Γρήγορη εφαρμογή Android: Μικροκύτταρα

Όσο είμαι σε ένα λάκτισμα με παιχνίδια που με κάνουν σκεφτείτε ταινίες, Πρέπει να αναφέρω τα Μικροκύτταρα. Αυτό είναι ένα απίστευτα απλό πλατφόρμα που απλά μυρωδιά του Φανταστικό ταξίδι.

Αντί για θρόμβο αίματος στον εγκέφαλο, υπάρχουν αυτά τα (υποτιθέμενα κακά) πράσινα, ανθρωπομορφωμένα πράσινα σταγόνες που γεμίζουν όλα τα νόστιμα κόκκινα πράγματα μέσα σε ένα ανώνυμο θύμα. Πώς να τους νικήσετε; Στείλτε μερικά σπάνια, απρόσωπα τζιν σε όλα τα λευκά κοστούμια για να εξαλείψετε το πρόβλημα.

Ελάτε μαζί μου μετά το διάλειμμα για να δείτε πόσο λεπτομερής γίνεται αυτή η περιπέτεια.

Για να είμαι δίκαιος, από αυτά που έχω συγκεντρώσει, δεν είστε στην πραγματικότητα μια ομάδα επιστημόνων που είναι ραγδαία (a la Φανταστικό ταξίδι) που συρρικνώνεται, αλλά στην πραγματικότητα μια δέσμη απίστευτα αναλώσιμων παραγόντων αντισώματος που μεταδίδονται μέσω IV στους ασθενείς. Επίσης, δεν έχετε καθορισμένο χρονικό όριο προτού γίνετε γίγαντας, αλλά διαφορετικά, αισθάνεται εντελώς Fantastic Voyage: Το παιχνίδι.

Μπορείτε να πετάξετε γύρω σε ένα χώρος όμως, το σώμα. Εντάξει, στο παιχνίδι.

Το παιχνίδι έχει έναν και μοναδικό σκοπό: τρέξτε πάνω από τα θυμωμένα πράσινα blobs. Συνήθως βρίσκονται στο τέλος μιας σκηνής και κάθε στάδιο είναι παζλ. Το παιχνίδι χωρίζεται σε τέσσερα επεισόδια, 20 επίπεδα ανά επεισόδιο. Θα σκεφτείτε ότι τα πρώτα επίπεδα στο πρώτο επεισόδιο είναι γελοία απλά και είναι.

Τρέχετε αριστερά ή δεξιά, πηδάτε όταν χρειάζεται, και μπορείτε ακόμη και να γλιστρήσετε προς τα κάτω στους τοίχους. Οι μηχανικοί ελέγχου είναι απλοί και ως επί το πλείστον, ανταποκρίνονται. Ευτυχώς, όταν το Micronytes θα απολύθηκε, το παιχνίδι γίνεται πιο δύσκολο.

Πάρτε το επίπεδο επτά στο επεισόδιο ένα, αν θέλετε. Σηκώνετε ένα ψηλό τείχος μόνο για να μπείτε στην αδέξια θέση προσπαθώντας να γλιστρήσετε κάτω από την άλλη πλευρά χωρίς να πέσετε κατά λάθος στην εγγυημένη κατάρρευση σας. Αυτό το επίπεδο ήταν σχεδόν ένα δραματικό άλμα σε δυσκολία από το προηγούμενο επίπεδο, αλλά αν δεν είχε προσφέρει αυτό το είδος πρόκλησης, θα βαρεόμουν. Μπορείτε να δείτε το τρέχον Micronyte μου κοιτάζοντας μια αποτυχημένη προσπάθεια ενός πρώην Micronyte εκεί πάνω.

Μιλώντας για να μπορέσετε να δείτε τα νεκρά σας σώματα, είναι κάτι που το Micronytes φαίνεται να υπερηφανεύεται. Όταν οι προγραμματιστές αυτού του παιχνιδιού, Gibs και Gore, μου έστειλαν τη μονάδα κριτικής μου, αυτοί σαδιστικώς μου είπε χαρωπά να "είμαι έτοιμος να πεθάνω, πολύ!" Και θα πεθάνεις.

Σχεδόν οτιδήποτε πολύχρωμο μπορεί να σκοτώσει το Micronyte σας και για αυτόν τον λόγο, είναι λογικό να έχετε απεριόριστες ζωές και απεριόριστες δοκιμές σε οτιδήποτε. Επίσης για αυτόν τον λόγο, οι προγραμματιστές έθεσαν ένα απίστευτος ποσότητα λεπτομέρειας στην ποικιλία τρόπων που μπορεί να πεθάνει ο άντρας σας, είτε από οξύ, που πέφτει πολύ μακριά, είτε αυτά τα μωβ, κυματιστά μαστίγια που σας αγκαλιάζουν λίγο πολύ σφιχτά. Βλέποντας όλους τους τρόπους για να δείξετε στο Micronyte, ο κατασκευαστής του είναι σχεδόν ένα παιχνίδι από μόνη της.

