Call of Duty: Black Ops 4 review: een drieledige aanval die Duty terug naar de top brengt

We wisten niet goed wat we moesten denken toen Activision en Treyarch aankondigden dat er geen campagne voor één speler zou komen in Call of Duty: Black Ops 4. Voor het eerst zou de game volledig moeten gedijen op zijn multiplayercomponenten.

Er zijn drie van dergelijke componenten beschikbaar in Black Ops 4, en ze zijn allemaal geschikt voor verschillende soorten gamers. Is het totale pakket zijn kosten waard?

Laarzen op de grond

Aangezien de onderlinge multiplayer het brood en de boter van Call of Duty is, was het vooral cruciaal voor Treyarch om het goed te doen. Het thema van Black Ops 4 dit jaar is "Boots on the Ground", een nadrukkelijke verklaring dat de minachting van de fans voor jetpacks en wall-running en al die gekke dingen is aangepakt.

Inderdaad, je zult het grootste deel van je tijd op de grond doorbrengen tijdens je vuurgevechten. De game laat de jetpacks achterwege en biedt in plaats daarvan meer opwindende lessen, strakkere vuurgevechten en een meer gebalanceerde gameplay in het algemeen.

Deze verandering heeft het meeste invloed op de verschillende gespecialiseerde klassen, omdat het veel meer strategie aan het spel toevoegt. Ruimtebeheersende specialisten zoals Torque worden beter omdat vijanden niet over zijn prikkeldraad en barricades kunnen springen. Recon wordt beter omdat je de visie kunt gebruiken om belangrijke knelpunten te bewaken zonder dat vijanden het kunnen wissen. En als je luchtactie mist, biedt Ruin een beetje van de hoogvliegende vaardigheid die je hebt opgegeven, dankzij zijn enterhaak.

Black Ops 4 heeft andere gameplay-wijzigingen aangebracht waardoor het spel aanvoelt, nou, we zullen het maar zeggen anders. Een van die veranderingen geeft de regeneratieve gezondheid op voor een door de gebruiker geïnitieerd genezingsmechanisme. Ja, dat betekent dat je kunt genezen wanneer je maar wilt, in plaats van een paar seconden te wachten tot je buiten gevecht bent.

Ik dacht dat dit misschien een beetje te krachtig was toen ik er voor het eerst over hoorde, maar na het spelen van het spel kan ik niet zeggen dat het de potentie heeft om de formule te schaden. Het draagt ​​zelfs bij aan de intensiteit die gepaard gaat met overleven tot je volgende score streak. En omdat het afkoelt, zijn er tal van momenten waarop je geen genezing kunt krijgen wanneer je er een nodig hebt, waardoor de situaties waarin je naar een score reikt nog meer loskomen.

Ondanks alle veranderingen is het uiteindelijk nog steeds Call of Duty.

Anders dan dat, is het nog steeds Call of Duty. Het zijn snelle opdrachten in strak vormgegeven kaarten uit het verleden en het heden. Het is supergladde prestaties met een framerate van bijna 60 FPS opgeschaald met resoluties tot 4K. Het is een enorm flexibel uitrustingssysteem waarmee je de perfecte build voor je speelstijl kunt creëren. Het zijn belachelijke kill / death-verhoudingen dankzij enigszins overweldigde score-strepen. (Serieus, die honden en juggernauts zijn niet te doden!)

Dat betekent ook dat sommige pijnpunten van de serie nog steeds in het spel zijn, waarvan de grootste een frustrerend willekeurig respawn-systeem is dat verantwoordelijk zal zijn voor meer onmiddellijke sterfgevallen dan je kunt verdragen. Het systeem is er om te voorkomen dat veel mensen gaan kamperen, zoals een lieftallige ziel, maar het voelt alsof het meer doet om je te straffen dan om te helpen.

Ik had ook liever meer keuzes in wapens en accessoires gehad. Dat wil niet zeggen dat er in dat opzicht geen variatie is - er is hier iets voor elke soldaat. Maar je kunt enerzijds het aantal wapens in een bepaalde categorie tellen, en dat kan voor sommigen een beetje een afschrikmiddel zijn. En, nou ja, het voortgangsspoor dat nodig is om die wapens en accessoires te krijgen, voelt niet overdreven grindy aan.

Fortnite's ergste nachtmerrie

Blackout is de modus die campagne zonder pardon vervangt, en hoopt anderen te vervangen in het genre dat het uitdaagt. Blackout is Battle Royale Call of Duty-stijl en is waarschijnlijk het grootste dat heeft bijgedragen aan de hype-trein voorafgaand aan de lancering van Black Ops 4.

