Τα tablet Android έχουν μια μακρά και ιστορική ιστορία ότι δεν είναι πολύ καλά. Παρά τις δεκάδες επιλογές που είναι διαθέσιμες στους καταναλωτές, η συνολική εμπειρία - με την οποία εννοώ λογισμικό τρίτων κατασκευαστών, διάρκεια ζωής μπαταρίας και ποιότητα υλικού - έχει δυσκολευτεί. Ο συνδυασμός της τιμολόγησης προς τα κάτω και της έλλειψης λογισμικού έκανε το tablet 7 ιντσών σημαντικά πιο δημοφιλές, και ως αποτέλεσμα η μεγαλύτερη αγορά tablet επιβραδύνθηκε για λίγο.
Φέτος, τα πράγματα έχουν μια αξιοσημείωτη άνοδο για τα tablet Android. Αρκετοί κατασκευαστές έχουν κυκλοφορήσει πολλά υποσχόμενες επιλογές, το λογισμικό έχει βελτιωθεί αισθητά και υπάρχει ένας οδικός χάρτης για το μέλλον που κάνει την κατοχή ενός μεγαλύτερου tablet κάτι λογικό.
Κάπως έτσι, είχα επιστρέψει στο netbook και κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου ότι ήμουν ευχαριστημένος με αυτήν την εμπειρία.
Στην προηγούμενη ζωή, ήμουν διαχειριστής διακομιστή με επιθυμία για τον μικρότερο παράγοντα μορφής από τον οποίο μπορούσα να έχω πρόσβαση σε ένα τερματικό Linux. Αυτό με έστρεψε αρχικά στο Android, το G1 με άφησε να χειρίζομαι προβλήματα ανεξάρτητα από το πού βρισκόμουν και αυτό σήμαινε ότι μπορούσα να αφήσω το netbook μου στο σπίτι. Όταν η Samsung ανακοίνωσε το πρώτο Galaxy Tab, άρπαξα την ιδέα αλλά γρήγορα απογοητεύτηκα από τη συνολική εμπειρία. Ήθελα κάτι μεγαλύτερο για να μπορώ να δουλεύω και να παίζω, και νόμιζα ότι η Motorola απάντησε σε αυτήν την προσευχή με το
Xoom. Τελικά είχα μια ωραία μεγάλη οθόνη, ένα αξιοπρεπές πληκτρολόγιο και ήταν όλα τόσο φορητά όσο ήθελα να είναι. Κάπως έτσι, είχα επιστρέψει στο netbook και κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου ότι ήμουν ευχαριστημένος με αυτήν την εμπειρία. Μου ζήτησαν μάλιστα να γράψω ένα βιβλίο για αυτό.Όταν κυκλοφόρησε το πρώτο Nexus 7, δυσκολεύτηκα να ενθουσιαστώ με την προσφορά. Ήταν μίλια καλύτερο από τις προσφορές προηγούμενης γενιάς από τη Samsung και την HTC, αλλά και πάλι δεν έκανε τίποτα για μένα που δεν έκανε ήδη το τηλέφωνό μου. Εδώ ήμασταν, μήνες αφότου η Microsoft είχε κλέψει την προσοχή όλου του κόσμου με το πρωτότυπο Surface, και η Google διπλασίαζε αυτό που ήταν ουσιαστικά ένα παιχνίδι για να παρακολουθείς Netflix και να παίζεις Παιχνίδια. Όταν η Google ήταν έτοιμη να ενημερώσει το Nexus 7, η Samsung δοκίμαζε τις δυνάμεις της σε ένα tablet πολλαπλών εργασιών με Galaxy Note 10.1 Έκδοση 2014. Δυστυχώς, το χειρόγραφο και το λογισμικό πολλαπλών εργασιών της Samsung δεν ήταν αρκετά ώριμο για να ανταγωνιστεί ακόμα και κανένα συναρπαστικό πληκτρολόγιο δεν βγήκε ποτέ για τη συσκευή.
Το 2015 αποδείχθηκε αρκετά διαφορετικό. Η Google ενισχύθηκε με το Nexus 9 της HTC με πληκτρολόγιο ΟΚ κατά την κυκλοφορία και παρόμοιες προσφορές από την Dell και τη Sony συνδυάζονται για να δημιουργήσουν αυτήν την ομάδα premium tablet που αξίζει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Το λογισμικό σιγά-σιγά βελτιώνεται επίσης, ενώ οι κατευθυντήριες οδηγίες της Google για το Υλικό Σχεδίασης σιγά σιγά επικρατούν Η Dell και η Sony εργάζονται σκληρά για να κάνουν την μπαταρία στις συσκευές τους να διαρκέσει πραγματικά. Τώρα έχουμε υλικό σε λογικές τιμές που ανταγωνίζεται εύκολα τη Microsoft και την Apple τόσο σε σχεδιασμό όσο και σε λειτουργικότητα. Το πιο σημαντικό είναι ότι αξίζουν πραγματικά να προτείνονται στους ανθρώπους.
Τα πράγματα τελικά εξελίσσονται για το μεγάλο tablet και αν αυτό που είδαμε στην Προεπισκόπηση προγραμματιστή Android M είναι κάποια ένδειξη, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε εξαιρετικά πράγματα για την υποστήριξη αυτών των συσκευών. Χαρακτηριστικά όπως το Doze να παρακολουθεί την μπαταρία σας και να κάνει τελευταίο το tablet που έχετε στο tablet σας στο σπίτι για μια εβδομάδα τη φορά αντί για μια ή δύο μέρες ή αυτό το ωραίο νέο τέχνασμα συρταριού ειδοποιήσεων τοπίου που ακολουθεί δάχτυλο. Ποιος ξέρει, μπορεί να δούμε ακόμη και εγγενή υποστήριξη πολλαπλών παραθύρων στο Android στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Όπως και να το δεις, η Google έχει επιτέλους τα θεμέλια για να κάνει τα μεγάλα tablet Android μια συναρπαστική επιλογή για κάθε είδους χρήστες και αυτό θα είναι καλό για όλους.