Android'in ilk günleri

1. Giriş
2. Tarih öncesi
3. Erken günler
4. Büyük yapmak
5. Dönüştürüldü
6. Samsung yükseliyor
7. Jelly Bean Dönemi
8. Her yerde
9. Üçüncü Çağ

İkinci bölümünde Android Geçmişi serisi, T-Mobile G1 lansmanının etkisine, Android'in açık kaynak modelinin temellerine ve ilk kullanıcı arayüzüne bakacağız. tasarımlar ve bize "Droid" veren Verizon ile ortaklık. Ve gelişini denetleyen önde gelen bir yönetici ile konuşacağız. G1. Android'in ilk günleri hakkında her şeyi öğrenmek için okumaya devam edin.

T-Mobile G1 geldi

T-Mobile G1 (veya Amerika Birleşik Devletleri dışındaki HTC Dream) konu mobil olduğunda her şeyi değiştirdi. Palm Treo veya orijinal iPhone gibi, G1 olmadan, akıllı telefonlarımızda yaptığımız her şeyi yapma şeklimiz farklı olurdu - ve muhtemelen o kadar iyi değil - onsuz.

Donanım değil yazılım G1'i diğerlerinden ayırır.

G1'in harika bir donanımı, harika özellikleri veya gelişmiş bir kamera ya da harika bir ekran gibi şeyler olduğu için değil. Donanım, çoğunlukla kayan ve dönen Sidekick-esque klavyesi nedeniyle tıknazdı ve şekli, sevdiğiniz ya da nefret ettiğiniz altta bir çene içeriyordu. Android navigasyonu için fiziksel düğmeler - menü, ev ve geri - yanı sıra aramaları cevaplama ve tıklanabilir İztopuna alışmak birçok kişi için zordu, ancak iyi çalıştı ve Android'de gezinmenin gerekli bir parçasıydı Cupcake.

Klavye - 2008'de çoğu iyi cihazlarda hala bir tane vardı - yazmak için mükemmeldi ve harika piliç tuşlarının yanı sıra özel sayı ve işlev tuşları vardı. İster bir metin gönderiyor olun, ister bir e-postayı yanıtlıyor olun ya da Android'i hackliyor olun (G1'in kasıtlı olarak bootloader kilidini açmak ve kökünü açmak kolaydı) klavye mükemmeldi.

Yapılma şekli ve inşa edildiği şeyler, zamanında yeterince iyiydi, ancak G1'i özel kılan şey bu değildi.

Yazılım bu olacaktır.

Şimdiye kadar Android'i çalıştıran ilk tüketici cihazı olan G1, Google canavarı mobil teknolojinin karşısına çıkardı.

G1, küçük bir tantanayla ve yalnızca ABD'de T-Mobile'ın seçkin birkaç 3G pazarında piyasaya sürüldü. Dünya çapında da garip bir sürüm oldu, telefon HTC Dream olarak pazarlandı ve satıldı, HTC'nin işler üzerinde "Google markalı" G1'lerden biraz daha fazla kontrole sahip olması. Bu, açık kaynaklı işletim sisteminin olduğu Android telefonlarla gelecek şeylerin öncüsüydü. Google'ın hizmetlerine ve uygulamalarına erişmek isteyen satıcılar için yürürlükte olan birkaç kural ile mağaza. Tüm modeller Android 1.6'ya güncellenmediği için bu aynı zamanda "parçalanmanın" da başlangıcıydı. Kanada'daki arkadaşlarınıza sorun bunun hakkında.

Yalnızca Google, hem işletim sistemini hem de hizmetleri oluşturmak için en iyi konumdaydı.

G1'deki nakliye yazılımı - Android 1.0 (lezzetli bir kod adı eklenmemiş) - biraz eksik bir hisse sahipken, Google'ın Android için büyük planları olduğunu söyleyebilirdiniz. Olduğu gibi, rekabete kıyasla yazılımın zaten parladığı birkaç yer vardı. Kesin olarak aldığımız ve artık herkesin dahil ettiği şeyler - widget'lar, ihtiyaç duyduğunuzda kayan bildirim alanları ve daha fazlası - mevcuttu ve iyi çalıştı. Güvenilir ve merkezi bir kablosuz güncelleme sistemi, işletim sisteminin daha yeni sürümleri çıktıkça hepsini daha iyi hale getirmenin bir yolunu vaat etti. Google, 2008'de bile mobilin geleceği ile web'in geleceğinin büyük bir şekilde kesişeceğini fark etti.

