De budgetruimte is momenteel een van de meest competitieve en opwindende gebieden van de smartphonemarkt. Begin 2016 kan $ 200-400 - of het lokale equivalent - u nu een schokkend goede handset opleveren zonder de gebruikelijke contractgerelateerde verplichtingen. Veel van de meest concurrerende merken op dit gebied zijn nieuwe starters en Chinese telefoonfabrikanten die het in het Westen nog niet groot moeten maken.
Onder hen is Oppo - een enorm telefoonmerk in China, maar geen naam die wordt herkend door mensen buiten de technologiebubbel op westerse markten. Het bedrijf heeft altijd opvallende ontwerpen geproduceerd, waaronder de belachelijk dunne R5 en de camera-roterende N1. Maar net als lokale rivaal Huawei, is de zeer op maat gemaakte software een twistpunt geweest.
De nieuwste betaalbare telefoon van Oppo is de F1, geprijsd op slechts £ 169 op Amazon in het VK. Voor die prijs gaat het in tegen die van de Moto G uit 2015 en de door Huawei gemaakte Honor 5X. Dus hoe krijgt het vorm? Lees verder om erachter te komen!
Afbeelding 1 van 5
Een instaptelefoon met premium ambities.
Aan de buitenkant ziet de Oppo F1 er in alle opzichten uit als een premium smartphone. Er is een 5-inch scherm met licht taps toelopende randen aan de voorkant, een aantrekkelijke metalen achterkant en een gripvaste, gepolijste rand. Net als de Honor 5X ziet hij er veel chiquer uit dan het prijskaartje doet vermoeden. In tegenstelling tot die telefoon heeft het metaal echter een matte textuur, dus het gevoel in de hand komt grotendeels overeen met het hoogwaardige uiterlijk.
Het ligt prettig in de hand, met zachte rondingen die de ergonomie verbeteren zonder dat de telefoon glad aanvoelt.
Maar kijk goed en de high-end illusie begint te vervagen. Hoewel het er van metaal uitziet, is de buitenste bekleding van de F1 in feite van plastic. En het scherm heeft ook een vreemde plakkerige textuur en mist elke vorm van oleofobe coating, net als de in de fabriek gemonteerde schermbeschermer. De plastic onderdelen van de F1 zijn niet zo'n groot probleem - de meeste telefoons onder de £ 200 zijn tenslotte toch volledig plastic zaken. Maar het vlekkerige scherm met vingerafdrukken is een ongelukkig compromis, en helaas wordt het ook gedeeld door de Honor 5X.
Omdat het het belangrijkste invoer- en uitvoerapparaat is, is het scherm belangrijk, en de neiging om vingerafdrukken aan te trekken is niet de enige zwakte. Het heeft een ruime resolutie van 720p (wat een dichtheid van 294 pixels per inch oplevert) en ziet er binnenshuis behoorlijk goed uit. Neem het echter mee naar buiten, en er zijn enkele zichtbaarheidsproblemen, zelfs bij het hoogste helderheidsniveau.
Gelukkig presteert de telefoon iets beter als het op audio aankomt, waarbij de naar achteren gerichte luidspreker geluid produceert dat luid, zij het een beetje blikkerig, is bij hoge volumeniveaus.
Tussen een gebrek aan oleofobe coating en problemen met het zicht buitenshuis, is het scherm van de F1 behoorlijk zwak.
Aan de binnenkant zit een Qualcomm Snapdragon 616-processor die de Oppo F1 aandrijft - een licht bijgewerkte versie van de meer gebruikelijke Snapdragon 615. De huidige mid-range SoC van Qualcomm is meer dan in staat om Android op een 720p-scherm te verwerken, en als zodanig zijn de prestaties snel en soepel in de hele gebruikersinterface. Oppo's ColorOS - dat bovenop zit Android 5.1 Lollipop - bevat veel bewegende animaties in iOS-stijl, en er is helemaal geen vertraging te vinden. (Dat staat in schril contrast met andere apparaten die deze chip gebruiken met een 1080p-scherm.)
ColorOS brengt ook de verouderde menutoets terug - iets wat we op dit moment al jaren niet meer hebben gezien in een spraakmakende Android-telefoon in het Westen. Oppo's software vertrouwt op sommige plaatsen nog steeds op deze menuschakelaar, en dat staat op gespannen voet met de manier waarop Google de dingen de afgelopen vijf jaar op dit moment heeft gedaan. Het resultaat van deze vreemde knopkeuze is dat je lang op de menutoets moet drukken om direct van app te wisselen, wat nogal vervelend is in vergelijking met eigenlijk elke andere Android-telefoon.
Het is slechts een van de weinige rare ontwerpbeslissingen in ColorOS die we later zullen onderzoeken.
Wat het geheugen betreft, je kijkt naar een ruime 3 GB RAM - dat is een kavel voor een telefoon op instapniveau als deze - en 16 GB opslagruimte, uitbreidbaar via microSD. En dat SD-slot zit in dezelfde lade als het tweede SIM-slot, wat betekent dat je één simkaart en één SD-kaart tegelijk kunt gebruiken, of twee simkaarten, maar niet alle drie tegelijk. We ontdekten dat de SIM-schakelmogelijkheden van de F1 werkten zoals verwacht: beide simkaarten kunnen tegelijk actief zijn, maar er kan er maar één tegelijk worden gebruikt voor 4G-gegevens. (Dat is allemaal vrij standaard voor een dual-SIM-smartphone.)
