Als kind uit de jaren 80 heeft virtual reality me al heel lang geïntrigeerd. Maar mijn opwinding om deze meeslepende technologie te ervaren nam af nadat Gear VR me in 2015 teleurstelde. Toen sprong de Quest 2 in de mainstream met enorme hardware- en softwareverbeteringen, en ik wist het zou eindelijk de belofte van VR voor mij waarmaken - maar dat is ook niet zo.
Begrijp me niet verkeerd, de Zoektocht 2 is in veel opzichten geweldig. Het is in wezen het enige op zichzelf staande virtual reality-systeem met een degelijke inhoudsbibliotheek om het te ondersteunen. Het is draagbaar, betaalbaar en heeft tal van softwarevoordelen - dus waarom zou ik het niet vaker gebruiken?
Ik moet nog die verslavende titel of use-case vinden die me blijft aantrekken, wat er deel van uitmaakt. Maar ik denk dat ik een algemeen probleem heb met VR als platform, niet met een bepaald product.
De Quest 2 heeft veel te bieden, maar het mist nog steeds die functie of titel om het een must-have te maken.
Hoewel ik van gamen geniet, ben ik verre van een gamer. Ik wil graag mijn Quest 2 gebruiken, maar ik heb niets gevonden waardoor ik tijd wil vrijmaken voor mijn drukke schema voor het apparaat. Dit is misschien de reden waarom ik mijn headset niet meer gebruik: VR is momenteel zo gericht op gamen. En dat zou kunnen voorkomen dat het medium iets wordt dat de gemiddelde consument zal oppikken.
Ik vroeg Bryan Ma, VP Devices Research bij IDC, hoeveel Quest 2-eenheden er zijn verkocht, en hij vertelde me: "Bijna 12 miljoen eenheden voor Facebook/Oculus van 4Q20-4Q21, wat eigenlijk de periode was waarin de Quest 2 Verzenden. Ze stonden vorig jaar op de eerste plaats van de markt voor VR-headsets met een aandeel van 80%. hoofdanalist bij Moor Insights & Strategy, voegde eraan toe: "We weten ook dat Meta al de $ 1 miljard aan softwareverkopen op de Oculus heeft overschreden Winkel."
Het is duidelijk dat veel mensen Quests kopen en vervolgens geld uitgeven aan veel games. Maar zelfs als mensen dol zijn op de Quest 2-software, een goede hardware ervaring is net zo belangrijk.
Ik bezat de originele Oculus Quest en vond het erg leuk om hem vanuit hardwareperspectief te gebruiken. En eerlijk gezegd geef ik de voorkeur aan de hardware boven die van de Quest 2. Afgezien van de verbeterde verwerkingskracht, luidsprekers en verversingssnelheid, is de Quest 2 niet gebouwd voor langere sessies zoals de originele Quest.
Zelfs bij gebruik van een van de beste Oculus Quest 2-accessoires, deOculus Quest 2 Elite-riem, de headset doet na ongeveer 20 minuten nog steeds pijn aan de achterkant van mijn hoofd - en laat me niet beginnen over de wijziging van de IPD-aanpassingen. Ik geef nog steeds de voorkeur aan de schuifregelaar voor de originele Quest, omdat deze nauwkeurigere instellingen voor de lensafstand mogelijk maakt. Het nieuwe model geeft slechts drie presets, die geen van alle goed genoeg werken om duidelijk te zien.
De overgang van OLED naar LCD op de Quest 2 is ook jammer, maar dat is niet waarom ik hem zelden uit de hoes haal. Comfort is van het grootste belang als we enige tijd iets doen, vooral als we het hebben over iets dat aan ons gezicht is vastgebonden. Al met al vind ik de Quest 2 gewoon niet comfortabel.
Dan zijn er inhoudelijk genoeguitstekende games voor de Quest 2, maar ik wacht nog steeds op die titel die niet neer te leggen is. Ma zegt: "Gamen en video's zijn tot nu toe de belangrijkste drijfveren geweest voor de acceptatie van VR-headsets door consumenten, maar die use cases spreken niet iedereen aan. De industrie is al lang op zoek naar de ongrijpbare 'killer-app' die de productcategorie zou helpen door te breken in de mainstream. Verkopers hopen dat de vaag omschreven omgekeerd is het antwoord op die vraag, maar dat is nog vele jaren weg met veel onbeantwoorde vragen."
De VR-industrie zit vast in een kip-en-ei-situatie in software en hardware.