Belki de hem Google hem de tüketici için en önemli şey, Android'in ücretsiz olarak kullanılabilen ve dağıtılabilen hizmetler ve uygulamalar için bir teslimat yöntemi olma sözü vermesiydi. Palm ve Apple bunu biliyor olsa da, yalnızca Google hem işletim sistemini hem de hizmetleri sağlamak ve Android'i olabildiğince çok kişinin ele geçirmesi akıllıca bir iş kararıydı.

"Yön konusunda büyük bahisler yapmak bizim için yabancı bir kavram değildi."

HTC'ye gelince, G1 üreticisi Android ile olan ilişkisine kadar büyük markalarla ortaklık yapma konusunda bol miktarda deneyime sahipti. HTC Amerika Başkanı Jason Mackenzie'nin açıkladığı gibi, "Yön konusunda büyük bahisler yapmak bizim için yabancı bir kavram değildi. Ve rahat ettiğimiz bir şey olmaya devam ediyor. "

"Tasarım konusunda zengin bilgi ve deneyime sahip bir şirket olarak itibar oluşturduk [...] Bu aynı zamanda Google'ın neden HTC ile çalışmak istediğini de etkiledi."

HTC Avrupa Ürün ve Hizmetler Direktörü Graham Wheeler da benzer bir görüşe sahip: "[HTC], işleri farklı şekilde yapan ve yenilikler yapan ve ileriye götüren kişiler olarak biliniyor. Ulaşılamaz ve hayal edilemez olanı yapabilen bir mühendislik firması. Dolayısıyla, Google [G1 için] bir ortak ararken, umarım dikkate alınacak konulardan biri ileriye dönük yeniliktir. "

Bugdroid girin

Bugün yeşil Android robotu, resmi adı "Bugdroid", Android markasının halka açık yüzüdür. Ama bu her zaman böyle değildi. İlk Android robot tasarımları, daha sonra geliştirici ilişkileriyle ilgilenen Android ekibinin bir üyesi olan Dan Morrill'den geldiğinden oldukça tuhaftı. Morrill'in açıkladığı gibi Google + 'da 2013'te: "Çok ihtiyaç duyulan birkaç saatlik bir mola verdim ve Inkscape ile kaliteli zaman geçirdim. bunlar... bir şeyler."

"Bir araya getirdiğimiz slaytlar için göz şekerim yoktu. Dolayısıyla bu adamlar. "

"Bakın, dahili bir geliştirici lansmanı için hazırlanıyorduk (yani, Google çalışanlarından API'lerle dalga geçip bize erken geri bildirimde bulunun) ve koyduğumuz slaytlar için göz şekerim yoktu birlikte. Dolayısıyla bu adamlar. "

"Takım içinde küçük bir popülerlik telaşı yaşadılar - yine de" Dandroids "lakabını almaya yetecek kadar. Ama sonra Irina Blok (hatırladığım kadarıyla) çalışmasını sundu: hepimizin bildiği ve sevdiğimiz bugdroid. [...] Bu adamlar Android için önerilen ilk maskotlar olma ayrıcalığına sahipler (en azından benim de bildiğim kadarıyla.) "

Cupcake ve Donut

Şubat 2009'da T-Mobile G1 için küçük bir işletim sistemi güncellemesi olan Android 1.1 yayınlandı. Ancak ilk sürümden sonra Android için yapılan ilk büyük güncellemeler 1.5 (Cupcake) ve 1.6 (Donut) sürümleriydi. Bunlar, Android sürümlerini "tatlı ikramlar" dan sonra adlandırma eğilimini oluştururken, aynı zamanda bugün bildiğimiz modern Android'in bazı temel özelliklerini tanıttı.

Cupcake, yalnızca dokunmatik ekranlı Android telefonların yolunu açtı.

Nisan 2009'da piyasaya sürülen Cupcake, yerleşik bir ekran klavyesi ve üçüncü taraf klavyeler için destek içeren yalnızca dokunmatik ekranlı Android telefonların önünü açtı. Android başlatıcısı da ilk ana ekran widget'larıyla biraz daha kullanışlı hale gelirken, temel video kayıt yetenekleri kamera uygulamasına geldi.

