Οι πρώτες μέρες του Android

1. Εισαγωγή
2. Προϊστορία
3. Πρώτες ημέρες
4. Καθιστώντας το μεγάλο
5. Μεταμορφωμένο
6. Η Samsung ανεβαίνει
7. Jelly Bean Era
8. Παντού
9. Η τρίτη εποχή

Στο δεύτερο μέρος του Ιστορικό Android σειρά, θα δούμε τον αντίκτυπο της κυκλοφορίας T-Mobile G1, τα παξιμάδια και τα μπουλόνια του μοντέλου ανοιχτού κώδικα Android και της πρώτης διεπαφής χρήστη σχέδια και τη συνεργασία με τη Verizon που μας έδωσε το "Droid". Και θα μιλήσουμε με ένα κορυφαίο στέλεχος που επέβλεψε την άφιξη του το G1. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε τα πάντα για τις πρώτες μέρες του Android.

Το T-Mobile G1 φτάνει

ο T-Mobile G1 (ή το HTC Dream εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών) άλλαξαν τα πάντα όταν πρόκειται για κινητά. Όπως το Palm Treo, ή το πρωτότυπο iPhone, χωρίς το G1, ο τρόπος που κάνουμε όλα τα πράγματα που κάνουμε στα smartphone μας θα ήταν διαφορετικός - και πιθανότατα όχι τόσο καλός - χωρίς αυτό.

Το λογισμικό, όχι το υλικό, θα ξεχώριζε το G1.

Όχι επειδή το G1 είχε υπέροχο υλικό ή φοβερές προδιαγραφές ή πράγματα όπως μια προηγμένη κάμερα ή εκπληκτική οθόνη. Το υλικό ήταν χοντρό, κυρίως λόγω του συρόμενου και περιστρεφόμενου πληκτρολογίου Sidekick-esque και το σχήμα περιλάμβανε ένα πηγούνι στο κάτω μέρος που αγαπήσατε ή μισούσατε. Φυσικά κουμπιά για πλοήγηση Android - μενού, σπίτι και πίσω - καθώς και απάντηση σε κλήσεις και με δυνατότητα κλικ Το trackball ήταν δύσκολο να συνηθίσει για πολλούς, αλλά λειτούργησε καλά και ήταν απαραίτητο μέρος της πλοήγησης μέσω Android Κεκάκι.

Το πληκτρολόγιο - το 2008 περισσότερο Καλός οι συσκευές είχαν ακόμα μία - ήταν εξαιρετική για την πληκτρολόγηση και είχαν υπέροχα πλήκτρα κοτόπουλου, καθώς και αποκλειστικά πλήκτρα αριθμών και λειτουργιών. Είτε στέλνατε ένα κείμενο είτε απαντάτε σε ένα email, ή κάνετε hacking στο Android (το G1 ήταν σκόπιμα εύκολο να ξεκλειδώσετε και να ξεκλειδώσετε το bootloader) το πληκτρολόγιο ήταν εξαιρετικό.

Ο τρόπος με τον οποίο χτίστηκε και τα πράγματα από τα οποία χτίστηκε, ήταν αρκετά καλός στην εποχή του, αλλά αυτό δεν ήταν ιδιαίτερο για το G1.

Αυτό θα ήταν το λογισμικό.

Το G1, που είναι η πρώτη καταναλωτική συσκευή που έχει τρέξει Android, εξαπέλυσε το θηρίο που είναι το Google στο πρόσωπο της τεχνολογίας για κινητά.

Το G1 κυκλοφόρησε με ελάχιστο κοινό, και μόνο σε επιλεγμένες αγορές 3G από την T-Mobile στις ΗΠΑ. Παγκόσμια ήταν επίσης μια περίεργη κυκλοφορία, με το τηλέφωνο να διατίθεται στην αγορά και να πωλείται ως το HTC Dream, με την HTC να έχει λίγο περισσότερο έλεγχο στα πράγματα από ό, τι με τα G1 "επωνυμίας Google". Αυτό ήταν ένας πρόδρομος για τα πράγματα που έρχονται με τηλέφωνα Android, όπου ήταν το λειτουργικό σύστημα ανοιχτού κώδικα παρέχονται με μερικούς κανόνες για τους προμηθευτές που ήθελαν πρόσβαση στις υπηρεσίες και την εφαρμογή της Google κατάστημα. Αυτή ήταν επίσης η αρχή του «κατακερματισμού», καθώς δεν ενημερώθηκαν όλα τα μοντέλα στο Android 1.6. Ρωτήστε τους φίλους σας στον Καναδά για αυτό.