Voor niet-ingewijden volgt Blackout de formule van hunger games bijna tot een T. Maar liefst 100 spelers vallen met lege handen op een kaart. Je doel is om een ​​pistool te vinden en de laatste te zijn die overeind staat. Onderweg zoek en plunder je huizen, vind je wapens, bijlagen en uitrusting, ren je uit een schadelijke zone stopt niet om je heen te sluiten, vijanden in plotselinge doodgevechten aan te gaan en zelfs een zombie-horde te bevechten of twee.

Tegen de slecht geoptimaliseerde puinhoop bekend als PUBG en de steeds veranderende Fortnite die net zo polariserend is geworden als hij is verslavend, had Blackout een echte kans om dit groeiende genre aan te boren, en ik moet zeggen dat Treyarch het heeft geleverd nadrukkelijk. Dit is een van de soepelste, meest gepolijste Battle Royale-games die er zijn. Alleen Fortnite kan concurreren vanuit het oogpunt van prestaties, met andere games van de realistische aard die Blackout liever niet eens in de buurt komt. Hoewel Call of Duty niet altijd met een vergrendelde 60 frames per seconde draait, werkt het bijna altijd verdomd dichtbij, en dat is een veel beter zicht dan games als PUBG op Xbox One kunnen.

Hoewel Blackout niets doet om volledig van de rails te springen, heeft het genoeg van zijn eigen smaak om de 'schaamteloze kloon'-badge te vermijden. De game maakt gebruik van unieke gadgets die in verschillende situaties kunnen helpen. Er zijn typische throwables zoals granaten, molotovs en flashbangs, maar je krijgt ook enterhaken, RC-auto's, nabijheidsmijnen, struikeldraad en barricades.

Daarnaast geven consumeerbare voordelen je een tijdelijk voordeel. Hoewel er potentieel was voor machtsverschuiving met dit idee, zijn de voordelen zeer situationeel gebleken, en het feit dat ze tijdens het gebruik waardevolle voorraadruimte innemen, helpt om gezond te blijven balans. Ik maakte me ook zorgen over voertuigen, maar die waren niet problematisch in Blackout. Er is zoveel risico verbonden aan het gebruik ervan dat ik er alleen voor kies om er een te nemen als ik denk dat ik de volgende veilige zone niet te voet kan bereiken.

Er moesten offers worden gebracht, maar Treyarchs gok op multiplayer loonde.

Black-out is van begin tot eind een vrij plezierige ervaring. Uit het vliegtuig springen en een wingsuit naar je doel laten glijden, is opwindend, en als je eenmaal op de grond bent, is het wedstrijdtempo ongeveer goed. De kaart - die is bezaaid met locaties met een open einde, gebaseerd op favoriete kaarten van fans uit eerdere Black Ops-games - lijkt perfect gedimensioneerd te zijn, en de veilige zone-timings zorgen ervoor dat je het ook niet te gezellig kunt worden op één plek lang. Het resultaat? Meer beweging en meer engagementen, minder pauze-periodes en snellere wedstrijden in het algemeen. Verdorie, je zou zelfs kunnen besluiten om wat zombies te gaan schieten als je honger hebt naar actie en toevallig de rest van de lobby vermijdt.

We zouden beter voorraadbeheer en plunderingen op prijs stellen, en bepantsering kan een beetje te effectief zijn in het blokkeren van schade, maar al met al verdient Blackout alle hype. Het neemt alle beste delen van het Battle Royale-genre en bouwt erop voort op een manier die geen enkele andere ontwikkelaar heeft kunnen doen, alle terwijl sommige van de fouten werden vermeden die er uiteindelijk voor zorgden dat zittende spelers zoals Fortnite en PUBG goede delen van hun speler verloren bases.

De toekomst van deze modus hangt af van hoeveel aandacht Treyarch eraan zal besteden en of het luistert naar gebruikersfeedback om toekomstige beslissingen te informeren. Met de belofte dat het precies dat doet, kunnen we een winnaar hebben.

Deze zombies zijn eng

Ik ben zelf nooit een enorme Zombies-man geweest, dus toen ik me met een paar vrienden in de modus waagde, was ik een beetje sceptisch over het vermogen om me te vangen. Gooi een lijn in het water en noem me een domme vis, want ik heb nog nooit zo veel plezier gehad in deze modus als tijdens het spelen van Black Ops 4's versie ervan.

In Zombies begin je met een zwak startwapen terwijl je vecht tegen een horde ondoden. Ze zullen aanvankelijk zwak en mager in aantal beginnen, maar naarmate je meer golven vecht, zul je merken dat hun gelederen beginnen te groeien en hun kracht begint te veranderen van lachwekkend naar angstaanjagend. Je verdient punten voor de kills en missiedoelen die je voltooit en je kunt die punten gebruiken om poorten te openen en nieuwe gebieden te ontgrendelen, nieuwe wapens te kopen en om extraatjes en power-ups te kopen.

