Watch Dogs: Legion preview - Τόσο έγκαιρος σχολιασμός όσο και φαντασία απόδρασης

Πηγή: Ubisoft

Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ωρών μου με το Watch Dogs: Legion, συνάντησα μερικές πολύ διαφορετικές, διαμετρικά αντίθετες συναντήσεις. Σε ένα τμήμα, στρατολόγησα ένα είδος φουτουριστικού μελισσοκόμου σε ένα τολμηρό αδιάβροχο κοστούμι και εξαπέλυσα ένα σμήνος από ρομποτικές μέλισσες στους εχθρούς μου. Το demoist μου και εγώ φώναζα «ΜΕΛΕΣ» κάθε φορά που κάποιος άρχισε να με πυροβολεί.

Σε ένα άλλο μέρος του παιχνιδιού, έτρεχα σε έναν δρόμο όταν συνάντησα μια μάχη μεταξύ ενός τυχαίου πολίτη και ενός αξιωματικού της ιδιωτικής στρατιωτικοποιημένης αστυνομικής δύναμης. Στρογγυλοποίησα τη γωνία και ο πολίτης αποκάλεσε βίαια τον αξιωματικό «φασιστικό». Τότε ο αξιωματικός άρχισε να τον χτυπά. Σκέφτηκα να μπλοκάρω, καθώς αυτό ξεπέρασε μια προβληματική γραμμή, αλλά σκέφτηκα για μια ακόμη νωρίτερη συνάντηση που είχα όταν ένας αξιωματικός παρενόχλησε έναν αθώο πολίτη του Λονδίνου. Διάτρησα τον αξιωματικό, αλλά στη συνέχεια κάλεσαν ενισχύσεις. Στη συνέχεια πέρασα τα επόμενα 10 λεπτά προσπαθώντας να μην πέφτω από άτομα με όπλα ή drone.

Από την ουσία του Παρακολουθήστε Dogs: Legion είναι ότι οποιοδήποτε NPC είναι αλληλεπιδράσιμο, πρέπει συνεχώς να επιλέγετε αν θα προσπαθήσετε να προσλάβετε ένα τυχαίο άτομο στο δρόμο, να παρέμβετε κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης ή να μην κάνετε κανένα. Σχεδόν ό, τι κάνετε έχει και συνέπειες, αν και όχι απαραίτητα μακροχρόνιες. Δεν υπάρχει σωστός τρόπος για να ξεκινήσετε το παιχνίδι. Μπορείτε να ξοδέψετε τεχνικά πολύ χρόνο με ένα σκούτερ μέσα από την τεράστια απόδοση του Λονδίνου, συντρίβει σε ανθρώπους και κτίρια, αλλά στον πυρήνα του, το Watch Dogs: Legion είναι το ευρύ φάσμα των επιλογή.

Ωστόσο, αυτό είναι προς όφελός του ή εις βάρος του. Από τη μία πλευρά, το Watch Dogs: Legion είναι ένα παιχνίδι στο οποίο μπορείτε να χαθείτε. Μπορείτε να περάσετε ώρες αποφεύγοντας την κύρια αναζήτηση και να κάνετε αποστολές για άτομα. Από την άλλη πλευρά, αυτό αφήνει περιθώρια για πολλούς αντιφατικούς τόνους. Το παιχνίδι μπορεί να είναι τόσο ελαφρύ και βαρύ, πολύ πραγματικό, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση του κόσμου αυτή τη στιγμή το 2020. Και οι δύο ισχυρίζονται ότι ο παίκτης πρέπει να ασχοληθεί με ζητήματα και να ξεφύγει από αυτά.

Δεδομένου ότι αυτό δεν είναι πλήρες, είναι δύσκολο να πούμε πώς όλα αυτά θα ξεπεραστούν. Είναι αρκετή η διαδικαστική γενιά για να κάνει το παιχνίδι να ξεχωρίσει το Οκτώβριο του 29 ημερομηνία κυκλοφορίας; Οι ανταγωνιστικοί ήχοι μεταξύ του παραλογισμού της επιστημονικής φαντασίας και του πραγματικού πολιτικού σχολιασμού (αν η Ubisoft θέλει να το παραδεχτεί ή όχι) πρόκειται να συγχωνευτούν;

Πηγή: Ubisoft

Το παιχνίδι ξεκινά με ένα γραμμικό επίπεδο εκμάθησης όπου παίζετε τον αξιωματικό του DedSec Dalton Wolfe, έναν κατάσκοπο που εμπνέεται ξεκάθαρα από τον James Bond, σε μια αποστολή κάτω από το Κοινοβούλιο για να απενεργοποιήσει μερικές βόμβες. Δυστυχώς, όλα πάνε στραβά όταν συνειδητοποιείτε ότι υπάρχουν πολλές βόμβες σε όλη την πόλη. Εμφανίζεται ένα γιγαντιαίο ολογραφικό κεφάλι και λέει ότι είναι "ώρα για σκληρή επαναφορά", πυροδοτώντας τα εκρηκτικά Τότε συνειδητοποιείτε ότι το DedSec πλαισιώνεται, αλλά ο σκοπός είναι άγνωστος.

