De Amerikaanse draadloze industrie
Laten we eerlijk zijn, de Amerikaanse draadloze industrie is een moeilijke markt om in te breken, zelfs voor zogenaamde "gevestigde" merken. Tientallen dragers zijn de afgelopen tien jaar gekomen en gegaan, allemaal vallend tot het gigantische duopolie Verizon en AT&T. Met meer dan 210 miljoen abonnees tussen de twee, is het een bijna onoverkomelijk aantal dat door een enkele entiteit moet worden overwonnen.
Hoewel je zou kunnen overwegen T-Mobile onderdeel van "de grote vier" luchtvaartmaatschappijen in de VS, is het moeilijk te beweren dat ze op dezelfde schaal zitten als de top twee. Met slechts 34 miljoen abonnees wordt T-Mobile meer gezien als een doelwit voor buy-outs en overnames dan als een levensvatbare uitdager. In de ogen van de meeste mensen is T-Mobile niet eens een haalbare koeriersoptie.
Verizon biedt de Pixel 4a aan voor slechts $ 10 / maand op nieuwe onbeperkte lijnen
Of u T-Mobile nu persoonlijk wilt gebruiken of niet, u moet echt willen dat T-Mobile blijft hangen. Nu Sprint's buy-out door Softbank zo goed als bevestigd is, is T-Mobile de zogenaamde 'laatste verdedigingslinie' voordat we de concurrentie bijna volledig zien verdwijnen uit de Amerikaanse draadloze industrie. Lees verder om te zien waarom MetroPCS de beste kans van T-Mobile is.
Waarom MetroPCS?
Dus wat doet een omgekeerde fusie met MetroPCS doen voor T-Mobile? Er zijn drie belangrijke positieve punten aan de transactie. Ten eerste, abonnees en inkomen. MetroPCS, hoewel klein, is een winstgevend bedrijf met bijna 10 miljoen abonnees. Er is geen nadeel dat T-Mobile ongeveer 45 miljoen abonnees en een nieuwe inkomstenstroom heeft. Het verbeteren en uitbreiden van netwerken is duur.
Ten tweede is het spectrum. Er is veel inkt (eh, pixels?) Over het feit dat MetroPCS op CDMA en T-Mobile op GSM werkt, gemorst. In werkelijkheid maakt dat niet uit voor het succes van deze fusie. Vanaf de dag dat de fusie is afgerond - tegen het einde van Q2 2013 - het nieuwe bedrijf zal gsm-handsets gaan verkopen die werken op het landelijke netwerk van T-Mobile vanuit bestaande MetroPCS-winkels. Tegelijkertijd zal het zijn CDMA-netwerk beginnen af te bouwen, dat tegen 2015 volledig zal zijn gesloten.
MetroPCS exploiteert momenteel een LTE-netwerk - het is klein, maar het is er - en het werkt op dezelfde frequenties waar T-Mobile al spectrum in bezit (AWS, als je het bijhoudt). Dit netwerk kan na de fusie snel worden uitgebreid en direct in de huidige netwerkroadmap van T-Mobile passen, die een de landelijke uitrol van LTE begon tegen het einde van 2013 en tegelijkertijd werd de HSPA + -service opnieuw geconfigureerd op de 1900 MHz-band periode.
Ten slotte een verandering van structuur. T-Mobile is momenteel een particulier bedrijf, eigendom van en wordt beheerd door Deutsche Telekom, met het hoofdkantoor in Duitsland. MetroPCS is een beursgenoteerd bedrijf, gevestigd hier in de VS met de manier waarop deze fusie is gestructureerd, koopt MetroPCS in feite T-Mobile (dat is de reden waarom u "omgekeerde fusie" gebruikt beschrijf het). Het is een beetje moeilijk te begrijpen omdat T-Mobile zo veel groter is, maar het eindresultaat is dat de nieuwe entiteit - die nog steeds T-Mobile zal heten - nog steeds een beursgenoteerd bedrijf zal zijn. Deutsche Telekom wordt de meerderheidsaandeelhouder van het nieuwe bedrijf.
Het is vrij goed bekend dat Deutsche Telekom een exit uit de Amerikaanse markt heeft gezien, en het is moeilijk om hen de schuld te geven, gezien de manier waarop de zaken verlopen. Na de mislukte buy-out door AT&T lijken de zaken een beetje te zijn veranderd, maar je moet je voorstellen dat Deutsche Telekom het niet erg zou vinden om een minder dan winstgevende sector van hun bedrijf te laten vallen als ze de kans krijgen. De nieuwe T-Mobile - nu een beursgenoteerd bedrijf - kan gemakkelijk in één keer of gedeeltelijk zonder veel gedoe aan meerdere investeerders worden verkocht. Als Deutsche Telekom de verantwoordelijkheid voor het runnen van T-Mobile niet op zich wil nemen, hoeft dat niet. Het ergste voor een bedrijf zijn eigenaren en leiderschap die er niet volledig achter staan.