Μόνο η Google ήταν στην καλύτερη θέση για να δημιουργήσει τόσο το λειτουργικό σύστημα όσο και τις υπηρεσίες.

Ενώ το λογισμικό αποστολής - Android 1.0 (δεν έχει συνημμένο νόστιμο όνομα κωδικού) - στο G1 είχε μια ατελή αίσθηση, θα μπορούσατε να πείτε ότι η Google είχε μεγάλα σχέδια για το Android. Όπως ήταν, υπήρχαν μερικά μέρη όπου το λογισμικό είχε ήδη λάμψει σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Τα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα και περιλαμβάνουν όλοι - widget, περιοχές ειδοποιήσεων που σβήνουν όταν τα χρειάζεστε και άλλα - ήταν παρόντα και λειτούργησαν καλά. Και ένα αξιόπιστο και συγκεντρωτικό σύστημα ενημέρωσης over-the-air υποσχέθηκε έναν τρόπο να τα καταστήσει καλύτερα καθώς κυκλοφόρησαν νεότερες εκδόσεις του λειτουργικού συστήματος. Ακόμα και το 2008, η Google συνειδητοποίησε ότι το μέλλον του κινητού και το μέλλον του ιστού θα τέμνονταν σε μεγάλο βαθμό.

Ίσως το πιο σημαντικό πράγμα, τόσο στην Google όσο και στον καταναλωτή, ήταν ότι το Android υποσχέθηκε να είναι μια μέθοδος παράδοσης για υπηρεσίες και εφαρμογές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και να διανεμηθούν ελεύθερα. Ενώ η Palm και η Apple το γνώριζαν, μόνο η Google ήταν έτοιμη να δημιουργήσει και το λειτουργικό σύστημα Παρέχετε τις υπηρεσίες και η λήψη του Android σε όσο το δυνατόν περισσότερα χέρια ήταν μια σοφή επιχειρηματική απόφαση.

"Το να κάνουμε μεγάλα στοιχήματα γύρω από την κατεύθυνση δεν ήταν ξένη ιδέα για εμάς."

Όσο για το HTC, ο κατασκευαστής G1 είχε μεγάλη εμπειρία σε συνεργασία με μεγάλες μάρκες που οδήγησαν στη συμμετοχή του με το Android. Όπως εξηγεί ο πρόεδρος της HTC America, Jason Mackenzie, «το να κάνουμε μεγάλα στοιχήματα γύρω από την κατεύθυνση δεν ήταν ξένη ιδέα για εμάς. Και συνεχίζει να είναι κάτι με το οποίο είμαστε άνετοι. "

"Είχαμε δημιουργήσει μια φήμη ως εταιρεία με πλούσια γνώση και εμπειρία γύρω από το σχεδιασμό [...] Αυτό έπαιξε επίσης γιατί η Google ήθελε να συνεργαστεί με την HTC."

Ο Διευθυντής Προϊόντων και Υπηρεσιών της HTC Europe, Graham Wheeler, έχει μια παρόμοια ιδέα: "[Η HTC] είναι γνωστή ως οι άνθρωποι που κάνουν τα πράγματα διαφορετικά και καινοτομούν και προωθούν τα πράγματα προς τα εμπρός. Μια μηχανολογική εταιρεία που μπορεί να κάνει το ανέφικτο και αδιανόητο. Έτσι, όταν η Google έψαχνε έναν συνεργάτη [για το G1], ελπίζω ότι ένα από τα ζητήματα ήταν η καινοτομία που θα προχωρήσει. "

Εισαγάγετε το Bugdroid

Σήμερα, το πράσινο ρομπότ Android, επίσημα "Bugdroid", είναι το δημόσιο πρόσωπο της μάρκας Android. Αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Τα πρώτα σχέδια ρομπότ Android ήταν πολύ πιο παράξενα, προερχόμενα από τον Dan Morrill, τότε μέλος της ομάδας Android που ασχολήθηκε με τις σχέσεις προγραμματιστών. Όπως εξήγησε ο Μόριλ στο Google+ το 2013: "Έκανα ένα πολύ απαραίτητο διάλειμμα για μερικές ώρες και πέρασα λίγο ποιοτικό χρόνο με το Inkscape για να δημιουργήσω αυτά τα... πράγματα."

