Każdy główny producent telefonów, od Apple do Samsunga, LG i Huawei, przeszedł w ostatnich latach na flagowy model z konfiguracją dwóch aparatów. Chociaż implementacja różni się w zależności od słuchawek - drugi czujnik monochromatyczny, obiektyw szerokokątny lub teleobiektyw / portret - strategia jest taka sama: rozbudować podstawową strzelankę o dodatkowe funkcjonalności, starając się wyróżnić na szybko dojrzewającej konkurencji konkurencji, a co za tym idzie sprzedawać więcej telefony.
Google chce, aby ludzie robili świetne zdjęcia za każdym razem i wykorzystuje swoją wiedzę w zakresie oprogramowania, aby to zapewnić.
W przypadku Pixel 2 i Pixel 2 XL Google robi dokładnie odwrotnie. Podwaja się na pojedynczym aparacie i inwestuje w rozwiązania oparte na oprogramowaniu, aby zwiększyć naturalne możliwości czujnika 12 MP. Jasne, zarówno Pixel 2, jak i Pixel 2 XL korzystają z nowego fizycznego sprzętu, w tym przypadku dodania optycznej stabilizacji obrazu jako a także szerszy, szybszy obiektyw f / 1.8, ale wszystkie efekty portretowe, redukcja szumów zoomu cyfrowego lub ciasno zszyte panoramy są gotowe korzystając z coraz potężniejszego i niewiarygodnie imponującego pakietu narzędzi programowych Google sprzedawanych pod pozorem „obliczeniowych” fotografia."
Verizon oferuje Pixel 4a za jedyne 10 USD miesięcznie na nowych liniach Unlimited
Jak pokazał Google w trybie HDR + Pixel pierwszej generacji, fotografia obliczeniowa ma zalety w świecie rzeczywistym. Jasne, większość producentów, od Apple po Samsunga, wykorzystuje oprogramowanie, aby w pewnym stopniu wpływać na produkcję zdjęć, ale strategia Google polega na całkowicie złagodzić wady tylko jednego czujnika - w rzeczywistości, aby przelać wszystkie jego zasoby na tę jedną ścieżkę cyfrową - poprzez linie kod. I chociaż HDR + istniał w linii Nexusów, aż do Nexusa 5 z 2013 roku, dopiero w 2016 roku dzięki Pixels prędkość sprzętu dotarła do ambicji oprogramowania. W 2014 roku z Nexusem 6, Philem Nickinsonem napisał to o aparacie w przewymiarowanym telefonie:
Znowu zrobiłem kilka naprawdę dobrych zdjęć w słabym świetle. I dostałem kilka naprawdę złych.
Tryb HDR + firmy Google pomaga w tym, zapewniając nieco lepszą równowagę. Ale ujawnia również nasz główny problem z aplikacją aparatu. Jest po prostu powolny. Uruchomienie od zimnego startu zajmuje więcej niż kilka uderzeń, a co gorsza, jeśli nie uda ci się go uruchomić przy pierwszej próbie ze skrótu na ekranie blokady. Możesz zrobić zdjęcie HDR +, a następnie poczekać dobre 5 lub 10 sekund, aż zakończy się przetwarzanie, zanim będziesz mógł stwierdzić, czy musisz zrobić kolejne.
Ten frustrujący czas oczekiwania stał się mniej znaczący w 2015 roku w przypadku Nexusa 6P i znacznie bardziej znośny w przypadku pikseli. Dzisiaj, gdy celujesz i strzelasz Pixelem lub Pixelem XL, możesz bezpiecznie pozostawić włączony HDR + przez cały czas, ponieważ przetwarzanie jest praktycznie natychmiastowe. I przetwarzanie zdolności są znacznie lepsze; HDR + wygładza koloryt skóry na portrecie, oddaje żywioł słonecznego dnia, odpowiednio eksponuje delikatny zachód słońca i wydobywa szczegóły w słabym świetle.
Jednym z powodów, dla których Pixel radzi sobie o wiele lepiej w tym zakresie niż Nexus 6P wcześniej, jest rygorystyczny nadzór Google nad sprzętem i oprogramowaniem; chociaż firma nie buduje własnych telefonów, spędzała dużo czasu ze swoimi partnerami sprzętowymi HTC i Sony, aby idealnie dostroić aparat do swojego oprogramowania.
Teraz, gdy Pixel 2 jest tutaj, będziesz mógł użyć trybu portretu, który rozmywa tło. Ale tak jak HDR + robił to przy zdjęciach przy słabym oświetleniu, potrzebujesz do tego tylko jednego obiektywu.