Recenzja Sony Xperia ZL

Kiedy po raz pierwszy ujrzeliśmy na Xperii ZL na targach CES 2013, być może nie zwrócił na siebie uwagi, na jaką zasługiwał. Podczas gdy smukła, szklana i wodoodporna Xperia Z kradła cały czas aparatu na stoisku Sony, stoły pełne urządzeń Xperia ZL leżały nieużywane. Podczas gdy plastikowa strona zewnętrzna może nie być tak uderzające jak Z na początku na pierwszy rzut oka, ZL jest prawie identyczny pod każdym innym względem - dalekie od „urządzenia ze średniej półki”, jak twierdzili niektórzy. Na pewno nie otrzymujesz wodoodporności ani szklanego panelu tylnego, ale otrzymujesz te same specyfikacje, aparat i znacznie łatwiejszą do trzymania zakrzywioną plastikową obudowę na swoim miejscu. To prawie nie jest uszkodzone urządzenie.

W pewnym sensie Xperia ZL (i Z) to pierwsze przykłady odświeżonego i ożywionego Sony, które chce wypuścić urządzenia z nowoczesnym systemem operacyjnym, tegoroczną specyfikacją i konkurować z innymi producentami na najwyższym poziomie. Na papierze nie ma tu na co narzekać. Ale w czasie, gdy widzimy, że na rynku pojawiają się naprawdę zaawansowane urządzenia, czy wysiłki Sony ze stycznia tego roku nadal mogą przeciwstawić się reszcie? Dowiedzmy się w naszej pełnej recenzji Xperii ZL.

Podsumowanie

Poza kilkoma drobnymi zastrzeżeniami, Sony zestawiło z Xperią ZL świetne urządzenie. Telefon świetnie wygląda i dobrze leży w dłoni nawet z dużym wyświetlaczem. Jeśli jesteś w USA i masz pieniądze do wydania na odblokowane urządzenie (ZL kosztuje 629 USD bezpośrednio od Sony), otrzymasz telefon z najwyższej półki pod względem projektu, specyfikacji i oprogramowania. Co najlepsze, może to być jeden z niewielu odblokowanych telefonów w tym roku, który w pełni obsługuje zarówno AT&T, jak i T-Mobile w pełni na LTE i HSPA + 42.

Sony dołożyło wszelkich starań, aby upewnić się, że Xperia ZL miała dostęp do wszystkich high-endowych specyfikacji, gdy telefon został ogłoszony. Sprawia, że ​​ten telefon działa, to procesor Snapdragon S4 Pro (APQ8064) taktowany zegarem 1,5 GHz, wspierany przez 2 GB pamięci RAM i 16 GB pamięci wewnętrznej (którą można rozszerzyć do 64 GB za pomocą karty microSD). Oszczędź na krok w górę do procesora Snapdragon 600 - znajdującego się w HTC One i Galaxy s4 - niewiele więcej można się było spodziewać po Sony, a biorąc pod uwagę czas ogłoszenia ZL w styczniu, chip po prostu nie był jeszcze gotowy do użycia.

Z przodu urządzenia znajduje się przyjemnie gęsty w pikselach 5-calowy wyświetlacz o rozdzielczości 1080x1920, a z tyłu znajduje się kapsuła z aparatem 13 MP. Jak zwykle, omówimy więcej szczegółów na ten temat w dalszej części recenzji.

Jakość wykonania

Sony mogło rzucić wiele ze swojej najnowocześniejszej mocy projektowej za Xperię Z, ale ZL nie jest brzydkim rodzeństwem. Projekt „Sony Style” jest tutaj żywy i ma się dobrze, i chociaż ten język projektowania okazał się przez lata nieco polaryzujący, myślę, że wybił go z parku. Mieszanka solidnej tafli szkła na ekran otoczonej płaskim czarnym i błyszczącym czerwonym plastikiem wstawki (dostępne są również wersje biała i czarna), a następnie matowa czerwona plastikowa płyta tylna jest bardzo pociągający. Na pewno dostaniesz kilka spojrzeń - w dobry sposób - wyciągając ten telefon z kieszeni.

