Outriders for PS5 review: Το διασκεδαστικό gameplay δεν μπορεί να σώσει τα πάντα

Πηγή: Square Enix

Εξώφυλλα είναι ένα ευχάριστο, αν είναι ελαφρώς τυποποιημένο ληστεία που είναι το καλύτερο όταν θυμάται να είναι διασκεδαστικό και στη χειρότερη όταν προσπαθεί να πει μια ιστορία. Ένας συμπαγής πυρήνας διασκεδαστικού παιχνιδιού, ένα απλό αλλά ικανοποιητικό σύστημα mod και μια καμπύλη απόκρισης δυσκολίας κάνουν πολλά για να σώσουν το παιχνίδι από μέτρια και τα Outriders είναι πολύ καλύτερα από μέτρια.

Τούτου λεχθέντος, μια πληθώρα περιφερειακών ζητημάτων εμποδίζει το παιχνίδι να μην είναι πραγματική απόλαυση. Τα προβλήματα με το παιχνίδι είναι μικρά, αλλά μόλις τα παρατηρήσετε, είναι πολύ δύσκολο να τα αγνοήσετε. Και αν θέλετε μια συναρπαστική ιστορία, μπορείτε να την ξεχάσετε, γιατί σχεδόν όλα σχετικά με την ιστορία και το σκηνικό των Outriders είναι αξέχαστα.

Επίσης, ως δευτερεύουσα σημείωση: Δεν θέλω να μιλήσω τα προβλήματα του διακομιστή με μεγάλη λεπτομέρεια, αφού είμαι αισιόδοξος ότι θα διορθωθούν τις επόμενες δύο εβδομάδες. Ωστόσο, ήταν εκεί όταν άρχισα να παίζω και βελτιώθηκαν οριακά μόνο κατά τη στιγμή αυτής της γραφής.

Πηγή: Android Central

Στο Outriders, παίζετε έναν από τους κυριότερους στρατιώτες της τύχης που, με μια ομάδα ανθρώπινων προσφύγων, προσπαθούν να το χαράξουν σε έναν εξωγήινο πλανήτη που ονομάζεται Enoch. Ωστόσο, μερικές ανώμαλες καταιγίδες διαποτίζουν κάποιες με υπερδυνάμεις (συμπεριλαμβανομένου σας) και παγιδεύουν την υπόλοιπη ανθρωπότητα σε μια κοιλάδα. Όλα μετατρέπονται σε φαύλο πόλεμο.

Ο βρόχος του παιχνιδιού είναι ένας τυπικός ναύλος ληστής: Ο χαρακτήρας αποστέλλεται σε αποστολές από τον αρχηγό της περιοχής του κόμβου. Φτάνουν εκεί και αντλούν χιλιάδες σφαίρες ή / και διαστημική ενέργεια σε ένα γαμήλιο εχθρό, διαλέγουν το σώμα τους καθαρό από χρήσιμη πανοπλία και πυρομαχικά - αφρώδες, ξεπλύνετε, επαναλάβετε.

Είναι υπέροχο τότε που το παιχνίδι του Outriders είναι τόσο έντονο που ανυψώνει το παιχνίδι και κάνει κάτι που διαφορετικά θα ήταν μια θαμπή υπόθεση σε κάτι πιο αθώο διασκεδαστικό. Οι δυνάμεις με τις οποίες διαποτίζεται ο χαρακτήρας σας κάνουν κάθε μάχη συναρπαστική και διασκεδαστική. Έχετε τέσσερα μαθήματα παικτών για να διαλέξετε, καθένα από τα οποία σας προσφέρει μοναδικές ικανότητες για χρήση στους εχθρούς σας. Καθένα από αυτά είναι δροσερό με τον δικό του τρόπο, και εξυπηρετεί διαφορετικά στυλ παιχνιδιού, αν και το Trickster με γνώμονα την κίνηση και τη δύναμη ήταν το αγαπημένο μου.

