Welkom bij Smartphone Futurology. In deze nieuwe reeks wetenschappelijke artikelen, Mobile Nations gastbijdrager (en allround good guy om te weten) Shen Ye doorloopt de huidige technologieën die in onze telefoons worden gebruikt, evenals de meest geavanceerde dingen die nog steeds in het laboratorium worden ontwikkeld. Er ligt nogal wat wetenschap in het verschiet, aangezien veel van de toekomstige discussies op wetenschappelijk zijn gebaseerd kranten met een enorme hoeveelheid technisch jargon, maar we hebben geprobeerd de dingen zo duidelijk en eenvoudig te houden als mogelijk. Dus als je dieper wilt ingaan op hoe het lef van je telefoon werkt, dan is dit de serie voor jou.
Nu 2014 een vervagende herinnering is en een nieuwe generatie vlaggenschip-handsets aan de horizon staat, is het tijd om vooruit te kijken en te zien wat we kunnen zien in de smartphones van de toekomst. We beginnen de serie met huidige en toekomstige batterijtechnologieën, samen met enkele tips om u te helpen de levensduur van de batterijen in uw apparaten te verlengen. Batterijprestaties - zowel wat betreft levensduur als opladen - is een van de gebieden van mobiele technologie die er nog steeds is er is nog veel ruimte voor verbetering, en er is een schat aan verschillende technologieën in ontwikkeling die erop gericht zijn juist te doen dat. Lees verder voor meer informatie.
Verizon biedt de Pixel 4a aan voor slechts $ 10 / maand op nieuwe Unlimited-lijnen
Over de auteur
Shen Ye is een Android-ontwikkelaar en MSci afgestudeerd in Chemie aan de Universiteit van Bristol. Vang hem op Twitter @shen en Google+ + ShenYe.
Een inleiding tot lithiumbatterijen
Oplaadbare batterijtechnologieën zijn voortdurend verbeterd om gelijke tred te houden met het enorme vooruitgang in de prestaties van draagbare elektronica, waardoor het een zwaar onderzocht onderwerp is in de wetenschappelijke gemeenschap. De overgrote meerderheid van de batterijen in draagbare elektronica maakt gebruik van op lithium gebaseerde chemie, de meest voorkomende zijn lithium-ion (Li-ion) en lithium-polymeer (Li-po). Li-ionbatterijen vervingen het gebruik van oplaadbare nikkelcadmiumbatterijen (Ni-Cad) aan het einde van de 20e eeuw1 met drastisch hogere capaciteiten en gewichtsverminderingen. Li-ionbatterijen worden over het algemeen in massa geproduceerd als knoopcellen of als lange metalen cilinders (vergelijkbare vorm en formaat als een AA-batterij) die worden gestapeld en in batterijpakketten worden geplaatst zoals die in uw telefoon. Deze verpakking geeft echter een inefficiënt lage verhouding tussen batterij en volume. Li-po-batterijen werden een paar jaar later geïntroduceerd met dezelfde chemie, maar in dit geval wordt het vloeibare oplosmiddel vervangen door een solide polymeercomposiet en de batterij zelf is ingekapseld in een plastic laminaat in plaats van een stijve metalen behuizing, waardoor het een beetje meer buigen.
De meeste lithiumbatterijen werken volgens een chemisch proces waarbij lithiumionen (Li +) van de anode bewegen (positief elektrode) naar de kathode (negatieve elektrode) via een elektrolytoplossing, waardoor elektriciteit vrijkomt naar de circuit. (En dus je telefoon of tablet van stroom voorzien.) Tijdens het opladen wordt het proces omgekeerd en worden de Li + -ionen geabsorbeerd door de anode. De capaciteit van een batterij wordt in wezen bepaald door het aantal Li + -ionen dat de anode kan opnemen. Bijna alle moderne lithiumbatterijen van consumentenkwaliteit hebben anodes van grafiet met een zeer regelmatig oppervlak om de absorptie te maximaliseren.
