Canada verbiedt vergrendelde telefoons omdat het lijkt om het wisselen van provider gemakkelijker te maken

In een herziening van de Canadese gedragscode voor draadloze communicatie, dat in juni 2013 debuteerde, heeft de telecomregulator van het land twee belangrijke wijzigingen aangebracht die mogelijk de eigendomskosten verlagen en het voor consumenten gemakkelijker maken om van provider te wisselen.

In een verklaring kondigde de Canadese Radio-televisie en Telecommunicatie Commissie (CRTC) aan dat vanaf 1 december 2017, het einde van het ontgrendelen van vergoedingen voor Canadezen met bestaande apparaten en, misschien nog belangrijker, een mandaat dat alle nieuw apparaten vanaf die dag moeten ontgrendeld worden verkocht, zelfs als ze zijn gekocht bij een aanbieder op contract.

Vanaf 1 december kunnen alle Canadezen kosteloos een ontgrendelcode voor een vergrendelde telefoon aanvragen bij hun provider - momenteel de Grote Drie providers rekenen tussen $ 35 en $ 50 voor de service - waardoor deze kan worden gebruikt op elk concurrerend netwerk, in eigen land of op reis Buitenland. Het stelt klanten ook gemakkelijk in staat om van aanbieder te wisselen en hun compatibele telefoon naar een nieuwe over te zetten als ze dat willen. Wat echter niet wordt gezegd, is dat veel telefoons tegenwoordig op het niveau van de provider worden verkocht, waaronder de

Google Pixel en aanstaande Essentiële telefoon, zijn ontgrendeld uit de doos van de fabrikant. Andere apparaten, zoals de Galaxy S8, worden ontgrendeld verkocht en vergrendeld op de eerste simkaart die in de telefoon is geplaatst.

Overschakelen naar een ander netwerk zal ook eenvoudiger zijn onder de nieuwe regels, omdat klanten servicecontracten binnen 15 dagen kunnen opzeggen zonder te betalen. sancties voor het aanvullen van telefoons, iets dat de eerste versie van de draadloze code probeerde aan te pakken, maar volgens de belangenbehartigers van consumenten niet ver ging genoeg.

Ontgrendelde telefoons verdwijnen misschien, maar providers zullen nog steeds exclusieve telefoons zoeken om zich te onderscheiden.

Aangezien de overgrote meerderheid van de Canadezen een van de drie bedrijven betaalt voor mobiele service, die allemaal een aantal overeenkomsten delen wat betreft netwerksnelheid, dekking, beschikbaarheid van apparaten en kosten, dit is meer gemak dan wat dan ook, maar het huidige retourbeleid beperkt het terugzenden van de handset tot 30 minuten gesprekstijd en 50 MB datagebruik, een absurd roofzuchtige reeks nummers.

Een van de belangrijkste wijzigingen in de draadloze code zal ook de minst besproken zijn: secundair lijngebruikers kunnen niet langer instemmen met toeslagen voor overschrijding zonder toestemming van het primaire account houder. Dit betekent dat ouders per lijn toezicht kunnen houden op roaming- of gegevensoverschrijdingskosten en deze kunnen goedkeuren basis, het oplossen van een vergissing in het eerste ontwerp van de draadloze code dat miljoenen dollars onnodig veroorzaakte vergoedingen. Primaire accounthouders kunnen nog steeds overschrijdingen door secundaire lijnen laten goedkeuren, maar dit is een opt-in-proces.

De bestaande overschrijdingen van $ 50 voor binnenlandse en $ 100 internationale roaming zijn nog steeds van kracht, maar de CRTC heeft expliciet verklaard dat ze van toepassing zijn op iemands volledige rekening, niet op een individuele lijnhouder. Voor grote gezinnen die dataplannen delen, kan dit ertoe leiden dat limieten worden bereikt en dat overschrijdingen moeten worden goedgekeurd, veel eerder in de factureringscyclus.

Dit zal het voor Canadezen gemakkelijker maken om de dragers te verlaten die ze graag haten.

Sinds de start in 2013 en de strikte handhaving ervan in 2015, is er kritiek op de draadloze code omdat het draadloze providers in staat stelt de servicekosten te blijven verhogen binnen de bestaande regels. Belangenorganisaties zijn van mening dat zonder een robuuste MVNO-markt, waar vervoerders wholesaletoegang tot hun netwerken verkopen aan kleinere Bedrijven in een model dat populair is gemaakt door breedbandinternet, zullen Canadezen worden gedwongen om een ​​hoge prijs te blijven betalen voor hun maandelijks onderhoud. Vervoerders rechtvaardigen de prijzen door te zeggen dat, aangezien Canada een enorm land is, netwerkupgrades en -onderhoud dat ook zijn duurder dan waar ook ter wereld, maar critici wijzen op een gebrek aan concurrentie om de prijzen te handhaven hoog.

De Wireless Code verplicht geen prijzen, en deze nieuwe veranderingen, hoewel bewonderenswaardig, pakken niet de kernkwesties van concurrentie binnen de Canadese draadloze markt aan. Toch zal het gemakkelijker worden om apparaten vrijer te kunnen verplaatsen en boetevrije serviceproeven te hebben Canadezen om rond te shoppen, wat tot gevolg kan hebben dat de klachten tegen de bedrijven waar Canadezen van houden, afnemen een hekel hebben aan.