Την πρώτη φορά που συνάντησα μια εχθρική ομάδα μετά τη λήψη της ικανότητάς μου "Hunt the Prey", η οποία επιτρέπει στον Trickster να τηλεμεταφέρει πίσω από έναν εχθρό, έτρεξα κατευθείαν στην ομάδα των κοινών εχθρών γύρω μου, ενεργοποίησα την ικανότητα Slow Time, παγιδεύοντας τους σε ένα φυσαλλίδα. Στη συνέχεια χρησιμοποίησα τη νέα μου ικανότητα να τηλεμεταφέρω πίσω από έναν ενοχλητικό ελεύθερο σκοπευτή, τεμαχισμένος με αυτόν με ένα Temporal Blade (το οποίο είναι ένα απότομο κύμα χεριών που κάνει τους εχθρούς να αποσυντίθενται), σήκωσε το όπλο του και έβγαλε κάθε ένα από τα γκρίνια που ήταν ακόμα παγιδευμένα στη φυσαλίδα στην άλλη πλευρά του πεδίο μάχης. Τα κατάφερα όλα αυτά μέσα σε περίπου 15 δευτερόλεπτα και δεν μπορούσα να σταματήσω το χαμόγελο που απλώθηκε στο πρόσωπό μου. Αυτό το είδος παιχνιδιού δεν είναι μόνο δυνατό στους Outriders, αλλά ενθαρρύνεται επίσης από το επίπεδο σχεδίασης και τη συμπεριφορά του εχθρού AI. Όλα τα μαθήματα έχουν πολύπλοκους μηχανικούς που γίνονται ορατοί μόνο όσο περισσότερο παίζετε, γεγονός που δημιουργεί ευέλικτο παιχνίδι.

Ενώ οι Outriders μπορεί να μοιάζουν, με την πρώτη ματιά, σαν ένα εξώφυλλο τύπου Gears of War, οι τοίχοι με ψηλά στήθη είναι ως επί το πλείστον εκεί για να πιάσουν μερικές σφαίρες ενώ αγωνίζεσαι να πετάς τις υπερφυσικές σου δυνάμεις παντού. Και όταν αυτοί σας αποτυγχάνουν, έχετε στη διάθεσή σας μια επιλογή από μεγάλα όπλα, με το παιχνίδι όπλο που αισθάνεται αρκετά βαρύ και ευχάριστο, ειδικά μέσω του DualSenseαπτική ανατροφοδότηση. Κατά τη διάρκεια μιας αποστολής, στην οποία δέλεψα αρκετούς εχθρούς σε μια γέφυρα και έκοψα με χαρούμενα τους δικούς μου μαγική διαστημική μαγεία, συνειδητοποίησα ότι διασκεδάζαμε περισσότερο από αυτό από ό, τι είχα με έναν σκοπευτή εδώ και πολύ καιρό χρόνος.

Κάθε επιτυχημένη συνάντηση εχθρού που ανεβάζει το παγκόσμιο επίπεδο μετράει σαν θρίαμβος.

Το σύστημα παγκόσμιας βαθμίδας, το οποίο σας επιτρέπει τον λεπτομερή έλεγχο της δυσκολίας του παιχνιδιού, βοηθά επίσης να διατηρήσετε τα πράγματα ανταγωνιστικά. Κάθε επιτυχημένη εχθρική συνάντηση που ανεβάζει το παγκόσμιο επίπεδο μετράει σαν θρίαμβος, όπως και αν όχι περισσότερο από αυτά τα χοντρά κομμάτια του εχθρού που σκουπίζουν το έδαφος γύρω σας.

