Watch Dogs: Legion Preview - zarówno aktualny komentarz, jak i eskapistyczna fantazja

Źródło: Ubisoft

W ciągu czterech godzin spędzonych z Watch Dogs: Legion natknąłem się na bardzo różne, diametralnie sprzeczne spotkania. W jednej sekcji zwerbowałem pewnego rodzaju futurystycznego pszczelarza w śmiałym, odpornym na wstrząsy kombinezonie i wypuściłem rój robotów na moich wrogów. Mój demo i ja krzyczeliśmy „BEEES” za każdym razem, gdy ktoś zaczął do mnie strzelać.

W innej części gry biegałem ulicą, gdy natknąłem się na walkę między przypadkowym obywatelem a oficerem prywatnej zmilitaryzowanej policji. Skręciłem za róg, a obywatel szorstko nazwał oficera „faszystą”. Wtedy oficer zaczął go bić. Myślałem o tym, żeby się wtrącać, ponieważ to wyraźnie przekroczyło problematyczną granicę, ale pomyślałem o jeszcze wcześniejszym spotkaniu, które miałem, kiedy oficer nękał niewinnego obywatela Londynu. Uderzyłem oficera, ale potem wezwali posiłki. Następnie spędziłem następne 10 minut, starając się nie dać się zastrzelić ludziom z bronią lub dronami.

Ponieważ sedno Watch Dogs: Legion

Jednak jest to albo korzystne, albo niekorzystne. Z jednej strony Watch Dogs: Legion to gra, w której można się zgubić. Możesz spędzać godziny omijając główne zadanie i chodzić po okolicy, wykonując misje dla ludzi. Z drugiej strony, pozostawia to miejsce na wiele sprzecznych tonów. Gra może być zarówno lekka, jak i ciężka, zbyt realna, biorąc pod uwagę stan świata w 2020 roku. Obaj zapewnia, że ​​gracz powinien zajmować się problemami i uciec od nich.

Ponieważ nie jest to pełna wersja, trudno powiedzieć, jak to wszystko się potrząśnie. Czy pokolenie proceduralne wystarczy, aby gra wyróżniała się w październiku? 29 data premiery? Czy konkurujące ze sobą tony między absurdem science fiction a komentarzem politycznym z życia wziętym (czy Ubisoft chce to przyznać, czy nie) zmieszają się ze sobą?

Źródło: Ubisoft

Gra rozpoczyna się od liniowego poziomu samouczka, w którym wcielasz się w rolę oficera DedSec Daltona Wolfe'a, szpiega wyraźnie zainspirowanego Jamesem Bondem, podczas misji w ramach Parlamentu, mającej na celu dezaktywację niektórych bomb. Niestety, wszystko idzie nie tak, gdy zdajesz sobie sprawę, że w mieście jest wiele bomb. Pojawia się gigantyczna holograficzna głowa i mówi, że „czas na twardy reset”, detonując materiały wybuchowe. Wtedy zdajesz sobie sprawę, że DedSec jest wrobiony, ale cel jest nieznany.

Są ludzie, którzy prowadzą normalne życie, ale wiele cierpi.

Pod koniec tego wszystkiego Dalton nie żyje, a DedSec jest atakowany. Następnie gracz zostaje poddany montażowi, który pokazuje, jak świat (lub przynajmniej Londyn) znajduje się pod kontrolą Albionu, prywatnej firmy wojskowej kontrolowanej przez Nigela Cassa. Drony zasnuwają niebo nad Londynem, w całym mieście znajdują się zautomatyzowane punkty kontrolne, a automatyzacja zastępuje miejsca pracy, wywołując protesty. Dziennikarze mówią o tym, jak teorie spiskowe w Internecie mówią, że DedSec został wrobiony w atak, ale organizacja informacyjna nie może tego potwierdzić, więc nie może to być prawda.

Rozpoczynając misję rekrutacji jak największej liczby osób do DedSec (odrodzisz się jako losowa postać, która jest częścią organizacji. Byłam zabójczynią imieniem Lula), zrozumiesz, że tak dużo dzieje się wewnątrz miasta. Dowiesz się o tym poprzez interakcję ze swoim otoczeniem i postaciami niezależnymi, chodzenie po okolicy i eksplorację tak dużo, jak tylko możesz.

Są ludzie, którzy prowadzą normalne życie, ale wiele cierpi z powodu różnych sił. Mijasz ludzi protestujących przeciwko ksenofobii, a niektórzy ludzie, których spotykasz, stracili pracę z powodu automatyzacji. Jeden z oficerów Albionu, którego próbowałem zwerbować, powiedział mi, że jego przyjaciel ma rzadką chorobę krwi i nie może się leczyć, ponieważ lekarz stale podnosi ceny leków. Haker, z którym się zetknąłem, zamykał dziury w systemie szpitalnym, aby powstrzymać grupę handlującą narządami. Wspomniany pszczelarz nie chciał, aby jego technik pszczeli został skradziony do celów wojskowych.