Najbardziej „Sony” ze wszystkich fizycznych cech Xperii ZL może być okrągły, metalowy przycisk zasilania, który autorytatywnie wystaje z martwego środka po prawej stronie urządzenia. Chociaż przyzwyczajenie się do przycisku zasilania, który znajduje się nisko z boku urządzenia, zajmuje trochę czasu, okazało się, że bardzo łatwo jest go uderzyć, niezależnie od tego, jak podniosłem telefon. Nad przyciskiem zasilania znajduje się przełącznik głośności, który jest wąski w porównaniu do przycisku zasilania, ale nadal łatwy do trafienia. Lewa strona urządzenia jest czysta, z wyjątkiem portu micro USB na samej górze i otworu wejściowego na dole na pętlę na smycz. Na górnej krawędzi znajduje się tylko gniazdo słuchawkowe 3,5 mm, a na dole znajduje się druga strona otworu na smycz.

Tył Xperii ZL, mimo że wciąż czerwony (lub biały lub czarny) ma inną fakturę niż wstawki z boku telefonu, co sprawia, że ​​wydaje się, że ma inny kolor. Wstawki są pokryte błyszczącą powłoką, która matuje część tekstury charakterystycznej dla użytego koloru, co jest znacznie łatwiejsze do zobaczenia na odwrocie. To nie jest tylko jednolita czerwień, wygląda na to, że ma w sobie małe odcienie szarości i czerni. Trudno to wytłumaczyć, ale nadal ładnie wygląda dla naszych oczu. Ta tylna płyta zawiera 13-megapikselowy uchwyt na aparat (który wyraźnie wystaje z tyłu) i lampę błyskową LED u góry, otoczony małym głośnikiem po prawej stronie i mikrofonem powyżej. Na dole znajduje się częściowo zdejmowana klapka, w której znajduje się karta Micro SIM i gniazda kart microSD. Klapka całkiem dobrze pasuje do miejsca z satysfakcjonującym kliknięciem, ale bezceremonialnie łamie to, co w przeciwnym razie byłoby bardzo ładnie zaprojektowaną tylną płytą.

Ergonomicznie Xperia ZL była znacznie łatwiejsza w obsłudze w jednej ręce, niż bym się spodziewał, biorąc pod uwagę rozmiar ekranu 5 cali. Ramki ze wszystkich stron ekranu są ograniczone do minimum, nawet przy dolnej krawędzi dzięki ekranowym przyciskom nawigacyjnym. Efektem końcowym jest urządzenie, które jest o 7,5 mm krótsze niż Xperia Z i około 1 mm węższe. To jest nawet o 2 mm krótszy niż Nexus 4, który ma tylko 4,7-calowy wyświetlacz. Różnica polega oczywiście na grubości - zegary ZL mają 9,8 mm - i chociaż nie jest to najcieńszy telefon w historii, zakrzywiony tył ułatwia trzymanie. To ostro kontrastuje z kanciastym i ergonomicznym wyzwaniem Xperia Z.

Pokaz

Z przodu Xperia ZL zawiera najnowsze technologie wyświetlania Sony. Przyglądamy się 5-calowemu wyświetlaczowi TFT 1080x1920 (czyli 441 ppi) wraz z „Mobile Bravia Engine 2”, czyli oprogramowaniem, które ma poprawić jakość zdjęć i filmów. Wyświetlacz ma niesamowicie wysoką gęstość i wygląda świetnie pod względem przejrzystości i odwzorowania kolorów, tak jak robi to większość wyświetlaczy LCD. Widoczność na zewnątrz jest całkiem dobra przy jasności ekranu podkręconej do 100 procent, ale niekoniecznie jest lepsza niż w przypadku innych nowoczesnych wyświetlaczy. Przez większość czasu utrzymywałem telefon na około 70 procentach jasności i wszystko wyglądało dobrze zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, z wyjątkiem bezpośredniego światła słonecznego.

Niestety sytuacja pogarsza się dość szybko, gdy patrzy się na wyświetlacz ZL pod kątem. Cały wyświetlacz bardzo się zmywa, gdy telefon jest przechylony pod jakimkolwiek kątem innym niż bezpośredni (a mamy na myśli bezpośrednio) w twoich oczach. Na przykład, gdy siedzę przy biurku na laptopie, z telefonem bezpośrednio po prawej stronie komputera, cały ekran wygląda tak, jakby miał mlecznobiały odcień. Chociaż możesz nie używać telefonu poza osią zbyt często, jest to trochę denerwujące, gdy chcesz po prostu spojrzeć na telefon na stole lub pokaż coś znajomemu obok ciebie, a jedna (lub obie) osoby otrzymają sub-par widok doświadczenie.