Schematische voorstelling die laat zien hoe een lithium-ionbatterij wordt ontladen en uw telefoon van stroom voorziet.
Lithiumbatterijen gaan echter na verloop van tijd achteruit en dit proces wordt versneld bij hogere temperaturen, vooral door de stijging van de omgevingstemperatuur als gevolg van het opladen. (Om nog maar te zwijgen van gebruik makend van uw apparaat, dat ook warmte genereert.) Het is een van de redenen waarom het gunstig is om een dieptepunt te gebruiken stroomsterkte oplader voor opladen 's nachts, omdat sneller opladen een grotere toename van de batterij veroorzaakt temperatuur.
Lithiumbatterijen gaan na verloop van tijd achteruit en dit proces wordt versneld bij hogere temperaturen.
Dit verouderingsproces is te danken aan chemische en structurele veranderingen aan de elektroden. Een daarvan is dat de beweging van de Li + -ionen na verloop van tijd het sterk geordende oppervlak van de elektroden kan beschadigen. Na verloop van tijd kunnen de lithiumzouten waaruit de elektrolyt bestaat, kristalliseren op de elektroden, waardoor de poriën verstopt raken en de opname van Li + -ionen wordt voorkomen. De degradatie van batterijen wordt gewoonlijk de "coulombische efficiëntie" genoemd, waarmee de verhouding wordt beschreven aantal elektronen die uit de anode worden gehaald tot het aantal elektronen dat tijdens opladen. Gewoonlijk moet een batterij een coulomb-efficiëntie van meer dan 99,9% hebben om commercieel haalbaar te zijn.
Een groot probleem met Li-ion- en Li-po-batterijen is het risico op brand als ze overbelast, oververhit, kortgesloten of doorboord worden. Oplaadcircuits in draagbare apparaten zijn ontworpen om de eerste drie effecten te voorkomen, maar als ze falen, kan dit buitengewoon gevaarlijk zijn2 omdat het warmteopbouw kan veroorzaken die uiteindelijk een thermische uitbarsting veroorzaakt. (Denk aan "boem!") Lekke banden zijn zeldzaam, aangezien batterijen vaak worden verpakt in de apparaten die ze voeden, maar ze vormen ook een potentieel gevaar3. Een factor die soms over het hoofd wordt gezien, is ventilatie. Ventilatie is vereist om de door de batterij gegenereerde warmte te helpen afvoeren en kan ook voorkomen dat brandbare oplosmiddelen zich opstapelen als ze zouden lekken, waardoor het risico op een explosie wordt verkleind.
Toekomstige verbeteringen
Wat biedt de toekomst voor lithiumbatterijen? Hogere capaciteiten, langere levensduur, verbeterde veiligheid en sneller opladen.
De drie belangrijkste verbeteringen waar onderzoekers naar op zoek zijn, zijn hogere energiedichtheden, langere levensduur, betere veiligheid en snellere oplaadsnelheden. Met de huidige Li-po-technologie vergroot het verbeteren van het anodemateriaal zowel de capaciteit als de levensduur van de batterij, hogere absorptiesnelheden laadsnelheden verbeteren, een groter aantal lithiumionlocaties verhoogt de capaciteit en een veerkrachtiger anodemateriaal kan de batterij verlengen levensduur. Andere gebieden die worden onderzocht, zijn onder meer de elektrolyt tussen de elektroden en de verlaging van de productiekosten van de afzonderlijke componenten.
