My Time at Portia voor Android: een enorm uitgebreide life-sim in de palm van je hand

Bron: Pathea Games

Als je net als ik bent en je nog nooit een enkele "life sim" hebt gespeeld buiten Stardew Valley en/of Animal Crossing, kan het een gok zijn om uit die schelpen te breken en nieuwe games binnen het genre te proberen. Immers, waarom zou je nodig hebben? een andere sim-game als je al twee van de beste op de markt hebt? Nou, My Time at Portia is hier om die vraag te beantwoorden, en ik zal mijn best doen om het ruimte te geven om te ademen zonder het constant te vergelijken met de gevestigde titanen van het genre.

De opzet van My Time at Portia is lachwekkend in lijn met Stardew Valley: een familielid heeft je een stuk grond in een kleine stad, dus je gaat op avontuur en laat je oude leven achter in de stof. In dit geval heb je een werkplaats geërfd net buiten de poorten van het bruisende stadje Portia (Por-tee-ah? Por-shee-a? Iedereen met wie je praat, spreekt het anders uit, dus kies degene die je leuk vindt).

My Time at Portia is een levenssimulator waarin je je werkplaatsactiviteiten opbouwt en uitbreidt, relaties aangaat, onderzoekt en je een weg baant door vele gelukkige dagen.

instagram viewer

Van daaruit vestig je jezelf als de nieuwe "bouwer" van Portia; een verzamelnaam waarmee je alles kunt maken, van plantenbakken tot hele bruggen. U ontvangt commissies van andere stedelingen en/of verkoopt de dingen die u verdient om inkomsten te genereren en uw bedrijf te laten groeien. Bepaalde speurtochten zullen je ook helpen vooruitgang te boeken binnen de wereld als geheel, waardoor je nog meer plaatsen kunt verkennen, items kunt verzamelen en mensen kunt ontmoeten.

Wat My Time at Portia enigszins uniek maakt, is dat het zoveel verschillende genres binnen één game raakt. Je hebt je boerderij-sim-activiteiten zoals het verzamelen van middelen, planten en knutselen, dan heb je je sociale-sim activiteiten zoals het opbouwen van relaties met de stedelingen, naast actie-RPG-aspecten door middel van hack-n-slash-gevechten en vaardigheden bomen. Kortom, My Time at Portia geeft je meer. Complexere crafting-mogelijkheden, meer personages om mee te communiceren, meer wereld om te verkennen en meer progressie voor je eigen personage. Met hier en daar een paar verbeteringen, zou deze game gemakkelijk een van de beste Android-games beschikbaar.

Bron: Pathea Games

Ik heb al aardig wat uren in My Time at Portia gesluisd en heb het gevoel dat ik nog maar net het oppervlak heb bekrast van wat de game te bieden heeft. Als je eenmaal de eerste paar hindernissen hebt genomen om door de tutorials te komen en je eerste paar commissies en nevenmissies te voltooien, zul je merken dat het spel een zeer verslavend ritme krijgt.

Het aannemen van opdrachten is waar ik het grootste deel van mijn tijd aan besteed, die bestaat uit taken binnen taken, binnen taken. Om te demonstreren, laten we eens kijken naar de eerste grote opdracht, het bouwen van een brug naar Amber Island. Je hoeft alleen maar twee eindstukken en een middelste verbindingsstuk te maken om de brug te installeren. Hoe moeilijk kan dat zijn, toch? Om de eindstukken van de brug te bouwen, heb je koperen buizen en hardhouten planken nodig.

Dus hoe kom je aan koperen leidingen en hardhouten planken? Je moet natuurlijk koperen staven door je grinder halen en onbewerkt hardhout door je snijplotter. Maar hoe kom je aan koperen staven en hardhout? Eerst moet je kopererts in je oven smelten voor de koperen staven, en voor het hardhout moet je grote bomen omhakken. Maar het blijkt dat je dunne bijl niet goed genoeg is om de grote bomen om te hakken, dus je moet eerst wat brons smelten om een ​​verbeterde bijl te maken. Dus nu je je verbeterde bijl hebt en het hardhout dat je nodig hebt, hoef je alleen maar het kopererts te delven om de koperen staven te smelten, de staven te verfijnen tot pijpen en dan alles samen te voegen om de brug.

De gameplay-loop is zeer verslavend en bevredigend, vooral als het gaat om commissies en knutselen.

