Google OnHub-router: een second opinion

Het belang van eenvoud kan niet genoeg worden benadrukt. Het is de reden waarom op GUI gebaseerde Windows 95 exponentieel populairder was dan DOS op de opdrachtregel, en waarom de verwarring van de vroege PDA-besturingssystemen werd opgevangen door de samenvloeiing van capacitieve schermen en apps.

In de smart home-ruimte is een vergelijkbare trend gaande, gepopulariseerd door de krachtige vereenvoudiging van de thermostaat via Nest. Ook de thuisrouter wachtte op een vergelijkbare verstorende kracht, die we afgelopen zomer kregen in de vorm van het OnHub-platform van Google, een serie producten van TP-Link en Asus die de typisch frustrerende workflow van het onderhouden van een router verminderen tot "download-en-plug-in".

De bovenstaande intro is natuurlijk grappig, maar er is waarheid: een router is het centrale zenuwstelsel systeem van een thuisnetwerk, en een zich misdragende doos in de hoek kan een constante bron van zijn frustratie. Van het bufferen van streams tot afgebroken Skype-oproepen tot onderbroken FaceTime-sessies, ik was wanhopig op zoek naar iets dat gewoon was

werkte. Ik heb tientallen uren doorgebracht met verschillende routers, nieuwe software, aangepaste firmware en meer geladen. Uiteindelijk legde ik het probleem vast bij de bron: mijn Hitron-modem, die bekend staat om zijn slechte overdracht met routers. Maar nadat ik de Hitron had vervangen en geen opluchting had gezien, waren mijn opties als volgt: verander ISP's (en riskeer de hetzelfde gebeurt opnieuw), of probeer een router te vinden die harmonieus zou werken met de demonenbox. Ik koos voor het laatste, wat me naar OnHub leidde.

Na jaren met routers te hebben doorgebracht die dagelijks opnieuw moeten worden opgestart, of een monnikachtige toewijding aan onderhoud, overstapten naar een Asus OnHub router was ronduit adembenemend.

Een aardige Camry

Ik heb routers van D-Link, Linksys, Netgear en TP-Link geprobeerd - zelfs Asus - en geen van hen was zo consistent betrouwbaar als de OnHub. Hoewel de laatste niet beschikt over de ultrakrachtige tri-antenne-composities van veel van zijn concurrenten, zoals een betrouwbare vierdeurs sedan (met een schuifdak), klaart hij de klus, dag in dag uit. Zou je liever een kapotte Boxster hebben die nergens heen kan dan een gloednieuwe Camry? Noem me oud, maar ik denk niet dat ik dat zou doen.

Begrijp me niet verkeerd, OnHub is snel: het ondersteunt de nieuwste Wireless-AC-standaard, met 13 antennes voor MIMO (multiple-in, multiple-out) voor snelheden tot 1900 Mbps, en een geweldige dekking voor het hele huis. Zelfs met de eerder genoemde beestachtige routers van bedrijven als Netgear en Linksys kon ik nooit een betrouwbaar signaal krijgen in mijn slaapkamer, twee verdiepingen boven de doos. Ik heb zelfs repeaters geprobeerd, maar ook die zouden na een paar dagen verdwijnen, waardoor het hele systeem opnieuw moest worden ingesteld - hoe meer schakels in de ketting, hoe gemakkelijker het is om te breken.

Inderdaad, mijn internetprovider geeft me 100 megabit naar beneden en 10 megabits omhoog, wat de OnHub maximaal haalt in alles behalve de verste uithoeken van mijn huis. Zelfs in die slaapkamer krijgt mijn Galaxy S7 25 megabits lager en zeven of acht megabits hoger, meer dan voldoende voor alle, behalve de zwaarste videostreams.

De app werkt gewoon

De OnHub wordt beheerd via een app, beschikbaar op iOS of Android, die gewoon werkt. Het is uiterst eenvoudig, misschien door een fout, maar het klaart de klus.

Een van mijn favoriete dingen is dat het een enkel toegangspunt onderhoudt voor zowel 2.4Ghz- als 5Ghz-signalen, het aanbieden van de meest geschikte, afhankelijk van een aantal omstandigheden, waaronder signaalkwaliteit en potentieel doorvoer. De meeste routers verdelen hun SSID's over die twee netwerken, waardoor apparaten worden gedwongen tussen deze twee netwerken te wisselen.

Bovendien, en misschien nog belangrijker, zijn die twee netwerken niet altijd transparant voor randapparatuur; op mijn Linksys-router moest ik vaak handmatig terugkeren naar mijn 2,4 Ghz AP omdat een AirPlay-luidspreker hier of aangesloten lamp daar niet compatibel was met 5 Ghz. Met OnHub is die ervaring onzichtbaar voor de gebruiker.

De app-ervaring maakt de administratie bijzonder eenvoudig. Gasten bij mij thuis hebben een apart netwerk waarvan het wachtwoord wordt gegenereerd door en gedeeld kan worden vanaf mijn smartphone. Functies zoals NAT-controle en het inschakelen van DHCP zijn niet helemaal verborgen voor de gebruiker, maar Google benadrukt ze wijselijk ten gunste van een schonere, beter benaderbare gebruikerservaring.

In plaats daarvan laat de app je doen wat nodig is om plezier te garanderen; een netwerkoverzicht toont de aangesloten apparaten, samen met de optie om een ​​bepaald apparaat prioriteit te geven om een ​​soepele werking te garanderen streamingprestaties - handig als er maximaal 30 telefoons, tablets, laptops, wearables en slimme woonaccessoires zijn meteen verbonden.

Onuitgesproken potentieel

Voor al zijn voordelen als router heeft Google een ontluikend verbonden thuisplatform in OnHub. De router heeft niet alleen een LED-lampje en een luidspreker, maar de USB-poort kan worden gekoppeld aan een aantal onaangekondigde accessoires. Zoals beloofd met Google huis, OnHub zou kunnen worden opgenomen als onderdeel van Google's Trojan Horse-strategie in de huiskamer, iets waar Amazon zo veel succes mee boekt in de Echo.

Een verbonden huis is een gelukkig huis

De meeste mensen realiseren zich niet hoeveel apparaten verbinding maken met hun netwerk. Zelfs als iemand die doet wat ik doe, was ik verrast om 29 actieve apparaten te zien, die elk op verschillende tijdstippen cycli van bandbreedte vereisen. Dat de OnHub de noodzaak om constant toezicht te houden op het proces overbodig maakt, wordt niet alleen op prijs gesteld, maar ook de investering van $ 199 waard.

• Zie Asus OnHub-router op Amazon
• Zie TP-Link OnHub-router op Amazon