Zombies zorgden voor het soort plezier en gelach dat aanvoelt alsof het je geneest.

Black Ops 4 tilt de zombie-ervaring naar een nieuw niveau met de toevoeging van elixers en talismannen. De eerste kan worden gezien als consumeerbare voordelen, aanbieden sommige voordeel voor u voor een korte tijd, terwijl de laatste een passieve vaardigheid is die actief zal zijn zolang u speelt. Het leuke van beide monteurs is dat je je uitrusting voor elke wedstrijd kunt aanpassen om de exacte vaardigheden en voordelen te krijgen die je wilt. De game heeft een reeks onbeperkte "klassieke" elixers en talismannen om mee te nemen in wedstrijden, maar er zijn sterkere opties voor beperkt gebruik die kunnen worden verdiend door punten in het laboratorium uit te geven.

Dit alles wordt opgeslagen in aanpasbare klassen, hoewel er een reeks standaardklassen zijn om mee te beginnen. Ik koos aanvankelijk voor de warlock-preset-build die me in contact bracht met een vaardigheid die een afgezaagd jachtgeweer koppelde aan een machete en enorme melee-schade afwierp. Het is het krachtigste dat je voelt in dit spel, en het voegt een heel nieuw gevoel toe dat ik nog niet heb ervaren in een ander Call of Duty-spel.

Ik zal echter niet liegen en zeggen dat ik er in het begin niet door overweldigd was. De game ziet af van delicate onboarding om je vooraf meer keuze te geven. Dit is cool voor degenen die alles in één keer willen, maar het doet er niet goed aan om de kennislast voor de meer informele fanbase die het beoogt te verminderen. Helaas strekt dat gebrek aan handhouding zich tot ver in de spelmodus zelf, met het spel, uit een beetje onduidelijk zijn over hoe de verschillende doelstellingen moeten worden aangepakt om krachtigere wapens te verdienen en voordelen. Ik weet niet zeker of ik zo ver zou zijn gekomen als ik niet was geweest voor een groepsleider die wist wat hij deed. Er is een tutorial, maar deze krast alleen maar de basis van de modus.

Maar daarin schuilt ook het plezier in zombies. De onzekerheid overwinnen en dingen uitzoeken terwijl je bezig bent, is een verloren kunst in gaming, en het kan de katalysator zijn voor het soort coöperatief spel dat vaak ontbreekt in de games van vandaag. Voor het eerst in een wedstrijd van zombies waren communicatie en teamwork belangrijker. Er was geen ruimte voor de momenten waarop mijn team graag rondrent en hun eigen ding doet, want als je tijdens de latere rondes in een hoek vast komt te zitten, kan zelfs de scherpste schutter verdoemen.

Rondes worden vaak chaotisch afgesloten, waarbij je team uiteindelijk bezwijkt voor de oneindige zee van ondoden die schijnbaar door alle spleten naar binnen rennen. Er was niets hilarischer dan mijn kameraden een voor een te zien vallen, totdat we uiteindelijk allemaal omkwamen. En niets was buitengewoon grappiger dan toen een eenzame, overlevende vriend van mij ternauwernood ontsnapte aan de klauwen van drie mini-bazen om vervolgens weer in het verscheurd te worden getrokken. Het zorgde voor het soort lach dat genezend aanvoelt, en dat zijn de momenten waarnaar je op zoek bent in spelmodi als deze.

Oordeel over Call of Duty: Black Ops 4

Ik zou een slechte dienst bewijzen door niet te vermelden dat Activision me op een gegeven moment volledig was kwijtgeraakt. Ik voelde me verraden door de Call of Duty-serie na de gruwelen die Ghost en Advanced Warfare waren, zo erg zelfs dat ik Black Ops 3 nooit een kans heb gegeven, en ik heb ook niet veel tijd besteed aan WW2.

Ik zeg dat allemaal om dit te zeggen: Call of Duty: Black Ops 4 is het ticket. Het is de winnaar. Het is de homerun. Het is alles wat nodig was voor Activision om een ​​aantal van de zielen zoals ik terug te winnen die de serie zo goed als afgeschreven hadden als oudheid of mafheid.

4.5uit 5

Er moesten offers worden gebracht, maar de gok om een ​​korte singleplayer-campagne af te breken om zich te concentreren op multiplayer-modi die nog veel meer uren plezier zullen bieden, heeft zijn vruchten afgeworpen. Multiplayer en Zombies zijn daardoor veel beter af, en nieuwkomer Blackout zet Call of Duty: Black Ops 4 neer als de meest complete multiplayer-shooter van het jaar.