Een van de mijn favoriete functies van Android 10 is de eenmalige toestemming voor locatiediensten. Wat dat betekent is dat wanneer je een app uitvoert die je locatie opvraagt, je de keuze hebt om deze toe te staan, te weigeren of te zeggen dat het deze keer kan. Als je voor de derde optie kiest, moet de app het de volgende keer dat hij wil weten waar je bent, opnieuw vragen.
Dat is een vrij belangrijke privacyfunctie. Het kan me niet schelen of Google Mapsweet bijvoorbeeld waar ik ben. De kans is groot dat ik de app alleen heb geopend, zodat ik van de ene plaats naar de andere kon navigeren, en als ik weet waar ik me bevind, hoef ik deze niet meer in te voeren. Maar ik begrijp niet waarom ik Twitter moet laten weten waar ik ben. Of een spel. Of een willekeurige app die uw locatie aan zijn advertentienetwerk koppelt.
Verizon biedt de Pixel 4a aan voor slechts $ 10 / maand op nieuwe Unlimited-lijnen
Het eenmalige toestemmingsmodel krijgt een uitbreiding met Android 11, en de camera en microfoon hebben ook de optie. Dat is even groot of groter als het gaat om privacy als voor locatie, maar om een heel andere reden: malware.
Misschien ken je iemand met een stuk zwarte tape of een doohickey die de webcam bedekt op hun laptop, zodat deze niet kan worden geactiveerd door software. Als die persoon wil dat een toepassing de camera gebruikt, verwijderen ze de tape of schuiven ze de gadget eroverheen en verlenen ze handmatig toestemming. Als je iemand niet kent met tape over zijn webcam, leuk je te ontmoeten. Ik ben Jerry, en ik plak elke camera op die ik niet kan verwijderen als hij op mijn gezicht wordt gericht.
Het is jammer dat zoiets zelfs moet worden gedaan, maar als je mensen met slechte bedoelingen combineert met het vreselijke toestemmingssysteem van Android (dat is steeds beter en beter met elke release), is het niet moeilijk om een app toestemming te geven om je op elk gewenst moment op te nemen, ook al heb je er nooit over nagedacht op die manier. Sommige apps zijn zelfs ontworpen om mensen te bespioneren, met echtgenoten of ouders of degene die ze op de telefoon van iemand anders installeert zonder dat ze het weten.
Meer: Android 10-functies waar u dol op zult zijn: nieuwe privacyinstellingen
Dus je voert deze app onder valse voorwendselen uit en hij vraagt je of hij de camera en microfoon kan gebruiken. Als u de moeite neemt om het te lezen en denkt dat het een legitieme behoefte heeft, zult u waarschijnlijk ja zeggen. Als je klaar bent, sluit je de app af of ga je terug naar het startscherm en vergeet je alles. Maar apps kunnen op de achtergrond worden uitgevoerd om dingen te doen zoals het internet controleren op nieuwe inhoud, gegevens uploaden of de camera of microfoon inschakelen zonder dat u het weet. En dat is klote.
Het toestemmingssysteem van Android is een puinhoop, maar Google werkt eraan. Dit is een geweldige pleister.
Het is te laat om de manier waarop Android werkt te veranderen, zodat apps niet kunnen worden uitgevoerd wanneer ze niet zijn geopend, hoewel Google werkt aan manieren om te beperken wat een app precies kan doen wanneer deze niet op uw scherm staat. In de tussentijd hebben we voor het nu een oplossing nodig, en het eenmalige toestemmingsmodel maakt een boete pleister totdat Google ervoor kan zorgen dat geen enkele app iets kan doen dat we niet begrijpen, tenzij het er goed in is voor ons.
Het is fijn dat een app toestemming moet vragen om de camera of microfoon te gebruiken om je op te nemen. In een perfecte wereld zou elke app die we installeren precies werken zoals we van hem verwachten en braaf zijn. De wereld is niet perfect en we zouden de keuze moeten hebben om te zeggen "voor deze keer!" wanneer we willen dat een app een video of spraakclip opneemt.