"Δεν είχα καραμέλα για τις διαφάνειες που βάζαμε μαζί. Εξ ου και αυτά τα παιδιά. "

"Βλέπετε, προετοιμαζόμασταν για μια εσωτερική εκκίνηση προγραμματιστών (που σημαίνει, επρόκειτο να ζητήσουμε από την Google να ξεκινήσει χαζεύεις με τα API και μας δίνεις πρώιμα σχόλια) και δεν είχα καραμέλα για τις διαφάνειες που βάζαμε μαζί. Εξ ου και αυτά τα παιδιά. "

Είχε μια σύντομη αναταραχή μικρής δημοτικότητας μεταξύ της ομάδας - αρκετά για να πάρει το ψευδώνυμο "Dandroids", ούτως ή άλλως. Αλλά τότε η Irina Blok (όπως θυμάμαι) παρουσίασε το έργο της: το bugdroid που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε. [...] Αυτοί οι τύποι έχουν τη διάκριση να είναι οι πρώτες προτεινόμενες μασκότ για Android (για τις οποίες γνωρίζω τουλάχιστον.) "

Cupcake και ντόνατ

Μια μικρή ενημέρωση λειτουργικού συστήματος, το Android 1.1, κυκλοφόρησε για το T-Mobile G1 τον Φεβρουάριο του 2009. Αλλά οι πρώτες σημαντικές ενημερώσεις για το Android μετά την αρχική κυκλοφορία ήταν οι εκδόσεις 1.5 (Cupcake) και 1.6 (Donut). Αυτά καθιέρωσαν την τάση της ονομασίας εκδόσεων Android μετά από "γλυκές απολαύσεις", ενώ εισήγαγαν επίσης μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου Android όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Το Cupcake άνοιξε το δρόμο για τηλέφωνα Android μόνο με οθόνη αφής.

Κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2009, το Cupcake άνοιξε το δρόμο για τηλέφωνα Android μόνο με οθόνη αφής με ενσωματωμένο πληκτρολόγιο οθόνης και υποστήριξη για πληκτρολόγια τρίτων. Ο εκκινητής Android έγινε επίσης πιο χρήσιμος με τα πρώτα widget της αρχικής οθόνης, ενώ οι βασικές δυνατότητες εγγραφής βίντεο ήρθαν στην εφαρμογή κάμερας.

Αργότερα εκείνο το έτος, η Ντόνατ έθεσε τα θεμέλια για μια ολοένα μεγαλύτερη ποικιλία υλικού Android, με υποστήριξη διαφορετικών εμφανίζει αναλύσεις και πυκνότητες και εγγενή υποστήριξη για δίκτυα CDMA - σημαντική για τη Verizon και την Sprint στις Ηνωμένες Πολιτείες Κράτη. Το πλαίσιο γρήγορης αναζήτησης του Android 1.6 έφερε επίσης τη δήλωση αποστολής της Google για «οργάνωση των πληροφοριών του κόσμου» smartphone, με δυνατότητα αναζήτησης όχι μόνο στον ιστό, αλλά σε επαφές, μουσική, εφαρμογές και δεδομένα εφαρμογών από ένα κεντρικό τοποθεσία.

Εν τω μεταξύ, η νέα οθόνη χρήσης μπαταρίας επέτρεψε στους χρήστες να δουν μια πρόχειρη ανάλυση του πού πηγαίνει η ισχύς τους.

