Δεν είναι μυστικό ότι είμαι τύπος τύπου cross platform. Δεν είναι επίσης μυστικό ότι χρησιμοποιώ – και απολαμβάνω τη χρήση – συσκευών Apple μέρα με τη μέρα. Σαν το Apple TV. Εδώ και περίπου 18 μήνες έχω μια ευτυχισμένη σχέση με το Apple TV. Είναι μικρό, είναι εύκολο στη χρήση και λειτουργεί σαν γούρι σε συνδυασμό με Mac, iPhone ή iPad. Αλλά αυτή η ευτυχισμένη σχέση πρόκειται να τελειώσει, φοβάμαι.
Η Google μπορεί να είναι έτοιμη να παρέμβει και να αναλάβει τις τηλεοράσεις στο σπίτι μου Chromecast, και τελικά χωρίς αμφιβολία Android TV. Είμαι ήδη κάτοχος ενός Chromecast – πρέπει να έχετε ένα ξαπλωμένο, σωστά; – αλλά δεν χρησιμοποιείται τόσο πολύ όσο το Apple TV. Κυρίως επειδή το Apple TV δεν χρειάζεται το τηλέφωνο ή το tablet μου για να το λειτουργήσει. Τίποτα από αυτά δεν έχει πια σημασία, όμως. Είναι η Google που έρχεται να σώσει.
Όλα επικεντρώνονται γύρω από το περιεχόμενο. Εκτός και αν είστε Αμερικανός, το Apple TV δεν έχει λάβει σχεδόν κανένα επιπλέον κανάλι περιεχομένου κατά τη διάρκεια των 18 μηνών που το είχα στην κατοχή μου – ούτε καν το καταραμένο δίκτυο WWE! Κάθε φορά που προστίθεται ένα νέο κανάλι, φαίνεται ότι είναι μόνο υπόθεση των ΗΠΑ. Έφτασε στο σημείο που η δαπάνη των 99 λιρών μου χρησιμοποιούνται πλέον αποκλειστικά για το Netflix και το MLB.TV. Και τα δύο είναι διαθέσιμα μέσω του Chromecast.
Διστάζω να χρησιμοποιήσω περισσότερο το Chromecast λόγω της εξάρτησής του από άλλη συσκευή για τον έλεγχό του. Αλλά αν πρέπει να χρησιμοποιήσω το AirPlay για να αξιοποιήσω στο έπακρο το Apple TV μου, τότε γιατί όχι; Ακόμα καλύτερα, η σύζυγός μου που κουνάει ένα iPhone δεν θα είναι σε μειονεκτική θέση. Το Chromecast λειτουργεί με εφαρμογές iOS εξίσου καλά με εφαρμογές Android. Νίκη.
Ναι, η Google και η Apple έχουν πολύ, πολύ διαφορετικά μοντέλα για την τηλεόραση. Αλλά με το κεφάλι του σπασίκλα μου και τον καταναλωτή στο κεφάλι, το μόνο που βλέπω είναι μια κραυγαλέα διαφορά στο τι μπορώ να χρησιμοποιήσω όπου μένω. Το Apple TV δεν διαθέτει BBC iPlayer, δεν υποστηρίζει καμία υπηρεσία μουσικής εκτός από το iTunes και βασίζεται στη δική του εφαρμογή Podcasts. Αντίθετα, το Chromecast προσφέρει υποστήριξη στο BBC iPlayer – καθώς και στο BT Sport – για συσκευές όπως το Google Play Μουσική και Deezer μεταξύ άλλων εφαρμογών ήχου, και είστε ελεύθεροι να επιλέξετε από μια ποικιλία podcast εφαρμογές. Ακόμα και τότε αυτό μόνο ξύνει την επιφάνεια.
Δεν θέλω να μεταδίδω έναν αποκωδικοποιητή στον οποίο πρέπει να μεταδώσω περιεχόμενο για να το δω στην τηλεόραση. Θέλω έναν αποκωδικοποιητή που θα με βοηθήσει να μεταφέρω το περιεχόμενο που παρέχεται στο διαδίκτυο στην τηλεόρασή μου. Πριν από 18 μήνες το Apple TV ήταν αυτή η λύση. Και παρά την –συχνά πεισματική– υποστήριξή μου σε αυτό, έχει αρχίσει να μπαγιατεύει. Μόνο με 10 £ παραπάνω από την τιμή που ζητά στο Ηνωμένο Βασίλειο αυτή τη στιγμή, έχετε τρία Chromecast, τα οποία θα είναι τέλεια. Ένα κάτω, ένα στην κρεβατοκάμαρα, ένα στο γραφείο μου. Όταν φτάσει το Android TV, υπάρχει μεγαλύτερη από το μέσο όρο πιθανότητα ένα ή περισσότερα από αυτά τα κουτιά να αντικαταστήσουν το Chromecast.
Και δεδομένου ότι η Google αφήνει τους προγραμματιστές να μπουν στη δράση, ειλικρινά νιώθω ότι θα υπάρχει λιγότερη απογοήτευση στο μέλλον. Τουλάχιστον, εδώ στο Blighty, ούτως ή άλλως. Καταλαβαίνω απόλυτα ότι οι συμφωνίες περιεχομένου είναι δύσκολες, τελικά μας επηρεάζουν όλους κάποια στιγμή. Αλλά ως καταναλωτής ήρθε η ώρα να ψηφίσω με το πορτοφόλι μου. Εάν η Apple δεν το παρέχει, τότε θα δώσω τα χρήματά μου σε κάποιον που θα το κάνει. Ήταν μια ωραία διαδρομή, αλλά είναι καιρός για αλλαγή.
Μια μικρή ενημέρωση και από την τελευταία μου στήλη. Το Σαββατοκύριακο που μόλις έφυγε είδε την πραγματοποίηση ενός ονείρου και τη συμμετοχή σε έναν μηχανοκίνητο αγώνα για πρώτη φορά. Ήταν δύσκολο, υπάρχουν πολλά, πολλά ακόμα να μάθουμε, αλλά ήταν επίσης αρκετά συναισθηματικό. Τερμάτισα, κατατάσσοντας στο τέλος 16η γενική. Πλησιάζοντας τα 30 μου, επιτέλους πραγματοποίησα ένα όνειρο ζωής.
Και ο Λόιντ ήρθε μαζί για τη βόλτα. Σχεδόν επέζησε...