Dit klinkt misschien veel te vervelend en moeilijk voor sommige mensen, maar voor mij zijn dit soort meerdelige missies muziek in mijn oren. My Time at Portia draait op een in-game dag/nacht-cyclus waarbij elke dag ongeveer 20 minuten lang is. Dingen zoals het smelten en raffineren van grondstoffen nemen kostbare minuten in beslag, dus als je er eindelijk een paar hebt gekregen producten die je nodig hebt voor een taak, is het misschien al nacht en moet je je bed induiken voordat de game je dwingt om naar slaap. Dat betekent dat je de volgende ochtend al een aantal afgewerkte producten hebt om mee aan de slag te gaan voor het volgende stuk van de puzzel, en je blijft maar spelen en spelen tot het uren later in de echte wereld is en je niet zeker weet hoe je daar.

Dat gezegd hebbende, het spel doet je een solide door je voortgang zeer regelmatig op te slaan. Ik heb me voor een dubbeltje moeten afmelden en was aangenaam verrast toen ik ontdekte dat mijn voortgang er bijna allemaal nog is de volgende keer dat ik me opnieuw aanmeld, zelfs als ik het spel volledig had afgesloten.

Toegegeven, ik heb niet half zoveel tijd besteed aan het opbouwen van relaties als zou moeten, maar interactie met je buren is een andere leuke, eenvoudige manier om de tijd te doden. Er is een redelijk robuuste cast van NPC's in My Time at Portia, van wie een behoorlijk aantal duidelijk datingmateriaal is. Je kunt met ze chatten, ze cadeaus geven (die ze misschien wel of niet leuk vinden) en zelfs minigames spelen van steen-papier-schaar en sparringwedstrijden met ze (ja, je vecht fysiek tegen ze, maar het komt allemaal goed plezier!).

Misschien kan een romance wortel schieten door te chatten, cadeaus te geven en tijd door te brengen met je buren?

Een andere onverwachte leuke touch van My Time at Portia was het gevecht, dat schokkend leuk was. Het is gewoon een simpele hack-n-slash-aanpak, maar het indrukken van de knoppen voelt geweldig en ik moest op arme, weerloze lama's jagen voor de pure sensatie van het doden. Dit brengt ons ook bij de meer RPG-achtige elementen van het spel, met de toevoeging van een leveling-systeem en skill tree gericht op Vechten, Verzamelen en Socialiseren.

Door dagelijkse taken, het voltooien van commissies en het winnen van gevechten, verdien je XP en begin je jezelf langzaam te verbeteren. Dit levert je op zijn beurt vaardigheidspunten op, die je kunt besteden aan je vaardighedenboom om jezelf een voorsprong te geven op een van de bovengenoemde gebieden. Vaardigheden variëren van het verhogen van de snelheid waarmee je XP wint, het vergroten van de toegebrachte schade in gevechten, het verminderen van materialen die nodig zijn voor het maken, en zelfs het vergroten van de kans dat een NPC je accepteert voorstel!

Er is een heleboel latere game-inhoud waar ik nog niet eens de kans op heb gehad, zoals ruïneduiken, het uitbreiden van je workshop, het houden van vee, trouwen en meer, dus je moet het spel gewoon zelf spelen om erachter te komen hoeveel het moet aanbod!

Wat je niet leuk zult vinden aan My Time at Portia

Bron: Pathea Games

Ik heb heel veel plezier gehad met het spel en het is min of meer precies wat ik had verwacht, maar er zijn een paar opmerkelijke gebieden voor verbetering. Een van mijn belangrijkste klachten is dat de game niet erg goed presteert op mijn Samsung Galaxy S9. Om eerlijk te zijn, mijn telefoon is een paar jaar oud en was in de eerste plaats geen top-of-the-line gaming-telefoon, maar het lijkt erop dat de ernstige frame-drops, en lag kan niet alleen mij zijn. Deze aanvallen van stotteren zijn het duidelijkst tijdens het sprinten, dus ik ren soms opzettelijk niet alleen om te voorkomen dat er frames vallen. We weten ook dat de game vergelijkbare prestatieproblemen heeft gehad met de Switch-versie, dus dit is waarschijnlijk niet alleen een geval van het oude-telefoonsyndroom.

De game heeft last van enkele merkbare prestatieproblemen, met achterblijvende en wegvallende frames, vooral tijdens het sprinten.