Επιστροφή στην κλιμακούμενη δυσκολία, εδώ είναι μια εικόνα από ένα επίπεδο στο επεισόδιο τέσσερα. Όλα φαίνονται καλά. Υπάρχουν μπλοκ για να πηδήξετε, οξύ για να αποφύγετε και μαστίγιο στο επίπεδο πάνω από εσάς για να αποφύγετε.

Ωστόσο, αυτά δεν είναι συνηθισμένα μπλοκ. Τα μπλοκ με αυτό το περίεργο σύμβολο εξαφανίζονται μετά από ένα χρονικό διάστημα, που σημαίνει ότι πρέπει να τραβήξετε ουρά σε όλο το οξύ για να βεβαιωθείτε ότι δεν θα φάτε. (Αν κοιτάξετε προσεκτικά, μπορείτε να δείτε έναν σκελετό μου πριν από το πρώτο μπλοκ.)

Αυτό είναι επίσης το επίπεδο στο επεισόδιο τέσσερα, που συνήθως έχει δύο σειρές μπλοκ εξαφάνισης που πρέπει να πηδήξετε μεταξύ αριστερά και δεξιά για να προχωρήσετε προς τα πάνω. Εάν δεν έχετε χρόνο σωστά, η μόνη σας επιλογή είναι να καταβροχθίσετε, ώστε να σας δοθεί ένα νέο Micronyte για να δοκιμάσετε. Είναι προκλητικό, απογοητευτικό και τελικά ιδιοφυΐα από τους προγραμματιστές. Δεν υπάρχει εύκολη διέξοδος και κώδικες εξαπάτησης. Μόνο εσείς, ένα Micronyte, και η δική σας επινοητικότητα για να ξεπεράσετε μια σειρά από αινιγματικά περιβάλλοντα.

Η μόνη κριτική μου για το παιχνίδι θα ήταν τα σχήματα ελέγχου. Οι Gibs και Gore συσκευάζονται σε δύο μεθόδους, ως τρόπο για να καλύψουν τις ανάγκες όλων των παικτών τους, αλλά είναι η (un) ανταπόκριση από καιρό σε καιρό που μπορεί να βλάψει τη συνολική εμπειρία.

Η πρώτη μέθοδος ελέγχου χρησιμοποιεί ένα κουμπί χειριστηρίου και άλματος στην οθόνη και τα χρησιμοποιείτε για να μετακινηθείτε από και προς-πίσω. Χρησιμοποίησα αυτήν τη μέθοδο λίγο περισσότερο από το ήμισυ του χρόνου, αλλά διαπίστωσα ότι όταν έπρεπε να πηδήξω από τη μία κατεύθυνση στο Άλλα, το χειριστήριο συνήθως δεν κινήθηκε αρκετά γρήγορα, είτε με έκανε να ξαναρχίσω το άλμα μου ή να μου στείλει μια μεγάλη πτώση στο δικό μου θάνατος.

Η δεύτερη μέθοδος χάνει τις οθόνες στην οθόνη και σας επιτρέπει να κρατάτε το δάχτυλό σας στην αριστερή ή τη δεξιά πλευρά της οθόνης για να μετακινηθείτε. Αυτό είναι πραγματικά απίστευτα ευαίσθητο και διαισθητικό, οπότε μου αρέσει. Αυτό που μετράει είναι το πόσο λεπτό είναι ο μηχανικός κούνημα προς άλμα. Υποστηρίζει ότι δίνει στους παίκτες τη δυνατότητα να βαθμονομήσουν το ποσό κούνημα που χρειάζονται για να πηδήσουν, αλλά κατά την εμπειρία μου, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό προσπαθείτε επιμελώς να βαθμονομήσετε τη δύναμη ανατάραξής σας, θα βρεθείτε είτε να χάνετε κρίσιμα άλματα είτε να κάνετε άλματα κάθε λίγα βήματα.

Συνολικά, θα συνιστούσα αυτό το παιχνίδι σε όποιον σχεδιάζει να παίξει στη συσκευή του. Έχει τις ίδιες εθιστικές ιδιότητες του Angry Birds με ένα πολύ πιο χτυπητό, soundtrack τζαζ μεγάλης μπάντας. Το παιχνίδι είναι ομαλό και διασκεδαστικό και πραγματικά δημιουργεί μια μοναδική (και φοβερή) εμπειρία. Απομακρύνετε τον εξομοιωτή Game Boy. Το Super Mario μπορεί να περιμένει.

Είναι ώρα Micronytes και με μόλις 2,50 $ για ένα παιχνίδι που θα βελτιώνεται συνεχώς και ενημερώνεται, είναι μια μικρή τιμή που πληρώνετε.