Kolejną szybką skargą dotyczącą wyświetlacza nie jest sam panel, ale raczej to, co na nim jest. Podobnie jak w przypadku prawie wszystkich urządzeń Sony, Xperia ZL jest dostarczana z zabezpieczeniem ekranu wstępnie nałożonym na ekran. Nie jest to jednak zwykły ochraniacz typu peel-off-and-go - w rzeczywistości nie jest przeznaczony do usuwania przez użytkownika końcowego. Niestety nikt mi tego nie powiedział (ani telefon, skrócona instrukcja obsługi ani instrukcja obsługi), a moje skłonności do OCD natychmiast kazały mi skubać paznokieć kciuka w rogu ochraniacza, aby go usunąć. Podniesienie narożnika nie było takie trudne, ale szybko zdajesz sobie sprawę, że to nie jest twój standardowy ochraniacz fabryczny, kiedy nie oderwie się dalej. Ochraniacz jest idealnie nałożony, ale nadal nie przypomina szkła, zbiera dodatkowe kłaczki i brud wokół krawędzi ekranu i ogólnie wygląda po prostu tanio. Zdecydowanie wolelibyśmy, aby ochraniacz ekranu znajdował się w pudełku i nie był wcześniej nakładany.

A więc szybkie PSA dla nowicjuszy Sony: NIE próbuj usuwać tego zabezpieczenia ekranu! Nieważne, jak bardzo cię to irytuje. To nie powinno odpaść.

Radia

Z punktu widzenia super-nerdy odblokowanego telefonu, radio ustawione w Xperii ZL może być jedną z najbardziej ekscytujących części urządzenia. W przeciwieństwie do większości urządzeń, które idą na kompromis w zakresie częstotliwości lub radia, aby obniżyć koszty i obsługiwać określony rynek, patrzymy na prawie każdą częstotliwość, o którą możesz poprosić. Oto twój podział:

• GSM / EDGE: 850, 900, 1800, 1900 MHz
• HSPA + 42: 850, 900, 1700/2100 (AWS), 1900, 2100 MHz
• LTE: pasmo I, pasmo II, pasmo IV, pasmo V i pasmo XVII

To cała masa liczb do przetrawienia, ale oznacza to, że Xperia ZL będzie działać z EDGE, HSPA + 42 i LTE na prawie każdym nośniku w pobliżu. A co najważniejsze, dla wielu naszych czytelników w stanach zarówno AT&T, jak i T-Mobile są w pełni obsługiwane, w tym LTE. Na czas naszej recenzji korzystaliśmy z urządzenia na T-Mobile i mieliśmy prędkości dokładnie takie, jakich oczekujemy od Nexusa 4 i tej samej karty SIM.

Poza bezprzewodowymi danymi, Xperia ZL ma pełen zestaw czujników i radia. Od Wi-Fi i Bluetooth po GPS i NFC - wszystkie są tutaj. Jakość połączeń przez telefon była w porządku - to znaczy, jeśli nawet wykonujesz już połączenia z telefonu.

Żywotność baterii

Będziesz musiał po prostu zaufać Sony, ale pod tą nieusuwalną tylną obudową znajduje się bateria 2370 mAh. Powiedzielibyśmy, że jest to obecnie w środku pakietu, jeśli chodzi o rozmiary baterii, a dzięki 5-calowemu wyświetlaczowi 1080P będziesz potrzebować każdej dodatkowej mAh, jaką możesz uzyskać. W codziennym użytkowaniu urządzenia nie miałem problemu, aby wydobyć z niego całe 12 godzin dziennie. Zwykle utrzymywałem jasność wyświetlacza na poziomie około 70 procent i widziałem od 2 do 3 godzin „na ekranie” w ciągu dnia, w zależności od tego, do czego go używałem. W dni, w których spędzam więcej czasu poza domem (zwykle korzystam z Wi-Fi przez ponad 50 procent dnia), bateria wyczerpuje się bardziej, ale można to również przypisać włączaniu ekranu na zewnątrz. Ekran w dużym stopniu wyczerpuje każde urządzenie mobilne, a Xperia ZL nie jest wyjątkiem.