Het andere probleem is met de gebruikersinterface van de game, die druk aanvoelt op zijn nieuwe kleine scherm. Er gebeurt veel in de game (meer is meer, toch?) Daarover gesproken, voorraadbeheer is een hele klus, en in dit geval niet leuk, omdat de voorraadbeperkingen je dwingen om constant te shufflen rond je spullen tussen je rugzak, je hoofdinventaris en je opgeslagen inventaris, wat een niveau van bewerkelijkheid was dat een stap te ver was, zelfs voor mij.

Je beheert dit allemaal door dubbel te tikken en te slepen en neer te zetten, wat prima werkt, maar vrij niet-intuïtief kan zijn als je voor het eerst begint. Dit brengt ons bij de tutorials, die ik zou classificeren als ronduit niet nuttig. Tutorials zijn erg veel tekst, wat niet goed vertaalt als ze in de beperkingen van de kleinere gebruikersinterface worden gepropt. Ze zijn ook ongelooflijk overweldigend voor spelers die net beginnen. Ik merkte vaak dat ik tutorials oversloeg om dingen zelf uit te zoeken in plaats van te proberen door een andere al te verwarrende uitleg van een eenvoudig concept te ploeteren.

De graphics zijn niet geweldig en de gebruikersinterface kan een beetje krap aanvoelen als het gaat om voorraadbeheer.

Mijn laatste klacht is een kleine klacht, maar ik denk dat het de moeite waard is om erop te wijzen. Je zult me ​​hier zelden over horen klagen, maar ik ben niet onder de indruk van de 3D-graphics. De wereld zelf ziet er goed genoeg uit, met een mooi kleurenpalet en veel aandacht voor detail. Toch zijn texturen vaag en vormen zijn meestal rudimentaire polygonen met slechts een lichte laag digitale verf erop. Dit is het meest merkbaar bij de personagemodellen, waar ik af en toe hard om moest lachen. Er is gewoon iets onmiskenbaar griezeligs aan het schijnbare gebrek aan oogleden op zoveel personages, waardoor ze een levenloze, griezelige valleivibe krijgen.

In combinatie met stemacteurs die ook niet geweldig zijn, merkte ik dat ik dacht dat deze game precies zou passen in het Gamecube-tijdperk van games. Dat is geen slechte zaak, ik ben dol op die periode van gamen, maar dit alles wil zeggen dat My Time at Portia voelt alsof het een paar jaar achterloopt op de grafische en stemacterende afdelingen. Houd er echter rekening mee dat ik de pre-releaseversie heb gespeeld, dus de definitieve versie kan verschillen van wat ik tot nu toe heb ervaren.

Moet je My Time at Portia spelen?

Bron: Pathea Games

3.5uit 5

Ondanks de gebreken speel ik My Time at Portia nog steeds, en ik ben van plan het voor velen te blijven spelen, veel meer uren. Ik twijfel er niet aan dat ik mezelf er uiteindelijk door zal opbranden, net zoals ik deed met Animal Crossing en Stardew Valley, maar gezien mijn speelgewoonten, zal dat waarschijnlijk niet gebeuren voor minstens nog eens 50-80 uur. Desalniettemin biedt My Time at Portia een indrukwekkende stoot voor een mobiele life-sim en kan het je een hele tijd bezig houden.

De prestatieproblemen en incidentele bugs zijn vervelend maar niet spelbrekend, dus ik hoop dat de ontwikkelaar zal de game blijven ondersteunen en de mobiele ervaring verbeteren naarmate meer spelers beginnen het aannemen. Ik heb gehoord dat de Nintendo-schakelaar versie is gevoelig voor brutaal lange laadtijden, maar tot nu toe ben ik datzelfde probleem niet tegengekomen op mobiel, dus laten we hopen dat dit een goed teken is dat de mobiele optimalisatie misschien beter is.

Tussen verzamelen, knutselen, socializen en verkennen, is er geen gebrek aan manieren om te spelen zoals jij dat wilt. Je kunt het rustig aan doen en een ongedwongen, zen-ervaring hebben, of je kunt hardcore gaan om je workshop te optimaliseren en de rijkste klootzak van de hele dang-stad te worden! Dankzij de "meer is meer"-benadering heeft My Time at Portia iets voor bijna iedereen, en ik zou het zeker aanraden aan iedereen die op zoek is naar een serieus boeiende mobiele game.