Το Cupcake και το Donut επέφεραν επίσης βελτιώσεις σε πολλές από τις ενσωματωμένες εφαρμογές Google όπως το Android Market και το Gmail. Αξίζει να θυμόμαστε ότι στις πρώτες μέρες του Android, αυτά αποτελούσαν μεγάλο μέρος του λειτουργικού συστήματος. Ακόμη και μικρές αλλαγές στο πρόγραμμα περιήγησης, στον πελάτη αλληλογραφίας ή στην εφαρμογή ημερολογίου θα απαιτούσαν ενημέρωση υλικολογισμικού, η οποία θα πρέπει να περάσει από την Google, τον κατασκευαστή και (ενδεχομένως) τον μεταφορέα πριν προωθηθεί έξω. Θα χρειαστούν μερικά ακόμη χρόνια προτού η Google αρχίσει να σκέφτεται να σπάσει τις δικές της εφαρμογές και να χειριστεί ενημερώσεις μέσω του Play Store.

Η Ντόνατ έθεσε τα θεμέλια για ολοένα μεγαλύτερη ποικιλία στο υλικό Android.

Μέχρι το τέλος του 2009, το Android σημείωσε επίσης πρόοδο στους τομείς της αναγνώρισης ομιλίας και του κειμένου σε ομιλία. Το Cupcake παρουσίασε το API αναγνώρισης ομιλίας, ενώ ο Ντόνατ περιλάμβανε τη μηχανή κειμένου σε ομιλία "Pico". Αυτές οι δύο δυνατότητες τελικά θα εξελιχθούν στις πλούσιες φωνητικές αλληλεπιδράσεις που γνωρίζουμε στο σημερινό Android.

Η εποχή Android 1.5-1.6 ήταν επίσης η αρχή των κατασκευαστών που άρχισαν να προσαρμόζουν το Android, φέρνοντας τη δική τους εμφάνιση και αίσθηση στο βασικό λειτουργικό σύστημα. Και με πολλούς τρόπους το Android, όπως το Windows Mobile πριν από αυτό, το χρειαζόταν. Η HTC παρουσίασε το Sense UI της - αναμφισβήτητα το καλύτερο εκείνη τη στιγμή - για να κάνει το Android πιο φιλικό προς τον χρήστη. Ακολούθησαν και άλλοι OEM - η Sony Ericsson ξεπέρασε το Android 1.6 με το δικό της Timescape UI και η Samsung ανέπτυξε την εμπειρία TouchWiz που συνεχίζει να εξελίσσεται σήμερα.

Όσο και αν οι εκκαθαριστές Android χλευάζουν σήμερα τα "skins" του κατασκευαστή, η ανάγκη προσαρμογής κατασκευαστή (και επαύξησης) πάνω στον κώδικα της Google ήταν πολύ πραγματική τις πρώτες μέρες του λειτουργικού συστήματος.

Τα πρώτα γραφικά του Android

Σε αντίθεση με το iOS (και τελικά το Windows Phone), το Android δεν υιοθέτησε μια ισχυρή σχεδιαστική γλώσσα από μόνη της, μέχρι σχετικά αργά στη ζωή του.

Το πρώιμο Android είχε μια βασική, χρηστική εμφάνιση - ένα οπτικό στυλ που γεννήθηκε από τον πειραματισμό πολλών "ορόσημων" κατασκευών το 2007 και το 2008. Το Android ξεκίνησε από το να έχει μια βάση σύνδεσης εφαρμογής τύπου BlackBerry και μια σκοτεινή γραμμή κατάστασης σε ένα ελαφρύτερο, θέμα airier με ένα αναγνωρίσιμο συρτάρι εφαρμογών.

Ανεξάρτητα, το πρώιμο Android εξακολουθούσε να μοιάζει και να μοιάζει με λειτουργικό σύστημα σχεδιασμένο από μηχανικούς και πολλά από τα εικονίδια και τα γραφικά που χρησιμοποιήθηκαν τότε φαινόταν σαν να έχουν αντιγραφεί από ένα επιτραπέζιο λειτουργικό σύστημα στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τα γραφικά ήταν αναπόφευκτα χαμηλής ανάλυσης (λόγω των οθονών τηλεφώνου της εποχής), αλλά φαινόταν ριζωμένα στο παρελθόν, όχι στο μέλλον.

