Het is een bekend refrein: Apple brengt een nieuw product uit en de halve wereld beweert dat dit het is beste ding ooit, terwijl anderen beweren dat het het equivalent is van bonen.
Apple belt iPhone X de toekomst van de smartphone, en na hem een week te hebben gebruikt - afkomstig van maandenlang Android-gebruik - kan ik gerust zeggen dat het echt een geweldige telefoon is. In feite is het de beste iPhone tot nu toe, en ik heb er een geweldige tijd mee gehad, maar het verandert mijn mening over de iPhone als product, noch over iOS als ecosysteem drastisch.
Dat wil niet zeggen dat Google en zijn hardwarepartners het niet kunnen uitstaan om een paar dingen van de iPhone X te leren.
Laten we er niet omheen draaien.
Gezichts-ID
Face ID is geweldig. Ik heb mijn vingerafdruksensor op de Note 8 uitgeschakeld om te zien of de irisscanner van Samsung (die hetzelfde beveiligingsniveau benadert als Face ID) kon concurreren, en dat kon het gewoon niet. En hoewel de gezichtsherkenningsfunctie van Samsung inderdaad sneller is dan irisscanning, is deze ook veel minder veilig.
Dit zijn de belangrijkste verschillen: Face ID combineert het beste van irisscanning en gezichtsherkenning. Het creëert een driedimensionale kaart van het gezicht, dus het heeft meer gegevensvlakken om mee te werken dan alleen het iris en gebruikt infrarood om de gegevens die zijn opgeslagen in de beveiligde enclave te matchen met de persoon die ervoor staat ervan.
Face ID is zo goed en zo consistent dat je Touch ID niet eens nodig hebt. Totdat Android-fabrikanten daar kunnen komen, moeten ze zich aan vingerafdrukken houden.
Bij de Galaxy S8 of Note 8 moet je het een of het ander kiezen; irisscanning, wat veel moeilijker is en vereist dat de telefoon zich dicht bij het gezicht bevindt om te kunnen werken (hoewel het prima werkt in het donker); of gezichtsherkenning, die sneller en vergevingsgezinder is, maar gebruik maakt van de camera aan de voorzijde, waardoor het vaker mislukt in het donker.
Ik was weliswaar sceptisch over het besluit van Apple om de vingerafdruksensor van de iPhone X te verwijderen - andere dan esthetiek (en misschien kosten), welke reden had het om geen Touch ID-sensor op de telefoon te plaatsen terug? - maar de aanpassing is relatief naadloos verlopen.
Face ID werkt sneller en consistenter dan de irisscanning van de Note 8.
De betrouwbaarheid was voor mij bijna perfect; of het nu binnenshuis is of in de felle zon, het scherm wordt ingeschakeld als ik het uit mijn zak haal, of ik tik er één keer op om het scherm in te schakelen, til het iets naar me toe en het wordt ontgrendeld. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om het scherm aan te zetten en in één beweging te vegen, en slechts een paar keer heeft het me niet ingehaald. Face ID heeft ook het extra voordeel dat ik werk als ik handschoenen draag die, zoals ik onlangs heb ontdekt in een golf van koude Canadese dagen, heel nuttig. Geen van de biometrische gezichtsoplossingen van Samsung werkt naar mijn smaak buiten betrouwbaar genoeg.
Bovendien gebruiken Face ID API's dezelfde biometrische hooks als Touch ID, dus apps zoals 1Password, die ik tientallen keren per dag open, werken gewoon uit de doos. Android heeft die luxe niet; Google heeft cross-platform vingerafdruk-API's toegevoegd in Marshmallow, maar er is geen equivalent voor iris- of gezichtsherkenning, tenzij Ik gebruik de vingerafdruksensor op de S8 of Note 8, ik moet mijn wachtwoord dat niet geschikt is voor menselijke consumptie elke keer handmatig invoeren tijd.
Ik heb de afgelopen maanden veel tijd besteed aan het proberen om de combinatie van biometrie van de S8 en Note 8 voor mij te laten werken. Noch irisscanning noch gezichtsherkenning is consistent genoeg om op zichzelf te gebruiken (en onthoud dat je er maar één tegelijk kunt gebruiken), en de vingerafdruksensor is erg slecht geplaatst.
