Pasvorm en afwerking
Het is moeilijk om de Devour niet te vergelijken met de Droid. En dus zullen we het niet eens proberen te vermijden. Beide zijn stevige apparaten, verpakt in slechts twee stukken aluminium: een voor het schuifscherm en een voor de basis. Maar waar de Droid een strak geschilderde afwerking heeft, is de Devour van geborsteld metaal. Het is eigenlijk helemaal geen slechte afwerking en geeft de telefoon veel zachtere lijnen.
Verizon biedt de Pixel 4a aan voor slechts $ 10 / maand op nieuwe onbeperkte lijnen
De Devour en Droid zijn ongeveer even groot, maar de Devour heeft het gevoel van een tiener die nooit het babyvet is kwijtgeraakt, terwijl de Droid heel mooi in zijn huid groeide. De Devour is een beetje lichter dan de Droid met 5,89 gram, en hij voelt zeker stevig aan in de hand. Grootte is 61,0 x 115,5 x 15,4 mm - eigenlijk net iets breder dan de Droid.
Waar het op neerkomt, is dat er veel verspilde ruimte is op de Devour. U begrijpt wat we bedoelen als u naar het gezicht van de Devour kijkt. Onderaan heb je drie zachte knoppen waar er vier zouden moeten zijn. Op de plaats van de vierde knop zit een kleine LED die wordt gebruikt voor meldingen en om je er anders aan te herinneren dat er een knop in deze ruimte zou moeten zijn.
Onder de knoppen bevindt zich de onderste rand van het scherm. Het is weer een stuk aluminium, met het Verizon-logo aan de rechterkant en het vierkante optische trackpad aan de linkerkant. Het optische trackpad is een welkome toevoeging - alles om in de plaats te komen van die vervloekte trackball - maar het ziet er jammerlijk misplaatst uit, een willekeurige zwarte postzegel op een verder sierlijk canvas.
De zijkanten van de Devour zijn meestal een grote rubberen uitsparing omringd door de aluminium basis, om het anders gladde oppervlak wat grip te geven als ze naar binnen hellen.
De linkerrand verbergt de microSD-kaart van de batterij. Het heeft kleine rubberen noppen die u helpen het naar beneden te schuiven, zodat u het eraf kunt wrikken en bij de goederen kunt komen. (Bekijk hier onze instructievideo.)
De rand aan de rechterkant bevat de volumeknop en cameraknop. De bovenste rand herbergt de 3,5 mm koptelefoonaansluiting en secundaire microfoon voor ruisonderdrukking. Hij loopt door naar de achterkant, waar hij de 3 megapixel camera overgaat.
De onderste rand heeft de grilluitsparing voor de uitstekende luidspreker (Motorola is hier nog steeds een van de beste - de luidspreker van de Devour is LUID) en een antenne. De microfoon is aan de voorkant van het toestel ingebouwd, net onder de drie knoppen.
Het scherm
De Devour heeft een 3,1-inch glazen capacitief touchscreen van 320 x 480 pixels en voelt verdomd goed aan. Helaas lijdt het ook aan slungeligheid, met ruim een centimeter ongebruikte ruimte tussen de knop en de drie knoppen. We begrijpen dat er hier standaard schermresoluties zijn om rekening mee te houden, maar het ziet er gewoon slecht uit.
Anders, afgezien van het feit dat het ver verwijderd is van het grootste scherm in het Android-rijk, is de Devour's prima. Natuurlijk, het is niet de nieuwste en beste schermtechnologie die er is, maar het is voldoende. Kleuren zijn duidelijk genoeg, het scherm is helder genoeg en, verdorie, mensen vinden het leuk.
Het toetsenbord
De Devour is een apparaat met horizontale schuifregelaar, waarbij het scherm opduikt om een toetsenbord met vier rijen te onthullen. De beweging is vloeiend en toch stabiel - het voelt niet alsof er onderdelen zijn die gemakkelijk zouden bezwijken.
