Sony Xperia ZL recensie

Toen we voor het eerst zagen op de Xperia ZL op CES 2013, heeft het misschien niet de aandacht gekregen die het verdiende. Terwijl de slanke, waterdichte Xperia Z met glazen achterkant alle cameratijd in de stand van Sony stal, stonden tafels vol met Xperia ZL-apparaten ongebruikt. Terwijl de plastic buitenkant misschien niet zo opvallend als de Z in eerste instantie Kijk, de ZL is bijna identiek in alle andere opzichten - ver verwijderd van het "mid-range apparaat", beweerden sommigen dat het te zijn. Natuurlijk krijg je geen waterdichtheid of een glazen achterpaneel, maar je krijgt wel dezelfde specificaties, camera en een veel gemakkelijker om gebogen plastic omhulsel op zijn plaats te houden. Het is nauwelijks een gecompromitteerd apparaat.

In zekere zin is de Xperia ZL (en Z) zijn de eerste voorbeelden van een geheroriënteerde en nieuw leven ingeblazen Sony, een die apparaten met een modern besturingssysteem, de specificaties van dit jaar, wil uitbrengen en op het hoogste niveau wil concurreren met andere fabrikanten. Op papier valt hier niet veel te klagen. Maar in een tijd waarin we zien dat sommige serieus high-end apparaten net op de markt komen, kan de inspanning van Sony van januari van dit jaar nog standhouden tegen de rest? Laten we het uitzoeken in onze volledige Xperia ZL-recensie.

Het komt neer op

Afgezien van een paar kleine minpuntjes heeft Sony met de Xperia ZL een geweldig apparaat samengesteld. De telefoon ziet er geweldig uit en ligt ook met het grote display goed in de hand. Als je in de VS bent en het geld hebt om te besteden aan een ontgrendeld apparaat (de ZL kost $ 629 rechtstreeks van Sony), wordt je beloond met een telefoon die van topklasse is qua ontwerp, specificaties en software. Het beste van dit alles is misschien wel een van de weinige ontgrendelde telefoons dit jaar die zowel AT&T als T-Mobile volledig ondersteunt op LTE en HSPA + 42.

Sony heeft er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat de Xperia ZL over alle geavanceerde specificaties beschikte toen de telefoon werd aangekondigd. Het aanvinken van deze telefoon is een Snapdragon S4 Pro (APQ8064) -processor met een kloksnelheid van 1,5 GHz, ondersteund door 2 GB RAM en 16 GB intern geheugen (dat uitbreidbaar is tot 64 GB met een microSD-kaart). Bespaar voor een stap omhoog naar een Snapdragon 600-processor - te vinden in het HTC One en Galaxy S4 - er is niet veel meer dat je van Sony hier zou verwachten, en gezien de tijd van de aankondiging van de ZL in januari was die chip gewoon nog niet klaar voor gebruik.

Aan de voorkant van het apparaat vind je een aangenaam pixeldicht 5-inch 1080x1920-scherm, en aan de achterkant zie je de camerapod met een 13 MP-camera. Zoals gewoonlijk zullen we hier iets verderop in de recensie meer op ingaan.

Bouwkwaliteit

Sony heeft misschien veel van zijn geavanceerde ontwerpkracht achter de Xperia Z gegooid, maar de ZL is absoluut geen lelijke broer of zus. Het "Sony Style" -ontwerp is hier springlevend, en hoewel die ontwerptaal door de jaren heen een beetje polariserend is gebleken, denk ik dat ze het hier uit het park hebben geslagen. De mix van een stevige glasplaat voor het scherm omgeven door plat zwart en glanzend rood plastic inserts (witte en zwarte versies zijn ook beschikbaar), samen met een matrode plastic achterplaat is erg aantrekkelijk. Je krijgt zeker een paar blikken - op een goede manier - als je deze telefoon uit je zak haalt.

