Samsung Galaxy Fold hands-on: de tablet die (bijna) in je broekzak past

Als je je geest ver genoeg strekt, kun je waarschijnlijk fouten ontdekken bij elk product van de eerste generatie. De originele telefoons communiceerden alleen over korte afstanden en produceerden een hol, spookachtig geluid. Vroege televisies hadden kleine, schimmige schermen in enorme, kei-achtige koffers. Binnen beide categorieën verliep innovatie met horten en stoten, maar het was relatief constant. Tegen de tijd dat we bij smartphones en flatscreen-tv's kwamen, was het geluid verbeterd, het beeld verscherpt, maar het zou nog vele jaren duren - tot halverwege de jaren 2010 - voordat ze allebei grondig zouden zijn commoditize zonder het opofferen van belangrijke kernfuncties.

Dat brengt ons bij vandaag, waar ik moest proberen - en mee naar huis nemen - de eerste echt opvouwbare telefoon op aarde. Ja, die zijn er geweest andere pogingen, maar het waren voornamelijk twee grof en schadelijk samengevoegde schermen, met weinig tot geen aandacht voor de software-ervaring. De Samsung Galaxy Fold is slechts de eerste van een onvermijdelijke lawine van opvouwbare smartphones uitgebracht in 2019 en daarna, maar het opscheppen van het bedrijf strekt zich niet alleen uit tot timing, maar ook tot volledigheid. Hoewel de Galaxy Fold nergens in de buurt van perfect is, verwerkt hij gracieus de overgang van klein naar groot scherm, en waar het kan niet, het biedt een behoorlijk robuuste reeks fallback-ervaringen die ook de early adopter-menigte niet zouden moeten storen veel.

Een korte Galaxy Fold samenvatting

We wisten dat Samsung bezig was met opvouwbare schermtechnologie lang voordat het bedrijf het Infinity Flex-scherm - de basiselementen van de Fold - onthulde tijdens zijn ontwikkelaarsconferentie in november. Toen de Fold in februari naast de Galaxy S10-serie officieel werd aangekondigd, heeft het de vlaggenschepen van Samsung goed overschaduwd, omdat het een prijs ($ 1980 USD) en een releasedatum (26 april), nummers zowel goedkoper als eerder in het jaar dan Huawei's Mate X, die een paar dagen later werd aangekondigd op MWC.

U zult waarschijnlijk het enorme 7,3-inch tabletscherm meer willen gebruiken dan het kleinere buitenscherm, maar beide zijn verrassend bruikbaar.

Samsung besloot voor een "innie"ontwerp, ervoor te kiezen om een ​​7,3-inch scherm op te nemen in de binnen, met een ouderwetse tabletachtige beeldverhouding van 4: 3. Hoewel veel telefoons, waaronder Samsung's eigen Galaxy S10-serie, een schermformaat hebben van bijna 7 inch, worden ze diagonaal gemeten met de ultrasterke 19: 9-beeldverhouding. Scherm van hetzelfde formaat met een meer traditionele 4: 3-meting biedt een veel meer onroerend goed - en veel minder apps die voor dat ontwerp zijn geoptimaliseerd.

Maar om ervoor te zorgen dat alledaagse taken kunnen worden voltooid zonder de telefoon te hoeven openen, is er nog een 4,6-inch paneel aan de voorkant, dit keer met een superhoge beeldverhouding van 21: 9. Het is nogal een contrast, en een van de vele op dit apparaat, hoewel veel van de afwegingen het waard zijn, zoals ik binnenkort zal bespreken.

De hardware die alles met elkaar verbindt, is een extreem naadloos scharnier gecombineerd met een magneet waarmee de twee zijden van de telefoon met slechts een beetje inspanning kunnen worden geopend en gesloten - en een bevredigende Klik dat zal voor sommigen een gewoonte worden, dat weet ik zeker. Glas buigt natuurlijk niet, dus terwijl de voor- en achterkant van de telefoon bedekt zijn met glas, maakt het binnenscherm gebruik van een gepatenteerd plastic substraat.

Hoewel ik niet bereid ben om het te krabben om te zien hoe het bestand is tegen de realiteit van dagelijks misbruik (hoewel het technisch gezien het goed zou moeten doen, aangezien het alleen wordt blootgesteld tijdens gebruik), is het ook duidelijk niet glas, dat wordt geleverd met een groot aantal voor de hand liggende afwegingen. Ten eerste de vouw. Samsung noemt het de "vouw" - ja, als een boek - dat via marketing zal proberen elke kritiek op zijn aanwezigheid te voorkomen. Maar het is er, en je moet ermee leren leven of niet. Ten tweede is de aanraakreactie zeker niet zo goed als op een gewone smartphone.

De telefoon zit ook niet plat, dankzij het scharnier dat de ene kant van de telefoon dwingt uit te steken en iets van de andere te scheiden. Dit in tegenstelling tot Huawei's Mate X, die een "outtie" -ontwerp gebruikt dat de behoefte aan een soortgelijk scharnier overbodig maakt.

