In het afgelopen jaar heb ik horloges of trackers gedragen van Fitbit, Garmin, Apple, Samsung en Amazfit, en elk heeft zijn eigen speciale manier om me aan te sporen met al mijn verantwoordelijkheden gedurende de dag en me tegelijkertijd te waarschuwen dat ik ook heb gezeten veel. En jongen, wat vind ik het geweldig!
Het zoemt als ik te lang heb gezeten, elke keer dat een collega me verslapt, of wanneer een app mijn aandacht wil. Als mijn telefoon in een bankkussen glijdt, hoeft u zich geen zorgen te maken: mijn horloge geeft elke zakelijke e-mail of gemiste tekst weer totdat ik hem vind!
Het kan u ook nauwkeurige feedback geven over of uw trainingen er een hebben gehad echt invloed op uw gezondheid. Zoals hoe Garmin je het aerobe of anaerobe trainingseffect van mijn runs kan vertellen of hoe mijn fitnessleeftijd sinds het begin van de pandemie veel sneller is gestegen dan mijn chronologische leeftijd.
Als iemand die geobsedeerd is door 100 procent videogameprestaties en bovengemiddeld presteert als het gaat om mijn lopende demografische, gameifying mijn gezondheid had zeker het gewenste effect om me geobsedeerd te maken door deze cijfers - en het heeft ongetwijfeld hetzelfde gedaan voor veel andere mensen, te.
Ik waardeerde ook hoe, op een bijzonder drukke dag, mijn Garmin Venu2 Plus vertelde me dat mijn stressniveaus hoog leken en dat ik diep moest ademen. Het is dat soort constructieve feedback waar mensen van houden, zoals tegen iemand met wallen zeggen dat hij er moe uitziet en meer moet slapen.
Dan heb je de Galaxy Watch 4, die zijn kan gebruiken BIA-sensor om in slechts 15 seconden uw lichaamsvetpercentage en spiermassa te bepalen. Voeg daar de bloeddruksensor van Samsung aan toe, die nog niet door de FDA is goedgekeurd in de Verenigde Staten, en dat kleine polshorloge zou je in realtime elk probleem kunnen vertellen dat je lichaam ervaart. Hoe behulpzaam!
Oké, dus als je het sarcasme op de een of andere manier niet hebt opgepikt, ben ik hier eigenlijk geen fan van.
Smartwatches zijn zoveel slimmer geworden in het volgen van uw gezondheid, het melden van eventuele problemen en het verlengen van de greep van uw smartphone op uw aandachtsspanne. Maar ik zou zeggen dat dat geen goede zaak is, en dat het alleen maar erger zal worden.
Onze geest is niet gemaakt om met falen om te gaan
Deze week de FDA goedgekeurd Het algoritme van Fitbit om onregelmatig hartritme als gevolg van atriumfibrilleren (AFiB) te identificeren en u hierover te informeren, dat wereldwijd meer dan 30 miljoen mensen treft en u een hoog risico op beroertes geeft. Het is het nieuwste merk dat goedkeuring krijgt, in navolging van Apple, Samsung, Withings en anderen.
Het feit dat de meeste reguliere fitnessmerken dit probleem voor kwetsbare gebruikers kunnen detecteren, is geweldig! Maar het maakt ook deel uit van een recente poging om uw smartwatch zo te maken levensreddende dat het riskant aanvoelt niet om er een te dragen.
Kijk naar die recente Apple Watch-serie 7 911-commercials, met praktijkvoorbeelden van mensen die die van hen gebruiken om hulp te zoeken. Ze zijn veel somberder dan de gebruikelijke hectische, kleurrijke Apple-commercials die we gewend zijn, maar anekdotisch zijn verschillende oudere familie leden hebben een Apple Watch gekocht of hebben me gevraagd om een Apple Watch te kopen, simpelweg vanwege die reclames en de belofte van de herfst detectie.
Om zichzelf een essentieel onderdeel van uw dagelijks leven te maken, zullen smartwatch-merken steeds meer acroniemen voor gezondheidssensoren blijven gebruiken - PPG, BIA, ECG, enz. - om niet achter de rest te verschijnen. Elk jaar kun je vanuit huis meer over jezelf leren dan ooit tevoren, zonder dat je een dokter nodig hebt.