Ik heb veel van de meest populaire titels voor Quest 2 gespeeld, zoals Beat Sabre, Pistol Whip en Superhot. Hoewel ik ervan genoot, zorgde geen van hen ervoor dat ik terugkwam, behalve Superhot. Bovennatuurlijk's fitness-app is goed gedaan en heeft een gelijkspel voor rendement, net als voor trainen, en, zoals velen weten, is lichaamsbeweging geen eenmalige deal. Maar zelfs daarmee heb ik andere manieren om te trainen waarbij ik niet in een gezichtsbedekking hoef te zweten - dus VR-fitness komt zelden voor voor mij.
Ik heb nog nooit PSVR gebruikt, en een deel van mij vraagt zich af of de Playstation-consoleroute meer titels zou hebben die de gemiddelde consument aanspreken. De komende PS VR2 want de PS5 ziet eruit alsof hij vanuit hardware-oogpunt indrukwekkend zal zijn, en Sony zal ontwikkelaars zeker kunnen verleiden om er geweldige inhoud voor te maken. Maar nogmaals, het idee om vastgebonden te zijn om te spelen is een grote buzzkill.
In een poging om een high-end game voor mijn Quest 2 te spelen, ging ik voor de tethered route Halfwaardetijd: Alyx. Ja ik weet dat Oculus Air-link is beschikbaar als een draadloze optie bij het gebruik van een pc voor inhoud, maar ik had er te veel problemen mee. Half-Life: Alyx speelde via mijn computer en bood uitstekende graphics, gameplay en verhaallijn. Dit is waar de kip-en-ei-situatie ontstaat: voor die high-end game-ervaring hebben we kracht nodig die een stand-alone headset nog niet kan bieden.
Wat de bibliotheek van de Oculus Quest 2 betreft, heb ik een rode draad gezien in de beschikbare games, en dat is dat er veel horror- en zombie-opties zijn. Ik geniet net zoveel van een goede schrik en een exploderend zombiehoofd als de volgende persoon. Sterker nog, ik heb enorm genoten Na de valEn Arizona zonneschijn. Maar misschien ben ik gewoon op zoek naar meer inhoud en wat verkenning zonder donkere en groezelige omgevingen.
Een game die voor mij een verrassing was, is dat wel geweest Mos. Deze game is een erg populaire titel en het kostte me veel te lang om erin te duiken, maar ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Het unieke perspectief, de meeslepende wereld en het uitstekende verhaal zijn tot nu toe een geweldige ervaring geweest. Ik zou graag meer van dat soort games zien.
Toegang krijgen tot de groeiende lijst met inhoud van de Quest 2 heeft echter een addertje onder het gras: Facebook. Sag is van mening dat "een van de belangrijkste redenen waarom mensen zouden kunnen aarzelen om een Quest 2 te kopen, het feit is dat Meta heeft een Facebook-account nodig om er een te gebruiken (dat is sindsdien teruggelopen en zal ongedaan worden gemaakt in de toekomst). Ik denk dat veel mensen meer geïnteresseerd zouden zijn in het kopen van een Quest 2 als het geen Meta/Facebook-product was, simpelweg omdat ze het bedrijf niet vertrouwen. Dit is volgens mij het grootste probleem dat Meta heeft voor groei op de lange termijn."
Hoewel Sag het ermee eens is dat de Quest 2 "waarschijnlijk het dichtst in de buurt komt van VR mainstream maken", wil het zelfs vooruitgang boeken verder, "er moet een nog lagere prijs zijn, nog meer inhoud en apps, en mogelijk meer concurrentie om te versnellen innovatie."
Deze meningen illustreren waarom zelfs ik, die oprecht mijn Quest 2 wil gebruiken, dat niet doe. Ik heb de headset maandenlang niet aangeraakt en zelfs langer sinds ik een nieuwe game kocht.
De afgelopen jaren was een van mijn absolute favoriete games de Mass Effect-serie, dankzij de fantastische karakterontwikkeling en uitgestrekte werelden. Het vinden van een game die zelfs maar in de buurt komt van de meeslepende aard die dergelijke titels in VR kunnen bieden, is buitengewoon moeilijk.
Tot die onmisbare titel voor de Quest 2 arriveert voor een gemiddelde consument zoals ik - iets dat rechtvaardigt het ongemak van het langdurig dragen - ik zal mijn headset waarschijnlijk lange tijd laten rusten gebruik.