Niet-brandbare componenten
Afbeelding tegoed: NTSB
Wetenschappers zijn actief op zoek naar manieren om lithiumbatterijen veiliger te maken. Een van de meest recente incidenten die veel publiciteit hebben gekregen, is een brand waarbij de Boeing 787 aan de grond liep en werd veroorzaakt door de lithium-polymeerbatterij van het vliegtuig. Eerder dit jaar maakte de University of North Carolina bekend dat ze een vervanger voor hebben ontdekt de licht ontvlambare organische oplosmiddelen die gewoonlijk in lithiumbatterijen worden gebruikt, genaamd perfluorpolyether (PFPE)4. PFPE-oliën zijn een veelgebruikt industrieel smeermiddel, maar de groep heeft ontdekt dat lithiumzouten erin kunnen oplossen. De groep denkt dat de PFPE de lithiumzouten misschien beter oplost dan sommige die momenteel worden gebruikt oplosmiddelen, die het kristallisatie-effect op de elektroden zouden verminderen en de batterij zouden verlengen leven. Er moet nog meer worden getest en gepland voordat we met massaproductie beginnen, maar verwacht zeer binnenkort niet-ontvlambare lithiumbatterijen.
Wetenschappers zijn actief op zoek naar manieren om lithiumbatterijen veiliger te maken.
Sneller opladen
Een dramatisch snellere oplading kan nog maar een paar jaar duren.
Een onderzoeksgroep die ook aan anodes werkt aan de Nangyang Technological University heeft een Li-ion-batterij ontwikkeld die in slechts twee minuten tot 70% kan worden opgeladen en meer dan 10.000 cycli kan doorstaan. Dit is buitengewoon aantrekkelijk voor zowel de mobiele als de elektronische voertuigindustrie. In plaats van een grafietanode te gebruiken, gebruikt het een gel van titaniumdioxide-nanobuisjes gemaakt van titaniumdioxide. Titania is een natuurlijk voorkomende verbinding van titanium, het is een zeer goedkope stof die wordt gebruikt als het belangrijkste actieve bestanddeel van zonnebrandcrème5 en is ook te vinden in een verscheidenheid aan pigmenten, je kunt het zelfs in magere melk vinden omdat het de witheid verbetert6. Titaandioxide is in het verleden als anodemateriaal getest, maar het gebruik van een gel van nanobuisjes vergroot het oppervlak enorm, zodat de anode Li + -ionen veel sneller kan opnemen. De groep merkte ook op dat het titaniumdioxide meer Li + -ionen kon absorberen en minder vatbaar was voor afbraak dan grafiet. Titanium nanobuisjes zijn relatief eenvoudig te maken; het titaanoxide wordt gemengd met loog, verwarmd, gewassen met verdund zuur en nog eens 15 uur verwarmd7. De groep heeft de ontdekking gepatenteerd, dus verwacht dat de eerste generatie van hun snelladende lithiumbatterijen de komende jaren op de markt zal komen.
Ondertussen werken bedrijven zoals Qualcomm aan het verhogen van de laadsnelheden in bestaande Li-ion-batterijen met inspanningen zoals QuickCharge, met behulp van communicatiechips waarmee ze de inputlading kunnen maximaliseren zonder de interne circulatie of oververhitting te beschadigen de batterij. Qualcomm QuickCharge is te vinden in huidige Android-telefoons zoals de HTC One M8, Nexus 6 en Galaxy Note 4.
Lithium-anoden
Afbeelding tegoed: Stanford University
Onlangs heeft een groep op Stanford een paper gepubliceerd8 waarin ze ontdekten dat een dunne laag koolstofnanobolletjes het gebruik van lithiummetaal als anode mogelijk maakte. Dit is de "heilige graal" van anodes, aangezien een lithiummetaalanode ongeveer 10 keer de specifieke capaciteit heeft van moderne grafietanodes. Eerdere lithiumanodes hebben slechts 96% efficiëntie bereikt, maar zijn gedaald tot 50% over 100 laad-ontlaadcycli, wat betekent dat ze niet geschikt zijn voor gebruik in mobiele technologie. Maar het Stanford-team was in staat om 99% te bereiken na 150 cycli.
