Je wordt wakker vastgeschroefd op een stoel terwijl een man - is hij een dokter? - vraagt of u zich herinnert waarom u hier bent. Wat je ook antwoordt, hij vraagt je te proberen je te herinneren hoe het kwam dat je een patiënt bent in The Blackwood Sanatorium and Hotel. Je sluit je ogen, concentreert je... en ziet jezelf in een kast totdat een man de deur opengooit en een zaklamp in je gezicht schijnt. De dokter maakt met je af, vertelt je dat je behandelingen goed verlopen en injecteert je met iets voordat hij met een figuur met een kap in de schaduw spreekt.
Dit is The Inpatient, en als je wilt overleven, moet je onthouden hoe dit allemaal tot stand is gekomen.
Zie bij Amazon
Kies verstandig
Hoewel The Inpatient een horrorspel is, net als zijn voorganger Until Dawn, is dit een verhaalgestuurde game. Daartoe kom je keuzes tegen die je in een gesprek moet maken. Afhankelijk van wat je beslist, zal het verhaal vertakken en veranderen, aangegeven door kleine blauwe vlinders die barsten uit belangrijke keuzes.
Verizon biedt de Pixel 4a aan voor slechts $ 10 / maand op nieuwe Unlimited-lijnen
Hoewel het hoofdverhaal een algemene boog heeft, betekent dat niet dat uw keuzes er niet toe doen. Grote keuzes kunnen ertoe leiden dat je vrienden en bondgenoten op nieuwe en interessante manieren de emmer schoppen.
Er is iets aan de hand in het Sanatorium
Binnen een paar minuten is het duidelijk dat er iets absoluut mis is in het Sanatorium, maar geloof me, het is zoveel erger dan je denkt. Van de dokter die je met iets injecteert en je kamergenoot die klaagt over 'vrijwillige behandelingen', je denkt misschien dat je zin hebt in een rit die draait om wat er in het hier en nu gebeurt. Behalve dat is niet echt helemaal juist.
De eerste schrik deed me bijna uit mijn vel springen.
Je begint te dromen van de mensen die je tegenkomt in een griezelige versie van het ziekenhuis waar je verblijft. Met griezelig bedoel ik vol met groene verlichting, rare mist, met bloed bespatte muren en verdomd goede angsten. Bij de eerste jump-scare sprong ik bijna uit mijn vel, terwijl het tweede grote spookmoment een veel langzamere en dus griezeliger sfeer was. In beide gevallen vond ik het geweldig en voelde ik mijn hart een tandje hoger springen.
In de echte wereld gaat het ongeveer twee dagen mis als je commotie hoort van buiten je gesloten deur, gevolgd door alarmen en personeel dat overal heen schiet. De volgende keer dat je wakker wordt, zijn het bloederige bekraste muren en een serieus manische kamergenoot die zegt dat er twee dagen zijn geweest zonder enig teken van iemand en die er zelf niet zo geweldig uitziet.
Tijdens dit alles zul je flashbacks hebben die triggeren en je meenemen naar het verleden. Je zult moeten samenstellen wat er in het verleden gebeurt en wat er nu gebeurt om dingen te doorstaan, en zelfs dan wordt het een wilde rit. Kijk, het omringt allemaal een mijnongeval. 30 mannen werden levend begraven, en slechts 18 werden gered en die 18 kwamen een beetje anders terug dan ze zouden moeten hebben.
Besturing
De meeste bedieningselementen in The Inpatient zijn vrij eenvoudig. Je kunt spelen met een Dualshock 4-controller of Move-controllers, wat je maar wilt. Je zult rondlopen, hoewel ik in het begin een paar problemen had met de camerahoek.
Voor een game die draait om keuze en avontuur, wordt je steviger in je omgeving geplaatst
Een groot deel van je interactie met het spel komt door te kiezen met welk pad of welke gesprekskeuze je wilt rennen. Hier heeft The Inpatient een behoorlijk geweldige nieuwe functie toegevoegd. U kunt natuurlijk gewoon op x drukken om uw gesprekskeuze te selecteren, of u kunt de zin hardop zeggen. Dat klopt, je kunt tegen je spel praten en het zal de keuze die je hebt gemaakt herkennen.
Het is vrij beperkt, waardoor je in wezen hardop moet zeggen wat je op het scherm ziet, maar het is absoluut een geweldige start. Voor een game die helemaal draait om keuze en avontuur, wordt je steviger in je omgeving geplaatst, door een laag van immersie toe te voegen waarvan ik niet eens wist dat die ontbrak totdat ik er toegang toe had.
Je communiceert met de omgeving door R2 op een controller te gebruiken om items op te pakken en te manipuleren op dezelfde manier als je zou doen met een Move-controller. Dit is absoluut een game die echter beter geschikt is voor bewegingscontrollers, aangezien je op knoppen moet drukken en dingen moet oppakken om ze goed te inspecteren.