door Rene Ritchie, Daniel Rubino, Kevin Michaluk, Phil Nickinson
Er was een tijd dat de smartphone een hulpmiddel was van de zakenman. De BlackBerry's en Treos en Windows Mobile-smartphones waren verbonden bedrijfsnetwerken - en werden vaak uitgegeven door die bedrijven. Dat is de afgelopen jaren drastisch veranderd, met smartphones die de provincie van de consument worden.
Zo wijdverbreid is smartphonegebruik onder het grote publiek geworden dat bedrijven een 180 beginnen te voeren op het smartphonebeleid. Ze voelen zich steeds meer op hun gemak als u uw persoonlijke apparaat aansluit op hun beveiligde bedrijfsnetwerk.
Betekent dit dat we een nieuw soort apparaat nodig hebben, iets dat de behoeften van de persoonlijke gebruiker en de zakelijke gebruiker in evenwicht kan brengen? Of hebben we al de smartphones en tablets die dat kunnen? En hoe ga je om met de afleiding van het personeel op het werk en het werk thuis? Zouden we er beter aan doen om de telefoon de hele dag in een la te schuiven, of heeft het voordelen om hem op te pakken en een snelle Facebook-cheque binnen te halen?
Navigeren door de wereld van smartphones en zaken, werk en privé, is niet het gemakkelijkste, maar er moet een oplossing zijn, toch?
Laten we het gesprek beginnen!
Het werd niet voor niets zo. BlackBerry sneuvelde bij het bedrijfsleven, maar paste zich niet snel genoeg aan om de gangbare golf van de smartphonerevolutie te doorstaan. Microsoft ook niet. Apple en Android hadden ondertussen hun onderneming niet samen, omdat ze het bewustzijn van de consument verhoogden.
Dus mensen zaten vast met telefoons die slechts de helft van hun leven geweldig waren. Sommigen hadden moeite om werk gedaan te krijgen op een iPhone of Android, of om plezier te hebben met een BlackBerry of Windows Mobile. Of ze probeerden twee telefoons bij zich te hebben en de benodigde overheadkosten af te handelen.
Nu is het 2013. Bring-Your-Own-Device heeft iPhone en Android in het bedrijfsleven gebracht, en geheel nieuwe platforms hebben Windows Phone en BlackBerry 10 volledig in de persoonlijke ruimte gebracht.
Dus kan één apparaat het nu allemaal doen?
Met BlackBerry 10 is het idee van "dual personas" rechtstreeks in het toestel ingebakken. Met BlackBerry Balance heb je in wezen twee telefoons in één, een veilige zakelijke partitie voor werk en een andere voor persoonlijke zaken. U kunt elegant en gemakkelijk tussen de twee wisselen - veeg omlaag op het startscherm, tik op een pictogram en u bent aan het werk of afwezig.
In de werkmodus krijgt u al uw werkfuncties en krijgt het bedrijf ook al hun beveiliging. U hebt toegang tot uw zakelijke services en apps, en de IT-ers kunnen beveiligingsbeleid afdwingen om ervoor te zorgen dat gegevens veilig worden bewaard. Als je in de persoonlijke modus bent, zijn het jouw spullen en heeft IT er geen zicht op.
Het is het beste van twee werelden, en iets dat alle platforms zouden moeten omarmen.
Dat is het beste van twee werelden, en ik zou graag zien dat alle platforms het omarmen. Op dit moment kun je iets soortgelijks doen met apps van derden die bovenop het besturingssysteem zitten, maar dat biedt niet hetzelfde niveau van integratie of de naadloosheid van een ingebouwde oplossing.
De mogelijkheid om veilig van account te wisselen is een basisservice van traditioneel computergebruik. Het wordt tijd dat het ook een basisservice voor mobiel computergebruik wordt.
Als consument kan ik Angry Birds downloaden, als IT-beheerder kan ik me zorgen maken over het beschermen van de informatie waar ik om geef.
- Scott Totzke / Senior Vice President, BlackBerry Security
Van zoveel van ons in zoveel beroepen wordt verwacht dat ze tegenwoordig meer toegankelijk zijn. Dat betekent dat de grens tussen uw werk en uw privéleven steeds vager wordt - als zo'n lijn al bestaat. Dus hoe vind je dat evenwicht?