Źródło: Ubisoft

Następnie jest główna narracja, która podąża za DedSecem, próbującym dowiedzieć się, dlaczego zostały wrobione i co zamierza Nigel Cass. Podczas gdy większość czasu spędzałem na wykonywaniu misji pobocznych, wykonałem jedną podstawową misję, która się z tym wiązała infiltracja spotkania Cass z wysokimi rangą urzędnikami w całym mieście, w tym policją komisarz. W tym miejscu dowiadujesz się, że Cass zmierza w kierunku przyszłości w stylu raportu mniejszości, w której drony mogą powstrzymać brutalne zbrodnie, zanim zostaną popełnione.

Watch Dogs: Legion jest więc opowieścią o zwykłych ludziach (niektórzy z interesującymi umiejętnościami), którzy łączą się, aby pokonać znacznie większą moc, chociaż wydaje się, że w grze jest wiele różnych. Sercem gry jest oczywiście Albion, który jest sprywatyzowaną korporacją, której w jakiś sposób udało się zlikwidować policję i przejąć kontrolę rządu. Jednak inne problemy pochodzą z kuchennego zlewu - rasizm, ksenofobia, bezrobocie, seksizm, brutalność policji, bezdomność i wszystko inne, o czym możesz pomyśleć. Dziwnie jest próbować pogodzić fundamentalny konflikt gry z ideą, że społeczeństwo jest rozbite na każdym poziomie. Istnieje wiele obszarów, które wymagają reformy w prawdziwym świecie, ale odciąga się to od głównego złoczyńcy i systemu i wydaje się nieostry.

Trudno też zobaczyć elementy na wystawie i pomyśleć o konflikcie, który toczy się ostatnio w Ubisofcie. Kierownictwo jest wypierane po tym, jak wyszły na jaw przerażające oskarżenia na ich temat, a anegdoty o tym, jak firma rzekomo chroniła sprawców i przyczyniły się do powstania toksycznej kultury pracy, krążą w całym Internecie. Ubisoft powiedział, że tak praca nad zmianą systemową, i wiele osób pracowało nad tą grą, ale zastanawiam się, czy jest to odpowiednie studio do gry o tak złożonej tematyce.

Rozgrywka w Watch Dogs: Legion - wybierz swojego wojownika

Źródło: Ubisoft

Jak już wspomniałem, w Watch Dogs: Legion jest dużo do zrobienia. W moim czterogodzinnym demo mam wrażenie, że ledwo zarysowałem powierzchnię. Większość czasu spędzałem na rekrutacji, zasadniczo zbierając ludzi, których znajduję na ulicy, do DedSec, wykonując dla nich misje.

Masz specjalny telefon komórkowy, który umożliwia skanowanie napotkanych osób, podając ich nazwiska, zawody i zwykle kilka innych faktów. Wtedy możesz sprawdzić, czy będą ważni lub w jakikolwiek sposób pomóc DedSec. Niektórzy ludzie w ogóle nie mają umiejętności, na przykład celebryta, którego jedyną cechą jest to, że jest natychmiast rozpoznawalny, ale niektórzy są od razu pociągający. Jest robotnik budowlany, który nie tylko może łatwo dostać się do stref budowy, ale może także przywołać drona, kiedy tylko zechce, po którym mogą wskoczyć i użyć go, aby dostać się do trudno dostępnych miejsc. Czasami gra, w postaci złośliwej sztucznej inteligencji Bagely, podsunie ci pomysły na typy ludzi, których potrzebuje DedSec. Na przykład w pewnym momencie powiedział mi, żebym znalazł adwokata (sędziego w Wielkiej Brytanii), aby wszyscy schwytani członkowie DedSec byli w więzieniu przez krótsze okresy czasu. Posiadanie ratownika medycznego w zespole pomaga w sytuacjach medycznych i daje dostęp do karetki ratunkowej (jeśli jej potrzebujesz).

Widzisz, w Watch Dogs: Legion jest niewiele trwałej śmierci. Jeśli postać, której używasz, zostanie postrzelona i upadnie, nie „umiera”, tylko trafia do więzienia i staje się niedostępne do użycia (chociaż mój skaner powiedział mi z jedną osobą, że potencjalnie może być permanentna śmierć dostępny). Może to być denerwujące, jeśli występuje w środku misji, ale na szczęście następny wybrany członek DedSec odradza się niedaleko twojej lokalizacji, więc nie ma dużo cofania.

Większość ludzi ma ten sam zestaw umiejętności: możesz kucać za ścianami, strzelać z pistoletu, hakować (oczywiście) i walczyć wręcz. Jednak dana osoba może być lepsza w niektórych obszarach niż inne lub mieć dostęp do unikalnej umiejętności. Na przykład starsi NPC mają problem z kucaniem za ścianami. Niektóre osoby mają również dostęp do zdalnie sterowanego mechanicznego pająka, którego mogą używać do przemykania się po okolicy lub hakowania. Dodaje to element strategiczny do każdego spotkania, ponieważ możesz zmieniać używanego członka w zależności od tego, gdzie jesteś i czego potrzebujesz.