O yılın ilerleyen saatlerinde, Donut, Android donanımlarında daha fazla çeşitliliğin temelini attı. ekran çözünürlükleri ve yoğunlukları ve CDMA ağları için yerel destek - Birleşik Devletler'deki Verizon ve Sprint için önemlidir Devletler. Android 1.6'nın hızlı arama kutusu ayrıca Google'ın "dünyanın bilgilerini organize etme" misyon beyanını da getirdi akıllı telefonlar, yalnızca web'de değil, aynı zamanda tek bir merkezden kişileri, müziği, uygulamaları ve uygulama verilerini de arama becerisine sahip yer.

Bu arada, yeni pil kullanım ekranı, kullanıcıların güçlerinin nereye gittiğine dair kaba bir arıza görmelerine izin verdi.

Cupcake ve Donut, Android Market ve Gmail gibi birçok yerleşik Google uygulamasında iyileştirmeler de sağladı. Android'in ilk günlerinde bunların işletim sisteminin çok önemli bir parçası olduğunu hatırlamakta fayda var. Tarayıcı, posta istemcisi veya takvim uygulamasında yapılacak küçük değişiklikler bile bir ürün yazılımı güncellemesi gerektirecektir. aktarılmadan önce Google'dan, üreticiden ve (potansiyel olarak) operatörden geçmesi gerekir dışarı. Google'ın kendi uygulamalarını dağıtmayı ve Play Store aracılığıyla güncellemeleri yönetmeyi düşünmeye başlaması birkaç yıl daha alacaktı.

Donut, Android donanımında her zamankinden daha fazla çeşitliliğin temelini attı.

2009'un sonunda Android, konuşma tanıma ve metinden sese alanlarında da ilerleme kaydetti. Cupcake konuşma tanıma API'sini sunarken, Donut "Pico" metin okuma motorunu içeriyordu. Bu iki özellik, nihayetinde günümüz Android'inde bildiğimiz zengin ses etkileşimlerine dönüşecek.

Android 1.5-1.6 dönemi aynı zamanda üreticilerin Android'i özelleştirmeye başlaması, kendi görünüm ve hislerini temel işletim sistemine getirmelerinin başlangıcıydı. Ve birçok yönden Android, ondan önceki Windows Mobile gibi buna ihtiyaç duyuyordu. HTC, Android'i daha kullanıcı dostu hale getirmek için tartışmasız zamanın en iyisi olan Sense UI'sini tanıttı. Diğer OEM'ler de aynı şeyi yaptı - Sony Ericsson, kendi Timescape UI'sı ile Android 1.6'yı geride bıraktı ve Samsung, bugün gelişmeye devam eden TouchWiz deneyimini geliştirdi.

Bugün Android'in sadık uzmanları, üretici "dış görünümleri" ile alay etse de, Google'ın kodunun üstüne üretici özelleştirme (ve artırma) ihtiyacı, işletim sisteminin ilk günlerinde çok gerçekti.

Android'in ilk görselleri

İOS'un (ve nihayetinde Windows Phone'un) aksine, Android, hayatının nispeten geç dönemlerine kadar kendi başına güçlü bir tasarım dili benimsemedi.

Erken Android, ona temel, faydacı bir görünüme sahipti - 2007 ve 2008 yıllarında çok sayıda "dönüm noktası" yapısının denemesinden doğan bir görsel stil. Android, BlackBerry tarzı bir uygulama yuvasına ve karanlık durum çubuğuna sahip olmaktan tanınabilir bir uygulama çekmecesine sahip daha açık, daha havadar bir temaya geçti.

Ne olursa olsun, erken Android hala mühendisler tarafından tasarlanmış bir işletim sistemi gibi görünüyordu ve hissediyordu ve o zamanlar kullanılan simgelerin ve grafiklerin çoğu, 2000'lerin başındaki bir masaüstü işletim sisteminden koparılmış gibi görünüyordu. Grafikler kaçınılmaz olarak düşük çözünürlüklüdür (o zamanki telefon ekranları nedeniyle), ancak gelecekte değil geçmişte kök salmış gibi görünüyorlardı.

