Ik haat de Nexus 4 draadloze oplader

Ongeveer een maand geleden heb ik een LG Nexus 4 opgehaald. Ik ken Android al een tijdje, maar tot ik de Nexus 4 kocht, had ik nog geen Android-handset. Hoewel Android me op sommige gebieden heeft verrast en me op andere heeft gefrustreerd, is dat niet waar ik het vandaag over heb. Nee, ik ben hier om te praten over de Nexus 4 draadloze oplader en hoeveel ik er een hekel aan heb.

De bovenstaande foto is gemaakt ongeveer vijf minuten nadat ik mijn Nexus 4 zorgvuldig en opzettelijk op de draadloze oplader had gezet om, nou ja, draadloos op te laden. En dat deed het. De beweging om van gecentreerd op de oplader naar op zijn kant te rusten met de oplader als een veredelde standaard, verliep soepel en stil. Het bleef helemaal onopgemerkt, want ik zat nog geen twee meter verderop aan mijn computer te werken. Pas toen ik keek om te zien of het op zijn plaats was gebleven, ontdekte ik dat dat in feite niet zo was.

Normaal glijdt mijn Nexus 4 gewoon een halve centimeter naar beneden totdat hij niet langer optimaal op de oplader is gepositioneerd en niet langer door de ether wordt opgeladen. Soms staat het ook iets naar rechts, maar slechts tien graden of zo. Nadat ik die foto had gemaakt, met mijn ogen had gerold en op Twitter had gepost, ging ik verder met mijn werk, nieuwsgierig om te zien waar de Nexus 4 naartoe zou schuiven. Vijf minuten later werd mijn typen onderbroken door een zachte dreun - de zwaartekracht had eindelijk samengespannen om de telefoon helemaal van de oplader te trekken en hij lag nu plat op zijn rug op mijn bureau.

Gelukkig bevindt mijn oplader zich een voet van de achterkant van mijn bureau, dus het zou nog een tijdje duren voordat mijn noploze Nexus 4 wegglijdt en op de vloer glijdt.

Hoewel dit voorbeeld bijzonder extreem is, illustreert het maar al te goed hoezeer ik de Nexus 4 draadloze oplader veracht. Zie je, ik kom uit het land van webOS - ik schrijf al bijna vier jaar op webOS Nation. Hoewel ik die hele tijd de uitstekende Touchstone-oplader heb gebruikt die is ontwikkeld door Palm. Net als de draadloze Qi-standaard werkt Touchstone volgens de principes van inductieve stroomoverdracht, waarbij uw apparaten worden opgeladen een stroom door een strakke draadspoel in de oplader laten lopen die een lading induceert in een overeenkomstige spoel in de smartphone terug.

Inductieve stroomoverdracht is inderdaad draadloos opladen, of je nu een standaard Qi-oplader gebruikt of de gepatenteerde standaard Touchstone. (voor de goede orde, het zijn geen compatibele standaarden - je kunt een Touchstone-apparaat niet opladen op een Qi-oplader of een Qi-apparaat op een Touchstone oplader). Maar de aard van inductief opladen vereist dat de spoelen zich dicht bij elkaar bevinden - mijn Nexus 4 geeft een melding dat het haar oplaadt op minder dan een kwart inch van de oplader - en uitlijning.

Touchstone mag dan eigendom zijn geweest, maar de ontwerpers en ingenieurs van Palm hebben de zeer belangrijke stap genomen om ervoor te zorgen dat hun laders onfeilbaar zouden zijn. Ze hebben het bereikt door iets te gebruiken dat je waarschijnlijk op dit moment op de koelkast in je keuken hebt aangebracht: magneten. De kleine Touchstone-oplader heeft een groot magnetisch blok erin gestopt, zodanig bewerkt dat er vier tanden rond de inductiespoel uitsteken. Die vier pennen kwamen overeen met maximaal vier kleine magneten aan de achterkant van webOS-smartphones zoals de Pre, die beide de spoel van de telefoon op één lijn brachten met de spoel van de oplader en ze op hun plaats hielden.

