VR heeft een lange, lange weg afgelegd in de zes korte jaren sinds de eerste echte mainstream-headsets werden gelanceerd, maar als CEO van Meta Mark Zuckerberg vertelde mij en een virtuele kamer van journalisten aan een speciale rondetafel de afgelopen week, dat we nog een lange weg te gaan hebben.
Tijdens de sessie van een uur legden Zuckerberg en een panel van Meta-onderzoekers uit wat er nodig is om te slagen voor de "visuele Turing-test" in de beste VR-headsets.
De foto hierboven toont een muur van prototypen waar Meta's Reality Labs aan heeft gewerkt sinds het bedrijf Oculus in 2014 kocht. Hoewel sommige van deze prototypes zijn uitgegroeid tot headsets van consumentenkwaliteit die we allemaal kennen, zoals de Oculus Zoektocht 2 - de meeste hebben een enkel doel en zijn specifiek ontworpen om een enkel probleem in VR op te lossen.
Of het nu gaat om het verhogen van de resolutie van het scherm, het verbreden van het gezichtsveld, het introduceren van netvliesverschroeiende niveaus van helderheid, of gewoon proberen VR-headsets kleiner en lichter te maken, elk prototype is een stukje van de puzzel dat in de loop van de tijd zal leiden tot betere producten lange afstand. Maar dit soort zaken kost veel geld —
$ 10 miljard, om precies te zijn - en juist daarom namen Zuckerberg en zijn bedrijf de tijd om precies uit te leggen waar Meta zijn geld aan uitgeeft.De visuele Turing-test
Het Butterscotch-prototype... creëert een weergave van een virtuele wereld die er in wezen perfect uitziet voor het menselijk oog.
Butterscotch is misschien geen naam die je associeert met VR - of welke technologie dan ook - maar de klassieke smaak inspireerde de opvattingen die dit eerste prototype zo verdomd lief maken. Het Butterscotch-prototype van Meta is ontworpen om een VR-display met retinale resolutie te creëren lijkt niet te onderscheiden van de weergavekwaliteit die we gewend zijn van een moderne smartphone of TV.
Het bereikt de befaamde meting van 60 pixels per graad waar VR al eeuwen naar op zoek is, en creëert een weergave van een virtuele wereld die er in wezen perfect uitziet voor het menselijk oog. Het is in alle opzichten net zo helder als je de echte wereld om je heen bekijkt, maar het heeft één groot probleem: een extreem smal gezichtsveld.
Stel je voor dat je een butterscotch-snoepje voor je oog houdt en de wereld alleen door die kleine cirkel ziet. Misschien heeft Meta daar de naam gekregen voor dit fascinerende prototype, maar het laat zien hoeveel uitdaging de optische ingenieurs voor hen hebben neergelegd. In een notendop, naarmate het gezichtsveld (FoV) van de lens van een VR-headset toeneemt, waardoor u een breder zicht krijgt van de virtuele wereld om de menselijke oogbol beter na te bootsen — de waargenomen resolutie van het scherm neemt af.
Om dat tegen te gaan, moesten Meta-ingenieurs een nieuw type lens ontwikkelen dat een groothoek zou bieden genoeg FoV om comfortabel te zijn, terwijl deze visie van het virtuele met ultrahoge resolutie nog steeds wordt gepresenteerd wereld.
Pancake-lenzen worden zo genoemd omdat ze de ruimte tussen het scherm en de fysieke lens zelf "pannenkoeken".
Maar die lens is slechts een van de vele verschillende soorten lenzen waaraan Meta's Reality Labs heeft gewerkt. Zoals we hebben gezien uit lekken en andere stukjes en beetjes informatie, de komende Apple VR en de Oculus Quest Pro-headsets lijken de juiste dingen gemeen te hebben. In dit geval zijn dat namelijk de pancake-lenzen die in die aankomende headsets worden gebruikt.
Hoewel het weer een vreemd zoet klinkende naam is voor een stuk technologie, worden pancake-lenzen zo genoemd omdat ze de ruimte tussen het scherm en de fysieke lens zelf "pannenkoeken". VR-headsets van de huidige generatie, zoals de Quest 2 en PlayStation VR, hebben veel lege ruimte tussen de lens en het daadwerkelijke scherm vanwege de manier waarop de lenzen werken. Pancake-lenzen verminderen die afstand door licht van microscopische structuren in de lens zelf te weerkaatsen.
Verder gaan dan de pannenkoekenlens is er een die Meta de 'Holocake-lens' noemt een andere lief klinkende naam die duidelijk een beeld schetst van hoe hongerig de technici van Reality Labs regelmatig moeten zijn. Holocake maakt gebruik van een combinatie van pancake-lenzen naast een holografische lens, waardoor concave of convexe lenzen, die een gebogen structuur hebben en meer ruimte innemen, niet meer nodig zijn.
