Με τα χρόνια, έχουν γραφτεί πολλά λόγια για το πώς η Samsung είναι το πραγματικό πρόσωπο του Android — το έχω κάνει μόνος μου. Αυτές τις μέρες, ωστόσο, δεν είμαι σίγουρος ότι το Android έχει κάτι σαν πρόσωπο. Αν το κάνει, όμως, φοράει καπέλο της Verizon.
Ναι, αυτό είναι άλλο ένα άρθρο με επίκεντρο τις ΗΠΑ και έχει ελάχιστη σχέση με την Ευρώπη, ή την Ασία ή οπουδήποτε αλλού, εκτός από το να έχει στην πραγματικότητα. Θα μιλήσουμε για το γιατί και πώς εταιρείες όπως η Samsung μπόρεσαν να κερδίσουν χρήματα φτιάχνοντας τηλέφωνα Android.
Ακολουθεί ένα σύντομο αλλά γλυκό μάθημα ιστορίας Android για όσους μπορεί να το χρειαστούν. Το HTC T-Mobile G1, το πρώτο εμπορικά διαθέσιμο τηλέφωνο Android, κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2008. Σύντομα ακολούθησαν και άλλα μοντέλα, όπως το Sprint HTC Hero, το Samsung Momentum και το Verizon Droid Eris. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα συνέβαινε αφού η Verizon και η Motorola παρουσίασαν το Moto Droid.
Στην πραγματικότητα, ήταν πολύ εύκολο να προβλεφθεί.
Το γρήγορο μάθημα ιστορίας δεν ολοκληρώνεται χωρίς να μιλήσουμε για το iPhone. Συγκεκριμένα, η Verizon δεν μπορούσε να το έχει. Το iPhone δεν ήταν το πρώτο smartphone, αλλά ήταν το πρώτο smartphone που συγκέντρωσε τους ακόλουθους. Οι άνθρωποι ήθελαν ένα iPhone επειδή ήταν ωραίο, έτσι πήγαν στο κατάστημα AT&T και πλήρωσαν υπερβολικά για ένα.
Η Verizon ζήλευε όλα αυτά τα δολάρια και ήθελε ένα δικό της όμορφο smartphone και η Google ήταν πρόθυμη να το υποχρεώσει. Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία.
Λόγω αυτής της ιστορίας, οι κατασκευαστές τηλεφώνων μπορούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και τις ανάγκες των smartphone μας — όχι μόνο η Samsung, και όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά όλοι οι κατασκευαστές smartphone παντού.
Το χρήμα είναι η «ρίζα» όλων των πραγμάτων
Το Moto Droid και οι drooooooooooooid θόρυβοί του πωλούνται σε αριθμούς. Μεγάλα νούμερα. Ήταν πολύ κερδοφόρο για τη Verizon και τη Motorola. Ήταν ένα αποκλειστικό τηλέφωνο κλειδωμένο σε έναν μόνο πάροχο που έλεγχε κάθε πτυχή της εμπειρίας καλό για το οικοσύστημα Android; Βραχυπρόθεσμα, ήταν.
Αυτό είναι που κάνει το Android διαφορετικό σε σύγκριση με κάτι όπως το iOS ή τα Windows. Η Google το δίνει και επιτρέπει σε οποιοδήποτε άτομο ή οποιαδήποτε εταιρεία να κάνει οτιδήποτε γι' αυτό. Είναι περισσότερο μια συνταγή, που αποτελείται από εκατομμύρια γραμμές κώδικα που πρέπει να κατασκευαστεί από το άτομο ή την εταιρεία που θέλει να το χρησιμοποιήσει παρά είναι προϊόν.
Οι κατασκευαστές τηλεφώνων και οι πάροχοι μπορούν να κάνουν σχεδόν τα πάντα στο Android. Και έχουν. Και ήταν κερδοφόρο.