Dat is geweldig voor sportschoolratten en mensen die in perfecte vorm zijn! Voor alle anderen kan dit informatieniveau op zijn best demoraliserend of in het slechtste geval gevaarlijk zijn.
Denk aan ouderen of gehandicapten waarop deze advertenties gericht zijn. Herinneringen om op te staan en te bewegen helpen zeker niet bij mensen die slecht ter been zijn of rolstoelgebonden zijn; het herinnert hen alleen maar aan wat ze niet meer kunnen.
En zitten en staren naar een constante herinnering aan je te hoge hartslag zal deze waarschijnlijk niet lager maken. Iets als de Mobvoi TicWatch GTH Pro, die de "stijfheid" van uw slagaders berekent en bepaalt of uw hart voldoende bloed ontvangt, kan levensreddende metingen geven, maar het kan ook mensen met eerdere hartaandoeningen ernstige, constante resultaten geven spanning.
Altijd-aan-gezondheidsmonitoring zal potentiële noodsituaties opsporen, zodat hun dragers een arts kunnen raadplegen en problemen kunnen onderbreken voordat ze escaleren. Maar zelfs kleine hypochonders zullen elke negatieve waarde opvatten als een teken dat de lucht naar beneden valt - ondanks dat deze waarden niet noodzakelijkerwijs zo nauwkeurig zijn.
Om te beginnen hebben niet alle sensoren FDA-goedkeuring nodig. Bijvoorbeeld de pulsoximeter van de Apple Watch 7, die specifiek door Apple is gemaakt zegt is "uitsluitend ontworpen voor algemene fitness- en wellnessdoeleinden" en niet voor medische doeleinden. Maar een arme O2 beoordeling zal je hersenen nog steeds aan het denken zetten over je slechte conditie of mogelijke blootstelling aan COVID, ongeacht hoe nauwkeurig het is.
Zelfs als u nauwkeurige lichaamsgegevens krijgt van de BIA van uw Galaxy Watch 4 of Withings schaal, reageert niet iedereen positief op een constante herinnering aan negatieve resultaten. Trainen en geen onmiddellijke resultaten behalen, zal velen ertoe aanzetten om mentaal af te sluiten en hun conditie op te geven routine of extremere maatregelen nemen, zoals hongerdiëten die meer schaden dan helpen - allemaal vanwege een aantal cijfers op uw pols.
De juiste balans vinden
Jarenlang heb ik zonder horloge gelopen. Ik bewoog gewoon in het tempo dat goed voelde en hield mijn ogen naar voren en mijn hoofd in de zone. Mijn oude hardloopcoaches moedigden ons zelfs aan om onze horlogedisplays af te plakken om te voorkomen dat we een bepaald tempo zouden halen.
Ik weet dat mijn zelfcompetitiviteit en een wijzerplaat die mijn real-time tempo laat zien, niet goed bij elkaar passen, waardoor ik harder moet rennen dan zou moeten voordat ik mezelf voortijdig moe maak. Maar ondanks dat, en ondanks alle andere problemen die ik hierboven noemde, draag ik graag een fitness-smartwatch tijdens het rennen.
Het stelt me in staat om losjes verbonden te blijven met de echte wereld met snelle notificaties en mijn actieve afspeellijst over te slaan terwijl ik mijn telefoon in mijn zak en mijn hoofd in de zone houd. En zoals ik al zei, ik ben het soort competitieve gamer-atleet die tijdens elke run probeert mijn eerdere Strava-segment-PR's te verslaan voor "prestaties". Het zorgt ervoor dat ik snel doorga als mijn lichaam wil vertragen.
Dus ik ga niet stoppen met het dragen van fitnesstrackers. Maar ik hebben min of meer besloten dat mijn horloge van mijn pols komt zodra ik weer naar binnen stap (behalve wanneer ik er een aan het reviewen ben). Zelfs als dat betekent dat mijn gezondheidsgegevens niet zo grondig zijn als zou moeten, of als ik verhuiswaarschuwingen voor schuldgevoelens misloop wanneer deadlines me niet van mijn bureau laten weggaan.
Ik moet grenzen stellen en op mijn eigen geest vertrouwen om mezelf ertoe aan te zetten gezonder te worden, in plaats van een meedogenloos apparaat te gebruiken dat niets minder dan perfecte gewoonten accepteert.