Przegląd systemu detalicznego OUYA

W zeszłym roku powstał projekt konsoli do gier wideo z systemem Android „OUYA” (wymawiane OOO-yah), przy użyciu Kickstartera do zbierania funduszy na koszty rozwoju. Projekt, który pierwotnie wymagał od sponsorów Kickstartera 950 000 dolarów, zebrał ponad 8,5 miliona dolarów - co czyni go jedną z najbardziej udanych kampanii na Kickstarterze w historii. Ludzie przemówili: to była nisza na rynku gier, którą należało wypełnić.

Po przekazaniu początkowych jednostek w ręce programistów biblioteka gier OUYA zaczęła się rozrastać. Opinie użytkowników zostały pobrane od osób, które miały jednostki w wersji przedpremierowej, oraz zmiany sprzętu powstały w oparciu o te opinie, wykazując troskę i chęć zespołu OUYA, aby zrobić wszystko, co możliwe, aby ich konsola odniosła sukces.

W zeszłym miesiącu OUYA uruchamiane w punktach sprzedaży detalicznej - upublicznienie. Z ceną zaledwie 99 dolarów i biblioteką gier do pobrania, które są bezpłatne lub przynajmniej do wypróbowania, rozpoczęła się samozwańcza „OUYA Revolution”. Czy OUYA spełnia obietnice rewolucji? Czy można to - i czy powinno - porównać do konsol Sony, Microsoft i Nintendo? Jak dobrze działa jako rzeczywiste urządzenie z Androidem? Mamy pełną recenzję.

Podsumowanie

Sama konsola mieści się w niewielkiej 3-calowej kostce, ze srebrno-czarną boazerią. Przycisk zasilania na górze świeci się, gdy urządzenie jest włączone i można go przytrzymać przez 5 sekund w celu całkowitego wyłączenia (w porównaniu z opcją trybu uśpienia dostępną na ekranie głównym). W przypadku przytłaczających napadów ciekawości, na górnym panelu znajdują się 4 śruby ułatwiające demontaż. Jest to ostra mała obudowa i stanowi ładny, widoczny dodatek do każdej innej elektroniki związanej z telewizorem.

Z tyłu jest miejsce na zasilacz sieciowy u góry, port micro-USB i Ethernet pośrodku oraz port HDMI i USB u dołu. Ponieważ OUYA jest aktywnie chłodzony, pod spodem znajduje się wentylator i cztery gumowe nóżki umożliwiające przepływ powietrza. Kabel HDMI i zasilacz sieciowy są dołączone, dzięki czemu OUYA jest gotowa do gry po wyjęciu z pudełka.

Podłączenie komputera do OUYA przez port micro-USB umożliwia dostęp do plików i folderów w pamięci pokładowej, umożliwiając łatwy dostęp do zarządzania danymi w OUYA. Pozwala również na użycie ADB, czyli właśnie to robiłem zrzuty ekranu w dalszej części tej recenzji.

Pełnowymiarowy port USB może być używany do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak mysz komputerowa lub klawiatura, lub do dodatkowego przechowywania za pomocą napędu USB. Koncentratory USB będą również działać do podłączania wielu akcesoriów. Gry OUYA można przechowywać w pamięci wymiennej, o ile twórca gry zezwala na tę funkcję.

Kontroler ma dwa drążki analogowe, podkładkę kierunkową, cztery przyciski sprytnie pisane O-U-Y-A, przycisk menu / systemu pośrodku i touchpad (czarny obszar pośrodku) do wprowadzania danych przypominających mysz. Lewy i prawy drążek analogowy można nacisnąć, aby uzyskać dodatkowe dwa przyciski, odpowiednio L3 i R3. Miałem problemy z przyklejaniem się przycisku „U”; żadne inne przyciski nie blokowały się. Touchpad może być nieco nadwrażliwy, ale wykonuje swoje zadanie. Przewodowa lub bezprzewodowa mysz komputerowa działa jednak znacznie lepiej.

OUYA potrafi być bardzo czuła, jeśli chodzi o zasięg kontrolera. Siedzenie kilka stóp dalej w złym kierunku może spowodować opóźnienie sygnału wejściowego kontrolera, nieudane naciśnięcia przycisków, a czasem nawet całkowity brak reakcji przez długi czas. Wydaje się, że jest to problem z samą konsolą, ponieważ miałem te problemy zarówno z kontrolerem OUYA, jak i kontrolerem PS3 w tym samym czasie podczas grania w trybie multiplayer. Ustawienie gracza (ów) w optymalnych pozycjach w stosunku do konsoli OUYA (im bliżej, tym lepiej) może znacznie zminimalizować problemy z wejściem kontrolera.