Χρειάζεται λίγη ώρα για να ξεκινήσει πραγματικά το παιχνίδι, αλλά συνεχίζει να ξεκλειδώνεις την τροποποίηση όπλων και πανοπλιών. Η λεηλασία των Outriders δεν είναι τρομερά περίπλοκη (για να μην αναφέρουμε μερικά από τα πανοπλία είναι εγκλήματα ενάντια στο καλό γούστο), αλλά το σύστημα είναι απλό σε σας χάρη: Διαλέξτε ένα όπλο, αναβαθμίστε τα στατιστικά του, κολλήστε ένα mod σε αυτό ώστε να κάψετε / παγώσετε / κανιβαλώσετε τους εχθρούς σας και όταν είστε έτοιμοι να το αναβαθμίσετε μπορείτε να το διαλύσετε για ανταλλακτικά.

Ενώ το παιχνίδι περιστασιακά βυθίζεται σε βαρετό χαρακτήρα και σχεδιασμό εχθρού, η πανίδα και το τοπίο του Enoch είναι η πραγματική κλήρωση. Στο PS5, τα περιβάλλοντα έχουν ένα είδος σκληρής ομορφιάς, μια φυσική βαρβαρότητα που, αν και ίσως όχι τόσο θεαματική όσο άλλα παιχνίδια στην κονσόλα, είναι ευχάριστη με τον δικό της τρόπο.

Εξώφυλλα: Βαρετή ιστορία, φοβερή φωνητική δράση και τσάντα με προβλήματα παιχνιδιού

Πηγή: Android Central

Έτσι, όταν οι Outriders είναι σε πλήρη, αυτοεξυπηρέτηση, γελοιοποίηση, είναι μια έκρηξη. Είναι τα ενδιάμεσα πράγματα που το αφήνουν κάτω.

Για αρχάριους, το παιχνίδι είναι γεμάτο με μικρές, χωρίς δυνατότητα παράλειψης, συνήθως όταν το Outrider ανοίγει μια πόρτα ή όταν εμφανίζεται ένα νέο μίνι λεωφορείο. Ακόμα και το μενού ανοίγματος με αναγκάζει να καθίσω μέσω του ίδιου cutscene 10 δευτερολέπτων πριν μπορώ να συνδεθώ. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών εντός του παιχνιδιού με φιλικούς χαρακτήρες, η κάμερα συνεχώς βαρεθεί και ταλαντεύεται παντού. Αυτό δεν ήταν σκόπιμο, όπως το καταλαβαίνω, αλλά εξακολουθεί να είναι πρόβλημα.

Οι χαρακτήρες και οι συνομιλίες του παιχνιδιού είναι επίσης ξεχασμένοι, με μόνο μία ή δύο εξαιρέσεις. Δυστυχώς, η δύναμη των Outriders δεν είναι στην αφήγησή της και εύχομαι πραγματικά να το καταλάβει αυτό. Υπάρχει μια απότομη ιστορία που είναι αρκετά τραγική, όπως οι συγγραφείς του παιχνιδιού τροφοδότησαν το σενάριό του σε ένα είδος μηχανής που δημιουργεί cutscenes αλλά ποτέ δεν αποτυπώνει το επιδιωκόμενο συναίσθημα. Η ξύλινη φωνή που ενεργεί δεν βοηθά ούτε. Είναι πραγματικά συναρπαστικό να δοκιμάσετε και να μαντέψετε ποιο συναίσθημα προσπαθούν να μεταδώσουν οι χαρακτήρες.

Η δύναμη των Outriders δεν είναι στην αφήγηση.