Örneğin, 90'ların tarzı ofis telefonu simgesine ve başka yerlerde kullanılan gölgeli, izometrik simgelere göz atın. Windows tarzı çerçevelerin liberal kullanımı, düğmelere ve etkileşimlere hantal, eski moda bir his verdi. Aksine iOS, yerlerde skeuomorphic bir görünüme sahipti (fiziksel kontrollerin görünümünü taklit ederek yalnızca dokunma deneyimini değiştirdi), ancak Apple'ın köklü masaüstü Mac'inden güçlü ipuçları alan bir kullanıcı arayüzü ile tasarım dümeninde daha sıkı bir el var gibi görünüyordu. İŞLETİM SİSTEMİ.

Bir kez tamamlandıktan sonra, Android'in temel görünümü ve hissi, Froyo 2.2 sürümüne kadar pek değişmedi.

Ayrıca çarpıcı olan, hisse senedi Android'in temel görünümünün ve hissinin, bir buçuk yıldan uzun bir süre sonra piyasaya sürülen Froyo'nun ilk 1.0 sürümünden hemen 2.2 sürümüne kadar ne kadar az değiştiğidir. Yalnızca Gingerbread, Honeycomb ve sonunda Ice Cream Sandwich'in sonraki sürümleri ve işe alma eski Palm tasarımcısı Matias Duarte'nin, tasarımıyla birlikte yavaş yavaş bir Android kalp.

Ama bu başka bir zaman için bir hikaye.

Açık Kaynak Android

Android, açık kaynaklı bir işletim sistemi olarak bilinir, yani herkes Android kaynak kodunu indirebilir ve kendi işletim sistemi sürümünü oluşturabilir. Ve Android Açık Kaynak Projesi (AOSP) bu şekilde yapılır. Google, Android'i dahili olarak geliştirmeyi tamamladığında, AOSP aracılığıyla herkese açık olarak yayınlanır ve büyük üreticilerden hobisi geliştiricilere kadar herkesin kodu düzeltmesine izin verir.

Ancak elbette, cihazlar arasında uyumluluğu korumak için bazı kontrollere ve dengelere ihtiyacınız var ve Android Uyumluluk Programı burada devreye giriyor. Sertifika almak ve Google'ın mobil hizmetler paketini (Play dahil) kullanmak üzere onay almak için Mağaza, Google Play Hizmetleri ve diğer önemli şeyler), üreticilerin Android yapıları uyumluluğu geçmelidir testleri. Bu, Google'ın uygulama mağazasına erişimi olan her şeyin oradaki uygulamalarla uyumlu olmasını sağlama yöntemidir.

AOSP ayrıca Android'i herhangi bir Google öğesi (hizmetler, uygulamalar veya uyumluluk kontrolleri) olmadan kullanmayı da mümkün kılar ve Amazon'un "Fire" ürünleri ile yaptığı da budur.

Çekirdek Android işletim sistemi açık kaynaklı olsa da, Android olarak düşündüğünüz şeylerin çoğu öyle değil.

Çekirdek Android işletim sistemi açık kaynaklı olsa da, yapabileceklerinizin çoğu düşünmek Android olmadığı gibi. Batı'da satılan çoğu Android telefonda bulunan Google uygulamaları kapalı kaynaklıdır. Google, Android'in temel uygulamalarını Play Store'a taşıdığından ve kendi hizmetlerini bunlarla entegre ettiğinden, açık kaynaklı uygulamalar yavaş yavaş "stoktaki" Android cihazlardan kayboldu. (Örneğin, Müzik, Play Müzik, stok Galerisi uygulaması ise Google Fotoğraflar olmuştur.)

Ancak Google Android söz konusu olduğunda, büyük OEM'ler diğer herkes için avantajlı bir başlangıç ​​yapıyor. Nexus üreticileri, her Android sürümünün genel olarak yayınlanmasından önce Google ile çalışır ve böylece kodu önceden alır. Ve aynı durum, Samsung gibi mevcut Nexus telefonları veya tabletleri olmayan Android dünyasındaki büyük oyuncular için giderek daha fazla geçerli. Google, yaklaşan Android sürümlerinin önizleme yapılarıyla geliştiricilere açıldıkça ( Lolipop ve Hatmi), ayrıca perde arkasında cihaz üreticileriyle daha fazla paylaşım yapabildi. Ve bu, mevcut cihazları yeni sürümlerle güncel tutma sorununu çözmenin önemli bir parçasıdır.