Face ID heeft ongeveer dezelfde snelheid als de gezichtsherkenning van Samsung, maar is veel betrouwbaarder.
Slimme vergrendeling helpt, vooral als je verbonden bent met een wearable of in een vertrouwde omgeving zoals een huis of werkplek, maar om veiligheidsredenen werkt het alleen in stints van vier uur. De dissonantie is net genoeg om me af te schrikken; je moet zo dicht bij het scherm zijn en zo bewust dat ik het elke keer dat het faalt, het gewoon helemaal wil uitschakelen.
Aan de andere kant vind ik het niet leuk om elke keer omhoog te moeten vegen om de telefoon te ontgrendelen; Met Face ID zou ik het vergrendelscherm helemaal moeten omzeilen, zoals de drukgevoelige homeknop van Samsung dit vergemakkelijkt. Tik gewoon op het scherm, authenticeer en laat me binnen.
Het voordeel is dit: Apple heeft biometrie op de iPhone X genageld, en Android-fabrikanten zullen moeten nadenken of ze kan en moet proberen om te concurreren, of gewoon vasthouden aan de beproefde vingerafdruksensor aan de achterkant of zijkant, die goed werkt voor hen, dus ver.
De grootte, het gewicht en de materialen
Apple noemt het Gorilla Glass-substraat dat de voor- en achterkant van de iPhone X bedekt "het meest duurzame glas dat ooit in een smartphone is gemaakt", maar het is nog steeds glas en het maakt nog steeds krassen. Ik heb mijn eenheid nog niet laten vallen, maar te oordelen naar een aantal tests het is ook niet onbreekbaar.
Dat gezegd hebbende, ik hou echt van het algehele ontwerp van de telefoon. Het is iets korter en breder dan de Galaxy S8, dat ook reclame maakt voor een 5,8-inch OLED-scherm zonder rand, maar het roestvrijstalen frame (glanzend en chroom op mijn zilveren eenheid) ziet er duur uit en voelt onderscheidend aan. Gezien de prijs van $ 1000 +, ben ik echter niet van plan dit ding zonder hoes te gebruiken, dus ik zal niet veel van dat chroom zien, in positieve of negatieve zin.
De iPhone X is ook substantieel - een beetje zoals de Essential Phone in dat opzicht. Het is 174 gram, ongeveer 19 gram zwaarder dan de Galaxy S8 en bijna identiek aan de veel grotere S8 +. Apple weet hoe je een solide telefoon moet bouwen - dat doet het al jaren - maar het industriële ontwerp voelt hier niet werelden voor op bijvoorbeeld Samsung of HTC. Het is een luxeproduct dat eruitziet en kostbaar is, maar niet veel meer voelt dan de vergelijkbaar geprijsde (en onbeschaamd aluminium) Galaxy Note 8.
Wat het wel biedt, is een "Plus" -set met functies in een standaardformaat. Daarom zou ik graag zien dat Samsung volgend jaar een dubbele camera aanbiedt op zijn kleinere vlaggenschip Galaxy S9 formaat - de iPhone X, Galaxy S8, Essential Phone - raakt de goede plek voor mediaconsumptie en met één hand gebruik.
Het scherm en de inkeping
OLED is momenteel een groot discussiepunt, maar de realiteit is dat er niets speciaals is aan het door Samsung gemaakte OLED-scherm van de iPhone. Net als de nieuwste schermen op de vlaggenschip Samsung-telefoons, is het zowel ongelooflijk scherp als levendig, met een bijna perfecte kalibratie, terwijl het ook botst met de beperkingen van moderne OLED-technologie. Zelfs Samsung weet niet hoe je een OLED-scherm met een RGB-streep moet maken, dus de subpixelarray van de iPhone X heeft dezelfde diamantvorm als zijn Samsung-rivalen.