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν την κανονική τους ζωή, αλλά πολλά υποφέρουν.

Μέχρι το τέλος όλων, ο Dalton είναι νεκρός και ο DedSec δέχεται επίθεση. Στη συνέχεια, ο παίκτης αντιμετωπίζεται σε μοντάζ που δείχνει πώς ο κόσμος (ή τουλάχιστον το Λονδίνο) βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Albion, μιας ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας που ελέγχεται από τον Nigel Cass. Τα αεροσκάφη καλύπτουν τους ουρανούς πάνω από το Λονδίνο, υπάρχουν αυτοματοποιημένα σημεία ελέγχου σε όλη την πόλη και ο αυτοματισμός αντικαθιστά θέσεις εργασίας, προκαλώντας διαμαρτυρίες. Οι δημοσιογράφοι μιλούν για το πώς οι θεωρίες συνωμοσίας στο Διαδίκτυο λένε ότι το DedSec πλαισιώθηκε στην επίθεση, αλλά ο οργανισμός ειδήσεων δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει, οπότε δεν πρέπει να είναι αλήθεια.

Καθώς ξεκινάτε την προσπάθειά σας να προσλάβετε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα στο DedSec (θα αναπαραχθείτε ως τυχαίος χαρακτήρας που είναι μέρος του οργανισμού. Ήμουν μια επιτυχημένη γυναίκα που ονομάζεται Λούλα), θα συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει πολύ συνεχίζεται μέσα στην πόλη. Μαθαίνετε για αυτό μέσω της αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον σας και τα NPC, πηγαίνοντας γύρω και εξερευνώντας όσο μπορείτε.

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν την κανονική τους ζωή, αλλά πολλά υποφέρουν λόγω πολλών δυνάμεων. Περνάτε από ορισμένα άτομα που διαμαρτύρονται για ξενοφοβία, ενώ ορισμένα άτομα που συναντάτε έχουν χάσει τη δουλειά τους λόγω αυτοματισμού. Ένας αξιωματικός του Albion που προσπάθησα να προσλάβω, μου λέει ότι ο φίλος του έχει μια σπάνια διαταραχή του αίματος και δεν μπορεί να πάρει θεραπεία επειδή ο γιατρός συνεχίζει να αυξάνει τις τιμές του φαρμάκου. Ένας χάκερ με τον οποίο ήρθα σε επαφή είχε κλείσει τρύπες στο σύστημα ενός νοσοκομείου για να σταματήσει ένα δαχτυλίδι διακίνησης οργάνων. Ο προαναφερθείς μελισσοκόμος δεν ήθελε να κλαπεί η τεχνολογία των μελισσών για στρατιωτικούς σκοπούς.

Πηγή: Ubisoft

Στη συνέχεια, υπάρχει η κύρια αφήγηση, η οποία ακολουθεί τον DedSec προσπαθώντας να καταλάβει γιατί πλαισιώθηκαν και τι είναι ο Nigel Cass. Ενώ πέρασα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου μαζεύοντας πλευρικές αποστολές, έκανα μια βασική αποστολή που συμμετείχε διεισδύοντας σε μια συνάντηση μεταξύ Cass και υψηλών αξιωματούχων σε όλη την πόλη, συμπεριλαμβανομένης της αστυνομίας επίτροπος. Σε αυτό το σημείο ανακαλύπτετε ότι ο Cass εργάζεται προς το μέλλον ενός τύπου Minority Report όπου τα drone μπορούν να σταματήσουν τα βίαια εγκλήματα προτού διαπραχθούν.