Για παράδειγμα, ρίξτε μια ματιά στο εικονίδιο τηλεφώνου γραφείου της δεκαετίας του 90 και στα σκιασμένα, ισομετρικά εικονίδια που χρησιμοποιούνται αλλού. Και η φιλελεύθερη χρήση στεφάνων σε στυλ Windows έδωσε στα κουμπιά και τις αλληλεπιδράσεις μια ατρόμητη, ντεμοντέ αίσθηση. Το iOS, αντίθετα, έπαιζε μια skeuomorphic εμφάνιση σε μέρη (μιμείται την εμφάνιση των φυσικών χειριστηρίων που αντικαθίσταται η εμπειρία μόνο με αφή), αλλά φάνηκε να υπάρχει πιο σταθερό χέρι στο πηδάλιο σχεδίασης, με ένα περιβάλλον εργασίας χρήστη που πήρε ισχυρά στοιχεία από τον καθιερωμένο Mac της επιφάνειας εργασίας της Apple Λειτουργικό σύστημα.

Μόλις οριστικοποιηθεί, η βασική εμφάνιση και αίσθηση του Android δεν άλλαξε πολύ μέχρι την έκδοση 2.2, Froyo.

Αυτό που είναι επίσης εντυπωσιακό είναι πόσο λίγο άλλαξε η βασική εμφάνιση και αίσθηση του Android από την πρώτη έκδοση 1.0 έως την έκδοση 2.2, Froyo - κυκλοφόρησε για ενάμιση χρόνο αργότερα. Μόνο οι μετέπειτα κυκλοφορίες Gingerbread, Honeycomb και τελικά Ice Cream Sandwich, και η πρόσληψη του πρώην σχεδιαστή Palm Matias Duarte, θα έφερνε σταδιακά ένα Android με σχεδιασμό σε αυτό καρδιά.

Αλλά αυτή είναι μια ιστορία για άλλη μια φορά.

Android ανοιχτού κώδικα

Το Android είναι γνωστό ως λειτουργικό σύστημα ανοιχτού κώδικα, που σημαίνει ότι οποιοσδήποτε μπορεί να κατεβάσει τον πηγαίο κώδικα Android και να δημιουργήσει τη δική του έκδοση του λειτουργικού συστήματος. Και το Android Open Source Project (AOSP) είναι αυτό που γίνεται. Όταν η Google ολοκληρώσει την ανάπτυξη του Android εσωτερικά, κυκλοφορεί δημόσια μέσω του AOSP, επιτρέποντας σε οποιονδήποτε από μεγάλους κατασκευαστές έως προγραμματιστές χόμπι να παίξουν τον κώδικα.

Φυσικά, χρειάζεστε κάποιους ελέγχους και ισορροπίες για να διατηρήσετε τη συμβατότητα σε όλες τις συσκευές, και εκεί έρχεται το Πρόγραμμα συμβατότητας Android. Για να λάβετε πιστοποίηση και να λάβετε έγκριση για χρήση της σουίτας υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας της Google (συμπεριλαμβανομένου του Play Κατάστημα, Υπηρεσίες Google Play και άλλα σημαντικά πράγματα), οι κατασκευαστές του Android πρέπει να έχουν συμβατότητα δοκιμές. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η Google διασφαλίζει ότι τα πάντα με πρόσβαση στην αγορά εφαρμογών της είναι συμβατά με τις εφαρμογές εκεί.

Η AOSP καθιστά επίσης δυνατή τη χρήση Android χωρίς στοιχεία Google - υπηρεσίες, εφαρμογές ή ελέγχους συμβατότητας - και αυτό κάνει το Amazon με τη σειρά προϊόντων "Fire".

Ενώ το βασικό λειτουργικό σύστημα Android είναι ανοιχτού κώδικα, πολλά από αυτά που ίσως νομίζετε ως Android δεν είναι.

Ενώ το βασικό λειτουργικό σύστημα Android είναι ανοιχτού κώδικα, πολλά από όσα μπορείτε νομίζω όπως το Android δεν είναι. Οι εφαρμογές Google που συγκεντρώνονται στα περισσότερα τηλέφωνα Android που πωλούνται στη Δύση είναι κλειστού κώδικα. Και καθώς η Google μετέφερε τις βασικές εφαρμογές του Android στο Play Store και ενσωμάτωσε τις δικές της υπηρεσίες μαζί τους, οι εφαρμογές ανοιχτού κώδικα εξαφανίστηκαν αργά από τις "συσκευές" Android. (Για παράδειγμα, η Μουσική έχει γίνει Μουσική Play και η εφαρμογή Συλλογή αποθεμάτων έχει γίνει Φωτογραφίες Google.)