W górnej części kontrolera znajdują się dodatkowe 4 przyciski. Dwa najbliżej przedniej ściany kontrolera to cyfrowe przyciski zderzaka, L1 i R1. Dwa większe przyciski, które znajdują się bliżej tyłu kontrolera, to analogowe wyzwalacze L2 i L3. Nie ma o nich wiele do powiedzenia, co oznacza, że ​​działały zgodnie z zamierzeniami.

Zastanawianie się, gdzie umieścić baterie, było interesujące - prawie jak jedno z tych chińskich pudełek z puzzlami. Jasne, wskazówki są prawdopodobnie gdzieś w Internecie, ale gdzie jest w tym zabawa? Każde ramię kontrolera zawiera jedną baterię AA; oba są zawarte w pudełku. Ten szczególny projekt sprawia, że ​​kontroler wydaje się lekki i trochę pusty, ale wygląda całkiem fajnie zdemontowany.

W przypadku sesji wieloosobowych kontrolery OUYA można kupić osobno za około połowę ceny samej konsoli (49 USD). Ta cena jest stosunkowo wysoka. Kupowanie 3 kontrolerów to to samo, co kupowanie półtora OUYA. Na szczęście wielu graczy prawdopodobnie ma kilka kontrolerów z innych systemów (PS3, Xbox itp.), Które są obsługiwane przez dużą liczbę gier OUYA.

Niektóre gry oferują nawet Sklep Play aplikacje, które zmieniają urządzenia z Androidem w kontrolery, dzięki czemu sprzęt do gry wieloosobowej jest jeszcze bardziej elastyczny. Nadal istnieją gry, które wymagają tylko kontrolerów OUYA, co czasami jest po prostu spowodowane tylko obsługą nie został dodany dla innych kontrolerów, ale czasami jest to konieczne - na przykład potrzeba kontrolera OUYA panel dotykowy.

Ta elastyczność sprzętu kontrolera jest ogromna, aby utrzymać OUYA w budżetowym zakresie gier. Chociaż nadal nie jest to idealne rozwiązanie dla wszystkich gier, każdy znajomy przyniesie jeden kontroler z innego systemu podczas gry w trybie dla wielu graczy, co pomaga utrzymać koszt sprzętu poniżej 100 USD.

Oprogramowanie OUYA

Na ekranie powitalnym dostępne jest menu z 4 dostępnymi opcjami: Play, Discover, Make i Manage. To jest punkt wyjścia dla wszystkich rzeczy OUYA. Jest to atrakcyjny motyw menu, chociaż niektóre głębsze menu są nadal tematyczne z zapasowym Androidem w kolorze niebieskim i Czcionka Roboto.

„Graj” to miejsce, w którym znajdują się wszystkie pobrane gry. Nowo pobrane gry są dodawane po prawej stronie listy, a ostatnio używane gry są przenoszone do skrajnej lewej strony. Gdy aktualizacja gry stanie się dostępna, należy ją pobrać i zainstalować, zanim będzie można ponownie zagrać w grę. Byłoby miło wykorzystać więcej miejsca na ekranie, aby wyświetlić więcej gier jednocześnie, lub móc przełączyć się do widoku listy.

„Odkrywaj” to miejsce, w którym można znaleźć i pobrać nowe gry. Istnieje wiele kategorii, które grupują gry w takie rzeczy, jak popularne tytuły, nowe gry, ekskluzywne tytuły OUYA i osobiste listy odtwarzania. Kategorie te mogą się bardzo powtarzać, a niektórych gier można nawet nie znaleźć bez znajomości nazwy i użycia funkcji wyszukiwania. Chociaż fajny pomysł, wydaje się bardziej, że jest to alternatywny układ. Możliwość grupowania tych gier bez redundancji, według kolejności alfabetycznej lub gatunku, byłaby znacznie bardziej przyjazna dla użytkownika.

„Marka” to miejsce, w którym przeglądarka internetowa OUYA i sideloaded gry / aplikacje są dostępne. Powodem, dla którego nazywa się to „Make”, jest to, że istnieją również narzędzia dla programistów tworzących gry OUYA. Przeglądarka internetowa może służyć do pobierania plików bezpośrednio do pamięci wewnętrznej OUYA jako alternatywa dla przesyłania plików z komputera do OUYA przez micro-USB.