Peki bir Android 1.x telefonla hala ne yapabilirsiniz?

Android Cupcake ve Donut hakkında lirik yazarken, bugün bunların kullanımdan kaldırıldığını ve Android'in tamamen desteklenmeyen sürümleri olduğunu hatırlamamız gerekiyor. Hem Google'dan hem de diğer taraflardan yüklenen uygulamalar hala çalışabilir, ancak Android'in güncel bir sürümünü çalıştıran telefonlar için oluşturulmuş daha yeni sürümlerin özelliklerine sahip değildir. Aynı şekilde, özellikler, akışkanlık ve güvenlik söz konusu olduğunda işletim sisteminin kendisi de eğrinin çok gerisindedir.

Teknik olarak, günlük sürücünüz için Android Cupcake veya Donut çalıştıran bir telefon kullanmaya devam edebilirsiniz. Temel bilgiler yerinde - mesajlaşma, e-posta ve telefon görüşmeleri. Çalışıyorlar, modern bir akıllı telefonda çalışan şeylere alıştığımız şekilde değil.

Daha ileri gittiğinizde işler hızla güneye döner. Orijinal Android Market'e erişiminiz var ve hala yüklenip çalışacak yaklaşık bir düzine kadar uygulama var. Facebook ve Pandora'nın yanı sıra daha önce hiç duymadığınız, ancak bir Android 1.5 veya 1.6 telefon kullanırken takılıp kalırsanız yükleyip kullanacağınız diğer bazı uygulamalar da var.

Teknik olarak, günlük sürücünüz için Android Cupcake veya Donut çalıştıran bir telefon kullanmaya devam edebilirsiniz ...

Kişiler ve takvim tamamen bozuldu. Android 1.x telefondaki uygulama sürümleri artık Google hesabınızla senkronize edilmez ve yalnızca yerel kişileri veya takvim girişlerini ekleyebilirsiniz. Bu, akıllı telefon deneyiminin daha az olmasını sağlar.

Tarayıcı kullanmak zahmetli. Yavaş (okuyun: dayanılmaz derecede) ve modern web sayfalarının çoğu ile uyumsuz. Denediğim çoğu site hiç yüklenmiyor ve yüklenenler genellikle hatalarla dolu. Görünüşe göre internetteki şeyler son beş yılda oldukça değişti.

YouTube uygulaması, bir Google Android deneyiminden çok Windows Phone YouTube deneyimine benziyor. Uygulama çirkin ve yavaş ve bir videonun yüklenmesi sonsuza kadar sürüyor. Çoğu zaman işler hata yapar.

Şaşırtıcı bir şekilde, Amazon MP3 mağazası (burada kullandığımız T-Mobile G1 dahil olmak üzere birçok Cupcake ve Donut telefonunda bulunur) iyi çalışıyor. Uygulama, donanımda beklendiği kadar akıcı, mağaza listeleri ve ses önizlemeleri harika çalışıyor ve tüm bunlar, bazı şarkılar satın almak için 2010'a geri döndüğünüzü hissettiriyor.

... Ama muhtemelen çok mutlu ya da üretken olmayacaksın.

Burada Android'in G1 veya daha eski sürümlerini çalmıyoruz. Günlerinde, bu yazılımı çalıştıran bu telefonlar, mobil teknolojinin zirvesiydi. Ancak geride kaldılar ve yaşlarını hem donanım cephesinde hem de yazılım tarafında gösteriyorlar.

Sen iken abilir Akıllı telefonunuz olarak Donut çalıştıran G1 gibi bir şey kullanın, muhtemelen çok mutlu veya üretken olmayacaksınız. Birkaç günlüğüne birini kullanmak eğlenceliydi, ancak hepsinden çıkardığım şey, bugün sahip olduğumuz harika telefonları daha iyi takdir etmekti.

DROOOOOOOIIID!

Android, ABD'de ve uluslararası alanda HTC, Motorola ve Samsung, ancak ABD'de gerçekten bir sıçrama yapmak için Verizon'da bir Android telefonun piyasaya sürülmesi gerekiyordu Kablosuz.