Ogólnie rzecz biorąc, nigdy nie widzieliśmy żadnego niepokojącego wyczerpania baterii ZL i nie możemy jej winić za regularne przeżywanie całego dnia pracy przy konsekwentnym użytkowaniu. Jeśli trochę martwisz się o baterię, Sony umieściło w ustawieniach oprogramowanie, które pomaga przedłużyć żywotność telefonu. W sekcji „Zarządzanie energią” znajdziesz kilka przełączników - tryb STAMINA, tryb niskiego poziomu baterii i Wi-Fi oparte na lokalizacji - to wszystko może przyczynić się do oszczędności baterii, jeśli chcesz pogodzić się z kompromisy. Tryb STAMINA wyłącza transfer danych, gdy ekran jest wyłączony, z wygodnym dodaniem białej listy aplikacji, które nadal mogą się łączyć. Tryb niskiego poziomu baterii może automatycznie wywoływać takie rzeczy, jak obniżenie jasności ekranu i czasu wygaszania ekranu, wyłączenie wibracji, GPS, Wi-Fi i innych, gdy poziom mocy spadnie.

To rzadki przypadek wśród niektórych jego ostatnich premier, ale Sony wypuściło Xperię ZL z nowoczesną wersją Androida - w tym przypadku Android 4.1.2 Jelly Bean. Zgodnie z tendencją producentów, Sony wprowadziło własne poprawki do oprogramowania, aby pasowało do reszty marki i projektów. W tym przypadku oznacza to płaski, czysty interfejs, który jest głównie szary, czarny i biały z niewielkimi dodatkami niebieskiego koloru. Jest zgodny z poprzednim oprogramowaniem Sony i tak bym nazwał mniej obraźliwe niż inne firmy w interfejsie Androida.

Launcher i interfejs

Chociaż ogólny „wygląd i styl” dostosowań oprogramowania różni się od standardowego, ZL nie działa inaczej niż można się spodziewać na urządzeniu magazynowym. Jeśli chodzi o menu, przyciski i funkcje w systemie operacyjnym, wszystko będzie tam, gdzie się tego spodziewasz, z niewielkim dodatkiem wizualnym. Świadczą o tym przyciski nawigacyjne na ekranie, aż do menu ustawień, gdzie wszystko zostało utrzymane w stosunkowo czystości.

Program uruchamiający Sony jest dość prosty, ale znowu ma swój własny sposób robienia rzeczy. Ekran blokady jest prosty i można go odblokować, przesuwając palcem w górę lub w dół w dowolnym miejscu na ekranie, z ładnym wyświetlaczem zegara i przyciskami szybkiego uruchamiania do sterowania muzyką i aparatem. Na ekranie głównym zobaczysz standardowy zestaw ekranów ze standardową stacją dokującą, paskiem stanu i układem aplikacji. Szuflada aplikacji jest konfigurowalna pod względem sortowania, chociaż zawiera tylko aplikacje, a nie widżety, tak jak w magazynie. Dostęp do dostosowań - w tym widżetów - można uzyskać po długim naciśnięciu na ekranie głównym lub w menu ustawień w szufladzie aplikacji.

Sony zawiera kilka „motywów”, które zmieniają wygląd urządzenia i tapety, i całkiem fajnie jest mieć łatwy sposób na mieszanie rzeczy. Oprócz samego programu uruchamiającego akcenty kolorów w całym interfejsie użytkownika zmienią się z domyślnego niebieskiego na zielony, czerwony lub szary (na przykład) w zależności od wybranego motywu. Oczywiście masz również dostęp do świetnych tapet Sony.

Dołączone aplikacje

Mimo że jest to urządzenie niemarkowe i odblokowane przez operatora, Sony nadal załadowało ZL wieloma własnymi wstępnie zainstalowanymi aplikacjami. Według mnie jest załadowanych co najmniej 20 różnych aplikacji Sony, nie licząc przydatnych, takich jak Notatki i radio FM. Chociaż Sony wykonało dobrą robotę, tworząc spójną platformę aplikacji treści takie jak Sony Music Unlimited, rzeczy wymykają się spod kontroli, mając tak wiele wstępnie zainstalowanych.

