Voordat ik de Motorola RAZR V3 op Cingular in 2005 kocht, had ik een Motorola V600, en het was suh-weet! Het was een kleine clamshell-telefoon met een kleurenscherm en de polyfone beltonen klonken als vogelgezang. Mijn favoriete functie was de RGB-meldingslichtring op de buitenschaal die kon worden aangepast voor verschillende waarschuwingen en bellers. Het was de eerste telefoon die me verleidde met coole functies, maar mijn volgende zou een modetelefoon zijn. Ik zou nooit meer een feature-phone hebben.
Op dat moment groeide de markt stagnerende. Nieuwe functies zoals kleurenschermen, e-mail en berichten, flitsende lichten en heldere geluiden werden steeds belangrijker en telefoons begonnen repetitief te lijken. Betreed de RAZR.
Verizon biedt de Pixel 4a aan voor slechts $ 10 / maand op nieuwe Unlimited-lijnen
Het was niet de eerste telefoon die probeerde er cool uit te zien, maar het was misschien wel de eerste die erin slaagde. Het was de eerste telefoon die je een esthetiek kon verkopen vóór functies. In plaats van specificaties en functies, verkocht het je aan een levensstijl.
Niet voor lang. Hoewel de telefoon eind 2004 beschikbaar was voor $ 500 of zo met een contract van twee jaar, toen ik de mijne eind 2005 kocht, was hij veel goedkoper, ongeveer $ 200 of zo met een contract, en ik kreeg de matzwarte dat was verreweg het coolste.
Motorola zou de markt binnenkort overspoelen met RAZR-telefoons. Elke drager had een RAZR, sommige in unieke kleuren. Er waren RAZR's met hogere specificaties, Dolce & Gabbana RAZR's, en vervolgens een RAZR V3i die een van de weinige telefoons was die afspeellijsten kon synchroniseren met Apple's iPod-only iTunes-software.
Dan was er de RAZR Maxx. De RAZR 2. De RIZR slider-telefoon (met de RIZR Z8 "bananentelefoon" -variant). De goedkopere KRZR. Motorola heeft het merk en de ontwerptaal gemolken totdat de markt voor featurephones werd overspoeld en tot vervelens toe werd gekopieerd. Sanyo produceerde een verrassend bedreven maar helaas lelijke "Katana" -telefoon die een goede imitator was. LG volgde met zijn eigen gestroomlijnde, maar minder scherpe Chocolate-serie feature-telefoons, en deze genereerden hun eigen familie en volgers.
Wat stopte de snelle opkomst van de RAZR? Misschien de iPhone, maar de BlackBerry Curve, de T-Mobile Sidekick en andere QWERTY-smartphones waren al op weg naar het gebied van featurephones. Voordat de iPhone zijn plaats in zoveel zakken innam, stimuleerden zijwaarts verschuifbare apparaten voor snelle berichten de populariteit van berichten via oproepen. Motorola bracht RAZR-branding terug op Android, en sommige waren zeer goede apparaten, maar ze hadden niet echt het toonaangevende ontwerp of de algehele popcultuur die het origineel zo vurig verdiende.
De telefoonmarkt is weer saai, net als de vorige keer.
Fast-forward naar 2019 en plotseling de telefoon markt is weer saai, alleen maar zoals de vorige keer. Dat wil zeggen, we hebben de meest verbazingwekkende draagbare apparaten in onze handen en we zijn er helemaal moe van om ernaar te kijken. De functies hebben overtrof onze verbeelding, maar we zijn gewoon verveeld om naar deze glasplaten te kijken en geen enkel technologisch ontzag zal dat veranderen.
Betreed de RAZR. Het is niet de eerste opvouwbare telefoon, maar wel de eerste begrijpt de vouw als meer dan een technologische sprong. Telefoonfabrikanten weten dat opwindende nieuwe functies opwindende nieuwe telefoons verkopen, dus vinden ze vaak eerst de technologie en functies uit en vinden ze vervolgens een manier om ze op een mobiel apparaat te passen. De Motorola RAZR integreert de technologie op een manier die herinnert aan zijn erfgoed. Dit is een RAZR. Het is een dunne telefoon die kleiner kan worden opgevouwen. In 2004 werd dat bereikt met een lasergeëtst toetsenbord en een scherp aluminium frame. Anno 2019 betekent dat een slimme manier om een smartphone op te vouwen.
Het lijdt geen twijfel dat we navolgers zullen zien, en snel. Fabrikanten doen hun uiterste best om een nieuwe invalshoek te vinden, letterlijk, en de scattershot-benadering opvouwbare displays tot dusver leek meer een curiositeit dan de volgende richting voor de mobiele telefoon industrie. Motorola heeft echter een manier gevonden om de nieuwe technologie naadloos in het vertrouwde te laten overvloeien. Gebruikers wordt niet gevraagd om nieuw gedrag aan te nemen of nieuwe limieten te accepteren.
Deze telefoons zullen eerst geweldig zijn, daarna betaalbaar.
De industrie zal leren van het concept van Motorola en groeien. Binnen drie jaar zou ik verwachten dat alle grote spelers behalve Apple een telefoon aanbieden die opvallend lijkt op de proporties en buiging van de RAZR. Deze telefoons zullen geweldig zijn, en daarna betaalbaar. Het buigende glas wordt tafelstokken, een handelsartikel voor vlaggenschip-smartphones. We zullen ons vervelen. En dan?
Ik voorspel toetsenborden. Volledige toetsenborden, met alle letters. Een QWERTY op elke telefoon. Hopelijk zien we tegen 2025, de 20e verjaardag van Motorola's andere iconische succes, de volgende Moto Q, en we zullen er weer verveeld door raken. En zo gaat de cyclus verder.