HTC wyglądała bardziej jak Urządzenia BlackBerry z tamtych czasów niż przyszłe projekty zorientowane na dotyk, z pełną klawiaturą QWERTY poniżej 320x240 pokaz.

Dyrektor ds. Produktów i usług HTC Europe, Graham Wheeler, powiedział Android Central że partnerstwo z Google składało się z tych dwóch głównych projektów, a także HTC i jego testerzy urządzeń Android stanowił drastyczną zmianę w porównaniu ze smartfonami z systemem Windows Mobile w wersji czas. „Były dwa różne identyfikatory - konstrukcja klawiatury QWERTY, a potem także G1. Więc przyglądaliśmy się im obu ”- mówi Wheeler. „To był inny system operacyjny i miał zupełnie inny paradygmat niż Windows Mobile w tamtym czasie, który był znacznie bardziej obeznany z technologią”.

Zastanawiając się nad historią HTC z Windows Mobile w połowie 2000 roku, powiedział prezes HTC America Jason Mackenzie AC, „Jeśli cofniesz się do tamtych czasów, firma HTC podjęła duże ryzyko. W tamtym czasie Microsoft i Google nie byli najlepszymi przyjaciółmi ”.

„W tamtym czasie, nawet z rozmachem, jaki Apple generował za pomocą iPhone'a, byli ludzie, którzy mówili„ Potrzebuję klawiatury ”.

Dyrektor generalny firmy odegrał również kluczową rolę w wprowadzeniu HTC na parterze z Androidem, wyjaśnia Mackenzie. „Peter Chou miał dobre stosunki z Andym Rubinem od czasów, gdy był w Danger. Więc rozmawiali i naprawdę byliśmy podekscytowani platformą opartą na Internecie i dającą konsumentom możliwość włożenia Internetu do kieszeni ”.

„To był czas, kiedy [konsumenci] nie czuli się komfortowo z ekranem dotykowym. Nawet z rozmachem, jaki Apple generował za pomocą iPhone'a, byli ludzie, którzy mówili: „Potrzebuję klawiatury”. W tamtych czasach firma RIM nadal odnosiła sukcesy. Więc myślę, że obie strony dostrzegły szansę - włączmy silny interfejs dotykowy, który zapewnia dostęp do Internetu, wkłada go do kieszeni - ale to jest swego rodzaju brama do tego nowego dotyku ”.

Nikomu trudno byłoby przewidzieć błyskawiczny wzrost, którym w końcu spodoba się Android, ale Mackenzie pamięta mnóstwo szumu wokół G1 z HTC przed uruchomieniem.

„Byliśmy bardzo podekscytowani, naprawdę zerwać łańcuchy od naszych inżynierów. "

„Pamiętam, że byłem tym bardzo podekscytowany. Wiedzieliśmy, że będzie duży. [Google] zagrał all-in za tym. Myślę, że wiedzieliśmy, że ma potencjał, biorąc pod uwagę ich doświadczenie z Internetem, biorąc pod uwagę platformę i jej korzenie oraz swobodę, jaką mieliśmy jako producent, aby wprowadzać innowacje w platformie. Ponieważ Microsoft był i jest dobrym partnerem, strategia Google była zupełnie inna w tym sensie, że „OK, dajemy Ci platformę i możesz wprowadzać innowacje. Chcemy, abyś - HTC - wprowadzał innowacje ”.

„Byliśmy bardzo podekscytowani, naprawdę zerwać łańcuchy od naszych inżynierów. "

Wpływ iPhone'a

Nie można zaprzeczyć historycznemu wpływowi iPhone'a na krajobraz mobilny. Chociaż nie był to pierwszy telefon z pełnym ekranem dotykowym, iPhone przemyślał sposób, w jaki powinno działać doświadczenie użytkownika smartfona, torując drogę dla responsywnych smartfonów z ekranem dotykowym, których wszyscy używamy dzisiaj. Jednak kiedy został po raz pierwszy zaprezentowany w styczniu 2007 roku, wielu rywali chciało go zlekceważyć.

Steve Ballmer, ówczesny dyrektor generalny Microsoftu, wyśmiewał się z wysokiej ceny oryginalnego iPhone'a, ograniczeń operatora i szybkości transmisji danych. Producent BlackBerry, RIM, był równie lekceważący - przynajmniej publicznie.

Ale wydaje się, że Google, z własnym mobilnym systemem operacyjnym już w piekarniku, mógł być bardziej sprawnym konkurentem. W 2013 Atlantyckizgłoszone o reakcji przełożonych z zespołu Androida na wydarzenie dotyczące iPhone'a.

„Jako konsument byłem zachwycony. Chciałem natychmiast. Ale jako inżynier Google pomyślałem: „Będziemy musieli zacząć od nowa” - cytuje Googler Chris DeSalvo. "To, co nagle wyglądało tak... Lata 90-te [...] To tylko jedna z tych rzeczy, które są oczywiste, kiedy to widzisz ”.

"To, co nagle wyglądało tak... 'lata 90."

Zgodnie z tym, reakcja Andy'ego Rubina była równie instynktowna Atlantycki - "O kurczę. Chyba nie będziemy wysyłać że telefon."