Blue shift is iets, hoewel lang niet in dezelfde mate als de Pixel 2 XL, en hoewel de 2436 x 1125 pixel van de iPhone X scherm is ongeveer 57 ppi dichter dan die van de iPhone 8 Plus, je hebt nog steeds te maken met alle inherente eigenschappen, goed of slecht, van OLED. Ik hou van het scherm en denk dat het waarschijnlijk een van de beste is die er momenteel is, maar het is ook Apple die op een grote manier een inhaalslag maakt.
De notch is daarentegen interessant. Veel vroege recensenten zeiden dat het "verdween" in de ervaring van het gebruik van de telefoon, maar daar ben ik het niet mee eens. Ik zie de inkeping en word er af en toe door afgeleid, maar dit is wat ik heb gevonden: als een geoptimaliseerde iPhone-app begrijpt hoe te werken binnen de beperkingen van de notch, is dat geweldig. Google Photos werkt bijvoorbeeld prachtig door het notch-gebied als accent te gebruiken; alles wat belangrijk is - tabbladen, zoekbalken, dialoogvensters - bevindt zich allemaal eronder.
Er zijn nog steeds veel te veel apps die ofwel niet goed zijn geoptimaliseerd, en daarom een pilaarbox hebben, of niet genoeg tijd hebben gehad om de UX-wijzigingen die de iPhone X nodig heeft echt te omarmen. Instagram vraagt je bijvoorbeeld om vanaf de onderkant omhoog te vegen om een link in Verhalen te openen - ik heb het proberen van die zet opgegeven omdat het me elke keer naar huis brengt.
Zelfs met zijn eigenaardigheden is de inkeping relatief onschadelijk in portretmodus. Schakel echter over naar het landschap en bijna elke situatie ziet er vreemd uit. Safari wikkelt het ontwerp niet rond de inkeping, wat logisch is, terwijl sommige games en video-apps het gewoon helemaal negeren, dus een deel van de inhoud is er gewoon niet.
Het is onvermijdelijk dat Apple zal proberen het notch-gebied te verkleinen totdat het helemaal verdwijnt, maar tot die tijd zitten we vast met een landschapservaring die echt problematisch is.
De gebaren
De gebaren van de iPhone X zijn prima. Ik denk nog steeds dat het naar beneden vegen vanaf de rechterkant van het scherm om toegang te krijgen tot het Control Center een vergissing is, maar gezien de manier waarop iOS is geprogrammeerd, zie ik niet veel alternatief.
Android-gebruikers zullen eigenlijk de voorkeur geven aan de nieuwe systeembrede gebaren die terugkeren naar het startscherm met een veeg omhoog vanaf de onderkant of snel schakelen tussen apps met een horizontale beweging van de duim. Er is nog steeds een leercurve, maar het is niet onoverkomelijk noch onintuïtief; het kostte me een dag of wat om eraan te wennen.
In feite is de mogelijkheid om snel tussen geopende apps te vegen mijn favoriete onderdeel van de nieuwe UX, aangezien dat iets is dat ik sindsdien met veel succes heb gebruikt Android 7.0 Nougat de mogelijkheid geïmplementeerd om tweemaal op de multitasking-knop te tikken om te schakelen tussen de laatste twee actieve apps.
Ik heb me vaak afgevraagd of Android ooit een speciale navigatiebalk zal verlaten en, zo ja, hoe het zou werken. Bedrijven als Huawei en Motorola gaan in die richting met virtuele of fysieke gebarengebieden de noodzaak van statische sleutels overbodig maken, maar ik moet nog een oplossing vinden die betrouwbaar genoeg is om naar over te schakelen full time. Als en wanneer Google besluit dit aan te pakken, weet ik zeker dat de oplossing natuurlijker aanvoelt voor het platform.
De haptiek
Haptics krijgen niet enorm veel aandacht, maar dat zou wel moeten: Apple's Taptic Engine is geweldig, en zou fel moeten worden nagebootst door elke Android-fabrikant. LG heeft goed werk geleverd met de V30 - de haptiek is nauwkeurig, subtiel en buitengewoon bevredigend.