Met die doorbraak was Meta in staat een headset samen te stellen die dunner en lichter is dan alles wat ze eerder hadden gemaakt, en dat alles zonder in te boeten aan visuele kwaliteit. Het nadeel van dit specifieke prototype, de Holocake 2, is dat het een pc-gebonden headset is en niet op zichzelf kan worden gebruikt zoals een Quest 2.
Holocake 2 maakt gebruik van een combinatie van pancake-lenzen naast een holografische lens om dingen echt plat te maken.
Toen ik deze headset op het hoofd van Zuckerberg zag, realiseerde ik me twee dingen. Ten eerste de visuele overeenkomsten met de HTC Vive Flow - een 3DOF-headset die aan een smartphone moet worden vastgemaakt - en ten tweede, hoeveel slanker hij is dan alles wat momenteel op de markt is. Dit product zal natuurlijk niet het daglicht zien in een winkelschap, maar zou heel goed een reeks toekomstige producten van Meta kunnen voortbrengen die gebruikmaken van het unieke ontwerp.
Een van die mogelijkheden is de aanstaande Oculus QuestPro - op dit moment beter bekend als Project Cambria - dat een vergelijkbaar ontwerp lijkt te hebben als dit specifieke prototype.
Starburst daarentegen is ontworpen om één specifiek doel te bereiken en alle andere beperkingen uit het raam te gooien. Zoals je hierboven kunt zien, is Starburst in geen enkele normale situatie bruikbaar en zeker niet wat jij doet zou een "houdbaar" product noemen, maar het doet één ding heel goed: het display is buitengewoon helder.
Starburst - oh, hey, nog een snoepnaam - is ontworpen om net zo "helder te zijn als de wereld om je heen", zei Zuckerberg in de presentatie, en heeft een goed HDR-scherm dat een aanzienlijk breder scala aan helderheidsniveaus kan leveren dan welke huidige VR dan ook hoofdtelefoon kan. Net als bij een HDR-tv betekent dit dat er heldere gebieden in een beeld zijn erg helder maar overstem die mooie diepe schaduwgebieden niet. Het betekent ook dat kleuren veel realistischer zijn dan je bijvoorbeeld op het scherm van een Quest 2 zou kunnen zien.
Mirror Lake combineert de belangrijkste technologieën van zowat elk headset-prototype dat u hierboven ziet.
Alles werd afgerond met de introductie van Mirror Lake, een apparaat dat op alle mogelijke manieren doorbreekt. Ten eerste is het niet de naam van een toetje of snoepje, waardoor je meteen weet dat er iets heel anders aan is. Ten tweede is er het feit dat er nergens in Reality Labs een echt fysiek prototype van Mirror Lake is - althans niet een die ze aan de pers hebben laten zien.
Mirror Lake combineert de belangrijkste technologieën van zowat elk headset-prototype dat u hierboven ziet, plus nog een ander prototype headset genaamd Half-Dome — om een dunne, lichte en krachtige VR-headset te realiseren die simpelweg niet bestaat Vandaag. Naast de hybride Holocake-lens en een helder scherm met hoge resolutie, bevat Mirror Lake de unieke "varifocale" elektronische lenzen van Half-Dome.
Varifocale lenzen lossen het probleem op van de lenzen met vaste focus die tegenwoordig in VR worden gebruikt. Hoewel de huidige lenstechnologie in veel situaties goed werkt, resulteert het vasthouden van objecten altijd in een wazig beeld wanneer wordt geprobeerd om twee ogen te gebruiken om scherp te stellen. Varifocale lenzen - zoals die worden gebruikt in de prototype-headsets Half-Dome en Mirror Lake - richten zich fysiek op verschillende delen van het beeld, afhankelijk van een aantal factoren. Dat betekent dat objecten van dichtbij voor de kijker daadwerkelijk duidelijk zijn en dat de beweging van objecten beter kan worden gevolgd.
Verbazingwekkend genoeg hoeven de nieuwste varifocale lenzen van Meta dat niet eens te doen mechanisch focus. Ze doen alles elektronisch en nemen vrijwel geen ruimte in beslag in een headset. Dit alles in actie zien was op zijn zachtst gezegd ongelooflijk opwindend, en het maakt me dankbaar dat tenminste één bedrijf is bereid om het grote geld uit te geven dat nodig is om dit soort technologie te leveren aan een nederig persoon mezelf.
Deze prototypes zullen misschien niet snel (of ooit) het daglicht zien, maar ze zijn allemaal serieus hoop dat de volgende generatie VR nog meer baanbrekende technologie zal leveren dan we al hebben gezien. De toekomst is zeker heel rooskleurig voor de metaverse.