"Że telefon "był" Wcześniej ", urządzenie zbudowane przez HTC z fizyczną klawiaturą. Dominującym argumentem było to, że decyzja o dostarczeniu innego telefonu - „Dream” z ekranem dotykowym, który stał się T-Mobile G1 - była bezpośrednio spowodowana pojawieniem się iPhone'a. Google mógł uruchomiliśmy Androida na Wcześniej, no cóż, wcześniej, ale wstrzymał się, dopóki nie miał czegoś lepszego, co mogłoby konkurować z ofertą Apple.

Inni członkowie zespołu Androida zaprzeczają, że tak właśnie sprawy potoczyły się wewnętrznie. Niemniej jednak nie można zaprzeczyć, że iPhone zapoczątkował trend w kierunku telefonów z ekranem dotykowym, który trwa do dziś. W końcu wszyscy konkurenci musieliby na to zareagować i okazuje się, że Android był jednym z pierwszych, którzy to zrobili.

Sen ożywa

Kilka prototypów zostało zaprojektowanych i odrzuconych, zanim G1 został sfinalizowany i wydany w 2008 roku. Firmy takie jak LG i Apple były pionierami systemu operacyjnego w pełni dotykowego, ale projektanci nadal czuli potrzeba fizycznej klawiatury i przycisków nawigacyjnych, które nadały G1 jego sympatyczny (ale masywny) projekt. Spodziewamy się, że było też wbudowane trochę DNA Sidekick, ponieważ podczas przesuwania wyświetlacza LCD w górę i na zewnątrz jest znajome.

Projekt i forma nie były jedynymi rzeczami, nad którymi pracowano. Oprogramowanie G1 przeniosło na telefon rzeczy, które po prostu nie zostały zrobione wcześniej lub przynajmniej niezbyt dobrze. Prawdziwa wielozadaniowość, kopiowanie i wklejanie oraz rozwijany system powiadomień to rzeczy, którymi ekscytowali się użytkownicy mobilni. Chociaż była nieco niezgrabna i potwornie powolna jak na dzisiejsze standardy, pierwsza wersja Androida była wyjątkowa i zapowiadała rzeczy, które nadejdą, niezależnie od tego, kto zbudował Twój telefon.

Kiedy kurz opadł, a wszyscy zaangażowani podpisali wszystkie dokumenty, otrzymaliśmy jeden z najbardziej innowacyjnych telefonów w historii. Specyfikacje nie zrobią wrażenia na nikim, kto kupi dziś smartfona - jednordzeniowy procesor 528 MHz z 192 MB pamięci RAM i 3,2-calowy wyświetlacz 320 x 480 - ale wystarczyły, aby sterować oprogramowaniem i pokazać wszystkim, jak to zrobić wiele lepszy smartfon można porównać do tego, którego używali w 2008 roku.

G1 był idealną bazą do wbudowania Androida w to, czym się stał, po prostu dlatego, że Google był skłonny zaryzykować bycie innym.

Dzisiaj uważamy, że większość z tego jest oczywista. W świecie smartfonów, który był wówczas zdominowany przez Krzywa BlackBerryfirmy takie jak Google i Apple postępowały w inny sposób. G1 był idealną bazą do wbudowania Androida w to, czym się stał, po prostu dlatego, że Google był skłonny zaryzykować bycie innym. Od samego początku Google wykorzystywał oprogramowanie open source w sposób zachęcający do sprzętu zarówno producentów, jak i przewoźników, w pakiecie, który zapewniał usługi i ekosystem, który wyrósł konsumenci kochać. HTC otrzymało pozwolenie na sprzedaż G1 jako HTC Dream, pod własną marką z niewielkimi modyfikacjami, na całym świecie. Zapewnienie przez Google bezpłatnego systemu operacyjnego wraz z platformą aplikacji i metodą dystrybucji skłoniło firmy takie jak Samsung i Motorola do szybkiego zaprojektowania własnych urządzeń.

Tylko kilku zagorzałych fanów Androida będzie nadal używać G1 (i nawet wtedy miałbyś prawo ich kwestionować), ale nie ma zaprzeczając, że jego rozwój i wydanie miało ogromny wpływ na dzisiejszy krajobraz mobilny i rozwój Google przewaga.

NASTĘPNY: rodzi się Android

Wraz z pojawieniem się pierwszego sprzętu z Androidem na rynku przygotowano scenę, na której system operacyjny Google rozprzestrzenił się na świat. Współpraca z HTC i T-Mobile była początkiem, ale wymagałaby więcej niż jednego telefonu na jednym nośniku Androidem, by zmierzyć się z uznanymi graczami, nie mówiąc już o Apple, które rosło w siłę mobilny.

W następnej odsłonie tej serii przyjrzymy się wpływowi G1 na środowisko mobilne, wczesnym stylom wizualnym Androida oraz zasadom projektu Android Open Source. Zobaczymy, jak ogromne partnerstwo z Motorolą i Verizon zaowocowało pojawieniem się kultowej marki w USA.

Kredyty

Słowa: Alex Dobie, Russell Holly, Jerry Hildenbrand i Andrew Martonik.
Projekt: Derek Kessler i Jose Negron.
Redaktor serii: Alex Dobie.
Andy Rubin, zdjęcie: Joi via Wikimedia Commons.jpg)