De meest ‘Sony’ van alle fysieke kenmerken van de Xperia ZL is misschien wel de ronde metalen aan / uit-knop, die aan de rechterkant van het apparaat in het midden uitsteekt. Hoewel het even wennen is aan het hebben van een aan / uit-knop aan de zijkant van het apparaat, vond ik het heel gemakkelijk om erop te slaan, ongeacht hoe ik de telefoon opnam. Boven de aan / uit-knop vind je een volumeknop, die smal is in vergelijking met de aan / uit-knop, maar toch gemakkelijk kan worden ingedrukt. De linkerkant van het apparaat is schoon, afgezien van een micro-USB-poort helemaal bovenaan en een opening aan de onderkant voor een lanyardlus. De bovenrand heeft slechts een 3,5 mm koptelefoonaansluiting en aan de onderkant vind je de andere kant van dat lanyard-lusgat.

De achterkant van de Xperia ZL, hoewel nog steeds rood (of wit of zwart), heeft een andere textuur dan de inzetstukken aan de zijkant van de telefoon, waardoor het bijna een andere kleur lijkt. De inzetstukken hebben een glanzende coating die een deel van de textuur die inherent is aan de gebruikte kleur dof maakt, wat veel gemakkelijker te zien is op de achterkant. Dit is niet alleen een effen rood, het ziet eruit alsof het kleine specificaties van grijs en zwart bevat. Het is moeilijk uit te leggen, maar het ziet er nog steeds goed uit voor onze ogen. Die achterplaat herbergt een 13 MP camerapod (die merkbaar vanaf de achterkant omhoog steekt) en LED-flitser aan de bovenkant, geflankeerd door een kleine luidspreker aan de rechterkant en een microfoon erboven. Aan de onderkant zit een gedeeltelijk verwijderbare flap waarin je Micro SIM en microSD-kaartsleuven. De flap past redelijk goed op de plek met een bevredigende klik, maar het breekt zonder pardon wat anders een heel mooi ontworpen achterplaat zou zijn.

Ergonomisch gezien was de Xperia ZL veel gemakkelijker met één hand te gebruiken dan ik had verwacht gezien het 5-inch schermformaat. De randen rondom het scherm zijn tot een minimum beperkt, zelfs aan de onderkant dankzij de navigatieknoppen op het scherm. Het eindresultaat is een apparaat dat 7,5 mm korter is dan de Xperia Z en ook ongeveer 1 mm smaller. Het is zelfs 2 mm korter dan de Nexus 4, die slechts een scherm van 4,7 inch heeft. Het verschil zit hem natuurlijk in de dikte - de ZL klokt in op 9,8 mm - en hoewel het niet de dunste telefoon ooit is, maakt de gebogen achterkant hem gemakkelijk vast te houden. Dat staat in schril contrast met de hoekige en ergonomische mensen Xperia Z.

Scherm

Aan de voorkant bevat de Xperia ZL de nieuwste weergavetechnologieën van Sony. We kijken naar een 5-inch 1080x1920 TFT-scherm (dat is 441 ppi), samen met "Mobile Bravia Engine 2", software die de kwaliteit van foto's en video's moet helpen verbeteren. Het scherm heeft een waanzinnig hoge dichtheid en ziet er geweldig uit in termen van helderheid en kleurweergave, zoals de meeste LCD's doen. De zichtbaarheid buiten is redelijk goed met de schermhelderheid die op 100 procent is gezet, maar het is niet noodzakelijkerwijs beter dan andere moderne schermen die er zijn. Ik hield de telefoon meestal op ongeveer 70 procent helderheid en alles zag er zowel binnen als buiten prima uit, behalve in direct zonlicht.

Helaas gaan de zaken vrij snel achteruit als je het scherm van de ZL scheef bekijkt. Het hele scherm spoelt aanzienlijk uit als de telefoon in een andere hoek dan direct wordt gekanteld (en we bedoelen direct) naar je ogen. Als ik bijvoorbeeld aan mijn bureau op mijn laptop zit, met de telefoon direct rechts van de computer, ziet het hele scherm eruit alsof het een melkwitte tint heeft. Hoewel u uw telefoon misschien niet vaak off-axis gebruikt, is het een beetje vervelend als u even naar de telefoneer op tafel of laat iets zien aan een vriend naast je en een (of beide) mensen krijgen een ondermaatse kijkervaring ervaring.