Watch Dogs: Το Legion είναι τότε μια ιστορία για φυσιολογικούς ανθρώπους (μερικοί με ενδιαφέρουσες δεξιότητες) που ενώνονται για να κατακτήσουν μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη, αν και φαίνεται να υπάρχουν πολλές διαφορετικές στο παιχνίδι. Το επίκεντρο του παιχνιδιού είναι ο Albion, φυσικά, που είναι μια ιδιωτικοποιημένη εταιρεία που κατά κάποιον τρόπο κατάφερε να καταργήσει την αστυνομία και να πάρει τον κυβερνητικό έλεγχο. Ωστόσο, άλλα ζητήματα προέρχονται από το νεροχύτη της κουζίνας - ρατσισμός, ξενοφοβία, ανεργία, σεξισμό, αστυνομική βαρβαρότητα, έλλειψη στέγης και οτιδήποτε άλλο μπορείτε να σκεφτείτε. Είναι περίεργο να προσπαθείς να συνδυάσεις τη θεμελιώδη σύγκρουση του παιχνιδιού με την ιδέα ότι η κοινωνία είναι σπασμένη σε κάθε επίπεδο. Υπάρχουν πολλοί τομείς που χρειάζονται μεταρρύθμιση στον πραγματικό κόσμο, αλλά απομακρύνεται από τον κεντρικό κακό και το σύστημα και αισθάνεται αόριστο.

Είναι επίσης δύσκολο να βλέπουμε τα στοιχεία που εμφανίζονται και να σκεφτόμαστε τις συγκρούσεις που συμβαίνουν στο Ubisoft πρόσφατα. Τα στελέχη εξαναγκάζονται έξω μετά από κάποιες τρομερές κατηγορίες σχετικά με αυτές, και ανέκδοτα σχετικά με το πώς η εταιρεία φέρεται να προστατεύει τους κακοποιούς και συνέβαλε σε μια τοξική κουλτούρα στο χώρο εργασίας βρίσκονται σε όλο το Διαδίκτυο. Η Ubisoft είπε ότι είναι δουλεύοντας σε μια συστημική αλλαγή, και πολλοί άνθρωποι έχουν εργαστεί σε αυτό το παιχνίδι, αλλά είναι θαυμάσιο εάν αυτό είναι το σωστό στούντιο για να ξεκινήσετε ένα παιχνίδι με τόσο περίπλοκα θέματα.

Watch Dogs: Legion gameplay - επιλέξτε τον μαχητή σας

Πηγή: Ubisoft

Όπως ανέφερα προηγουμένως, υπάρχουν πολλά να κάνουμε στο Watch Dogs: Legion. Στην τετράωρη επίδειξή μου νιώθω σαν να ξύρωσα μόλις την επιφάνεια. Πέρασα τον περισσότερο χρόνο μου για προσλήψεις, συλλέγοντας ουσιαστικά ανθρώπους που βρίσκω στο δρόμο στο DedSec κάνοντας αποστολές για αυτούς.

Έχετε ένα ειδικό κινητό τηλέφωνο που σας επιτρέπει να σαρώσετε άτομα που συναντάτε, το οποίο εμφανίζει τα ονόματά τους, τα επαγγέλματά τους και συνήθως μερικά άλλα γεγονότα. Στη συνέχεια, μπορείτε να δείτε αν θα είναι σημαντικοί ή θα βοηθήσετε το DedSec με οποιονδήποτε τρόπο. Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν καθόλου δεξιότητες, όπως η διασημότητα της οποίας το μόνο χαρακτηριστικό είναι ότι είναι άμεσα αναγνωρίσιμος, αλλά μερικοί είναι αμέσως ελκυστικοί. Υπάρχει ο εργάτης οικοδομών που όχι μόνο μπορεί να μπει εύκολα στις κατασκευαστικές ζώνες αλλά μπορεί επίσης να καλέσει ένα drone όταν το θέλει, το οποίο μπορεί να πάει και να χρησιμοποιήσει για να φτάσει σε δυσπρόσιτα μέρη. Μερικές φορές το παιχνίδι, με τη μορφή του snarky AI Bagely, θα σας δώσει ιδέες για τα είδη των ανθρώπων που χρειάζεται το DedSec. Για παράδειγμα, σε ένα σημείο μου είπε να βρω έναν δικηγόρο (δικαστή στο Ηνωμένο Βασίλειο) έτσι ώστε τυχόν μέλη του DedSec που έχουν συλληφθεί να βρίσκονται στη φυλακή για μικρότερα χρονικά διαστήματα. Το να έχετε έναν παραϊατρικό στην ομάδα σας βοηθά σε ιατρικές καταστάσεις και σας δίνει πρόσβαση σε ένα ασθενοφόρο απόδρασης (εάν το χρειάζεστε).