Όσον αφορά, ωστόσο, το Google Android, οι μεγάλοι OEM διαθέτουν το προβάδισμα σε όλους τους άλλους. Οι κατασκευαστές Nexus συνεργάζονται με την Google πριν από τη δημόσια κυκλοφορία κάθε έκδοσης Android και, συνεπώς, λαμβάνουν κώδικα εκ των προτέρων. Και όλο και περισσότερο το ίδιο ισχύει για τους μεγάλους παίκτες στον κόσμο του Android χωρίς τρέχοντα τηλέφωνα ή tablet Nexus, όπως η Samsung. Καθώς η Google έχει ανοίξει στους προγραμματιστές με προεπισκοπήσεις επερχόμενων εκδόσεων Android (όπως έκανε με Γλειφιτζούρι και Marshmallow), μπόρεσε επίσης να μοιραστεί περισσότερα με τους κατασκευαστές συσκευών πίσω από τα παρασκήνια. Και αυτό είναι ένα σημαντικό μέρος της αντιμετώπισης του προβλήματος της ενημέρωσης των υπαρχουσών συσκευών με νέες κυκλοφορίες.

Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε με ένα τηλέφωνο Android 1.x;

Ενώ είμαστε λυρικοί για το Android Cupcake και το Ντόνατ, πρέπει να θυμόμαστε ότι σήμερα είναι καταργημένες και εντελώς μη υποστηριζόμενες εκδόσεις του Android. Οι εγκατεστημένες εφαρμογές - τόσο από την Google όσο και από άλλα μέρη - εξακολουθούν να λειτουργούν, αλλά δεν διαθέτουν τις λειτουργίες από τις νεότερες εκδόσεις που έχουν κατασκευαστεί για τηλέφωνα με τρέχουσα έκδοση Android. Ομοίως, το ίδιο το λειτουργικό σύστημα βρίσκεται πολύ πίσω από την καμπύλη όταν πρόκειται για χαρακτηριστικά, ρευστότητα και ασφάλεια.

Από τεχνικής απόψεως, θα μπορούσατε ακόμα να χρησιμοποιήσετε ένα τηλέφωνο με Android Cupcake ή Donut για το καθημερινό πρόγραμμα οδήγησης. Τα βασικά ισχύουν - μηνύματα, email και τηλεφωνικές κλήσεις. Λειτουργούν, όχι μόνο με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει σε πράγματα που λειτουργούν σε ένα σύγχρονο smartphone.

Μόλις προχωρήσετε περισσότερο, τα πράγματα στρέφονται νότια γρήγορα. Έχετε πρόσβαση στο αρχικό Android Market και εξακολουθούν να υπάρχουν περίπου δώδεκα εφαρμογές που θα εγκατασταθούν και θα εκτελεστούν. Το Facebook και το Pandora είναι εκεί, καθώς και μερικές άλλες εφαρμογές που δεν έχετε ακούσει ποτέ, αλλά θα εγκαταστήσατε και θα χρησιμοποιήσετε εάν κολλήσατε χρησιμοποιώντας ένα τηλέφωνο Android 1.5 ή 1.6.

Από τεχνικής απόψεως, θα μπορούσατε ακόμα να χρησιμοποιήσετε ένα τηλέφωνο με Android Cupcake ή Donut για το καθημερινό πρόγραμμα οδήγησης ...

Οι επαφές και το ημερολόγιο είναι εντελώς σπασμένα. Οι εκδόσεις της εφαρμογής σε τηλέφωνο Android 1.x δεν συγχρονίζονται πλέον με τον λογαριασμό σας Google και μπορείτε να προσθέσετε μόνο τοπικές επαφές ή καταχωρήσεις ημερολογίου. Αυτό δημιουργεί μια λιγότερο έξυπνη εμπειρία smartphone.

Το πρόγραμμα περιήγησης είναι επώδυνο στη χρήση. Είναι αργό (διαβάστε: αφόρητα έτσι) και δεν συμβιβάζεται με τις περισσότερες σύγχρονες ιστοσελίδες. Οι περισσότεροι ιστότοποι που προσπάθησα δεν θα φορτώσουν καθόλου και αυτοί που συνήθως είναι γεμάτοι με σφάλματα. Τα πράγματα στον Ιστό έχουν αλλάξει αρκετά τα τελευταία πέντε χρόνια, φαίνεται.