Otwarty świat, który naprawdę się podoba

Źródło: Ubisoft

Skala kontekstu otwartego świata jest imponująca i naprawdę daje graczowi poczucie, że może udać się wszędzie i zrobić prawie wszystko. Ponieważ sztuczka w centrum gry to proceduralny charakter wszystkich NPC, co z kolei daje światu iluzji entropii, można więc powiedzieć, że Watch Dogs: Legion odniósł sukces w stworzeniu świata, który wydaje się zarówno przypadkowy, jak i ekspansywny.

Otwarty świat daje graczowi poczucie, że może udać się wszędzie i zrobić prawie wszystko.

Londyn naprawdę wydaje się rozległy. Po czterech godzinach grania było wiele obszarów, w które nie byłem bliski trafienia. Na początku próbowałem chodzić wszędzie, co jest możliwe w przypadku pierwszych kilku misji, ale szybko zdajesz sobie sprawę, że jeśli chcesz kogoś zwerbować, musisz podróżować w różne obszary. Istnieje wiele sposobów podróżowania; możesz ukraść dowolną liczbę pojazdów (samochody, ciężarówki, skutery itp.) i rozbić się po mieście lub możesz wziąć metro, które jest wersją szybkiej podróży w tej grze (i podobnie jak w przypadku londyńskiego metra, możesz nim w zasadzie jeździć wszędzie).

Każda misja, zwłaszcza rekrutacyjna, zaczyna się tak samo. Zwykle musisz włamać się do jakiegoś obszaru i albo ukraść jakieś informacje, albo coś zamknąć. Różnorodność przynosi sposób, w jaki wykonujesz te misje. Czasami teren jest łatwy do wkroczenia, jak szpital, po którym ludzie już chodzą. Musiałem też włamać się do biurowców, stref budowy, zamkniętych stref wojskowych i innych, a każda z nich przedstawiała wyjątkowe wyzwania. Podczas gdy do niektórych można było po prostu wejść, mając odpowiednie uprawnienia i mundur, inni byli zbyt silnie strzeżeni lub nie mieli otwartych drzwi. Oznaczało to, że musiałem zrobić parkour, aby dostać się na dachy lub zhakować drona, aby wjechać na górę. Czasami skłaniałem się bardziej do skradania się i hakowania kamer lub przekradania się, eliminując wrogów, ale równie często brutalnie wchodziłem do środka, zdobywałem informacje, a następnie uciekałem. W zależności od postaci, którą grasz, będziesz mieć również dostęp do umiejętności, które znacznie ułatwiają lub utrudniają włamanie.

Wybór gracza polega na umożliwieniu mu podejścia do wyzwania w dowolny sposób. Każda misja jest zarówno prosta, jak i zagadka, a uzyskanie dostępu jest często najtrudniejszym aspektem. W jednej misji musiałem zebrać informacje z obszaru roju oficerów Albionu, ale byłem hakerem, który mógł łatwo przeskakiwać z kamery na kamerę i hakować maszyny z tych kamer, więc nie musiałem fizycznie się na nie stawiać ryzyko. W innym musiałem zinfiltrować Tower of London jako strażnik Albionu. Zamiast wchodzić przez frontowe drzwi, przeszedłem obok pracowników konserwacyjnych i budowlanych w mniej zaludnionych obszarach za wieżą, przeskoczyłem niektóre mury i wszedłem do środka.

Ponieważ możesz rekrutować prawie każdego, kogo mijasz na ulicy, otwiera to grę jeszcze bardziej. Świat jest nie tylko ogromny, tak jak prawdziwe miasto, ale chaotyczny charakter interakcji sprawia, że ​​ledwo czujesz, że utknąłeś w pętli lub wykonujesz powtarzalne zadania. To prawda, natknąłem się na jedną osobę, która miała taką samą misję i motywacje jak ktoś, kogo już zwerbowałem, ale potem przeskoczyłem ją i przeszedłem do następnej.

Konkluzja

Watch Dogs: Legion jest niezwykle ambitny, zarówno w założeniu, jak i wykonaniu. Proceduralny charakter postaci niezależnych, które stanowią serce gry, daje graczowi poczucie, że jest to świat, w który można włożyć wiele godzin. Ponieważ coraz więcej tytułów AAA dąży do rozmiaru, aby dać poczucie realizmu lub oszukać gracza, że ​​jego działania mają wpływ na świat, trudno jest zrobić grę w otwartym świecie, która coś znaczy.

Legion ma trochę nieokreślonej polityki i historię, która może, ale nie musi mieć znaczenia, ale to, co ma, to NPC i system misji, który działa i jest na tyle zróżnicowany, że gracz czuje, że może rekrutować prawie każdego DedSec. Londyn sprawia wrażenie prawdziwego miasta pełnego normalnych ludzi z własnymi problemami, dlatego gra działa przynajmniej na poziomie mechanicznym. Czy to wszystko się ułoży, to zupełnie inna kwestia.