Her şey 2002'de Danger adlı bir şirketin Hiptop adında bir cihaz ürettiği zaman başlıyor. T-Mobile Sidekick ABD'deki herkes için Evet, Japonya'da "veriye dayalı" cihazlar vardı ve şirketler PDA'lar yapıyordu, ancak akıllı telefon çılgınlığı doğrudan Sidekick'e kadar izlenebilir.
İronik olarak, Sidekick bir akıllı telefon değildi ve o zamanlar bile kimse mesaj göndermenin ve eğlenmenin harika bir yolundan başka bir şey olduğunu iddia etmedi. Rockets and Rocks oynamak, çevrimiçi bir takvim ve bir gün gibi sağlam (2002'ye göre) standartlarda üretkenlik araçları paketine sahip olmasına rağmen planlayıcı. Ancak insanlar onları sevdi ve iki şirket bunu fark etti: Microsoft, Danger'ı satın alan ve Kin'i başarısız bir doğrudan halefi olarak inşa etmeye devam eden ve Böğürtlen Fikrin daha iyi yapılabileceğine ve insanların onu daha çok seveceğine karar veren.
Verizon, Pixel 4a'yı yeni Unlimited hatlarında ayda sadece 10 $ 'a sunuyor
İlk BlackBerry cihazlarına bir bakış, her şeyin anlamlı olmasına yardımcı olur. Küçük bir ekranınız ve klavyeniz var ve amaç, insanların ofis dışındayken çalışmasına izin vermekti. E-posta, takvim, kişiler ve benzeri şeyler merkezi bir sunucu tarafından yönetiliyordu ve nerede olursanız olun, önemli her şeye yanıt vermenin yanı sıra erişiminiz de vardı. Ancak şirketten biri bu cihazları daha da akıllı hale getirebileceğini biliyordu.
Teknolojideki tüm harika fikirler, daha küçük, eşit derecede harika fikirlerin bir karışımıdır.
BlackBerry'nin (daha sonra resmi olarak Research in Motion olarak adlandırılır) yaptığı tam olarak buydu. Microsoft, Nokia ve diğerleri de aynısını yaptı ancak hiçbir şey yoldan çıkmadı " Crackberry"yaptı ve BlackBerry fikrini büyük bir küresel başarıya götürdü ve o zamandan beri şirketin bir şekilde bocaladı.
Görünüşe göre Danger'ın eski CEO'su Andy Rubin de dikkat ediyordu. Hiçbir zaman bir donanım dehası ve çok kusurlu adam, yeni fikirleri ve kendi vizyonlarını yazılıma yerleştirmede ustadır. 2004 yılında Android adlı dijital kameralar için gelişmiş bir işletim sistemi üzerinde çalışıyordu. Bu fikri etrafına soktuktan ve çok fazla şansa sahip olamadıktan sonra, Android'i telefonlar için daha iyi pazarlayabileceğine karar verdi ve çalışmaya başladı. Google şirketi 2005 yılında satın aldı, T-Mobile G1/ 2008'de HTC Dream ve artık gerisini biliyorsunuz.
Ancak, Android'i halka gösterilmeden önce temelden değiştiren iki önemli karar vardı. İlki, Android'i bir BlackBerry klonu olmaktan çıkarıp "Sahibinin konumu ve tercihlerinin daha fazla farkında olan daha akıllı mobil cihazlar geliştirmede muazzam potansiyel"Bu, Google'ın bir arama ve reklamcılık şirketi olarak geleceğiyle oldukça uyumluydu. İnsanlar, aynı araçlara ve yerleşik bir mesajlaşma istemcisine sahip olduğu sürece daha ucuz bir BlackBerry tarzı cihazı severdi. Ve tabii ki BrickBreaker. Ancak Rubin ve geliştirmeden sorumlu çılgın hayalleri ile Android, işletim sisteminin derinliklerine gizlenmiş biraz daha akıllıca şekillenmeye başladı.
Microsoft, Nokia ve hatta BlackBerry'nin kendisi de işleri daha akıllı hale getirmeye çalışıyordu ve Palm'ın yaptıklarına bakıldığında, insanların mesajlaşmadan daha fazlasını istedikleri görüldü. Görünüşe göre telefon üreten her şirket, cihazların kullanımını kolaylaştırmak ve taşımayı daha eğlenceli hale getirmek için hem kullanıcıya dönük hem de işletim sistemi içinde özellikler ekliyordu.
Sonra Apple geliyor ve ilk iPhone. Bir akıllı telefon fikrini aldı ve tam bir web tarayıcısı ve YouTube'a erişim gibi ekstralar ekledi. QWERTY klavyeyi terk eden ve onu 10 basamaklı çoklu dokunmatik ekranla değiştiren muhteşem tamamen cam tasarım versiyon. (Vay canına, bu bir cümlede çok sayıda kısa çizgi var.) İnsanlar buna deli oldu. Sadece Apple fanatikleri değil, teknolojiye ilgi duyan herkesin bir iPhone'u vardı ya da istedi.
Android'in tekrar şerit değiştirmesi ve geniş tam renkli ekrana sahip bir cihaz üretmesi ve iPhone'un yazılım özellikleriyle uyumlu olması gerekiyordu. G1 klavyeyi korudu, ancak Google onu hiç açmadan kullanabilmenizi sağladı.
Sevin ya da nefret edin, iPhone her şeyi değiştirdi.
BlackBerry artık akıllı telefon çılgınlığıyla alakalı değildi, ancak Apple öyleydi. İlk iPhone berbattı. Yavaştı, gecikmeye hatta çökmeye meyilliydi ve AT & T'ye kilitlenmek, hiçbir zaman iyi bir veri sinyaline sahip olmadığınız ve aramalarınızın kulağa korkunç geldiği anlamına geliyordu. Ancak bununla birlikte gelen yenilik, Microsoft, Nokia ve Google gibi şirketlerin işleri hızlandırması gerektiği anlamına geliyordu.
İPhone ile kıyaslandığında uzun bir süre Android özellik cephesinde geride kaldı. Ancak her sürümde, bu küçük geliştirmeleri gördük - bazıları Apple'ı yakalamak için, çoklu dokunma gibi, ve diğerleri de Android Market gibi Apple'ı geride bırakacaktı - ancak Google ve Apple birbirlerinden besleniyorlardı ve harika. Her yıl iki veya üç yeni platform güncellemesi yapıldı, her biri kullanıcı deneyiminde önemli gelişmeler sağladı ve satışlar tırmanmaya başladıkça ayrıntılara daha fazla dikkat edildi her sürümde. İPhone hiç gerçekleşmemiş olsaydı, bahse girerim işler çok farklı olurdu.
Android ve Apple hala utanmadan birbirlerini kopyalıyorlar ve umarım bu asla değişmez.
Jerry Hildenbrand
Jerry, Mobile Nation'da yaşayan bir inek ve bundan gurur duyuyor. Parçalayamayacağı hiçbir şey yok, ama yeniden birleştiremeyeceği birçok şey var. Onu Mobile Nations ağında bulacaksın ve Twitter'da ona vur hey demek istersen