Afbeelding 1 van 7
De F1 heeft een van de beste camera's in zijn prijsklasse.
Als de Oppo F1 op sommige andere gebieden een allegaartje is, is beeldvorming een groot deel van wat hem onderscheidt van de goedkope concurrentie. De telefoon profiteert van Oppo's camera-app met volledige functionaliteit, die ook te vinden is op duurdere telefoons zoals de R7 en R7s, en biedt een schat aan opnamemodi. Er zijn nietjes voor smartphones zoals HDR, filters, panorama- en verfraaiingsmodi, maar ook meer unieke opties zoals een ingebouwde GIF-recorder en "Ultra HD", waarbij een reeks belichtingen over meerdere wordt genomen seconden. Dit wordt vervolgens genummerd tot een afbeelding van ongeveer 53 megapixels die soms (maar niet altijd) meer fijne details vastlegt dan een gewone opname van 13 megapixels.
Afbeelding 1 van 2
Maar u hoeft niet echt op deze fraaie opnamemodi te vertrouwen om goede foto's te maken met de 13-megapixel-camera aan de achterkant of de 8-megapixel-camera aan de voorkant. Beide zijn verrassend bekwaam voor een budgettelefoon, met een beetje korrel van dichtbij, maar verder voldoende fijne details en geen rare kleurafwijkingen. Zwarten hebben de neiging een beetje verpletterd te zijn, maar we hebben ook gemerkt dat het dynamische bereik over het algemeen beter is dan dat van zowel de Honor 5X als de Moto G 2015.
Foto's worden al snel luidruchtig en papperig bij weinig licht, hoewel de camera aan de voorkant behoorlijk goed werk levert om dingen relatief scherp te houden in uitdagende binnensituaties.
Over het algemeen levert de F1 meer camera dan je zou verwachten voor je geld voor deze prijs, en een uitdaging voor anderen die verkopen Android-telefoons op instapniveau: als u een smartphone verkoopt, zelfs een goedkope, kan de camera het zich niet veroorloven een bijzaak.
We hebben het kort gehad over Oppo's ColorOS-software, die naast Android 5.1 Lollipop op de F1 draait, en een aantal vreemde ontwerpregressies met zich meebrengt, zoals de terugkeer van een fysieke menutoets. En vanuit een westers perspectief lijkt veel van de gebruikersinterface van Oppo onbekend en in strijd met de manier waarop Google Android doet. Het is een punt dat we al vaak naar voren hebben gebracht met betrekking tot Huaweis EMUI: het ziet eruit en voelt alsof het is ontworpen voor de Chinese markt.
Afbeelding 1 van 4
En net als de software van Huawei, zijn er veel iOS invloed te vinden in ColorOS, van de Springboard-achtige launcher tot de swooping animatiestijl en maplay-out en de basisstructuur van de camera-app. Maar dit is geen gewone iOS-kloon - Oppo heeft zijn eigen visuele stijl erin gemengd, die een beetje regressief overkomt. Het ziet eruit en voelt meer aan als de HTC Sense UI van de afgelopen jaren, met omrande knoppen, grote, gedetailleerde pictogrammen, overloopanimaties en gradiënten in overvloed.
Natuurlijk kun je de manier veranderen waarop een groot deel van ColorOS eruitziet via het ingebouwde themasysteem, maar de meeste thema's die online te vinden zijn, zijn net zo aanmatigend als de standaardskin.
Op functioneel niveau werkt ColorOS redelijk goed. Zoals eerder vermeld, zijn de prestaties consistent snel en geen van de gebundelde apps ziet er verschrikkelijk uit. Het zit ook niet vol met bloatware - het meest aanstootgevende stukje software dat we vonden was de "Security center"-app, die regelmatig meldingen geeft over het versnellen en opschonen van uw telefoon.
Dus als je gewend bent aan de manier waarop Android eruitziet en werkt op een Nexus-, Samsung-, HTC- of LG-telefoon, zal ColorOS enige aanpassing vergen en misschien zelfs een reden zijn om de Oppo F1 helemaal over te slaan. Maar als je kunt leren leven met zijn eigenaardigheden - of zelfs de vele aanpassingsopties kunt gebruiken om het naar wens aan te passen, is er niet veel anders om over te klagen.
Hetzelfde geldt voor de levensduur van de batterij van de vaste cel van 2500 mAh. De F1 beheert een volledige, solide gebruiksdag, inclusief matig surfen op het web op LTE met twee geplaatste simkaarten (we gebruikten EE en drie Britse simkaarten in onze testeenheid.) Scherm-aan-tijd geklokt op ongeveer 3,5 tot 4 uur gedurende een volledige werkdag op wifi en LTE, wat een respectabel aantal is voor een telefoon in deze categorie.
Over het algemeen is de Oppo F1 een solide telefoon uit het middensegment en van grote waarde voor £ 169, ontgrendeld in het VK. Maar hoezeer het ook illustreert hoe ver budget-smartphones zijn gekomen, het toont ook de compromissen die overblijven - een nogal teleurstellende scherm, software die niet is afgestemd op wat je zou verwachten van een Android-telefoon, en een metalen behuizing waar nog behoorlijk wat plastic in zit op.
Maar als u de sprong waagt, vindt u een telefoon met snelle prestaties, handige dual-sim-functies en een van de beste camera-ervaringen in een goedkope handset.
Zie bij Amazon UK