Wiele aplikacji, które można pobrać bezpłatnie poza sklepem Google Play, można tutaj zainstalować (nawet gry). Ponieważ nie ma ekranu dotykowego, touchpad kontrolera OUYA może być używany do dokonywania wyborów w aplikacjach. Zaawansowani użytkownicy mogą nawet spróbować swoich sił w przeniesieniu Sklepu Play i jego zawartości do OUYA, jednak to wymaga trochę „hakowania” - ale to właśnie jest wspaniałe w posiadaniu otwartego (niezablokowanego przez producenta) konsola.

„Zarządzaj” to miejsce, w którym można zarządzać kontami, sieciami, kontrolerami i innymi ustawieniami systemu OUYA. Wybranie opcji „System” przeniesie Cię do menu ustawień Androida, które nie różni się od wersji na telefon i tablet (poprawienie menu Androida, aby wyglądało tak ostro jak menu OUYA powyżej, zwiększyłoby ciągłość wizualną - w przyszłej aktualizacji może?).

Gry

Jak każdy gracz wie, to, co tworzy lub psuje konsolę do gier wideo, to gry. Powyżej znajduje się świetny przykład odlotowej gry, która świetnie wygląda i gra na OUYA: Shadowgun. Strzelanki pierwszoosobowe miały być grane z prawdziwym życiem, fizycznymi kontrolami - sterowanie na ekranie po prostu nie jest takie samo. To idealna gra do porównywania fizycznych i wirtualnych elementów sterujących, ponieważ jest dostępna od roku, a większość graczy na Androida prawdopodobnie już w nią grała i / lub pokonała.

OUYA nie miała problemu z dotrzymaniem kroku Shadowgunowi, przebijając się przez poziomy i wrogów. Plik Procesor Tegra optymalizacja naprawdę błyszczy w takiej grze, zapewniając doskonałą wydajność w grze przy minimalnym opóźnieniu.

Jednak wydajność gry nie jest jednakowa we wszystkich tytułach. Szalona gra akcji ChronoBlade jest przykładem mniej niż rewelacyjnej wydajności gry. Cała zabawa polega na łączeniu wrogów w zapomnienie; zwiększyć wrogów, zwiększyć zabawę. Dodaj innego gracza, aby zwiększyć ilość grzebieni i jeszcze więcej zabawy. Jednak OUYA nie radzi sobie tak dobrze z zabawą - wraz ze wzrostem liczby graczy i wrogów, podobnie jak lagi w grze.

Wiele gier ma podejście retro, jeśli chodzi o grafikę, naśladując gry konsolowe z lat 80. i 90. TowerFall to jedna z takich gier, w której rozgrywka jest tak prosta, jak grafika - a jednocześnie jest niezwykle zabawna. Bójki w trybie wieloosobowym między tymi małymi postaciami, które strzelają, chowają się, chowają i skaczą przez poziomy, mogą być bardzo intensywne. To doskonały przykład gry, w której zabawa jest ważniejsza niż grafika. Do pełnego wykorzystania tej gry potrzeba więcej niż jednego gracza; tryb dla jednego gracza nadal wymaga trochę pracy (być może poprzez dodanie bitew komputerowych).

Chociaż powyższe gry są zdecydowanie warte grania, w sklepie OUYA jest po prostu zbyt wiele gier, w które nie są. Niezbędnych gier wysokiej jakości jest zbyt mało. Zamiast tego istnieje wiele gier, które czułyby się bardziej jak w domu jako mini-gry w pełnoprawnych grach i nietypowe / dziwaczne gry, których wypróbowanie może być fajne, ale nie stawiaj czoła garstce wysokiej jakości gier w OUYA sklep.

Emulatory

OUYA to doskonały oldschoolowy automat do gier. W oficjalnym sklepie dostępne są emulatory do bezpośredniego pobrania, w tym NES.emu, Snes9x EX +, Mupen64Plus i GBA.emu. Inne, które obsługują gry producentów takich jak Sega, SNK i Sony, również będą działać, ale są dostępne tylko poprzez sideloading.

Jeśli chodzi o emulatory dostępne w sklepie OUYA, system uruchamia gry na NES, Super Nintendo i GameBoy Advance z niewielkimi lub żadnymi problemami. Gry konsolowe późniejszej generacji, takie jak tytuły z Nintendo 64, nadal są dość błędne, ale można je odtwarzać. Spodziewaj się błędów graficznych, problemów z wydajnością lub obu - w zależności od gry. Na przykład Mario Kart 64 działa bardzo dobrze z kilkoma poprawkami w ustawieniach systemu emulatora, podczas gdy Super Smash Bros dla N64 ma drobne problemy z praktycznie wszystkimi konfiguracjami ustawień.

Łatwy dostęp do emulatorów na telewizorze o wysokiej rozdzielczości (nie żeby większość gier wymagała takiej rozdzielczości) to ogromny plus dla OUYA i wszystkich zainteresowanych tego typu grami.