Ik hou niet van de manier waarop iPhone X meldingen overbrengt, maar als ik ze op een bureau laat liggen, trillen inkomende pings mijn koffiemok niet van de tafel; in plaats daarvan is het meer directioneel en daarom effectiever. Gezien het feit dat Android haptiek gebruikt voor zoveel van zijn OS-brede interactie, zou ik graag zien dat een bedrijf als Samsung hier meer tijd aan besteedt.
De camera's
Ik ben blij dat Apple erin is geslaagd een tweede stabilisatiemodule in de secundaire camera van de iPhone X te plaatsen, omdat telefoto-opnamen profiteren van de aanvullende gyro-gegevens, maar het is mij duidelijk, ondanks wat DxOMark zegt over de fotokwaliteit van de telefoon, dat het niet kan concurreren met de Pixel 2 voor puur verrukkelijk output.
iPhone X (links) | Pixel 2 (rechts)
Wat de iPhone X biedt, zoals de meeste iPhones sinds de iPhone 4 van 2010 hebben, is consistentie. Elke foto die met de iPhone X is gemaakt, is bruikbaar - realistisch korrelig bij weinig licht of correct belicht in felle, harde zon - zo niet spectaculair.
Ik vind het ook interessant en nogal hilarisch dat Apple werd door Google verslagen in de race naar het selfie-portret; zelfs met alle wonderbaarlijke Kinect-achtige technologie binnenin, zien portret-selfies er niet beter uit - en in sommige gevallen zijn opmerkelijk erger - dan die welke worden omgezet door Google's kleine camera aan de voorzijde en machine learning algoritmen.
Zoals ik ontdekte met de secundaire telelens van de Note 8, waardeer ik de aanwezigheid ervan, maar gebruik ik hem zelden. Dat het gestabiliseerd is, met een iets groter diafragma van ƒ / 2.4, zou moeten helpen bij de incidentele video die ik maak - het feit dat de iPhone X 4K-video kan leveren met 60 fps is een van de weinige opvallende kenmerken van de A11 Bionic-chip, die tegenwoordig bijna twee keer zo snel is als het vlaggenschipplatform van Qualcomm - maar ik heb geen merkbare kwaliteitsverbetering opgemerkt op de iPhone 8 Plus.
Bij weinig licht is de Pixel 2 beter, maar niet zozeer - Google doet het beter met nabewerking, aangezien de bovenstaande foto bijna totale duisternis en alleen verlicht door de straatverlichting en het telefoonscherm van mijn vrouw, is ISO4800 op de Pixel 2, maar niet zo korrelig als de ISO2000 van de iPhone.
Ik wil graag de nieuwe portretbelichtingsmodi die gebruik maken van zowel de camera aan de voorkant als aan de achterkant. Ik geef bijna altijd de voorkeur aan de "Natural Light", of standaard, versie van een foto, maar ik ben ook een paar voorbeelden tegengekomen die echt indruk op me maken.
Wat betreft Animoji - nou ja, Ik heb plezier met ze.
Batterijduur
Ik vind Apple's beschrijvingen van de levensduur van de iPhone-batterij op zijn best verwarrend en in het slechtste geval frustrerend. Op zijn specificatiepagina voor de iPhone XBeweert Apple dat het "tot 2 uur langer meegaat dan iPhone 7", wat mij helemaal niet helpt gezien het feit dat de iPhone 7 een heel ander silicium heeft en, toen het werd uitgebracht, meer was geprijsd dan $ 300 minder.
Ik krijg de hele dag batterijduur, maar een iPhone 8 Plus is dit niet.
In plaats daarvan wil ik de iPhone X kunnen beoordelen in vergelijking met de iPhone 8 en 8 Plus, en de enige nuttige statistiek die Apple me geeft, is iets dat "internetgebruik" wordt genoemd, wat niet specifiek is en ook niet nuttig.