2010'da Verizon'da bir Android telefon almak zordu. Big Red, Microsoft destekli Kin telefonunda bir şans yakalayarak kötü bir şekilde yakılmıştı ve AT & T'nin Apple ile ilişkisi her gün daha fazla insanı ağlarından uzaklaştırıyordu. İPhone için büyük, gösterişli bir rakip bir zorunluluktu ve mevcut Android telefon neslinden hiçbir şey cazip bir pazarlama fırsatı sunmadı.

Bu ortaklığın her iki taraf için ne kadar büyük olacağını bilen Google, Verizon için ilgi çekici bir teklif oluşturmak için çok çalıştı. Verizon, Motorola ve Google, Ekim 2009'da ve bir ay sonra bir anlaşmaya vardı. Lucasfilm ile lisans anlaşması - Motorola Droid, ABD'de ilk Android 2.0 Eclair olarak piyasaya sürüldü akıllı telefon.

Verizon'un Droid için pazarlama çabaları neredeyse tamamen Apple'a saldırmaya odaklanmıştı.

Verizon'un Droid için pazarlama çabaları neredeyse tamamen Apple'a saldırmaya odaklanmıştı. Droid Does kampanyası, çok görevli jab'ları ve sesli arama yeteneklerinin tanıtımlarını içeriyordu ve olağanüstü bir başarıydı. Birçok kullanıcı için donanım her iki dünyanın da en iyisiydi. İsterseniz fiziksel bir klavyeyi kaydırabilir veya tüm yazmanızı yapmak için Google'ın yeni sanal klavyesini kullanabilirsiniz. 550MHz işlemci ve 256mb RAM ile diğer Android telefonlardan çok daha iyi performans göstermedi. o sırada pazar, ancak endüstriyel tasarımı ve güncellenmiş kullanıcı arayüzü, genel olarak ilgi çekici deneyim.

Verizon'un Droid'i kucaklaması, Palm için de ölümcül bir darbe oldu. Akıllı telefon alanında bir kurucu şirket olan Palm, 2009 yılının Haziran ayında kendi modern akıllı telefonlarını - Palm Pre çalıştıran webOS - piyasaya sürdü, ancak ilk sürüm Sprint'e özeldi. Verizon, geliştirilmiş Palm Pre Plus için özel bir anlaşma imzalayarak büyük bir pazarlama kampanyası ve satış vaat etti. Verizon perde arkasında Motorola ve Verizon ile kaldıraç olarak Palm kullandı ve Pre Plus'ı zar zor tanıttı. Palm, satılmayan telefon depolarıyla büyük kayıplara uğradı ve Nisan 2010'da HP'ye satıldı. HP webOS bölümü, ertesi yıl, HP CEO'su Léo Apotheker'in feci görev süresiyle fiilen kapatıldı.

Droid hızla ABD'deki en popüler Android telefon haline geldi. Verizon'a özel bir marka olmasına rağmen 'Droid', birçokları için 'Android' ile eşanlamlı hale geldi. Tüketici düzeyinde marka karmaşasına rağmen - Verizon'un yararına - Droid, Android için farkındalıkta bir patlama oldu.

SONRAKİ: Android onu büyütür

Android'in halka açık ilk yılı, mobil endüstride muazzam bir büyüme ve değişim dönemiydi. Google'ın işletim sistemi, iPhone'a ve BlackBerry, Palm ve Microsoft gibi görevdeki oyunculara, dışarıdan bir rakipten gerçekçi bir rakip haline geldi. Ama yapacağımız 2010 yılına kadar Gerçekten mi Birden çok yüksek profilli lansman ve ciddi pazar payı birikimi ile Android'in yükselişini görün.

Bir sonraki taksitimizde Android Geçmişi serisi, Android'in ilerlemesini HTC EVO, HTC Desire ve Samsung Galaxy Galaxy S gibi cihazlarla mobil dünyada büyük hale getirirken izleyeceğiz. Ayrıca, tüketicilere doğrudan Mountain View merkezlerinden ilk kez "saf Google" telefonu getiren Google'ın Nexus programının başlangıcını yeniden ziyaret edeceğiz.

Kredi

Kelimeler: Alex Dobie, Russell Holly ve Jerry Hildenbrand
Jason Mackenzie röportajı: Andrew Martonik ve Derek Kessler.
Tasarım: Derek Kessler ve Jose Negron.
Dizi Editörü: Alex Dobie.
Android beta ekran görüntüsü kredisi: LR Guanzon Wikimedia Commons aracılığıyla