Samsung heeft er veel aan gedaan om het beeldscherm aan de binnenkant zo dicht mogelijk bij zijn S10-tegenhangers te laten aanvoelen, maar de technologie is nog te nieuw om dat het geval te zijn. De twee kanten van het scherm lijken te vernieuwen met verschillende snelheden, wat leidt tot een jankiness die, hoewel moeilijk te herkennen in het begin, onmiskenbaar is als je het eenmaal merkt.

Qua hardware komt de Fold redelijk dicht in de buurt van een Galaxy S10 - in ieder geval de super dure keramische versie van de S10 +. Er zit een Snapdragon 855 in, samen met 12 GB RAM en 512 GB opslag - en je kunt maar beter in orde zijn met dat bedrag, want er is geen manier om het uit te breiden met een microSD-kaart. De telefoon heeft zes camera's, waaronder een 10 MP selfie-shooter op de hoes, nog een 10 MP selfie aan de binnenkant, samen met een 8 MP RGB-diepte camera, terwijl de achterkant dezelfde uitrusting heeft als de S10 - een 12 MP groothoeklens en 12 MP telefoto, beide optisch gestabiliseerd, samen met een 16 MP ultrabreed.

Terwijl de telefoon dat eigenlijk heeft twee batterijen - één aan elke kant van het scharnier - ze bedragen in totaal 4380 mAh, wat groter is dan de S10 + maar kleiner dan de komende Galaxy S10 5G. Het is onduidelijk hoe de batterijduur van de Fold wordt beïnvloed door het, nou ja, vouwen, maar het zou minstens een dag mee moeten gaan als hij wordt opgeladen.

De capacitieve sensor doet ook dienst als Bixby-knop die, afkomstig van een S10e, helemaal niet verwarrend is 🙄

Als aanvulling is er draadloos opladen en snel bedraad opladen, net als de S10, hoewel deze om de een of andere reden alleen de 15W ondersteunt bedrade oplaadstandaard die we helemaal terug hebben zien gaan naar de S6, in plaats van de 25W-optie die later op de S10 5G debuteert jaar. De Fold is ook beperkt tot LTE-snelheden van 1,2 Gbps, omdat het bedrijf er niet in geslaagd is om de 4x4 MIMO-antennes die nodig zijn voor de Snapdragon 855's 2 Gbps-snelheden op deze nieuwe vormfactor te krijgen. Toch is 1,2 Gbps niets om je neus voor op te draaien.

Aan de rechterkant van de telefoon bevindt zich een capactieve vingerafdruksensor die zich op een veel comfortabelere plaats bevindt dan op de Galaxy S10e, maar het is verwarrend dat de secundaire functie werkt als een Bixby-knop, niet als de aan / uit-knop zoals op de kleinste S10 van Samsung. Stereoluidsprekers completeren de lijst met functies die uit elk uiteinde van het "omslagscherm" komen.

De... gebruiken Galaxy Fold

Dus hoe is de Galaxy Fold als een telefoon? Ik heb er een paar uur mee doorgebracht als mijn hoofdtelefoon en de dichotomie van een klein, groot scherm dat groter wordt om een ​​bijna vierkant tabletscherm te zijn, is in het begin een beetje schokkend, maar het werkt een stuk beter dan ik verwacht. Samsung heeft met Google samengewerkt om App Continuity te ontwikkelen, wat zo eenvoudig werkt als beloofd. Als je een ondersteunde app op de omslag hebt, wordt deze geopend om het hele binnenscherm te vullen; niet-ondersteunde apps vullen gewoon het midden en kunnen worden gedwongen om opnieuw te openen in een tabletweergave. Het is geen geweldige ervaring, zoals hieronder wordt getoond, maar het is een relatief creatieve oplossing voor iets waar Samsung als hardwareleverancier uiteindelijk weinig controle over heeft.

Maar de waardepropositie van Samsung voor de Fold is niet om een ​​domme Android-tablet na te bootsen, waarvan de meeste terecht een zware dosis kritiek door de jaren heen voor het ontbreken van een ecosysteem van apps die er alles aan doen om hun grotere vorm te ondersteunen factoren. Google is hier gedeeltelijk de schuld van - afgezien van een korte campagne vijf of zo jaar geleden, heeft de maker van Android dat gedaan grotendeels opgegeven om de ontwikkelaarsgemeenschap aan te moedigen hun apps te optimaliseren voor ruimere schermen. Dat zorgt ervoor dat veelgebruikte apps zoals Twitter, Instagram, YouTube en anderen veel ruimte verspillen omdat ze alleen naar buiten worden uitgevouwen om extra horizontale ruimte op de Fold te vullen.