Voor sommigen is het antwoord om te vechten om de lijn terug te vorderen en te definiëren. Vecht voor het vermogen om het werk op het werk en thuis thuis te verlaten. De mogelijkheid om e-mail pas te beantwoorden als u daadwerkelijk op kantoor bent. Dat gaat voorbij aan het doel van onze kleine oefening hier - en stelt waarschijnlijk nu grenzen aan een aantal carrières - maar evenwicht kan worden gevonden door elkaar uitsluitende middelen.
Voor anderen is de beste aanpak om de lijn te negeren. Vernietig het. Er is geen grens tussen werk en thuis - er is alleen de tijd die aan het een of het ander wordt besteed. Hoewel dat meer dan een beetje invasief klinkt, kan het werken. Maak je geen zorgen over de lijn, en leer er gewoon mee om te gaan.
De truc is dan dat, hoewel je altijd en met horten en stoten kunt werken, je niet per se de hele tijd moet werken. U moet weten wanneer het oké is om thuis te werken en wanneer het niet afleidend is om thuiszaken op het werk te doen.
Hoewel u altijd kunt werken, hoeft u niet altijd de hele tijd te werken.
Een derde optie vereist meer wilskracht. Omarm de scheidslijn, maar respecteer deze ook. Werk wanneer verwacht wordt dat u werkt en negeer werk wanneer u thuis moet zijn. Enkele van de nieuwe werkplekken, zoals Samsung's SAFE en BlackBerry Balance, helpen daarbij. Behandel ze als de voordeur van een echt kantoor en blijf weg als dat van u verwacht wordt.
We hebben het eerder gehad over hoe 24-7 online zijn niet betekent - en nog belangrijker niet - dat je 24-7 beschikbaar bent. Elke baan is natuurlijk anders. Maar tenzij je een dokter of leider van een soevereine natie bent, is de kans groot dat je niet zo belangrijk bent als je graag denkt te zijn, en het leven zal in feite een uur of twee duren terwijl je de stekker uit het stopcontact haalt.
Een enkel apparaat kan meerdere persona's hebben. Het kan een persoonlijke kant hebben en een zakelijke kant.
- Michael Singer / Senior Vice President, BlackBerry Security
Door je werk een mobiel apparaat krijgen, is een tweesnijdend zwaard. Daarmee bedoel ik niet dat het zijn voor- en nadelen heeft. Ik bedoel, het trekt bloed.
Er bestaat niet zoiets als een gratis telefoon of tablet. Elk technologisch voordeel brengt een verwachte schuld met zich mee. De baas heeft je geen glanzende nieuwe smartphone gegeven, zodat je kon pronken met je racquetball-maatjes. De baas heeft het je gegeven zodat ze je op zondag om 2 uur 's ochtends konden BBMen om er zeker van te zijn dat je het was het vaststellen van hun presentatie voor maandag, of wat dan ook, kan gewoon wachten op een redelijker uur.
Vergeet de snaren die eraan vastzitten. In de moderne mobiele werkplek wordt bijna alles geleverd met industriële sterktekabels die aan het frame zijn gelast.
Leesbevestigingen, ontwikkeld door BlackBerry Messenger, maar sindsdien op grote schaal aangepast door vele andere, soortgelijke services, lijkt een geweldig idee wanneer u ze verzendt en u kunt gerust weten dat uw berichten zijn geweest lezen. Als je baas woedt dat je na het lezen 20 minuten nodig had om te reageren, zou je ineens willen dat ze nooit waren uitgevonden.
Krachtige mobiele computers die in onze broekzak passen, lijken wonderen als we een grappige video kunnen bekijken of met onze familie uit het hele land kunnen praten. Niet zozeer als we midden in de nacht wakker worden gemaakt om het probleem op te lossen en met de persoon te praten.
Problemen met de eerste wereld, hoor ik je al denken. (Waarom denk je zo luid?) Dankzij mobiele apparaten kunnen we nog steeds 'werken' terwijl we naar de game sluipen na de lunch, of overuren maken vanaf het achtertuindek, of dat rapport indienen net voordat Disneyland opengaat voor de dag.
Zoals elk hulpmiddel, is het wat we ervan maken.
Zoals elke tool, is het aan het einde van de werkdag wat we ervan maken. Als we stevige grenzen stellen, als we de nachtkastmodus gebruiken en niet storen, als we onze apparaten in onze zakken houden als we met ons gezin zijn, en als we vertel mensen anders, inclusief onze bazen, wat wel en niet acceptabel is in acties en niet alleen woorden, dan kunnen telefoons en tablets en zelfs laptops wees geweldig.
Het komt erop neer dat alleen omdat technologie ons in staat stelt iets te doen, niet betekent dat we het moeten laten.