Dit magnetische uitlijnings- en aantrekkingsschema werkte drie jaar lang, van de originele Palm Pre tot de grotere en minder gebogen HP Pre3 en van de Palm Pixi met platte achterkant tot de kleine HP Veer. Toen het tijd werd om een ​​draadloze oplader voor de TouchPad-tablet te bouwen, hield HP dezelfde gepatenteerde standaard, maar afgezien van de magneten en bouwde een ezelachtige standaard die de tablet nog steeds op zijn plaats zette waar het nodig was in rekening brengen.

Mijn problemen met de Nexus 4 draadloze oplader moeten door deze lens worden bekeken. Ik kom uit vier jaar solide en functionele gelukzaligheid voor draadloos opladen. Ik heb niet alleen een Touchstone op mijn bureau in mijn kantoor, er staat er ook een op mijn nachtkastje en ik heb er zelfs een op het dashboard van mijn auto gemonteerd. In vergelijking met Touchstone is de draadloze oplader een ervaring van teleurstelling en irritatie, ook al is het een gepatenteerde standaard zonder compatibele hardware die het afgelopen jaar is uitgebracht.

Laten we beginnen met de ervaring van de eerste week. Ik haalde mijn glanzende nieuwe draadloze oplader uit de doos, haalde een micro-USB-kabel door mijn bureau naar de stekkerdoos en zette de oplader op mijn bureau, links van mijn bureau. iPhone-oplaadbaar Elevation Dock en stoere Touchstone van telefoonformaat. Ik plaatste de Nexus 4 erop en realiseerde me dat hij geen lading nam omdat hij niet goed was gepositioneerd, dus probeerde ik hem natuurlijk te verplaatsen. Wat is er gebeurd? De ring aan de bovenkant klemde zich vast aan de achterkant van de telefoon en tilde de oplader van het bureau. Het viel er met een lichte beweging af en ik ontdekte al snel dat ik twee handen moest gebruiken om de Nexus 4 van de oplader te scheiden.

Dat is probleem nummer één met de draadloze oplader: hij is gewoon niet zwaar genoeg. Wat ik geweldig vind aan het Elevation Dock voor mijn iPhone, is dat het uit een stevige stuk aluminium is gemaakt. Het is fors en over het algemeen blijft het op zijn plaats terwijl ik mijn iPhone eraf trek. De Touchstone is ook zwaar - dat grote magnetische blok is niet licht van gewicht, maar die magneet is ook behoorlijk bedreven in het vasthouden van de oplader aan de telefoon.

Palm omzeilde dit door een ring van "gekko-geïnspireerd" microzuigschuim op de bodem van de toetssteen te slaan en het een dag te noemen. Deze gripvaste substantie is niet klevend en toch laat de Touchstone zich aan vrijwel elk glad oppervlak hechten, van mijn bureau tot mijn dashboard tot een verticale ruit. In feite verschilt de micro-zuigring aan de onderkant van de Touchstone niet zo heel erg van de gripring aan de bovenkant van de draadloze oplader. Het is gewoon meer substantieel en onderaan.

De draadloze oplader is echter licht. Het is bijna absurd licht voor hoe groot het is. Röntgenscans van de oplader hebben uitgewezen dat deze bijna helemaal leeg is, en die ruimte had kunnen worden gevuld met metalen gewichten om de oplader wat extra gewicht te geven. Als het zwaarder was, blijft het misschien op zijn plaats als ik de telefoon eraf pak. Het iPhone Elevation Dock heeft een iPhone-dockconnector; het is een 30-pins aansluiting die niet ontworpen is om gemakkelijk los te koppelen. Maar toch is het gewicht van het volledig metalen Elevation Dock voldoende gebleken om het laag te houden terwijl de telefoon omhoog gaat.

Probleem twee is een uitbreiding van probleem één. De reden dat de draadloze oplader met de Nexus 4 van mijn bureau kan komen, is vanwege die plakkerige ring. Maar die plakkerige ring dient een duidelijk en belangrijk doel: de Nexus 4 op zijn plaats houden boven de inductiespoel zodat lading kan worden overgedragen. Waar Touchstone magneten gebruikt, gebruikt de Nexus 4 draadloze oplader een ring van microzuigschuim met grip. Elk heeft zijn voordelen en valkuilen.

Hoewel een Pre met Touchstone mogelijk hotel-keycards kan wissen en slaapschakelaars op laptops kan activeren, blijft hij altijd waar hij nodig is om op te laden. Het wordt na een tijdje een gewoonte om de Nexus 4 op de juiste plek te plaatsen om een ​​lading te ontvangen, dus de grippy ring dient zijn doel om de telefoon daar te houden. Behalve als dat niet het geval is.