Υπάρχουν κανόνες σχετικά με το τι μπορεί να κάνει μια εταιρεία εάν θέλει να συμπεριλάβει όλες τις υπηρεσίες της Google, και εκεί η Google επιστρέφει τα χρήματα που ξοδεύει για να διατηρήσει όλο αυτόν τον πηγαίο κώδικα Android. Ναί, Android 13 υπάρχει μόνο επειδή η Google μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να κερδίσει χρήματα χρησιμοποιώντας τα δεδομένα σας μέσω των υπηρεσιών της. Το ίδιο θα ισχύει και για Android 14 και ακόμη και Android 20 αν φτάσουμε τόσο μακριά.
Αυτό αφήνει περιθώριο σε εταιρείες όπως η Motorola και η Verizon να κερδίσουν χρήματα από περισσότερα από προγράμματα πωλήσεων υλικού και υπηρεσιών. Μόλις πριν από λίγα χρόνια, αν αγοράζατε μια συσκευή κλειδωμένη από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, θα βλέπατε τόνους βλακωδών εφαρμογών και υπηρεσιών που χρησιμοποιούσε η εταιρεία για να κερδίσει χρήματα. Τα χρήματα είναι η ρίζα των πάντων.
Η Samsung διευθύνεται από μερικούς πολύ έμπειρους επιχειρηματίες. Ήξερε ότι έπρεπε να βγάλει ένα ακόμα καλύτερο κουνέλι από το Moto Droid της Verizon από το καπέλο του και αυτό ήταν που γέννησε το αρχικό Samsung Galaxy S. Υπήρχαν διαφορετικά μοντέλα κατασκευασμένα για πολλές διαφορετικές αγορές και οι μεταφορείς τα λάτρεψαν επειδή το επέτρεψε η Samsung πραγματικό λογισμικό σκουπιδιών από αυτούς τους μεταφορείς, όπως η εφαρμογή Χρυσός Οδηγός AT&T ή η υπηρεσία Sprint Nascar που κανείς δεν χρησιμοποίησε. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Πάλι.
Αυτό άνοιξε τα μάτια για εταιρείες που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τις σχέσεις με τους κατασκευαστές εξαρτημάτων για να δημιουργήσουν καλά προϊόντα, να τα πουλήσουν πολύ φθηνότερα από το αναμενόμενο και να εξακολουθούν να έχουν επαρκή περιθώρια κέρδους. Το Oppo έρχεται στο μυαλό εδώ. Η Oppo είναι κατασκευαστής ηλεκτρονικών ειδών ευρείας κατανάλωσης για μεγάλο χρονικό διάστημα και ήξερε ακριβώς πώς να ελαχιστοποιήσει όλα όσα χρειάζονται για να κατασκευάσει εκατομμύρια και εκατομμύρια τηλέφωνα Android φθηνά. Και δεν είναι η μόνη εταιρεία που θα μπορούσε να το κάνει, γι' αυτό η Ασία αποκτά όλα αυτά τα υπέροχα δροσερά τηλέφωνα που είναι τόσο φθηνά.
Εταιρείες όπως η Oppo πιθανώς θα άρχιζε να φτιάχνει τηλέφωνα Android ούτως ή άλλως, αλλά βλέποντας τη μεγάλη επιτυχία του Verizon Moto Droid έδειξε πόσο πολύ ήθελαν να αποκτήσουν οι καταναλωτές ένα υπέροχο smartphone στα χέρια τους. Λειτούργησε ως ένα λάκτισμα στο παντελόνι για να κινηθούν αυτοί οι κατασκευαστές.
Θα βλέπαμε περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια συσκευές Android σε όλο τον κόσμο αν το Verizon Moto Droid δεν είχε τόσο μεγάλη επιτυχία; Ίσως, αλλά δεν χρειάζεται να μαντέψουμε γιατί ήταν αληθινό αυτό που συνέβη. Αυτό το άσχημο τηλέφωνο με το ανόητο, οριζόντιο, συρόμενο πληκτρολόγιο κέρδισε χρήματα για κάθε εταιρεία που το άγγιξε και ξεκίνησε μια χρυσή βιασύνη για smartphone.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Πραγματικά αυτή τη φορά.