Robaki

OUYA jest wciąż w powijakach i nadal istnieje wiele problemów, które wymagają rozwiązania. Powyższy zrzut ekranu jest przykładem. Czasami kafelki gry w menu „Graj” i „Odkrywaj” ładują się zauważalnie długo lub nie ładują się wcale. Może to być związane z problemami z łącznością, ponieważ łączność internetowa będzie od czasu do czasu na krótko rozłączana. Aktualizacje systemu OUYA czasami kończą się niepowodzeniem, a gry czasami wyświetlają wyskakujące komunikaty o błędach podczas łączenia się z ich serwerami.

Jednym z najbardziej frustrujących problemów jest niestabilność systemu. Nie ma nic gorszego niż gorąca runda gry ciekawostek You Don't Know Jack i nagłe przeniesienie do ekranu powitalnego OUYA. Ponieważ wyjście z gier je zamyka, jest to w zasadzie losowy reset. Zdarzyło się to kilka razy w różnych grach, zarówno dla jednego, jak i dla wielu graczy. Zamknięcie gry bez ostrzeżenia, bez możliwości wznowienia rozgrywki, po prostu sprawia, że ​​chcę wyłączyć konsolę. Przeskakiwanie do ekranu powitalnego nie ogranicza się również do bycia w grze - aktualizacja gier lub nawigacja po menu OUYA czasami powoduje awarię i przejście do ekranu powitalnego.

Miałem również jeden przypadek zniknięcia gry z mojej biblioteki: Mupen64Plus. Z jakiegoś powodu pewnego dnia po prostu go nie było. Wszystkie pliki Mupen64Plus były nadal zapisywane w pamięci wewnętrznej OUYA, w tym pamięci ROM gier i zapisywanie stany - pozwalając na pobieranie moich gier dokładnie tam, gdzie zostały przerwane po ponownym pobraniu pliku emulator. Bardzo dziwny.

Podsumowując

Posiadanie tak niewielkiej ceny ułatwia zakup OUYA po prostu jako „zabawki”, a nie jako poważnej / hardkorowej konsoli do gier. Elastyczność korzystania z innych kontrolerów konsoli, a także urządzeń z systemem Android jako kontrolerów pomaga utrzymać system gier z systemem Android na poziomie budżetowym. Będąc pierwszą generacją konsoli nowego rodzaju, należy się spodziewać problemów przy uruchomieniu. Zespół OUYA wydaje się być oddany dążeniu do „rewolucji w grach wideo”, a ponieważ wiele problemów OUYA jest najprawdopodobniej opartych na oprogramowaniu, sytuacja może się znacznie poprawić.

W obecnym stanie OUYA stanowi doskonałe podłoże dla emulatorów i pamięci ROM gier. Fani Androida, którzy uwielbianie sideload, rootowania, ROM i dostosowywania ich urządzeń do własnych upodobań może znacznie wydłużyć OUYA. Na przykład, podczas gdy OUYA nadal nie ma oficjalnego wsparcia dla aplikacji takich jak Netflix i HuluCi, którzy czują się komfortowo, mogą nadal pobierać te aplikacje na OUYA, korzystając z różnych obejść. Nawet metoda instalacji Sklepu Google Play jest dostępna dla tych, którzy chcą „włamać się” do oprogramowania OUYA. Tacy użytkownicy to zwykle grupa, która chce pracować nad błędami i może czekać na aktualizacje systemu operacyjnego, aby rozwiązać bieżące problemy. W przypadku tej podgrupy użytkowników zakup OUYA dzisiaj mógłby być uzasadniony.

Użytkownicy, którzy chcą systemu do gier, który działa świetnie po wyjęciu z pudełka z biblioteką gier, która to usprawiedliwia kupowanie, konfigurowanie i utrzymywanie nowego sprzętu do gier może chcieć się powstrzymać zakupy. Biblioteka gier w sklepie OUYA jest nadal słaba, z zaledwie kilkoma naprawdę wyróżniającymi się grami. Chociaż porównywanie OUYA do konsol do gier, które kosztują 5, 6 lub 7 razy więcej, nie jest sprawiedliwe, nawet samo w sobie wydaje się, że obecny klimat gry OUYA jest krótki. Oprogramowanie systemowe OUYA wymaga również dużo pracy, aby gra była bardziej płynna i bezproblemowa. Być może za kolejne 6 miesięcy lub jeśli / kiedy OUYA 2 zostanie wydana, „rewolucja w grach wideo” zacznie nabierać prawdziwego znaczenia.