Een andere snelle klacht over het scherm is niet het paneel zelf, maar wat er bovenop zit. Zoals het geval is met vrijwel alle Sony-apparaten, wordt de Xperia ZL geleverd met een schermbeschermer die vooraf op het scherm is aangebracht. Dit is echter niet uw normale afpellende beschermer - het is eigenlijk niet ontworpen om door de eindgebruiker te worden verwijderd. Helaas vertelde niemand me dat (noch de telefoon, de snelstartgids of de gebruikershandleiding), en mijn ocs-neigingen zorgden er meteen voor dat mijn duimnagel in de hoek van de beschermer ging peuteren om hem te verwijderen. Het was niet zo moeilijk om een ​​hoeklift omhoog te krijgen, maar je realiseert je al snel dat dit niet je standaard fabrieksbeschermer is als hij niet verder zal loslaten. De beschermer is perfect aangebracht, maar voelt nog steeds niet aan als glas, verzamelt extra pluisjes en vuil rond de rand van het scherm en ziet er over het algemeen gewoon goedkoop uit. We geven de voorkeur aan de screenprotector die in de doos zit en niet vooraf is aangebracht.

Dus een snelle PSA voor nieuwkomers van Sony: probeer die screenprotector NIET te verwijderen! Het maakt niet uit hoeveel het je irriteert. Het mag niet loskomen.

Radio's

Vanuit een supernerdachtig ontgrendeld telefoonperspectief is de radio op de Xperia ZL misschien wel een van de meest opwindende onderdelen van het apparaat. In tegenstelling tot de meeste apparaten die een soort compromis sluiten over frequenties of radio's om kosten te besparen en een bepaalde markt te bedienen, kijken we hier naar vrijwel elke frequentie die je maar kunt wensen. Hier is je uitsplitsing:

• GSM / EDGE: 850, 900, 1800, 1900 MHz
• HSPA + 42: 850, 900, 1700/2100 (AWS), 1900, 2100 MHz
• LTE: Band I, Band II, Band IV, Band V en Band XVII

Dat zijn een heleboel cijfers om te verteren, maar het betekent dat de Xperia ZL met EDGE, HSPA + 42 en LTE op vrijwel elke provider zal werken. En nog belangrijker: voor veel van onze lezers hier in de Verenigde Staten worden zowel AT&T als T-Mobile volledig ondersteund, inclusief LTE. Voor de duur van onze review hebben we het apparaat op T-Mobile gebruikt en hadden we snelheden zoals we verwachten van de Nexus 4 en dezelfde simkaart.

Afgezien van draadloze gegevens, heeft de Xperia ZL een volledige reeks sensoren en radio's. Van wifi en Bluetooth tot GPS en NFC, ze zijn er allemaal. De gesprekskwaliteit aan de telefoon was prima, dat wil zeggen, als je zelfs maar meer op je telefoon belt.

Batterijduur

Je moet Sony hier gewoon op vertrouwen, maar onder die niet-verwijderbare achterkant van de behuizing zit een batterij van 2370 mAh. We zouden zeggen dat dit tegenwoordig precies in het midden van de batterij zit, en met een 5-inch 1080P-scherm heb je elke extra mAh nodig die je kunt krijgen. Bij mijn dagelijkse gebruik van het apparaat had ik er geen probleem mee om er een volledige dag van 12 uur van te maken. Over het algemeen hield ik de helderheid van het scherm geparkeerd op ongeveer 70 procent, en zag ik ergens tussen de 2 en 3 uur "scherm aan" -tijd gedurende de dag, afhankelijk van waar ik het voor gebruikte. Dagen met meer tijd buitenshuis (ik ben meestal meer dan 50 procent van de dag op wifi) zag de batterij meer leeglopen, maar dat kan ook worden toegeschreven aan het scherm hoger zetten als je buiten bent. Het scherm is een grote aanslag op elk mobiel apparaat, en de Xperia ZL is daarop geen uitzondering.