Η εφαρμογή YouTube μοιάζει περισσότερο με την εμπειρία του Windows Phone στο YouTube από την εμπειρία στο Google Android. Η εφαρμογή είναι άσχημη και αργή και διαρκεί μιάμιση ώρα για τη φόρτωση ενός βίντεο. Τις περισσότερες φορές, τα πράγματα κάνουν λάθος.

Παραδόξως, το κατάστημα MP3 Amazon (περιλαμβάνεται σε πολλά τηλέφωνα Cupcake και Donut, συμπεριλαμβανομένου του T-Mobile G1 που χρησιμοποιούμε εδώ) λειτουργεί καλά. Η εφαρμογή είναι τόσο ρευστή όσο αναμένεται στο υλικό, οι λίστες καταστημάτων και οι προεπισκοπήσεις ήχου λειτουργούν τέλεια και το όλο πράγμα σας κάνει να νιώθετε σαν να επιστρέψατε στο 2010 για να αγοράσετε κάποια τραγούδια.

... Αλλά οι πιθανότητες είναι ότι δεν θα είστε πολύ χαρούμενοι ή παραγωγικοί.

Δεν χτυπάμε εδώ το G1 ή παλαιότερες εκδόσεις Android. Στην εποχή τους, αυτά τα τηλέφωνα που χρησιμοποιούν αυτό το λογισμικό ήταν το αποκορύφωμα της τεχνολογίας για κινητά. Αλλά έχουν μείνει πίσω, και δείχνουν την ηλικία τους - τόσο στο μέτωπο του υλικού όσο και στην πλευρά του λογισμικού.

Ενώ εσείς θα μπορούσε χρησιμοποιήστε κάτι σαν το G1 που τρέχει το Ντόνατ ως smartphone σας, πιθανότατα δεν θα είστε πολύ χαρούμενοι ή παραγωγικοί. Η χρήση ενός για λίγες μέρες ήταν διασκεδαστική, αλλά αυτό που βγήκα από όλα ήταν καλύτερη εκτίμηση για τα υπέροχα τηλέφωνα που έχουμε σήμερα.

DROOOOOOIIIIID!

Το Android είχε σημειώσει κάποια επιτυχία στις ΗΠΑ και διεθνώς μέσω κυκλοφοριών από HTC, Motorola και Samsung, αλλά για να κάνει πραγματικά μια βουτιά στις ΗΠΑ, ένα τηλέφωνο Android έπρεπε να κυκλοφορήσει στο Verizon Ασύρματος.

Η λήψη ενός τηλεφώνου Android στη Verizon το 2010 ήταν δύσκολη. Ο Big Red μόλις είχε καεί άσχημα εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία στο τηλέφωνο Kin με τη Microsoft και η σχέση της AT & T με την Apple τραβούσε περισσότερους ανθρώπους από το δίκτυό τους κάθε μέρα. Ένας μεγάλος, καταπληκτικός ανταγωνιστής του iPhone ήταν απαραίτητος και τίποτα από τη σημερινή γενιά τηλεφώνων Android δεν προσέφερε μια συναρπαστική ευκαιρία μάρκετινγκ.

Γνωρίζοντας πόσο μεγάλη θα ήταν αυτή η συνεργασία και για τα δύο μέρη, η Google εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει μια συναρπαστική προσφορά για τη Verizon. Η Verizon, η Motorola και η Google κατέληξαν σε συμφωνία τον Οκτώβριο του 2009 και ένα μήνα αργότερα - ολοκληρώθηκε με ένα συμφωνία αδειοδότησης με τη Lucasfilm - το Motorola Droid κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ ως το πρώτο Android 2.0 Eclair smartphone.

Οι προσπάθειες μάρκετινγκ της Verizon για το Droid επικεντρώθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στην επίθεση της Apple.

