Ik speel graag videogames. Ik heb het altijd gedaan en zal het waarschijnlijk altijd blijven doen. Ik kan in het echte leven geen zombiejager of autocoureur zijn, dus ik ben gedwongen om op zombies te jagen en virtueel met mijn skelters te rijden en dat is prima. Het kan heel leuk zijn.
Zoals veel gamers heb ik een veel te dure geldkuil die een gaming-pc wordt genoemd, maar ik doe ook graag wat mobiel gamen en heb zelfs Steam op mijn Chromebook gespeeld en een aantal games gespeeld die niet op zoek zijn naar een high-end GPU. Maar dat is niet genoeg en ik heb een andere console nodig sinds mijn PS4 besloot om op mij te sterven. Ja, ik begrijp de definitie van het woord "nodig", dus vecht zoveel je wilt. I behoefte een andere console.
Maar ik kan niet kiezen wat ik wil kopen. Ik weet welke telefoon ik wil en welke Chromebook ik wil en zelfs welk merk toetsenbord en muis ik wil gebruiken als ik werken aan mijn bureau. Maar voor het leven van mij kan ik niet beslissen of ik een nieuwe wil kopen
Het zijn echt de exclusieve aanbiedingen die mijn arm verdraaien. Ik wil alle spellen, maar moet er één kiezen.
Exclusieve titels zijn slechts een deel van het dilemma. Het hele exclusiviteitsgedoe is waardeloos en is alleen een ding omdat het gemakkelijker is dan te proberen een beter product te maken dan de concurrentie, maar het is nog steeds een ding. Ik wil echt spelen de nieuwe Spider-Man, maar ik wil ook de nieuwe Mario Kart spelen, en Sea of Thieves heeft zojuist een geweldige update gekregen, en Detroit: Become Human ziet eruit als iets waar ik uren aan kan verspillen. Maar consoles zijn nu meer dan alleen spelmachines waar je een schijf insteekt in plaats van een kwartje.
Zaken als Microsoft Movies & TV en PlayStation Vue zijn net zo goed onderdeel geworden van de consoles als de games. WMR en PlayStation VR zullen steeds beter worden en een grotere reden worden om in de toekomst een bepaalde game te kopen (nee, niet weer een Skyrim. OK, misschien nog één Skyrim). En omdat de Switch iets is dat ik in mijn handen kan spelen, spoelt de smaak van de Wii en zijn vreselijke controllers uit mijn mond op een manier die de Wii U nooit zou kunnen. Elk van deze dure speeltjes heeft iets te bieden dat verder gaat dan die exclusieve games waarvoor studio's worden betaald om uit de buurt van de anderen te houden.
Dus wat moet een man doen? Ik ging naar Google en vroeg welke ik moest kopen en vond niets meer dan miljoenen andere mensen die dezelfde vraag stelden en elk denkbaar antwoord kregen en dat is niet veel hulp. Ik heb een behoorlijke bibliotheek met PS4-games, maar iets zegt me dat ik Destiny of GTA V nooit meer wil spelen, dus dat is een betwistbaar punt. Ik heb een tussenkomst nodig zodat ik al deze Amazon-tabbladen kan sluiten en gewoon iets kan kopen voordat ik gek word.
I zou kunnen vraag het gewoon aan Russell of Daniel, en het antwoord van beide zou hetzelfde zijn: "Koop ze gewoon allemaal, want je weet dat je dat uiteindelijk zult doen." Hoewel dat misschien waar is, helpt het niet veel om mijn verslaving te voeden. Trouwens, ik zou ze nooit voor Mrs. Hildenbrand die alleen old-school Super Mario Kart op de SNES wil spelen en er in wil gillen. Verliezer doet de afwas.
Welke console moet ik kopen? A PlayStation 4Pro, een Xbox One X, of een Nintendo-schakelaar? Waarom? Help me alsjeblieft!