Over het algemeen hebben we nooit een alarmerende leegloop van de batterij van de ZL gezien, en we kunnen er geen fout aan vinden omdat we regelmatig een volledige werkdag doorstaan ​​met consistent gebruik. Als u zich een beetje zorgen maakt over de batterij, heeft Sony een beetje software in de instellingen opgenomen om de levensduur van de telefoon te verlengen. Onder "Energiebeheer" vindt u een paar schakelaars - STAMINA-modus, Lage batterij-modus en Locatie-gebaseerde wifi - dat kan allemaal een batterijbesparing opleveren als je bereid bent om het compromissen. STAMINA-modus schakelt dataverkeer uit wanneer het scherm is uitgeschakeld, met de handige toevoeging van een witte lijst voor apps die nog steeds verbinding mogen maken. De modus voor lage batterijspanning kan automatisch dingen activeren, zoals het verlagen van de helderheid van het scherm en de time-outtijd van het scherm, het uitschakelen van trillingen, GPS, wifi en andere wanneer het stroomniveau laag wordt.

Het is een zeldzaam geval onder enkele van zijn recente lanceringen, maar Sony heeft de Xperia ZL geleverd met een moderne versie van Android - in dit geval Android 4.1.2 Jelly Bean. Zoals fabrikanten meestal doen, heeft Sony zijn eigen accenten gelegd op de software om deze in de rest van zijn branding en ontwerpen te laten passen. In dit geval betekent dat een platte, schone interface die voornamelijk grijs, zwart en wit is met kleine blauwe accenten. Het komt overeen met eerdere Sony-software en is wat ik zou noemen minder beledigend dan de opnames van andere fabrikanten op de Android-interface.

Launcher en interface

Hoewel de algehele "look en feel" van de softwareaanpassingen verschilt van die van de standaardsoftware, functioneert de ZL niet veel anders dan u verwacht op een standaardapparaat. Wat betreft menu's, knoppen en functies rond het besturingssysteem, alles zal zijn waar je het verwacht, alleen met een beetje visuele flair toegevoegd. Dat blijkt uit de navigatieknoppen op het scherm tot aan het instellingenmenu, waar alles relatief schoon is gehouden.

De launcher van Sony is vrij eenvoudig, maar heeft weer zijn eigen manier om dingen te doen. Het vergrendelingsscherm is duidelijk en kan overal op het scherm worden ontgrendeld met een veeg omhoog of omlaag, met een mooi klokdisplay en snelstartknoppen voor muziekbediening en de camera. Eenmaal op het startscherm ziet u een standaardreeks schermen met een standaard dock, statusbalk en app-indeling. De app-lade is aanpasbaar in termen van sortering, hoewel deze alleen apps bevat en geen widgets zoals de voorraad zou doen. U hebt toegang tot aanpassingen - inclusief widgets - door lang te drukken op het startscherm of vanuit het instellingenmenu in de app-lade.

Sony heeft verschillende "thema's" die het uiterlijk van het apparaat en de achtergronden veranderen, en het is eigenlijk best leuk om een ​​gemakkelijke manier te hebben om dingen door elkaar te halen. Naast alleen het opstartprogramma, veranderen de kleuraccenten in de hele gebruikersinterface van standaardblauw naar groen, rood of grijs (bijvoorbeeld), afhankelijk van het geselecteerde thema. Je hebt natuurlijk ook toegang tot een aantal geweldige Sony-achtergronden.

Gebundelde apps

Hoewel dit een apparaat zonder merknaam en een carrier-ontgrendeld is, heeft Sony de ZL nog steeds geladen met veel van zijn eigen vooraf geïnstalleerde apps. Bij mijn telling zijn er minstens 20 verschillende Sony-apps geladen, de handige apps zoals Notes en een FM-radio niet meegerekend. Hoewel Sony goed werk heeft geleverd door een consistent platform van content-apps te maken zoals Sony Music Unlimited, het loopt gewoon uit de hand als er zoveel voorgeïnstalleerd zijn.