Βλέπετε, υπάρχει λίγο permadeath στο Watch Dogs: Legion. Εάν ο χαρακτήρας που χρησιμοποιείτε πυροβολείται και πέσει κάτω, δεν "πεθάνει" αλλά αντ 'αυτού πηγαίνουν στη φυλακή και γίνονται μη διαθέσιμο για χρήση (αν και ο σαρωτής μου μου είπε με ένα άτομο ότι το permadeath ήταν δυνητικά διαθέσιμος). Αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό εάν συμβεί στη μέση μιας αποστολής, αλλά ευτυχώς, το επόμενο μέλος του DedSec που επιλέγετε ωοτοκίες δεν είναι πολύ μακριά από την τοποθεσία σας, οπότε δεν υπάρχει πολλή αναδρομή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν το ίδιο σύνολο δεξιοτήτων: Μπορείτε να σκύψετε πίσω από τους τοίχους, να πυροβολήσετε ένα όπλο, να χαράξετε (φυσικά) και να συμμετάσχετε σε μάχη με χέρι. Ωστόσο, ένα άτομο μπορεί να είναι καλύτερο σε ορισμένες περιοχές από άλλους, ή να έχει πρόσβαση σε μια μοναδική δεξιότητα. Τα παλαιότερα NPC, για παράδειγμα, έχουν πρόβλημα να σκύψουν πίσω από τοίχους. Μερικοί άνθρωποι έχουν επίσης πρόσβαση σε μια τηλεχειριζόμενη μηχανική αράχνη που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να γλιστρήσουν σε μια περιοχή ή να κάνουν κάποια πειρατεία. Αυτό προσθέτει ένα στρατηγικό στοιχείο σε κάθε συνάντηση, καθώς μπορείτε να αλλάξετε το μέλος που χρησιμοποιείτε ανάλογα με το πού βρίσκεστε και τι χρειάζεστε.

Ένας ανοιχτός κόσμος που πραγματικά αισθάνεται

Πηγή: Ubisoft

Η κλίμακα του ανοιχτού κόσμου εδώ είναι εντυπωσιακή και δίνει πραγματικά στον παίκτη την αίσθηση ότι μπορεί να πάει οπουδήποτε και να κάνει οτιδήποτε. Δεδομένου ότι το τέχνασμα στο κέντρο του παιχνιδιού είναι ο διαδικαστικός χαρακτήρας όλων των NPC, το οποίο με τη σειρά του δίνει στον κόσμο ψευδαίσθηση της εντροπίας, τότε μπορείτε να πείτε ότι το Watch Dogs: Legion πέτυχε να δημιουργήσει έναν κόσμο που νιώθει τόσο τυχαίος όσο και επεκτατικός.

Ο ανοιχτός κόσμος δίνει στον παίκτη την αίσθηση ότι μπορεί να πάει οπουδήποτε και να κάνει τα πάντα.

Το Λονδίνο αισθάνεται πραγματικά εκτεταμένο. Αφού έπαιξα για τέσσερις ώρες, υπήρχαν πολλοί τομείς που δεν ήμουν κοντά στο χτύπημα. Αρχικά προσπάθησα να περπατήσω παντού, κάτι που είναι δυνατό για τις πρώτες αποστολές, αλλά σύντομα συνειδητοποιείτε ότι πρέπει να ταξιδέψετε σε διαφορετικές περιοχές εάν θέλετε να προσλάβετε κάποιον. Υπάρχουν πολλοί τρόποι ταξιδιού. μπορείτε να κλέψετε οποιονδήποτε αριθμό οχημάτων (αυτοκίνητα, φορτηγά, σκούτερ κ.λπ.) και να συντρίψετε την πόλη ή να πάρετε το subway, που είναι η έκδοση γρήγορου ταξιδιού αυτού του παιχνιδιού (και όπως το πραγματικό London Underground, μπορείτε να το πάρετε βασικά παντού).