Ik heb geleerd dat ondanks het feit dat ik beweer "tot 12 uur" internetgebruik te hebben op zowel de iPhone 8 als X, en 13 uur op de iPhone 8 Plus, de iPhone X ergens in het midden van die oude ontwerpen valt. Ik slaap meestal met een resterende batterij van 10-15%, wat ik over zou hebben van een Galaxy S8, en iets minder dan van de Pixel 2. Met andere woorden, grotere Android-vlaggenschepen vegen nog steeds de vloer met de iPhone X voor een lang leven, maar ik heb nog een andere Android-telefoon dan bijvoorbeeld de Huawei Mate 9, die kan concurreren met de iPhone 8 Plus.
iOS en het ecosysteem
Ik breng tegenwoordig veel tijd door tussen telefoons, tussen telefoons met "standaard" Android en andere die draaien voorraad Android, en anderen die nog steeds versies van Android gebruiken die je niet zou wensen voor je ergste vijand (maar gelukkig minder elk jaar), en iOS.
iOS voelt in sommige opzichten nog steeds als een statische puinhoop, vol met stompe, onverschillige pictogrammen en rode badges tegen me schreeuwen om ze op te ruimen, en een startscherm dat totaal niet wil werken met mijn esthetiek gevoeligheden.
Maar het is ook zoiets als zo snel. Android kon er alleen maar van dromen om de aanraakgevoeligheid en consistente frames per seconde te behouden die iOS zo moeiteloos behaalt. Je denkt misschien dat je Galaxy of Pixel boterzacht is, maar vergelijk het met de onberispelijke beweging van het thuisgebaar van de iPhone X en je zult snel vernederd worden.
Die apps zijn ook nog steeds beter. Ik wil geloven, nu we in 2017 zijn en niet in 2012, dat ontwikkelaars net zo veel geven om functiepariteit op Android, maar dat doen ze niet: de beste indie-apps komen nog steeds niet naar Android (hoewel men kan zeggen, en ik ben het er in sommige gevallen mee eens, dat de indie-app-scene extreem levendig is op Android - alleen op een manier die ze niet veel geld oplevert); games komen maanden te laat aan, of helemaal niet; en geliefde producten, vooral op camera's gebaseerde netwerken zoals Instagram en Snapchat, missen specifieke functies of optimalisaties die me gek maken.
Het is 2017 en je kunt er nog steeds niet op rekenen dat Android-apps van dezelfde kwaliteit zijn als hun iOS-tegenhangers.
Mijn bank-app bijvoorbeeld bracht Touch ID (en, dankzij overdraagbare API's, Face ID) ondersteuning voor zijn iOS-app twee jaar geleden; de Android-versie dwingt me om mijn wachtwoord elke keer als een klootzak in te voeren. Mijn favoriete schrijf-app, Beer, is niet van plan een Android-versie te bouwen, en mijn voorheen favoriete app voor het plannen van maaltijden, Grocery King, heeft zijn Android-app al meer dan twee jaar niet bijgewerkt.
Aangezien ik het overgrote deel van mijn jaar met Android heb doorgebracht, heb ik natuurlijk haalbare platformonafhankelijke alternatieven bedacht - Google documenten is redelijk goed, en Maaltijd is ook geweldig - maar het voelt nog steeds alsof Android-apps een tweede viool spelen voor hun iOS-tegenhangers.
Apple verdient hier ook veel lof. Het is bekend dat het maken van Android omslachtiger is, zowel bij de ontwikkeling van apps als gevolg van Java als bij het onderhoud vanwege het enorme aantal apparaten dat wordt gebruikt, maar Apple heeft een buitengewoon ecosysteem van toegewijde ontwikkelaars opgebouwd dat willen om te proberen rond te komen op iOS. De curatiediensten van Apple zijn ook behoorlijk goed, vooral met iOS 11: ik heb altijd het gevoel dat er geweldige zijn nieuwe apps om uit te checken in de App Store, maar met Google Play weet ik nooit wat het algoritme gaat voeden me.
Maar Android is op deze manieren nog steeds beter ...
Na enige tijd met iOS te hebben doorgebracht, vallen een paar dingen echt op: meldingen zijn nog steeds veel beter op Android; de typervaring is leuker op Android; Android gebruiken is veel flexibeler; en de verscheidenheid aan Android-hardware is adembenemend.
