Ik moest overstappen naar een oude telefoon terwijl ik een flikkerend probleem met mijn Pixel 6 Pro probeer op te lossen. Ik groef in de stapel om er een te vinden die kon worden geüpdatet naar Android 13 en kwam uit bij de OnePlus 8. De prachtige Interstellaire gloed model heeft nog steeds de volumeschakelaar zoals een echte OnePlus-telefoon zou moeten.
Een dag en ongeveer 16 GB aan downloads later, besefte ik waarom veel mensen nooit de moeite nemen om hun oudere telefoons bij te werken - omdat het proces waardeloos is.
In het begin werden alle Android-telefoons op dezelfde manier bijgewerkt. Je werd gedwongen om één update tegelijk te nemen en het duurde anderhalf uur voordat het proces plaatsvond nadat je het bestand had gedownload.
Google loste de problemen door de jaren heen op door een manier toe te voegen om een tweede partitie om het updateproces sneller en introductie te maken delta-updates, waar je alleen dingen hoefde te installeren die daadwerkelijk veranderden en meerdere kleine updates in één bestand kon rollen.
Ik dacht hier niet aan toen ik mijn OnePlus 8 oplaadde en aanzette. Eerlijk gezegd dacht ik erover na hoe ik het scherm van mijn Pixel 6 Pro zou verwijderen zonder het te breken, zodat ik de verdomde kabel helemaal in het stopcontact kon steken. Een kapot scherm betekent ongeveer $ 200 uit mijn portemonnee.
Ik wist dat er een update of twee op me zou wachten. Toch heb ik uiteindelijk vier beveiligingspatch-updates doorstaan, de Android 12-update, een tweede Android 12-update, de Android 13-update en een laatste beveiligingspatch-update. Dat is ongeveer 16 GB aan gegevens voor iedereen die het bijhoudt en ongeveer drie uur van mijn kostbare tijd.
Ik was nieuwsgierig, dus ik groef mijn Pixel 4 uit en deed hetzelfde. Ik kreeg een update die me op Android 13 zette met de patch van februari 2023. Ik wou dat de batterij van de Pixel 4 geen totale rommel was, zodat ik hem uit wrok kon gebruiken.
Een plek waar OnePlus het goed doet, is hoe het een aparte updatepartitie gebruikt, zodat je niet door een lange vreselijke bestandsflits hoeft te zitten terwijl je naar een opstartscherm kijkt. Dat is echter alles wat het bedrijf goed doet als het gaat om Android-updates.
Dit is belangrijk omdat het precies is hoe Samsung het doet. OnePlus mag dan goede telefoons maken, bijna niemand gebruikt ze, terwijl Samsung de grootste telefoonmaker ter wereld is. U kent iemand die een Samsung-telefoon gebruikt en de kans is groot dat u er ook een gebruikt.
Veel van die mensen geven niets om updates, en het pijnlijke proces is een deel van de reden waarom. Niemand vindt het leuk om zijn telefoon opnieuw op te starten en zal zich de ene keer herinneren dat ze het acht keer op een middag moesten doen zoals ik deed. In plaats daarvan negeer je het en veeg je de melding weg.
Ik wil hier eerlijk zijn, dus ik moet zeggen dat ik geen idee heb of dit iets is dat OnePlus heeft opgelost met nieuwere modellen. Samsung heeft dat niet en als je een Galaxy S21 je bent al een paar jaar niet opgewonden, je zult hetzelfde proces moeten doorlopen als ik.
De software die je krijgt is in ieder geval beter. Al die klachten over de Android 13 kleurenbesturingssysteem wat het ook is op de OnePlus-forums, het is echt. Het is zo erg dat OnePlus een tool heeft gemaakt waarmee je kunt terugdraaien. Natuurlijk heb ik daar niets van gelezen voordat ik begon, omdat ik dingen doe zonder erover na te denken.
Hoe dan ook, ik heb nog steeds een telefoon met Android 13 als ik iets moet testen terwijl ik de moed probeer te verzamelen om mijn Pixel 6 Pro te openen. Het duurde gewoon te lang om hier te komen en het is een vreselijke ervaring die me doet heroverwegen hoe slecht de batterij van mijn Pixel 4 werkelijk was.