Κάθε αποστολή, ειδικά οι προσλήψεις, ξεκινά το ίδιο. Συνήθως πρέπει να μπείτε σε μια περιοχή και είτε να κλέψετε κάποιες πληροφορίες είτε να κλείσετε κάτι. Είναι το πώς πηγαίνετε για αυτές τις αποστολές που φέρνουν ποικιλία. Μερικές φορές η περιοχή είναι εύκολα προσβάσιμη, όπως ένα νοσοκομείο όπου οι άνθρωποι περπατούν ήδη. Έπρεπε επίσης να μπω σε κτίρια γραφείων, κατασκευαστικές ζώνες, κλειστές στρατιωτικές ζώνες και άλλα, και το καθένα παρουσίαζε μοναδικές προκλήσεις. Ενώ θα μπορούσατε απλά να περπατήσετε σε κάποιον εάν έχετε τα σωστά διαπιστευτήρια και στολή, άλλοι ήταν πολύ βαριά προστατευμένοι ή δεν είχαν ανοιχτές πόρτες. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να κάνω parkour για να πάω στις στέγες ή να χαράξω ένα drone για να ανεβείτε. Μερικές φορές θα κλίνω περισσότερο σε μυστικότητα και θα συνεχίζω να χαζεύω κάμερες ή να κρυφοκοιτάζω να βγάζω εχθρούς, αλλά θα ήθελα εξίσου συχνά να βίαιζα το δρόμο μου, να πάρω τις πληροφορίες μου και μετά να φύγω. Ανάλογα με τον χαρακτήρα που παίζετε, θα έχετε επίσης πρόσβαση σε δεξιότητες που κάνουν το σπάσιμο σε πολύ πιο εύκολο - ή πιο δύσκολο.

Η επιλογή για τον παίκτη έρχεται επιτρέποντάς τους να προσεγγίσουν μια πρόκληση με οποιονδήποτε τρόπο επιλέγουν. Κάθε αποστολή είναι τόσο απλή όσο και παζλ, με την απόκτηση πρόσβασης να είναι συχνά η πιο δύσκολη πτυχή. Σε μια αποστολή, έπρεπε να συλλέξω πληροφορίες από μια περιοχή που συρρέει με αξιωματικούς του Albion, αλλά ήμουν χάκερ που θα μπορούσε μεταβείτε εύκολα από κάμερα σε κάμερα και χαράξτε μηχανές από αυτές τις κάμερες, οπότε δεν χρειάστηκε να βάλω τον εαυτό μου κίνδυνος. Σε ένα άλλο, έπρεπε να διεισδύσω στον Πύργο του Λονδίνου ως φύλακας του Albion. Αντί να περπατήσω μέσα από την μπροστινή πόρτα, περπάτησα από εργάτες συντήρησης και οικοδομών σε λιγότερο κατοικημένες περιοχές πίσω από τον πύργο, πήδηξα πάνω από μερικούς τοίχους και περπατούσα μέσα.

Δεδομένου ότι μπορείτε να προσλάβετε σχεδόν όλους όσους περπατάτε στο δρόμο, αυτό ανοίγει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι. Όχι μόνο ο κόσμος είναι τεράστιος, όπως θα ήταν και μια πραγματική πόλη, αλλά η χαοτική φύση των αλληλεπιδράσεων σημαίνει ότι μόλις αισθάνεστε σαν να έχετε κολλήσει σε έναν βρόχο ή να κάνετε επαναλαμβανόμενες εργασίες. Βεβαίως, συνάντησα ένα άτομο που είχε την ίδια αποστολή και κίνητρα με κάποιον που είχα ήδη προσλάβει, αλλά μετά τα παρακάμψα και προχώρησα στο επόμενο.

Συμπέρασμα

Watch Dogs: Το Legion είναι εξαιρετικά φιλόδοξο, τόσο στην υπόθεση όσο και στην εκτέλεσή του. Η διαδικαστική φύση των NPC, που αποτελούν την καρδιά του παιχνιδιού, δίνει στον παίκτη την αίσθηση ότι είναι ένας κόσμος στον οποίο μπορούν να βάλουν πολλές ώρες. Καθώς περισσότεροι τίτλοι ΑΑΑ προσπαθούν για το μέγεθος για να δώσουν μια αίσθηση του ρεαλισμού ή για να ξεγελάσουν τον παίκτη ότι οι ενέργειές τους έχουν αντίκτυπο στον κόσμο, καθίσταται δύσκολο να κάνουμε ένα παιχνίδι ανοιχτού κόσμου που σημαίνει κάτι.

Η Legion έχει κάποια αόριστη πολιτική και μια ιστορία που μπορεί να έχει ή όχι σημασία, αλλά αυτό που έχει είναι ένα NPC και σύστημα αποστολής που λειτουργεί και είναι αρκετά ποικίλο για να κάνει τον παίκτη να αισθάνεται ότι μπορεί να προσλάβει σχεδόν όλους DedSec. Το Λονδίνο αισθάνεται σαν μια πραγματική πόλη γεμάτη με φυσιολογικούς ανθρώπους με τα δικά τους προβλήματα, γι 'αυτό το παιχνίδι λειτουργεί τουλάχιστον σε μηχανικό επίπεδο. Το αν θα συναντηθούν όλα είναι ένα άλλο ζήτημα εντελώς.