Een van de grootste verschuivingen in mobiele fotografie van de afgelopen jaren is de overstap van één naar twee camera's op de meeste geavanceerde smartphones. Vlaggenschepen zoals de HTC U12+, LG G7 ThinQ, En Galaxy S9+ hebben allemaal deze trend overgenomen, met sommige telefoons zoals de Huawei P20Pro nog verder gaan en een toevoegen derde lens.
Zelfs budgettelefoons zijn begonnen met verzending met twee camera's; de $ 200 Honor 7X heeft een dieptegevoelige secundaire sensor, net als de Moto Z3 Spelen. Dit is niet langer een premium add-on-functie, het wordt snel de standaard. Maar hoeveel heb je eigenlijk aan die tweede camera?
Dat hangt gedeeltelijk af van wat je tweede camera precies doet. Die implementatie van de dieptesensor die ik zojuist noemde, is min of meer nutteloos, als je het mij vraagt. Sommige telefoons gebruiken het om de foto's die met de primaire sensor zijn gemaakt, te vergroten, maar de meeste gebruiken het alleen voor portretfoto's, die er net zo uitzien kunstmatig zoals op elke andere telefoon - sommige van de beste portretfoto's komen zelfs van de Pixel 2, die alleen machine learning gebruikt om diepte te creëren in plaats van een speciale sensor. Op een telefoon als de Moto Z3 Play, die om te beginnen niet de beste camera heeft, denk ik Motorola had zich beter kunnen concentreren op het verbeteren van de primaire sensor in plaats van een secundaire sensor toe te voegen.
Als je bewijs nodig hebt dat een enkele camera nog steeds het werk doet, kijk dan eens naar de Pixel 2 en Galaxy S9.
Ondertussen klinken zoomlenzen handig en geweldig op papier, aangezien inzoomen met de hoofdsensor alleen maar leidt tot beeldverslechtering, maar tenzij je een Galaxy S9+, die zoomlens is niet optisch gestabiliseerd, wat betekent dat de helderheid die je behoudt door niet digitaal in te zoomen nog steeds wordt beïnvloed door je wankele handen. Bovendien maakt de telelens, zelfs met de Galaxy S9+, foto's van mindere kwaliteit dan de hoofdsensor, zelfs in ideale omstandigheden.
Groothoeksensoren zoals degene die LG in de meeste van zijn line-up opneemt, openen veel creatief potentieel, en in tegenstelling tot zoom- of dieptesensoren, kunt u hiermee foto's maken die u niet zou kunnen maken anders. Ze hebben nog steeds dezelfde problemen als telelenzen; het zijn sensoren van mindere kwaliteit en hebben zelden of nooit OIS. Maar ze dragen op zijn minst bij aan uw mobiele fotografie-ervaring op een manier die andere dubbele camera-arrays simpelweg niet kunnen evenaren.
Het wordt tegenwoordig steeds moeilijker om een vlaggenschiptelefoon met slechts één camera te vinden, maar mijn favoriete telefoon blijft er een van: de Galaxy S9. Hij heeft niet de zoomlens van zijn grotere broer of zus, maar dat weerhoudt hem er niet van om enkele van de beste foto's bij weinig licht te maken van elke telefoon die ik heb getest, samen met geweldige foto's in zowat elke andere staat, en zelfs een behoorlijk fatsoenlijk portret schoten. Evenzo verslaan de Pixel 2 en Pixel 2 XL nog steeds bijna elke andere telefoon in de fotografie, allemaal met een enkele camera en de krachtige nabewerking van Google - wat volgens mij is ver belangrijker dan de meeste dubbele camera-arrangementen.
Maar aan het eind van de dag, als je hoofdcamera al geweldig is, kun je er net zo goed iets aan toevoegen. Huawei maakt misschien wel het beste gebruik van zijn meerdere camera's met de P20 Pro, die een secundaire monochrome sensor heeft die helpt voeg extra fijne details toe, samen met een tertiaire 3x telelenscamera - in tegenstelling tot de 2x zoomlens die vrijwel overal te vinden is anders. Ik had nog steeds de voorkeur gegeven aan een groothoeklens boven een zoomlens, maar in combinatie met de krachtige AI en nabewerking in de P20 Pro, krijg je nog steeds een ongelooflijk veelzijdige fotografie-ervaring moeilijk te verslaan.
Het probleem ligt niet bij vlaggenschepen, maar bij telefoons uit het middensegment die een middelmatige opstelling met twee camera's kiezen om duurder te lijken dan ze zijn.
Het probleem ligt echter niet bij vlaggenschepen waarvan de primaire sensoren in het begin al geweldig zijn - het is bij de middenklasse- en budgettelefoons die ondermaatse foto's maken, zelfs met dubbele camera's. De Moto Z3 Play maakt al behoorlijk goede foto's, maar de dieptesensor voelt grotendeels onbehulpzaam aan. Ik had graag gezien dat Motorola zich meer had gericht op het verbeteren van de primaire sensor en de nabewerking ervan.
Ben je een fan van dubbele camera's, of leef je met trots het leven met één lens? Heb je erover nagedacht om van kant te wisselen, of maakt het je zelfs uit? Laat het ons weten in de reacties hieronder!