Οι προσπάθειες μάρκετινγκ της Verizon για το Droid επικεντρώθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στην επίθεση της Apple. Η καμπάνια Droid Do περιελάμβανε τρυπήματα πολλαπλών εργασιών και επιδείξεις των δυνατοτήτων φωνητικής αναζήτησης και ήταν μια θεαματική επιτυχία. Για πολλούς χρήστες, το υλικό ήταν το καλύτερο και των δύο κόσμων. Θα μπορούσατε να σύρετε ένα φυσικό πληκτρολόγιο εάν το θέλετε ή να χρησιμοποιήσετε το νέο εικονικό πληκτρολόγιο της Google για να κάνετε όλη την πληκτρολόγηση. Με επεξεργαστή 550MHz και μνήμη RAM 256mb, δεν είχε καλύτερη απόδοση από τα άλλα τηλέφωνα Android η αγορά εκείνη την εποχή, αλλά ο βιομηχανικός σχεδιασμός και η ενημερωμένη διεπαφή χρήστη της προσέφεραν ένα συναρπαστικό σύνολο εμπειρία.

Η αγκαλιά του Verizon για το Droid ήταν επίσης ένα θανάσιμο πλήγμα για τον Palm. Μια ιδρυτική εταιρεία στον χώρο των smartphone, η Palm κυκλοφόρησε το δικό της σύγχρονο smartphone - το Palm Pre running webOS - τον Ιούνιο του 2009, αλλά η πρώτη κυκλοφορία ήταν αποκλειστική για τη Sprint. Η Verizon είχε υπογράψει μια αποκλειστική συμφωνία για το βελτιωμένο Palm Pre Plus, υπόσχοντας μια μεγάλη καμπάνια μάρκετινγκ και πωλήσεις. Πίσω από τα παρασκήνια, η Verizon χρησιμοποίησε το Palm ως μοχλό με τη Motorola και τη Verizon, και μόλις προώθησε το Pre Plus. Με αποθήκες αδιάθετων τηλεφώνων, η Palm πήρε τεράστιες απώλειες και πούλησε στην HP τον Απρίλιο του 2010. Το τμήμα HP webOS έκλεισε αποτελεσματικά τον επόμενο χρόνο υπό την καταστροφική θητεία του CEO της HP, Léo Apotheker.

Το Droid έγινε γρήγορα το πιο δημοφιλές τηλέφωνο Android στις ΗΠΑ. Το "Droid" έγινε συνώνυμο με το "Android" για πολλούς, παρά το γεγονός ότι ήταν αποκλειστική μάρκα Verizon. Ακόμα και με τη σύγχυση σε επίπεδο καταναλωτή - προς όφελος της Verizon - το Droid σημείωσε έκρηξη στην ενημέρωση για το Android.

ΕΠΟΜΕΝΟ: Το Android το κάνει μεγάλο

Το πρώτο έτος του Android στο κοινό ήταν μια περίοδος τεράστιας ανάπτυξης και αλλαγής στον κλάδο των κινητών. Το λειτουργικό σύστημα της Google πήγε από έναν εξωτερικό σε έναν ρεαλιστικό ανταγωνιστή στο iPhone, και τους κατεστημένους παίκτες όπως το BlackBerry, το Palm και η Microsoft. Αλλά δεν θα ήταν μέχρι το 2010 Πραγματικά δείτε το Android να απογειώνεται, με πολλές εκτοξεύσεις υψηλού προφίλ και τη συσσώρευση σοβαρού μεριδίου αγοράς.

Στην επόμενη δόση του Ιστορικό Android σειρά, θα παρακολουθούμε την πρόοδο του Android καθώς το κάνει μεγάλο στον κόσμο των κινητών συσκευών, με συσκευές όπως το HTC EVO, το HTC Desire και το Samsung Galaxy Galaxy S. Και θα επανεξετάσουμε την αρχή του προγράμματος Nexus της Google, το οποίο έφερε ένα "καθαρό Google" τηλέφωνο στους καταναλωτές, απευθείας από την έδρα τους στο Mountain View, για πρώτη φορά.

Πιστώσεις

Λέξεις: Alex Dobie, Russell Holly και Jerry Hildenbrand
Συνέντευξη του Jason Mackenzie: Andrew Martonik και Derek Kessler.
Σχέδιο: Derek Kessler και Jose Negron.
Επεξεργαστής σειράς: Alex Dobie.
Πίστωση στιγμιότυπου οθόνης Android beta: LR Guanzon μέσω του Wikimedia Commons