Lithiumanodes hebben een paar problemen, waaronder de neiging om vertakte gezwellen te vormen na een paar laad-ontlaadcycli; Bovendien kunnen ze exploderen wanneer ze in contact komen met de elektrolyt. De koolstoflaag kan beide problemen overwinnen. Hoewel de groep de doelstelling van 99,9% coulomb-efficiëntie niet heeft bereikt, geloven ze nog een paar jaar onderzoek in het ontwikkelen van een nieuwe elektrolyt en aanvullende technische verbeteringen zullen hun batterij in de massa duwen markt. De krant is interessant om te lezen met illustraties als je er toegang toe hebt.
Flexibele lithiumbatterijen
Naast batterijen worden ook displays flexibel. Afbeeldingscredit: LG
De huidige lithiumbatterijen zijn helemaal niet flexibel en proberen ze te buigen kan ongunstige structurele veranderingen aan de anode veroorzaken en de batterijcapaciteit permanent verminderen. Flexibele batterijen zouden ideaal zijn voor wearables en andere flexibele apparaten, een voorbeeld hiervan is de mogelijkheid om een langere levensduur van de batterij op je smartwatch te krijgen omdat de leren band een ingebouwde externe heeft accu. Onlangs toonde LG een OLED-scherm dat kon worden opgerold, waarbij zowel het scherm als de schakeling flexibel waren en het buigbare onderdeel de batterij ontbrak. LG heeft een gebogen "buigbare" batterij gedemonstreerd G Flex handset, met cellen gestapeld om vervorming te voorkomen; dit komt het dichtst in de buurt van een "flexibele" batterij in een reguliere smartphone tot nu toe.
Eerder dit jaar kondigde een bedrijf in Taiwan genaamd ProLogium aan en begon de productie van hun flexibele lithium-keramiek-polymeerbatterij. De batterij zelf is extreem dun en ideaal voor inbedding in draagbare kleding en heeft een voordeel ten opzichte van normale Li-po, namelijk dat het extreem veilig. Je kunt hem doorknippen, doorboren, kortsluiten en hij zal niet roken of vlam vatten. Het nadeel is dat het duur is om te produceren vanwege de processen die bij de productie betrokken zijn en dat de opslagcapaciteit behoorlijk slecht is als deze dun is. Je zult het waarschijnlijk in 2015 in zeer niche-apparaten vinden - en misschien in een paar onopvallende batterijaccessoires.
Een groep in het Chinese nationale laboratorium Shenyang9 hebben vooruitgang geboekt bij het ontwikkelen van flexibele alternatieven voor elk onderdeel in een Li-po-batterij, maar er is nog een enorme hoeveelheid onderzoek en ontwikkeling te doen voordat ze commercieel verkrijgbaar zijn. Het voordeel ten opzichte van de lithium-keramiek-polymeerbatterij zou de lagere productiekosten zijn, maar de technologie zou overdraagbaar moeten zijn op andere lithiumbatterijtechnologieën, zoals lithium-zwavel.
Lithium-zwavel
Afwijkend van Li-ion en Li-po zijn er twee veelbelovende cellen op basis van lithium: lithium-zwavel (Li-S) en lithium-lucht (Li-lucht). Li-S gebruikt een vergelijkbare chemie als Li-ion, behalve dat het chemische proces een twee-elektronenreactie omvat tussen de Li + -ionen en zwavel. Li-S is een uitermate aantrekkelijke vervanger voor de huidige technologieën omdat het net zo gemakkelijk te produceren is en een hogere laadcapaciteit heeft. Sterker nog, het vereist geen zeer vluchtige oplosmiddelen die het risico op brand drastisch verminderen kortsluiting en lekke banden. Li-S-cellen zijn eigenlijk bijna in productie en worden getest; zijn niet-lineaire ontlaad- en laadreactie vereist een volledig nieuw laadcircuit om snelle ontlading te voorkomen.
Lithium-lucht
Krachtige lithium-luchtbatterijen zouden elektrische auto's kunnen aandrijven, maar de technologie staat nog in de kinderschoenen.