Het toetsenbord zelf is een basisschema met vier rijen. Het is moeilijk om te beslissen of de eenvoud ervan briljant is, omdat het de gebruiker niet overweldigt, of dat er echt geen plaats is op een smartphone. De toetsen zelf voelen oké, zij het een beetje klein, goedkoop en plastic. En ze zijn niet wankelend, wat betekent dat ze niet helemaal op de lijn liggen zoals je verwacht, net als bij de Droid. De onderste rij letters - z, x, c, v, b, n en m - bevinden zich aan weerszijden van de spatiebalk. Dat is weer een vreemd ontwerp. Je kunt er wel aan wennen, maar het feit dat je eraan * moet * wennen is niet zo geweldig.
Dat gezegd hebbende, het toetsenbord is beter dan dat van de Droid, alleen al omdat de toetsen - laat staan hun minpunten - redelijk tussenruimte zijn. U kunt gemakkelijk uw weg van de een naar de ander voelen. Er is ook een speciale cijferrij, dus u hoeft niet te zoeken naar de "Fn" -toets om een telefoonnummer te zoeken.
Oh, en het toetsenbord op het scherm? Laten we zeggen dat u het wilt verken andere opties.
Wat zit er onder de motorkap?
We proberen ons tegenwoordig echt geen zorgen te maken over deze specificaties, vooral als het gaat om meer "consumentvriendelijke" apparaten zoals de Devour. Maar alsjeblieft: er is een Qualcomm MSM7627-processor die draait op 600 MHz, naast 512 MB intern opslaggeheugen en 256 MB RAM. Het zal je niet wegblazen, maar het is snel genoeg.
De Devour draait Motoblur bovenop Android 1.6. En voordat je je buikpijn begint te voelen, is hier nog een andere telefoon waarop niet de nieuwste en beste versie van Android draait, onthoud dat als je de Devour, of de Cliq, of de Cliq XT koopt, je dit waarschijnlijk doet omdat het Motoblur heeft, en niet omdat het je kan schelen welke Android-versie het is rennen.
Ons testtoestel werd geleverd met een 1390 mAh-batterij (Moto zegt 1400 mAh op zijn website) met een gesprekstijd van 389 minuten en 443 uur stand-bytijd. We hadden ook een microSD-kaart van 8 GB; de telefoon ondersteunt tot 32GB.
Maar het komt erop neer dat dit een behoorlijk snelle telefoon is. Zelfs als het je interesseert wat er onder de motorkap zit, hoef je je er geen zorgen over te maken.
Over Motoblur gesproken ...
We hebben het nu een paar keer over "Motoblur" gehad. Als Android nieuw voor je is, is Motoblur Motorola's (dus de naam) aangepaste skin bovenop Android die informatie samenbrengt uit negen bronnen - MySpace, Facebook, Google, Twitter, POP e-mail, Corporate Sync (d.w.z. Exchange), Picasa, Photobucket en Yahoo! Mail.
Zodra u bent aangemeld bij een of meer van deze services, begint u resultaten te zien - in de vorm van een Facebook-status updates, tweets en dergelijke - die binnenkomen in de verschillende widgets die op de Devour's vijf (tel ze!) Home staan schermen. Sommige zijn nuttiger dan andere - ik heb mijn eigen laatste tweet niet echt de hele dag nodig.
Motoblur is tegenwoordig een grote achilleshiel. Het zorgt ervoor dat apparaten niet worden bijgewerkt naar de nieuwste versie, en dus zitten ze vast in Android 1.5 / 1.6 land. En dat is het geval met de Devour (1.6). We hebben geen reden om aan te nemen dat Motorola niet werkt aan het updaten van Motoblur, maar het is op dit moment zeker een beperkende factor.
De camera
De Devour is voorzien van een 3 megapixel camera met vaste focus. Er is geen flits. Stilstaande beelden zijn toonbaar, maar zien er een beetje donker uit.
Video is eigenlijk verrassend goed, ondanks het vastleggen met slechts 23 frames per seconde. YouTube doet het hier geen dienst, maar het is best behoorlijk voor een mobiele telefooncamera.