Het lijdt weinig twijfel dat moderne technologie, met name internet en mobiele apparaten, een positieve invloed hebben gehad op de productiviteit. De keerzijde is dat diezelfde apparaten nu als afleiding voor veel werknemers fungeren, waardoor veel IT-afdelingen bepaalde "tijdverspillende" websites zoals Reddit en Facebook blokkeren. Omdat die sites op het bedrijfsnetwerk zijn geblokkeerd, nemen werknemers vaak gewoon hun toevlucht tot hun persoonlijke mobiele apparaten met externe connectiviteit om hun probleem op te lossen.
Toegegeven, dit zijn ingrijpende generalisaties, maar je hoeft niet ver te zoeken om de impact van zo'n 'tweede' te zien screening "(met een ander beeldscherm van een computer, tablet of telefoon terwijl je tegelijkertijd een ander apparaat). De badkamer opzoeken heeft nu twee doelen: de natuur haar gang laten gaan, en voor jou om bij te praten op Twitter, Facebook en Angry Birds te spelen totdat je het gevoel in je voeten hebt verloren.
Persoonlijke discipline en leeftijd zijn twee factoren die waarschijnlijk zullen bepalen in hoeverre uw telefoon een afleiding is op het werk. Voor sommigen is het simpelweg wegleggen van de telefoon de sleutel om de afleiding te beheersen, terwijl anderen ofwel door leeftijd of keuze is niet zo verankerd in moderne technologische frippery en hoeft er om te beginnen niet mee om te gaan met.
Maar hoe zit het met de adolescente generatie die met meerdere schermen wordt grootgebracht? Zullen werkgevers een "geen smartphonebeleid" moeten hebben waarbij werknemers hun apparaten opgeborgen moeten houden, of zullen de werkgevers mobiele blokkers implementeren om dit af te dwingen? Of is zelfbeheersing van smartphones gewoon een functie van leeftijd, volwassenheid en toewijding?
Hoewel het blokkeren van sites of signalen draconisch lijkt, geven werkgevers uiteindelijk om één ding: productiviteit. Als er ooit een bedreiging zou zijn voor die statistiek, zou het de wildgroei zijn van krachtige constant verbonden smartphones met groot scherm.
Is zelfbeheersing van smartphones gewoon een functie van leeftijd, volwassenheid en toewijding?
Je zou kunnen zeggen dat vroeger de keuze van je apparaat de uitkomst zou kunnen zijn van het constante heen en weer schakelen tussen werk en ontspanning. BlackBerry heeft bijvoorbeeld nog steeds de reputatie "serieuzer" te zijn als het op arbeid aankomt dan in vergelijking met een iPhone of Android. Dat is nu allemaal aan het veranderen, deels dankzij het Bring-Your-Own-Device-beleid dat langzaamaan de norm wordt, en BlackBerry heeft vandaag zijn apparaten moeten versterken om meer "leuk" te zijn.
In werkelijkheid gaan deze problemen echter niet weg en naarmate mobiel breedband gewoner wordt, samen met de verspreiding van betaalbare slimme apparaten, werkgevers en werknemers zullen een gemeenschappelijke basis moeten vinden om de werk-spel dynamisch.
Er is geen goed antwoord dat alle bases omvat. Als je twee smartphones hebt, een voor werk en een voor persoonlijk, dan zijn dat twee apparaten die je moet beheren. En dat verslaat in de eerste plaats vrijwel het doel van de smartphone. Of je zou je persoonlijke smartphone kunnen gebruiken voor zaken op het werk, maar dan heb je te maken met je persoonlijke smartphone als je werksmartphone.
Wanneer stopt het werk en begint het persoonlijk? Als het allemaal op hetzelfde apparaat zit en altijd bij je is, wordt die lijn wazig, altijd in beweging en soms verdampt het gewoon. Het is elke dag aan ons om die grens te trekken.
Het is ook aan onze werkgevers. Ze hadden ons niet moeten vertellen wanneer we onze persoonlijke apparaten op het werk wel en niet kunnen gebruiken. Die afleiding zouden we zelf moeten aankunnen. We zijn tenslotte met een reden aan het werk. Die reden is om te werken.
Er zijn technische balansen tussen werk en privé met systemen als BlackBerry Balance en Samsung SAFE, maar het grootste deel van de balans ligt bij ons. We moeten lijnen en normen stellen, we moeten onszelf handhaven en zelfpolitie. Waar trekken we die grens en hoe beslissen we wanneer we erover stappen?