Σε γενικές γραμμές, το Outriders έχει πρόβλημα τόνου. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα πρώιμο sidequest όπου ο Outrider διασώζει έναν από τους υπολοχαγούς του αφεντικού τους, ο οποίος έχει κολλήσει σε μια αλεπού με ένα μέλος της ανταρτικής φατρίας. Ο αντάρτης λέει ότι έκαναν φίλους στην κακή τους κατάσταση, μόνο για να τον πυροβολήσει ο υπολοχαγός στην πλάτη και στη συνέχεια να πυροβοληθεί νεκρός από εχθρικό δευτερολέπτου εκτός οθόνης. Ο Outrider ρίχνει τα χέρια τους και λέει, "Γιατί ενοχλώ;" Ειλικρινά δεν μπορώ να πω αν αυτή η σκηνή προορίζεται να είναι αστεία, ή ένα δραματικό σχόλιο για τις φρίκης του πολέμου. Δεν είναι ούτε, αλλά το γεγονός ότι δεν μπορώ καν να πω είναι ενοχλητικό. Αν ο Outriders ήταν λίγο πιο αχρείος, και έπαιρνε λιγότερο σοβαρά, θα ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό.

Ακόμα και το παιχνίδι δεν είναι ελεύθερο από τις παγίδες του εδώ και εκεί. Κουράστηκα γρήγορα από τη φωτογραφική μηχανή να πηδά από τον έναν ώμο στον άλλο χωρίς καμία συμβουλή από μένα, ενώ στόχευα κάτω από τα αξιοθέατα. Ο χαρακτήρας μου επίσης περιστασιακά θα έπαιρνα την εντολή μου να αποφεύγω να σημαίνει "θησαυροφυλάκιο πάνω από ένα ψηλό στήθος αρκετά μέτρα μακριά." Επίσης, όποτε πέθανα, το παιχνίδι θα να μην με ρωτάτε αν θα ήθελα να κατεβάζω ένα World Tier και δεν υπάρχει τίποτα πιο ενοχλητικό από ένα παιχνίδι που δεν θα πάρει την πρώτη σας απόρριψη αυτής της ειδοποίησης για ένα απάντηση.

Τέλος, ένα τελευταίο πράγμα που με εμπόδισε να απολαμβάνω πραγματικά το παιχνίδι: Η δυσκολία είναι προφανώς σχεδιασμένη με συνεργασία μυαλό, που σημαίνει ότι παίζετε έναν παίκτη, θα υπάρχουν επίπεδα όπου θα αντιμετωπίσετε ξαφνικά μια απαγορευτική δυσκολία ακίδα. Και προτού να μου πει κάποιος να "γίνω καλός", είμαι απόλυτα ικανός να καταργήσω τα αφεντικά χωρίς γρατσουνιά και να πεθάνω 20 φορές μερικοί γρυλίσματα, ακόμη και μπορώ να ξεπεράσω την ομίχλη της αυτοεκπαίδευσης και να προτείνω ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο ελάττωμα στην ισορροπία κάπου.

Outriders στο PS5: Πρέπει να το αγοράσετε;

Πηγή: Android Central

2.5από 5

Αν σας αρέσουν οι λάτρεις, τότε πιθανότατα θα βρείτε τα Outriders να είναι μια ευχάριστη εκτροπή που αξίζει να βυθίσετε τα δόντια σας για το διασκεδαστικό, γρήγορο παιχνίδι μόνο. Αλλά αν σκέφτεστε ότι πρόκειται να εμπλέξετε κάποιο νήμα επιστημονικής φαντασίας, δεν νομίζω ότι έχει πολλά να σας προσφέρει.

Το Outriders έχει μεγάλη διασκέδαση να προσφέρει, και υποψιάζομαι ότι θα έχει πολλές μελλοντικές ενημερώσεις που επεκτείνονται στην ιστορία και την ιστορία. Νομίζω ότι θα ήθελα να επανεξετάσω το παιχνίδι σε λίγους μήνες και να δω πώς βελτιώνεται, γιατί κατά την έναρξη δεν έχει πολύ γεύση εκτός των αγώνων μάχης. Υποψιάζομαι ότι θα είναι πιο διασκεδαστικό να παίζεις με ένα γκρουπ, οπότε αν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τον Ένοχ με μια κάπα, αυτό σίγουρα θα είναι πιο ελκυστικό από ό, τι για μένα ως σόλο Outrider.