Gelukkig lijkt het erop dat alle apps kunnen worden uitgeschakeld of zelfs kunnen worden verwijderd, wat geweldig is als je je app-lade wilt opruimen of zelfs een beetje ruimte wilt besparen.

Prestaties en bruikbaarheid

Bij dagelijks gebruik presteerde de Xperia ZL precies zoals een modern high-end apparaat zou moeten. Apps werden snel geopend en werkten soepel, het opstartprogramma en de app-lade waren snel (hoewel in zeldzame gevallen een beetje schokkerig), net als de instellingen. Ik heb nog nooit crashes, bevriezingen of willekeurig opnieuw opstarten meegemaakt (ik heb de launcher zelfs nooit opnieuw zien tekenen), wat ook een goed teken is. Welke aanpassingen Sony ook aan de software heeft aangebracht, lijken de verbeteringen die in Jelly Bean zijn aangebracht wat betreft de vlotte interface niet te hebben gehinderd. Afkomstig van een Nexus 4, Ik had nooit het gevoel dat ik een ondermaatse ervaring kreeg met de normale routine op de ZL.

Net als de andere interne onderdelen van de Xperia ZL, heeft Sony de waarschijnlijk beste camerasensor tot nu toe in de telefoon gestopt. We kijken hier naar een Exmor RS 13MP-sensor met een f / 2.4-diafragma, en hoewel dat op papier misschien niet zo goed is als de f / 2.0 die we zien op sommige HTC-handsetszijn we nooit problemen tegengekomen bij het gebruik van de camera.

Afbeeldingen

De Xperia ZL heeft een waanzinnig aantal instellingen en tweaks die echt verder gaan dan de camera-interface van je gemiddelde telefoon. Aan de linkerkant van de zoeker staan ​​vijf knoppen opgesteld, waarmee je toegang hebt tot groepen instellingen. De bovenste laat je de opnamemodus selecteren, waar je dingen vindt zoals scènes, panorama, de speciale videocamera en foto-effecten. Met de tweede knop kun je de belichting gedetailleerd aanpassen (in stappen van +/- 0,3), en de andere worden afgerond voor het in- en uitschakelen van HDR, de flitser en toegang tot algemene camera-instellingen zoals timers, ISO, geotagging en de Leuk vinden.

Opties hebben is geweldig, maar uiteindelijk ontdekten we dat de modus "Superieur automatisch" de beste opname maakte in 90 procent of meer situaties. Het idee van deze modus is dat het de scène analyseert en op de juiste manier van modus en instellingen wisselt om de beste opname te maken. De interface geeft aan naar welke scène of opnamemodus het overschakelt, en het is goed om dingen uit te zoeken. Foto's in Superieur automatisch zijn beperkt tot 12 MP in plaats van 13, maar u merkt geen verschil. Als u de telefoon in een bepaalde situatie uit uw zak wilt halen en een acceptabele (of betere) foto wilt laten maken, is Superior auto de juiste keuze.

Als u in plaats daarvan een opname een bepaald uiterlijk wilt geven, kan het handmatig wijzigen van uw belichting, ISO en meetopties tot uitzonderlijke resultaten leiden. Er is voldoende hoofdruimte op de camera van de ZL om de instellingen te leren kennen en het meeste uit die 13MP-sensor te halen. Dit wordt geholpen door de opname van een fysieke cameratoets met dubbele vergrendeling, die met een beetje stabilisatie beweging en onscherpte in opnamen kan helpen verminderen. Er is natuurlijk nog steeds een softwarematige sluitertoets, evenals tikken om scherp te stellen als je een ander brandpunt wilt krijgen.