In Li-air-batterijen is de kathode van de cel lucht, of meer specifiek de zuurstof in de lucht. Net als bij Li-S-batterijen omvat de chemie van Li-air ook een reactie van twee elektronen, maar dan tussen lithium en zuurstof. Tijdens het laadproces gaan de Li + -ionen naar de anode en geeft de batterij zuurstof af uit de poreuze kathode. Het werd voor het eerst voorgesteld in de jaren 70 voor gebruik in elektrische voertuigen.
Li-air-batterijen kunnen theoretisch een hogere energiedichtheid hebben dan benzine10; ter vergelijking de HTC One M8's De 2600 mAh-batterij kan dezelfde hoeveelheid energie opslaan die vrijkomt bij het branden een gram benzine. Ondanks uitgebreide financiering voor Li-air-batterijen, zijn er met name nog grote uitdagingen die nog moeten worden opgelost de behoefte aan nieuwe elektroden en elektrolyten, aangezien de huidige coulombefficiëntie na slechts een handvol cycli. Het is misschien nooit haalbaar in smartphones vanwege de behoefte aan constante ventilatie, maar het wordt door velen gezien als de "heilige graal van de markt voor elektrische voertuigen", ook al zal het meer dan een decennium duren voordat je het in je elektrische auto vindt auto.
Magnesium-ion
Volledig afstappen van lithium, magnesium-ionbatterijen (Mg-ion) worden ook zwaar onderzocht. Magnesiumionen kunnen de dubbele lading dragen in vergelijking met lithiumionen. Een Taiwanese team dat Mg-ion-batterijen onderzoekt, vertelde onlangs EnergyTrend dat Mg-ion een 8 tot 12 keer hogere capaciteit heeft in vergelijking met Li-ion met 5 keer efficiëntere laad-ontlaadcycli. Ze noemden een voorbeeld waarbij een typische elektrische fiets met een Li-po 3 uur nodig had om op te laden, terwijl een magnesiumbatterij met dezelfde capaciteit slechts 36 minuten zou duren. Er werd ook vermeld dat ze de stabiliteit van de batterij konden verbeteren door de elektroden te maken van magnesiummembranen en magnesiumpoeder. Het zal een paar jaar duren voordat magnesiumbatterijen commercieel worden gebruikt, maar het is zeker dichterbij dan sommige andere kandidaten.
Halide-ion-batterijen
Halide-ionbatterijen (voornamelijk gericht op chloride en fluoride) brengen ook het pendelen van ionen met zich mee, behalve dat deze ionen negatief geladen zijn in tegenstelling tot de positieve metaalionen die hierboven zijn genoemd. Dat betekent dat de pendelende richting van laden en ontladen wordt omgekeerd. In 201111, leidde het voorstel van fluoride-ionbatterijen tot onderzoek over de hele wereld. Fluor is een van de kleinste elementen op atomair niveau, dus theoretisch kun je er veel meer van opslaan in een kathode in vergelijking met grotere elementen en een buitengewoon hoge capaciteit bereiken. Er zijn meerdere uitdagingen die onderzoekers moeten oplossen voordat deze levensvatbaar worden, omdat fluor zeer reactief is en het vermogen om een elektron uit bijna alles te trekken. De ontwikkeling van geschikte chemische systemen zal enige tijd vergen.
Een samenwerking tussen het Karlsruhe Institute of Technology in Duitsland en de Nanjing University of Technologie in China kwam met een proof of concept van een nieuw type oplaadbare batterij op basis van chloride ionen12. In plaats van het pendelen van positieve metaalionen, gebruikt deze batterij negatief geladen niet-metaalionen. Chloor is minder reactief in vergelijking met fluor, maar het heeft vergelijkbare problemen als er een chemisch systeem moet worden gevonden en verfijnd voordat ze levensvatbaar worden, dus verwacht niet dat je deze batterijen minstens een decennium.
