Αυτά τα Χριστούγεννα ήταν ίσως τα πιο αξέχαστα της ζωής μου μέχρι τώρα. Πρέπει να περάσω χρόνο με πολλά μέλη της οικογένειας, να φάω λίγο φαγητό και να το χαλαρώσω για μερικές μέρες. Α, και έκανα πρόταση γάμου στην κοπέλα μου.
Ονομάζομαι Joe Maring και είμαι ο συντάκτης ειδήσεων εδώ στο Android Central από τις 25 Σεπτεμβρίου 2017. Είναι μια απίστευτα πολυάσχολη δουλειά και ενώ φοράω πολλά διαφορετικά καπέλα όταν δεν εργάζομαι, το πιο σημαντικό μου είναι ο φίλος του Κένεντι Γουέστον (εε, τώρα αρραβωνιαστικός).
Ο Κένεντι κι εγώ γνωριζόμαστε από τα δύο μας, και μάλιστα μεγαλώσαμε απέναντι ο ένας από τον άλλον. Ήμασταν φίλοι από τότε, και σταματήσαμε να είμαστε κολλητές και τελικά ξεκινήσαμε να βγαίνουμε τον Μάιο του 2015. Δεν θα σας κουράσω με όλες τις λεπτομέρειες, αλλά ήταν δύο φανταστικά χρόνια και μερικά από τα καλύτερα ολόκληρης της ζωής μου.
Σε όλη τη σχέση μας, ο Κένεντι τα κατάφερε απίστευτα προφανώς ότι ήθελε να παντρευτεί. Από το να γράψει κρυφά (αλλά όχι πραγματικά) το όνομά της ως "Kennedy Maring" στην τάξη μας ECO 202 σε ένα κομμάτι χαρτί έως ρωτώντας κατευθείαν «ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΙΣΕΙΣ», μου έκανε τόσο διακριτικά υποδείξεις για λίγους μήνες.
Περίμενα την τέλεια στιγμή για να αναρωτηθώ επιτέλους και βλέποντας πώς οι αγαπημένες μας διακοπές είναι τα Χριστούγεννα, αποφάσισα ότι θα ήταν η ιδανική μέρα για να ρωτήσω. Αρχικά έπαιξα με την ιδέα να της πάρω ένα γατάκι και να δέσω ένα δαχτυλίδι στο γιακά του, και ενώ ήταν χαριτωμένο, σκέφτηκα ότι ήταν λίγο πολύ τυρώδης. Μετά από λίγο περισσότερο καταιγισμό ιδεών, τελικά αποφάσισα ότι ήθελα να ενσωματώσω την τεχνολογία στην πρόταση με κάποιο τρόπο, θεωρώντας ότι ήταν τόσο μεγάλο μέρος της ζωής μου. Αφού μίλησα με τον φίλο μου Patrick Campanale, καταλήξαμε στην τέλεια ιδέα.
Η ιδέα για το γατάκι ήταν χαριτωμένη, αλλά είχα κάτι καλύτερο στο μυαλό μου.
Σχεδίαζα να πάρω στον Κένεντι ένα Pixel 2 για τα Χριστούγεννα και ανέφερα στον Πατ ότι σκεφτόμουν φτιάχνοντας μια προσαρμοσμένη ταπετσαρία που είχε "Θα με παντρευτείς;" σε αυτό, οπότε θα έβλεπε την ερώτηση μόλις το ενεργοποιούσε τηλέφωνο. Αυτό θα συνεπαγόταν τη ρύθμιση του τηλεφώνου, την επιλογή της ταπετσαρίας και, στη συνέχεια, την ενεργοποίηση του Kennedy ενός τηλεφώνου που είχε ήδη ρυθμιστεί. Θα λειτουργούσε, αλλά δεν θα ήταν τόσο χαριτωμένο.
Ωστόσο, ο Πατ μου θύμισε τότε ότι ήταν ο αρχηγός της ομάδας πίσω CarbonROM. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να συνδυάσει μια ειδική έκδοση της ROM που θα επέτρεπε στην Kennedy να περάσει η ίδια τη διαδικασία εγκατάστασης και στη συνέχεια να δει την προσαρμοσμένη ταπετσαρία αφού εισαγάγει όλες τις πληροφορίες της. Αυτή ήταν μια πολύ καλύτερη ιδέα, αλλά μετά ρώτησα αν μπορούσαμε να πάμε τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα.
Η προσαρμοσμένη οθόνη ρύθμισης, η απόκριση όταν πατάτε "όχι" και η ταπετσαρία στο τέλος.
Δεν είμαι σίγουρος αν θα ήταν ακόμη δυνατό, ρώτησα τον Pat εάν υπήρχε τρόπος να δημιουργήσει μια προσαρμοσμένη οθόνη μετά την αρχική διαδικασία εγκατάστασης που θα έκανε την ερώτηση. Η Κένεντι έμπαινε στον λογαριασμό της στο Google, πρόσθετε το δακτυλικό της αποτύπωμα κ.λπ., και μετά από όλα αυτά, θα έβλεπε μια άλλη οθόνη που τη ρωτούσε αν θα ήθελε να με παντρευτεί. Ο Πατ ρώτησε τον κύριο προγραμματιστή του, Κρίστιαν Όντερ, αν αυτό είναι κάτι που θα μπορούσαμε να πετύχουμε και ο Κρις επέστρεψε με καλά νέα.
Μετά από μια εβδομάδα περίπου συναρμολόγησης, ο Κρις είχε ολοκληρώσει τη ROM. Περάσαμε μερικές ώρες μια μέρα για να το εγκαταστήσουμε στο Pixel 2 του Kennedy επειδή (φυσικά) τσάκισα κάτι σε όλη τη διαδικασία, αλλά τελικά, τα καταφέραμε όλα να λειτουργήσουν.
Το τελικό προϊόν έμοιαζε έτσι.
Το πρωί των Χριστουγέννων, ο Κένεντι και εγώ πήγαμε στο σπίτι των γονιών μου για να ανοίξουμε δώρα ο ένας στον άλλον. Βεβαιώθηκα ότι το Pixel 2 της Kennedy ήταν το τελευταίο δώρο που άνοιξε και αφού έβγαλε το χαρτί περιτυλίγματος, δεν ξαφνιάστηκε και τόσο.
Είχε αρχίσει να υποψιάζεται ότι της αγόραζα το τηλέφωνο νωρίτερα μέσα στον μήνα, αφού προσπάθησα να βρω λόγους δεν θα έπρεπε να αγοράζει το τηλέφωνο η ίδια όταν το Google Store εκτελούσε μία από τις πολλές πωλήσεις του σε αυτό, αλλά αυτό λειτούργησε σε χαρη μου. Η φρουρά της ήταν κάτω, δεν περίμενε τίποτα άλλο εκτός από το τηλέφωνο, και μετά συνέβη αυτό.
Ειλικρινά δεν θα μπορούσα να ζητήσω το όλο θέμα να πάει καλύτερα, και παρόλο που χρειαζόταν πολύ χρόνο και προσπάθεια, άξιζε τον κόπο. Έχω ένα άνετο διαμέρισμα, δουλειά των ονείρων μου, καλούς φίλους και χάρη στο Android, έναν όμορφο αρραβωνιαστικό. ❤️
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Patrick Campanale, τον Christian Oder, ολόκληρη την ομάδα της CarbonROM και τα πολλά μέλη της οικογένειάς μου που το κατέστησαν δυνατό. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την τεχνική πλευρά του πώς λειτούργησε όλο αυτό, δείτε το Gerrit commit του CarbonROM εδώ.