Na szczęście wydaje się, że każda z aplikacji może zostać wyłączona lub faktycznie odinstalowana, co jest świetne, jeśli chcesz wyczyścić szufladę aplikacji lub nawet zaoszczędzić trochę miejsca.

Wydajność i użyteczność

W codziennym użytkowaniu Xperia ZL działała dokładnie tak, jak powinno działać nowoczesne urządzenie z najwyższej półki. Aplikacje otwierały się szybko i działały płynnie, program uruchamiający i szuflada aplikacji były szybkie (choć w rzadkich przypadkach szarpane dotknięcie), podobnie jak ustawienia. Nigdy nie doświadczyłem żadnych awarii, zawieszeń ani przypadkowych ponownych uruchomień (nigdy nie widziałem nawet przerysowywania programu uruchamiającego), co również jest dobrym znakiem. Wydaje się, że wszelkie dostosowania wprowadzone przez Sony w oprogramowaniu nie wpłynęły na ulepszenia wprowadzone w Jelly Bean, jeśli chodzi o płynność interfejsu. Pochodzący z Nexusa 4, Nigdy nie czułem się tak, jakbym miał doświadczenie z normalną rutyną na ZL.

Podobnie jak inne elementy wewnętrzne Xperii ZL, Sony umieściło w telefonie prawdopodobnie najlepszy do tej pory czujnik aparatu. Patrzymy tutaj na czujnik Exmor RS 13MP z przysłoną f / 2.4 i chociaż może nie być tak dobry na papierze, jak f / 2.0 które widzimy na niektórych telefonach HTC, nigdy nie napotkaliśmy żadnych problemów podczas korzystania z aparatu.

Kino

Xperia ZL ma szaloną liczbę ustawień i ulepszeń, które naprawdę wykraczają poza interfejs aparatu przeciętnego telefonu. Pięć przycisków rozmieszczonych jest po lewej stronie wizjera, które umożliwiają dostęp do grup ustawień. Górna pozwala wybrać tryb fotografowania, w którym znajdziesz takie rzeczy, jak sceny, panorama, dedykowana kamera wideo i efekty obrazu. Drugi przycisk umożliwia precyzyjną regulację ekspozycji (w krokach +/- 0,3), a pozostałe zaokrągla do włączania / wyłączania HDR, lampy błyskowej i dostępu do ogólnych ustawień aparatu, takich jak liczniki czasu, ISO, geotagowanie i lubić.

Posiadanie opcji jest świetne, ale okazało się, że tryb „Lepsza automatyka” dał najlepsze ujęcie w co najmniej 90% sytuacji. Ideą tego trybu jest to, że analizuje scenę i odpowiednio przełącza tryby i ustawienia, aby uzyskać najlepsze ujęcie. Interfejs wskazuje, na którą scenę lub tryb fotografowania się przełącza, i dobrze radzi sobie z rozwiązywaniem problemów. Zdjęcia w trybie Superior auto są ograniczone do 12 MP zamiast 13, ale nie zauważysz różnicy. Jeśli chcesz wyjąć telefon z kieszeni w dowolnej sytuacji i zrobić zadowalające (lub lepsze) zdjęcie, wybierz opcję Superior auto.

Jeśli zamiast tego starasz się nadać ujęciu określony wygląd, ręczna zmiana ekspozycji, opcji ISO i pomiaru może prowadzić do wyjątkowych rezultatów. W aparacie ZL jest dużo miejsca, aby nauczyć się poruszać po ustawieniach i jak najlepiej wykorzystać czujnik 13 MP. Jest to wspomagane przez włączenie fizycznego klawisza aparatu z dwoma zaczepami, który przy niewielkiej stabilizacji może pomóc w zmniejszeniu ruchu i nieostrości na zdjęciach. Oczywiście nadal istnieje programowy klawisz migawki, a także dotknij, aby ustawić ostrość, gdy chcesz uzyskać inny punkt ogniskowania.