Supercondensatoren
Een condensator lijkt op een batterij, omdat het een component met twee aansluitingen is die energie opslaat, maar het verschil is dat een condensator extreem snel kan laden en ontladen. Condensatoren worden over het algemeen gebruikt voor snelle ontladingen van elektriciteit, zoals de xenonflitser op een camera. De relatief langzame chemische processen in een algemene Li-po-batterij kunnen nergens in de buurt van dezelfde snelheden worden ontladen. Ze werken ook volgens totaal verschillende principes: batterijen laden op door de energie van een chemische stof te verhogen systeem en condensatoren bouwen afzonderlijke ladingen op twee metalen platen met daartussen een isolerende substantie. Je kunt zelfs een condensator bouwen met een stuk papier tussen twee vellen folie, maar verwacht er niets mee op te laden!
Bij het opladen van een condensator zorgt de stroom ervoor dat elektronen zich ophopen op de negatieve plaat en afstoten elektronen weg van de positieve plaat totdat het potentiaalverschil hetzelfde is als de spanning als de invoer. (De capaciteit van een condensator staat bekend als capaciteit.) Het ontladen van een condensator kan onvoorstelbaar snel zijn. De analogie van de natuur met een condensator is bliksem, waarbij je een lading opbouwt tussen de onderkant van een wolk en de aarde (zoals de twee metalen platen) en daartussenin ligt een slechte geleider, lucht. Wolken hebben een aanzienlijke capaciteit en de potentiële energie zal tot miljoenen volt worden opgebouwd bereikt het punt waarop de lucht niet langer een geschikte isolator is en de energie van de wolk naar de grond.
Als je nog verder vooruit kijkt, kunnen supercondensatoren je telefoon op een dag in seconden laten opladen.
Het probleem met condensatoren is dat ze over het algemeen niet zoveel energie in dezelfde ruimte kunnen opslaan als een lithiumbatterij, maar de gedachte dat je je telefoon in seconden in plaats van uren kunt opladen, is een idee dat het onderzoek naar heeft geleid supercondensatoren. Supercondensatoren (ook wel ultracondensatoren genoemd) verschillen van normale condensatoren omdat ze een veel grotere capaciteit hebben door de conventionele vaste isolator te vermijden en te vertrouwen op chemische systemen.
Er wordt veel onderzoek gedaan naar het integreren van grafeen en koolstofnanobuisjes (grafeen in een buis gerold) in de componenten. Tsinghua University heeft geëxperimenteerd met koolstofnanobuisjes om de geleidbaarheid van nanovloeistoffen te verbeteren voor gebruik als elektrolyten in supercondensatoren13. De Universiteit van Texas heeft onderzoek gedaan naar massaproductieprocessen om grafeen geschikt te maken voor supercondensatoren14. De National University of Singapore doet onderzoek naar het gebruik van grafeencomposieten als supercondensatorelektroden15. Koolstofnanobuisjes hebben een ongebruikelijke eigenschap waarbij de oriëntatie van de atomaire structuur kan bepalen of een nanobuis al dan niet een geleider, halfgeleider of isolator is. Voor laboratoriumgebruik zijn zowel grafeen- als koolstofnanobuisjes nog steeds enorm duur, £ 140 ($ 218) voor een 1 cm2 vel van grafeen en meer dan £ 600 ($ 934) per gram koolstof nanobuisjes vanwege de moeilijkheid om ze te vervaardigen.
Supercondensatoren worden nog lang niet commercieel gebruikt. Er zijn geweest demonstraties van hen worden gebruikt in smartphones, maar deze apparaten waren omvangrijk. De technologie moet zowel kleiner worden als goedkoper worden om te produceren voordat ze klaar zijn om op de markt te worden geïntroduceerd. Afgezien daarvan brengt de hoge energiedichtheid van een geladen supercondensator de mogelijkheid van snelle ontlading met zich mee, wat een ernstig brandgevaar oplevert bij gebruik in apparaten.