In plaats daarvan wil Samsung dat mensen het verbeterde multitasking-mechanisme gebruiken, dat de UX leent van de Edge Display-functie op Galaxy-telefoons. Door vanaf de rechterkant van het scherm in tabletmodus naar binnen te vegen, kunt u een tweede app openen in een tweederde / een derde deel met de primaire app, en vervolgens een derde die in de helft snijdt dat ruimte; Bovendien kunt u er maximaal vijf toevoegen meer apps die gelijktijdig in zwevende vensters worden uitgevoerd.

Dit werkt goed omdat, zoals ik hierboven al zei, de beeldverhouding van 4: 3 van de tabletmodus (het is eigenlijk 4.2: 3) een bijna gelijke aantal pixels horizontaal en verticaal, dus als je twee apps naast elkaar plaatst, kunnen ze alleen terugkeren naar hun natuurlijke telefoon interfaces. Drie apps is wat lastiger, omdat je aan de linkerkant een telefoonlay-out hebt en aan de rechterkant twee vierkantjes, maar het voelt nog steeds productief aan.

En dat is... het. Er zijn hier maar heel weinig trucs. De rest van de software is strikt de One UI van Samsung, dus je krijgt dezelfde love-it-or-hate-it-ontwerpwijzigingen die een paar weken geleden op de meest recente Galaxy-telefoons zijn aangekomen. Vanwege de inkeping in de rechterbovenhoek van de binnenkant, snijden sommige apps, zoals YouTube, momenteel inhoud daarin af gebied zonder optie om het formaat te wijzigen, terwijl anderen, zoals Netflix, brievenbusvideo zodat de inkeping er niet in komt Speel.

Als telefoon is dit verder een Galaxy S10 - de zoeker van de camera ziet er een beetje raar uit wanneer hij het hele tabletscherm beslaat, maar hij is nog steeds redelijk bruikbaar. Ik heb een aantal telefoontjes gepleegd met de oortelefoon en ze klonken geweldig, net als de twee luidsprekers (hoewel ze gemakkelijk te bedekken zijn als je de telefoon in de standaard liggende stand vasthoudt.

De grootste kritiek die ik op de Fold kan werpen, is dat het zo is heel lang en vrij zwaar - respectievelijk 161 mm en 263 gram - wat het kan diskwalificeren van de gemiddelde jeanszak. Wanneer je de Galaxy Fold gebruikt, of wanneer je hem vervoert, is het moeilijk om te vergeten dat hij er is. Dat gezegd hebbende, het is best prettig om met één hand te gebruiken, omdat het zo smal is dat de hoogte de "telefoon-heid" niet ondermijnt. Ik merk dat ik in gebreke ben gebleven bij het kleine scherm meestal, zelfs om te typen - Gboard werkt erg goed op de omslag en minder op het tabletscherm - omdat het gemakkelijker is om een ​​telefoon met één hand te gebruiken dan twee.

Het grotere scherm is daarentegen geweldig voor gamen of Netflix, of iets anders dat meer oppervlak vereist. Lezing. Browsen. Tablet spullen.

Maar ik blijf terugkomen waarom dit ding bestaat in de eerste plaats, waarom iemand - zelfs iemand die overloopt in geld - het zou moeten kopen met een echt goede telefoon en een redelijk goede tablet. Het lijdt geen twijfel dat er tal van voordelen zijn aan het hebben van beide vormfactoren in uw zak, zelfs als er één zo zwaar wordt belast. En de $ 1980 die u uitgeeft is slechts - enkel en alleen - $ 400 of zo meer dan de topklasse Galaxy S10 +, waarmee de Fold het grootste deel van zijn high-end lef deelt. Zijn de compromissen het extra geld waard om te zeggen dat je het eerst had?

Mocht u de Galaxy Fold?

Zoals alle producten van de eerste generatie, is de Galaxy Fold niet zonder gebreken. Het coverdisplay ziet er een beetje vreemd uit en beslaat slechts 60% van de voorkant van de telefoon. Het tabletscherm, hoewel uitstekend op zichzelf, voelt niet zo soepel en responsief aan als de meeste producten van Samsung. En de overgang tussen cover- en tabletmodus is vaak lastig, vooral voordat apps expliciet zijn bijgewerkt om de app-continuïteit van Samsung te ondersteunen.

Dat is allemaal prima, want als je zoiets koopt, vooral voor de prijs van $ 1980, investeer je in de groeipijnen. Hoewel het niet echt een bètatest is, zoals de Galaxy Edge ervoor, gebruikt Samsung de Fold zeker als een testballon voor opvouwbare telefoonvraag, en ik ben aangemoedigd door hoe compleet en bruikbaar het is, zelfs in deze vroege staat.

Er is een deel van mij dat all-in wil gaan op de opvouwbare hype en dit als het volgende grote ding wil omarmen. En misschien zal het zijn, zodra de software-ervaringen een inhaalslag maken. Maar op dit moment krijg je een heel goede telefoon en een heel goede Android-tablet ingebouwd in een enkel product, en als dat je $ 1980 waard is, zeg ik ervoor.

Eén ding is echter zeker: dit is een van de meest opmerkelijke stukjes technologie die ik ooit heb gebruikt. En dat zegt iets.