Een neveneffect van de wereld binnen handbereik hebben, is een overdaad aan informatie. Met elke gadget en gizmo die met elkaar verbonden zijn, kun je letterlijk alle informatie vinden die je nodig hebt met slechts een paar klikken, tikken of vegen. Dat is behoorlijk verbazingwekkend en een prima manier om van de wereld een betere plek te maken met al het begrip en kritisch denken dat het met zich meebrengt. Maar we zijn geen computers en het is gemakkelijk om overbelast te raken.
Mijn telefoon kan me vertellen wat voor stomme dingen een politicus vanmorgen heeft gezegd (evenals de stomme dingen die alle anderen zeggen moest erover zeggen) of hoe de volgende telefoon die we gaan kopen een koptelefoonaansluiting mist of misschien geen 3D-aanraking heeft of dat World of Warcraft-goud is meer waard dan de Venezolaanse valuta. Het kan me ook vertellen wat een geweldige tijd vrienden hebben gehad in het park of dat de film die ik wilde zien echt waardeloos is volgens iemand die ik niet ken en die wordt betaald om me te vertellen dat films waardeloos zijn. Dan geeft het me een manier om aan het lawaai toe te voegen en mijn niveau van goedkeuring en / of verbazing over dit alles te uiten.
Mijn telefoons vertellen me wat ik moet weten, maar ook een heleboel dingen die ik niet weet.
Dit is geweldig spul. Of we het nu allemaal informatief of vermakelijk vinden, of beide, het is best gaaf om deel uit te maken van een wereldwijde discussie over politiek of films of World of Warcraft-goud en de economische impact ervan. Maar uiteindelijk raken we allemaal gestrest omdat het te veel wordt. Dit kan en zal effect hebben. We hebben allemaal gezien dat die persoon die we kennen een spectaculaire meltdown heeft over de domste shit. Soms zijn we die persoon geweest die aan het smelten was. Iedereen heeft een breekpunt wanneer het geluid meer wordt dan we kunnen filteren. Maar er is een gemakkelijke manier om de cyclus te doorbreken.
De aan/uit-knop.
We kunnen niet ontsnappen aan stress. Het is gemakkelijk om te zeggen dat dit stressvolle tijden zijn en dat de dingen beter zullen worden, maar dat is een leugen. Het zijn altijd stressvolle tijden geweest en ons is verteld dat het altijd beter zal worden, maar dat gebeurt niet. Morgen zal nieuwe problemen en zorgen met zich meebrengen, en we zullen altijd een goede reden hebben om ons zorgen te maken over de wereld om ons heen. Mensen in de VS maken zich zorgen over de gezondheidszorg en mensen in Venezuela maken zich zorgen over de economische ineenstorting en mensen in Syrië maken zich zorgen over de dood. Dit zijn belangrijke kwesties waar we allemaal over zouden moeten nadenken en die we zouden moeten bespreken, en als u er rechtstreeks door wordt getroffen, is het normaal om bang te zijn. Het is ook normaal dat iedereen zich hopeloos, medelevend of boos voelt. Of een mix van de drie.
Raak gewoon niet zo in beslag genomen vanaf de zijlijn dat je stopt met dingen beter te maken. En als het onbelangrijke geluid je probeert op te zuigen, weet dan wanneer je moet zeggen dat genoeg genoeg is en zet het een tijdje uit.
Informatie kan verslavend zijn. Dat geldt ook voor de technologie die het levert. Doe jezelf een plezier en sluit af en toe alles af. Facebook zal er nog steeds zijn als je terugkomt.