Tips voor het verlengen van de levensduur van lithiumbatterijen
- Lithiumbatterijen hebben geen conditionering nodig, waarbij u de batterij bij de eerste keer opladen 24 uur moet opladen.
- Als u uw telefoon op de oplader laat staan nadat deze is opgeladen, zal dit niet leiden tot overladen, behalve in zeer zeldzame gevallen waarin het laadcircuit defect is. Het wordt afgeraden om een batterij voor langere tijd op 100% te laten staan.
- Gebruik waar mogelijk spaarzaam met snelladen, hogere temperaturen versnellen de achteruitgang.
- Vermijd opladen bij temperaturen onder het vriespunt omdat opladen onder het vriespunt onomkeerbare galvanisatie van metallisch lithium op de anode kan veroorzaken16.
- Voorkom ontlading tot 0%, het is slecht voor de levensduur van de batterij.
- Bewaar lithiumbatterijen bij ~ 40-50% om slijtage te verminderen, koppel ze indien mogelijk ook los van het apparaat.
het komt neer op
De meest waarschijnlijke kandidaat voor de volgende generatie smartphonebatterijen is lithium-zwavel. Het is bijna klaar voor massaproductie en heeft veelbelovende resultaten opgeleverd wat betreft zowel de capaciteit als de veiligheid, terwijl het relatief goedkoop te produceren is. Zodra lithiumanodes klaar zijn voor massaproductie tegen voldoende lage kosten, zal het de levensduur van de batterij verhogen met welke stroom wearables behoefte zonder onaangenaam groot te zijn. Het zal meer dan een decennium duren voordat je supercondensatoren in je telefoons en tablets ziet - maar maak je geen zorgen, het titaniumdioxide nanobuisjes zullen binnenkort uw oplaadtijden helpen (als de fabrikant van het apparaat de extra kosten ten opzichte van gewoon grafiet kan betalen varianten).
Hoe deze technologieën ook vorderen, één ding is zeker: gezien de tijd zouden de huidige bugbears rond de batterijduur, capaciteit en laadsnelheden van smartphones tot het verleden moeten behoren.
Referenties
J. Li, C. Daniel en D. Hout, materiaalverwerking voor lithium-ionbatterijen, Journal of Power Sources, 2011. 196 (5): p. 2452-2460. ↩
S4 is verbrand tijdens het opladen. Beschikbaar van: http://forums.androidcentral.com/samsung-galaxy-s4/442906-s4-burnt-while-charging.html. ↩
Man slaat Galaxy S5 met hamer, Galaxy S5 neemt wraak. Beschikbaar van: http://forums.androidcentral.com/samsung-galaxy-s5/378523-man-smashes-galaxy-s5-hammer-galaxy-s5-takes-revenge.html. ↩
D.H.C. Wong, J.L. Thelen, Y. Fu, D. Devaux, A.A. Pandya, V.S. Battaglia, N.P. Balsara en J.M. DeSimone, niet-ontvlambare, op perfluorpolyether gebaseerde elektrolyten voor lithiumbatterijen, Proceedings of the National Academy of Sciences, 2014. 111 (9): p. 3327-3331. ↩
Y. Tang, Y. Zhang, J. Deng, J. Wei, H.L. Tam, B.K. Chandran, Z. Dong, Z. Chen en X. Chen, Nanotubes: Mechanische krachtgedreven groei van langwerpig buigen Nanotubulaire materialen op basis van TiO2 voor ultrasnelle oplaadbare lithium-ionbatterijen (Adv. Mater. 35/2014), geavanceerde materialen, 2014. 26 (35): p. 6046-6046. ↩