Klik op afbeeldingen om de volledige resolutie in een nieuw venster te openen

Foto's gemaakt met de Xperia ZL waren extreem scherp en duidelijk, met een goede kleurweergave en dynamisch bereik (zelfs zonder HDR). In Superieur automatisch zal de camera extra zijn best doen om de hele foto goed te belichten en geeft mogelijk minder opvallende foto's, de optie om over te schakelen naar volledig handmatige bediening van je foto's zal de meest nerd bevallen cameraliefhebbers. We hebben echt geen situatie gevonden waarin de ZL een wat we zouden noemen een "slechte" foto heeft gemaakt - het ergste dat je kon krijgen was een "acceptabele" foto. En dat zegt iets, want de bovenkant van waar deze camera toe in staat is, gaat verder dan de meeste telefoons die er zijn. Het gesprek over enkele van de foto's gemaakt met de ZL ging verder dan "dat is een mooie foto voor een smartphone", maar "dat is gewoon een geweldige foto van elke camera."

Met alle lof die er is, zijn er maar twee plekken waar de camerasoftware van de ZL ontbreekt. Ten eerste is er de interactie tussen de galerij ('Albums' genaamd) en de camera, die lang niet zo soepel is als standaard in Android 4.1. Sony heeft de mogelijkheid om tussen de camera- en galerij-interfaces te vegen verwijderd, evenals de verticale veegbeweging om te verwijderen foto's. Omdat de interface (en navigatieknoppen op het scherm) zich snel verbergen bij het bekijken van foto's, duurt het extra tikken om te schakelen tussen het maken van foto's, het bekijken / verwijderen ervan en weer verder gaan afbeeldingen. Ten tweede is er de panoramamodus ("Sweep Panorama" genaamd), die is ingesteld op een vaste breedte - wat betekent dat u het panorama niet kunt starten en stoppen waar u maar wilt. U wilt een app van derden om hier panorama's te maken.

Video

De Xperia ZL legt 1080P-video vast en in tegenstelling tot veel telefoons is deze standaard ingesteld op 1080P. De kwaliteit lijkt redelijk goed, net als het geluid van de naar achteren gerichte microfoon. Video kan rechtstreeks vanuit de gebruikersinterface van de hoofdcamera worden vastgelegd via een secundaire knop, maar als je de instellingen wilt aanpassen, moet je overschakelen naar de speciale videomodus.

Er zijn een paar subtiele aanpassingen die u op de video kunt toepassen als u dat wilt, waaronder een HDR-modus, die net als bij een stilstaand beeld de levendigheid en het contrast van uw video verhoogt. Als je echt wilt beginnen met tweaken, kun je de belichting, witbalans en meting handmatig instellen, net alsof je foto's maakt.

Voor camera

De ZL heeft een 2 megapixel camera aan de voorzijde, met een erg onhandige plaatsing in de rechter benedenhoek van het scherm. Hoewel we apparaten zeker eerder hebben gezien met deze plaatsing, lijkt de bovenkant van het apparaat er een meer natuurlijke plek voor te hebben. Als je het apparaat in portret houdt, krijg je een erg onflatteus beeld van je gezicht, maar het werkt goed genoeg als je het in plaats daarvan in landschap houdt. De camera maakt prima foto's en heeft een kleine subset van de aanpassingen die beschikbaar zijn voor de camera aan de achterzijde, zoals HDR, beeldstabilisatie en timers.

Voor het eerst in het recente geheugen van de meeste mensen kunnen we eigenlijk in één adem over Sony spreken als andere fabrikanten als we het hebben over vlaggenschiptelefoons. Van de hoogwaardige hardware-specificaties en het opvallende ontwerp tot de vloeiende en onopvallende software, Sony heeft zijn spel serieus opgevoerd met de Xperia ZL. Er zijn een paar kleine klachten, maar we weten allemaal maar al te goed dat geen enkele telefoon zonder gebreken of compromissen is. Sony heeft een telefoon gemaakt die in alle opzichten kan concurreren op het hoogste niveau van andere fabrikanten en op sommige gebieden zelfs de beste. Als je er klaar voor bent om je telefoon ontgrendeld te kopen, zien we geen reden waarom de Xperia ZL niet op je shortlist met telefoons zou moeten staan ​​om in 2013 te krijgen.