Het probleem met een oppervlak met grip naar boven is dat je een oppervlak met grip naar boven hebt. Stof, haar, pluisjes en andere fijne deeltjes in de lucht die zich uiteindelijk op uw bureau en monitor en snuisterijen afzetten, vinden ook een plekje op de draadloze oplader. En die ring met grip waarvan je afhankelijk bent om de Nexus 4 op zijn plaats te houden terwijl hij wordt opgeladen, is niet meer zo gripvast en je telefoon glijdt er na een paar minuten gewoon af. En het is niet iets dat je gewoon met je hand of met een snelle luchtstroom kunt schoonvegen, nee, het is microzuigschuim. Denk er niet eens aan om het aan het been van uw broek te vegen - dat is een recept voor beginnende dementie.

Hoe maak je dan de grijpring van de draadloze oplader schoon? Er zijn twee opties: ofwel u kunt een vochtige doek (bij voorkeur pluisvrij) gebruiken om het af te vegen - en we weten allemaal dat elektronica en vocht geen combinatie die u graag regelmatig samenbrengt - of u kunt iets plakkerigs zoals verpakkingstape eruit halen om de opgehoopt afval. Ja, u heeft tape nodig om de draadloze oplader in optimale conditie te houden. Maar terwijl je toch bezig bent, kun je die tape gebruiken om de oplader op je bureau te plakken, zodat hij niet omhoog komt als je je telefoon van de pas schoongemaakte grippy ring probeert te tillen.

Maar dat roept een andere en betere vraag op: waarom heb ik in vredesnaam een ​​oplader die regelmatig onderhoud nodig heeft om effectief te werken? De meeste Qi-laders worden geleverd in de vorm van pads en andere horizontale implementaties (en kussens?) waar u de telefoon gewoon neerlegt en deze oplaadt. Weet je, zolang je hem maar over de laadspoel plaatst en hij niet wegglijdt. Ze hebben geen ring met grip om de telefoon op zijn plaats te houden, omdat ze er geen nodig hebben.

De Nexus 4 draadloze oplader is gekanteld, wat een geweldige ontwerpfunctie is om hem nuttiger te maken als een altijd ingeschakelde heads-up display, betekent ook dat er een methode moet zijn om de Nexus 4 en alle andere telefoons die erna komen op zijn plaats te houden, zodat ze kunnen in rekening brengen. Vandaar de gripring van microzuigschuim.

Palm had het voordeel dat ze hun eigen laders voor hun eigen telefoons konden maken. Ze konden magneten toevoegen aan het Touchstone-systeem zonder overleg met een hele reeks partners. Maar tegelijkertijd werken Palm-laders alleen met Palm-apparaten (of die gehackt zijn om Touchstone-spoelen op te nemen). De Qi-standaard is vastgesteld en hoewel deze de komende jaren waarschijnlijk zal evolueren om opladen met een hoger vermogen te ondersteunen, is er meer afstanden en misschien zelfs grotere toleranties voor positionering, uitlijnhulpmiddelen zoals de magneten van de Touchstone zijn dat niet waarschijnlijk.

Als mijn Nexus 4 draadloze oplader perfect schoon is, grijpt hij met gekmakende ijver naar mijn telefoon. Als mijn Nexus 4 draadloze oplader zelfs maar een beetje stoffig is, schuift hij mijn telefoon op mijn bureau zoals HP mijn geliefde webOS heeft weggegooid (Ik ben misschien nog steeds bitter).

Maar als mijn Nexus 4 perfect op een schoongemaakte draadloze oplader is geplaatst en ik hem niet probeer op te halen, is dat geweldig. Het kost betrouwbaar een lading, blijft op zijn plaats en het geeft me de tijd (ik moet nog iets vinden dat echt de moeite waard is om mijn Nexus 4 voor Daydream aan te trekken tijdens het opladen, maar er zijn er enkele coole opties die er zijn). Maar elke keer dat ik het moet schoonmaken of mijn andere hand moet gebruiken om het van de telefoon te scheiden, moet ik aan mijn Touchstone, met twee laders aan de rechterkant, en hoe Palm drie jaar geleden gelijk kreeg wat LG en Google niet hebben vandaag.