L.G. Philips en D.M. Barbano, De invloed van vetvervangers op basis van proteïne en titaniumdioxide op de sensorische eigenschappen van vetarme melk 1, Journal of Dairy Science. 80 (11): p. 2726-2731. ↩
G. Armstrong, A.R. Armstrong, J. Canales en P.G. Bruce, Nanotubes met de TiO2-B-structuur, Chemical Communications, 2005 (19): p. 2454-2456. ↩
G. Zheng, S.W. Lee, Z. Liang, H.-W. Prei. Yan, H. Yao, H. Wang, W. Li, S. Chu en Y. Cui, onderling verbonden holle koolstofnanosferen voor stabiele lithiummetaalanodes, Nat Nano, 2014. 9 (8): p. 618-623. ↩
G. Zhou, F. Li en H.-M. Cheng, Vooruitgang in flexibele lithiumbatterijen en toekomstperspectieven, Energy & Environmental Science, 2014. 7 (4): p. 1307-1338. ↩
G. Girishkumar, B. McCloskey, A.C. Luntz, S. Swanson en W. Wilcke, Lithium-Air Battery: Promise and Challenges, The Journal of Physical Chemistry Letters, 2010. 1 (14): p. 2193-2203. ↩
M. Anji Reddy en M. Fichtner, Batterijen op basis van fluoride-shuttle, Journal of Materials Chemistry, 2011. 21 (43): p. 17059-17062. ↩
X. Zhao, S. Ren, M. Bruns en M. Fichtner, Chloride-ionbatterij: een nieuw lid in de familie van oplaadbare batterijen, Journal of Power Sources, 2014. 245 (0): p. 706-711. ↩
C. Kong, W. Qian, C. Zheng, Y. Yu, C. Cui en F. Wei, Verhogen van de prestaties van een 4 V supercondensator op basis van een EMIBF4-enkelwandige koolstof nanobuis nanovloeistof elektrolyt, Chemical Communications, 2013. 49 (91): p. 10727-10729. ↩
Y. Zhu, S. Murali, M.D. Stoller, K.J. Ganesh, W. Cai, P.J. Ferreira, A. Pirkle, R.M. Wallace, K.A. Cychosz, M. Thommes, D. Su, E.A. Stach en R.S. Ruoff, op koolstof gebaseerde supercondensatoren geproduceerd door Activation of Graphene, Science, 2011. 332 (6037): blz. 1537-1541. ↩
K. Zhang, L.L. Zhang, X.S. Zhao en J. Wu, Graphene / Polyaniline Nanofiber Composites as Supercapacitor Electrodes, Chemistry of Materials, 2010. 22 (4): p. 1392-1401. ↩
Y. Ji, C.-Y. Wang, C.E. Shaffer en P.K. Sinha. 2014, Google Patents. ↩
Dit zijn de beste draadloze oordopjes die je voor elke prijs kunt kopen!
De beste draadloze oordopjes zijn comfortabel, klinken geweldig, kosten niet te veel en passen gemakkelijk in een zak.
Alles wat je moet weten over de PS5: releasedatum, prijs en meer.
Sony heeft officieel bevestigd dat het werkt aan de PlayStation 5. Hier is alles wat we er tot nu toe over weten.
Nokia lanceert twee nieuwe budget-Android One-telefoons onder de $ 200.
Nokia 2.4 en Nokia 3.4 zijn de nieuwste toevoegingen aan het budget-smartphone-assortiment van HMD Global. Omdat het beide Android One-apparaten zijn, ontvangen ze gegarandeerd twee belangrijke OS-updates en regelmatige beveiligingsupdates gedurende maximaal drie jaar.
Beveilig je huis met deze SmartThings deurbellen en sloten.
Een van de beste dingen van SmartThings is dat u een hele reeks andere apparaten van derden op uw systeem kunt gebruiken, inclusief deurbellen en sloten. Omdat ze in wezen allemaal dezelfde SmartThings-ondersteuning delen, hebben we ons gefocust op welke apparaten de beste specificaties en trucs hebben om ze toe te voegen aan je SmartThings-arsenaal.