Meldingen behoren tot de meest kritieke details in elk besturingssysteem van vandaag, en Android heeft het jaren geleden genageld en wordt alleen maar beter met elke iteratie. De voorsprong van Google in dit opzicht is zo absoluut dat het net zo goed als onoverkomelijk kan zijn. Daarentegen heb ik een hekel aan het omgaan met meldingen op de iPhone.
Android en iOS lijken nu erg op elkaar, maar het platform van Google heeft een aantal belangrijke voordelen.
Typen is ook aanzienlijk leuker op de meeste Android-telefoons, vooral dankzij Gboard, dat (ironisch genoeg) begon als een iOS-app van derden en zijn beste functies naar zijn eigen mobiele besturingssysteem bracht. De autocorrectie van Gboard is slim en betrouwbaar en de prestaties zijn bijna perfect, zelfs op oudere hardware. En net als Android zelf, kunt u het aanpassen zodat het eruitziet en werkt zoals u dat wilt. Apple heeft een heleboel van dat soort dingen toegevoegd aan QuickType in iOS 10 en 11, maar ik geef er altijd de voorkeur aan om lange e-mails op mijn Pixel te bekijken dan op mijn iPhone X.
Ik breng ook graag tijd door met nieuwe Android-telefoons, vanaf het no-nonsense metalen chassis van de $ 229 Moto G5 Plus naar de betoverende lichtverschuivingen van de Zonne-rood HTC U11. De openheid van Android heeft een revolutie in de constructie en deconstructie van smartphones mogelijk gemaakt, en met het besturingssysteem van Google kan vrijwel iedereen, tegen elke prijs, op internet komen.
Moet je een iPhone X kopen?
Apple verdient veel lof, niet alleen voor het verleggen van de grenzen van de hardware-innovatie van smartphones - kijk naar iFixit's demontage van de iPhone X om te zien hoe elegant het hele interieur is ingedeeld - maar om een ecosysteem te creëren waar je, als je eenmaal binnen bent, niet meer weg wilt.
En hoewel ik weet dat het gauche is om te willen dat we allemaal in harmonie leven, zou ik in mijn ideale wereld elke toegewijde Android-gebruiker laten proberen de iPhone X voor een paar dagen, en elke vrome iPhone-verslaafde gebruikt bijvoorbeeld een Galaxy Note 8 of Pixel 2 voor hetzelfde bedrag tijd. Er zijn lessen te trekken door de verschillen tussen de twee te onderzoeken en uiteindelijk te beseffen dat ze niet zo verschillend zijn.
Android-liefhebbers hebben waarschijnlijk weinig interesse in het kopen van een iPhone X, vooral een die $ 1000 kost. Dat is eerlijk: dit is een heel dure telefoon. Maar als je verbijsterd bent over de aanwezigheid van deze recensie op Android Central, ben jij precies de persoon die het zou moeten proberen, zowel om te zien wat je haat en wat jij leuk vindt.
Zie bij Apple
We kunnen een commissie verdienen voor aankopen via onze links. Leer meer.
Dit zijn de beste draadloze oordopjes die je voor elke prijs kunt kopen!
De beste draadloze oordopjes zijn comfortabel, klinken geweldig, kosten niet te veel en passen gemakkelijk in een zak.
Alles wat je moet weten over de PS5: releasedatum, prijs en meer.
Sony heeft officieel bevestigd dat het werkt aan de PlayStation 5. Hier is alles wat we er tot nu toe over weten.
Nokia lanceert twee nieuwe budget-Android One-telefoons onder de $ 200.
Nokia 2.4 en Nokia 3.4 zijn de nieuwste toevoegingen aan het budget-smartphone-assortiment van HMD Global. Omdat het beide Android One-apparaten zijn, ontvangen ze gegarandeerd twee belangrijke OS-updates en regelmatige beveiligingsupdates gedurende maximaal drie jaar.
Dit zijn de beste hoesjes voor de Galaxy S10.
Zelfs als het niet de nieuwste telefoon is die er is, is de Galaxy S10 een van de mooiste en meest gladde telefoons op de markt. Zorg ervoor dat je hem uitrust met een van deze hoesjes.