Kliknij zdjęcia, aby otworzyć pełną rozdzielczość w nowym oknie

Zdjęcia zrobione Xperią ZL były niezwykle ostre i wyraźne, z dobrym odwzorowaniem kolorów i zakresem dynamicznym (nawet bez HDR). W trybie Superior auto aparat będzie się bardzo starał, aby prawidłowo naświetlić całe zdjęcie i może dać mniej uderzające ujęcia, opcja przełączenia na pełną ręczną kontrolę nad zdjęciami zadowoli najbardziej nerdowskich miłośników aparatu. Naprawdę nie znaleźliśmy żadnej sytuacji, w której ZL zrobiłby to, co nazwalibyśmy „złym” zdjęciem - najgorsze, jakie można było uzyskać, to strzał „akceptowalny”. I to coś mówi, ponieważ szczyt możliwości tego aparatu jest poza większością telefonów. Rozmowa o niektórych zdjęciach zrobionych aparatem ZL wykraczała poza „to ładne zdjęcie na smartfona”, a zamiast tego „to po prostu świetne zdjęcie z dowolnego aparatu”.

Mimo całej pochwały, są tylko dwa miejsca, w których brakuje oprogramowania aparatu ZL. Pierwsza to interakcja między galerią (zwaną „Albumami”) a aparatem, która nie jest tak płynna, jak jest domyślnie Android 4.1. Firma Sony usunęła możliwość przesuwania między interfejsami aparatu i galerii, a także pionowego przesunięcia w celu usunięcia zdjęcia. Ponieważ interfejs (i ekranowe przyciski nawigacyjne) szybko chowają się podczas przeglądania zdjęć, to trwa dodatkowe dotknięcia, aby przełączać się między robieniem zdjęć, przeglądaniem / usuwaniem ich i powrotem do robienia kolejnych kino. Drugi to tryb panoramy (zwany „Rozległa panorama”), który jest ustawiony na stałą szerokość - co oznacza, że ​​nie możesz rozpoczynać i zatrzymywać panoramy w dowolnym miejscu. Będziesz potrzebować aplikacji innej firmy do wykonywania tutaj panoram.

Wideo

Xperia ZL przechwytuje wideo 1080P iw przeciwieństwie do wielu telefonów jest domyślnie ustawiona na 1080P. Jakość wydaje się całkiem dobra, podobnie jak dźwięk przechwytywany z mikrofonu skierowanego do tyłu. Wideo można przechwytywać bezpośrednio z interfejsu użytkownika kamery głównej za pomocą dodatkowego przycisku, ale jeśli chcesz zmienić ustawienia, musisz przełączyć się na dedykowany tryb wideo.

Istnieje kilka subtelnych poprawek, które możesz zastosować do wideo, jeśli chcesz, w tym tryb HDR, który podobnie jak w przypadku nieruchomego obrazu zwiększa jaskrawość i kontrast wideo. Jeśli naprawdę chcesz zacząć poprawiać, możesz ręcznie ustawić ekspozycję, balans bieli i pomiar tak samo, jak w przypadku robienia zdjęć.

Przednia kamera

ZL ma 2-megapikselowy aparat z przodu, z bardzo niewygodnym umieszczeniem w prawym dolnym rogu ekranu. Chociaż z pewnością widzieliśmy już wcześniej urządzenia z tym położeniem, górna część urządzenia wydaje się dla niego bardziej naturalnym miejscem. Trzymając urządzenie w pionie, uzyskujesz bardzo niepochlebny widok swojej twarzy, ale działa wystarczająco dobrze, jeśli zamiast tego trzymasz je w orientacji poziomej. Aparat robi dobre zdjęcia i ma niewielki podzbiór dostosowań dostępnych dla tylnej kamery, takich jak HDR, stabilizacja obrazu i timery.

Po raz pierwszy w niedawnej pamięci większości ludzi możemy mówić o Sony tym samym tchem, co inni producenci, gdy mówimy o flagowych telefonach. Od wysokiej klasy specyfikacji sprzętowych i uderzającego wyglądu po płynne i dyskretne oprogramowanie, Sony poważnie podniosło poziom swojej gry dzięki Xperii ZL. Jest kilka drobnych zastrzeżeń, ale wszyscy dobrze wiemy, że żaden telefon nie jest pozbawiony wad i kompromisów. Sony stworzyło telefon, który może konkurować na najwyższym poziomie stawianym przez innych producentów pod każdym względem, a nawet w niektórych dziedzinach wyprzedzać. Jeśli jesteś gotowy i chcesz kupić telefon odblokowany, nie widzimy powodu, dla którego Xperia ZL nie powinna znajdować się na Twojej krótkiej liście telefonów, które możesz zdobyć w 2013 roku.